پاورپوینت کامل تناسخ از دیدگاه اسلام ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تناسخ از دیدگاه اسلام ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تناسخ از دیدگاه اسلام ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تناسخ از دیدگاه اسلام ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

اشاره

نظریه تناسخ ارواح یا انتقال نفس از بدنی به بدن دیگر، از قرن ها پیش در مشرق زمین وجود داشته و با استقبال گسترده فرق و مذاهب گوناگون روبه رو بوده است. کسانی به عنوان یک عقیده مذهبی به آن دل بسته و آن را یک امر واقعی پنداشته اند تا جایی که نویسنده کتاب “ملل و نحل” می گوید: “هیچ فرقه ای نیست، مگر آنکه تناسخ در آن جایگاه محکمی دارد”.[۱] در میان مسلمانان نیز اعتقاد به تناسخ به برخی از فرق نسبت داده شده است.[۲]

اکنون نیز با موجی از فرقه ها و جریان های انحرافی مدعی عرفان مواجه هستیم که برخی از آن ها به خصوص عرفان های کاذب غربی، متأثر از مکاتب هندی هستند. از آنجا که یکی از ارکان بنیادین مکاتب هندی، تناسخ است، ضرورت ایجاب می کند که این نظریه مورد پژوهش و مطالعه قرار بگیرد. هدف این مقاله، بررسی و نقد این تفکر از منظر متون عقلی و نقلی اسلامی است.

تناسخ

تناسخ، واژه ای عربی است که از ریشه نَسخْ گرفته شده است. نسخ، به معنای ازاله، ابطال و نقل می باشد. [۳] و “تناسخ؛ یعنی انتقال نفس انسان از بدنی به بدن دیگر، پس از متلاشی شدن بدن اول که این انتقال بدون حصول فاصله میان آن دو صورت می گیرد”.[۴]

تناسخ در هندوئیسم

رواج دو عقیده مهم و اساسی تناسخ یا انتقال ارواح و علت و معلول تناسخ در جامعه هند، به تدریج دو رکن اساسی فلسفه هندوئیسم قرار گرفت که کلیه مکاتب شش گانه هندو آن را پذیرفته و شالوده افکار فلسفی خود را بر آن بنا نهادند. عقیده به تناسخ یا انتقال ارواح در میان هندوها سِمساره “samsara” نام دارد و اصل علت و معلولی تناسخ نیز به قانون کارما karma مشهور است.

“هندوان معتقدند، هر انسانی روحی دارد که پس از مرگ از بدن او خارج شده و بر حسب اعمال نیک و بدی که در این جهان انجام داده است، به بدن های پست یا برتر حلول می کند. این روان و روح را “آتمن” می خوانند. علاوه بر این روان فردی، به یک روان عمومی نیز معتقدند که روان و جانِ جهان است و می پندارند این جهان با تمام اختلافات و کثرت هایش، مانند بدن آدمی است که آن را “پرام آتمن” می خوانند. سعادت روح فردی یا آتمن، آن است که پس از حلول بی شمار از بدنی به بدن دیگر، سر انجام به جان جهان یا پرام آتمن بپیوندد”.[۵]

طبق عقیده تناسخ، روح آدمی در هنگام مرگ در همه احوال پیوسته یک سلسله توالد و تجدید حیات را طی می کند و فقط در یک حالت است که روح در مقام جاویدان در اعلی علیین با نیروانا “برهما یا همان پرآم آتمن” وحدت تام حاصل می کند و به مقام فنا می رسد و یا آنکه در اسفل السافلین تا ابد، سرنگون می شود.

عقیده دوم که از آن به کارما “karma” تعبیرشده است، کیفیت و چگونگی توالد ثانوی و علت انتقال روح به جسد برتر یا پیکر پست تر را بیان می کند که حیات آینده هر موجود با شعوری در این قانون مشخص می شود. [۶]

از دیدگاه کلیه مکاتب فلسفی هندی، رفتار، گفتار و نیت های انسان ها در نظام عالم هستی تأثیر می گذارد و هر عملی واکنش و عکس العملی را در پی دارد که این تأثیر در حیات مجدد هر فرد آشکار می شود و سرگردانی انسان در سلسله مراتب هستی، امری قهری و جبری است.

اقسام تناسخ

تناسخ به دو قسم ملکوتی و ملکی تقسیم می شود:

۱. تناسخ ملکوتی

به این معنا است که نفس انسان در زندگی مادی و دنیوی به واسطه ملکات و افکار و عقاید خود صورت های مثالی و اخروی ساخته و به عالم برزخ و آخرت منتقل شود. تناسخ ملکوتی در واقع ظهور باطن افراد است.

این نوع از تناسخ، موضوع مورد اشاره تمام ادیان است. شاید به همین علت است که گفته می شود: هیچ مذهبی وجود ندارد، مگر اینکه اعتقد به این گونه تناسخ در آن به چشم می خورد. در برخی از آیات و روایات اسلامی نیز این نوع تناسخ به صورت آشکار ذکر شده است: ( کونُوا قِرَدَه خاسِئینَ ) [۷].

مفسران شیعه و سنی در ذیل آیه ( یوْمَ ینْفَخُ فِی الصّورِ فَتَأْتُونَ أفْواجًا )، [۸] روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل کرده اند که حضرت فرمودند: “در قیامت عده ای به صورت حیوانات محشور می شوند”.[۹]

صدر المتألهین نیز در اسفار می گوید: “آنچه که به برخی از بزرگان فلسفه و حکمت نظیر افلاطون و سقراط، فیثاغورث و انباذقلس نسبت داده شده است که به تناسخ قائل بوده اند، مقصودشان این نوع از تناسخ است”.[۱۰]

۲. تناسخ مُلکی

تناسخ ملکی؛ یعنی نفس انسانی در این عالم طبیعی، بدن مادی خود را رها کرده، وارد جسم و بدن مادی دیگری شود. آنچه از مکاتب هندی گزارش شده، ناظر به این نوع از تناسخ است. تناسخ ملکی نیز خود به دو شکل مطرح است:

الف) تناسخ ملکی نزولی؛ در این قسم از تناسخ، نفس بدن مادی خود را رها کرده و به بدنی که از حیث رتبه پایین تر از بدن قبلی است، ملحق می شود. این الحاق ممکن است به یکی از چهار صورت نسخ انتقال روح از بدن انسان به انسان دیگر، مسخ انتقال روح از بدن انسان به پیکر حیوانات، فسخ انتقال روح انسان به جسم نباتی و رسخ انتقال روح به قالب جمادات اتفاق بیفتد. [۱۱]

ب) تناسخ ملکی صعودی؛ تناسخ صعودی؛ یعنی نفس با رها کردن پیکر و قالب مادی به پیکر و جسمی که کامل تر و شریف تر از بدن قبلی است، تعلق گیرد.

از دیدگاه اسلام تناسخ ملکی با تمام اشکالش باطل است؛ زیرا با برخی از آموزه ها و اصول مسلم اعتقادی اسلام، مانند وجود عالم برزخ و اصل معاد تعارض دارد. از نظر عقلی و فلسفی نیز با محذوراتی روبه رو و اشکالات بسیاری بر آن وارد است. از این رو، فلاسفه و اندیشمندان مسلمان از دیرباز آن را مورد نقد قرار داده و با دلایل محکم عقلی و نقلی این نظریه را مردود شمرده اند که در ادامه بحث به برخی از این دلایل اشاره می کنیم:

دلایل ابطال نظریه تناسخ

ادله عقلی

الف) اصل حرکت جوهری و امتناع تبدیل فعلیت به قوه

براساس اصل حرکت جوهری، موجود مادی در ابتدا در پایین ترین مرتبه یا همان هیولای محض قرار دارد و فاقد فعلیت است، اما در ذات خود دارای حرکت است که این حرکت به صورت اشتدادی می باشد و مرتبه به مرتبه، قوه تبدیل به فعلیت می شود.

از نظر صدر المتألهین شیرازی، نفس انسان تعلق ذاتی به جسم دارد و ترکیب میان روح و جسم، ترکیب طبیعی و اتحادی است. نفس و بدن با هم دارای حرکت جوهری می باشند و در هر دوره ای از ادوار زندگی و شأنی از شئون، مرتبه قوه را پشت سر گذاشته و به فعلیت تبدیل می شوند. اگر قرار باشد که نفسی از جسم قبلی جدا شده و به جسم دیگر یا همان جنین تعلق بگیرد، باید یکی از آن دو نفس و بدن بالقوه و دیگری بالفعل باشد؛ یعنی یک چیز از آن جهت که بالفعل است، بالقوه باشد و فعلیت به قوه مبدل شود، که محال است. [۱۲]

ب) اصل امتناع اجتماع دو نفس در بدن واحد

تعلق گرفتن روحی از یک بدن به بدن جدید، مستلزم این است که یک بدن دارای دو روح باشد؛ زیرا وقتی مزاج انسانی به مرحله قبول فیض می رسد و استعداد پذیرش روح را پیدا می کند، از سوی فیاض مطلق ـ خداوند متعال ـ روح در کالبد او دمیده و مانع از پذیرش روح بدن دیگری می شود. از این رو، جای گرفتن روح مفارق از بدن قبلی در بدن جدید محال است. [۱۳]

ج) اصل وحدت شخصیت افراد

هر بدنی یک روان و شخصیت ویژه دارد که همراه با پیدایش جسم، آن شخصیت شکل می گیرد و هر فردی به واسطه وجدان و علم حضوری خویش، در می یابد که شخصیت واحدی دارد. تاکنون