پاورپوینت کامل ردپای آیات قرآن در شعر شاعری مرگ اندیش ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ردپای آیات قرآن در شعر شاعری مرگ اندیش ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ردپای آیات قرآن در شعر شاعری مرگ اندیش ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ردپای آیات قرآن در شعر شاعری مرگ اندیش ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۶۴

اشاره

پیش از آنکه شاعر باشد، ریاضی دان بود و ستاره شناس؛ گاه گاهی اما شعر می گفت. .. نابغه ای بود برای خودش که در حکمت، فلسفه، ریاضی، طب و نجوم تبحر داشت؛ آن گونه که هندسه تحلیلی را برای حل معادلات به کار می برد… جلال الدین ملکشاه سلجوقی که تصمیم گرفت تقویمی براساس قواعد نجومی داشته باشد، او را هم به جمع دیگر دانشمندان دعوت کرد و او سرآمد همه دانشمندان بود. .. حکیم عمر خیام نیشابوری. .. رباعی سرای قرن پنجم و ششم که حتی در سرودن شعر هم نابغه بود. …

ویژگی کلام حکیم عمر خیام نیشابوری

ابوالفتح، عمربن ابراهیم نیشابوری، معروف به خیام نیشابوری؛ نامش را از پیشه پدرش ـ خیمه دوزی ـ گرفته و از دانشمندان بنام قرن پنجم و ششم بود که در همه علوم تبحر خاصی داشت؛ اما آنچه او را در ایران و شاید هم بتوان گفت در جهان، بلند آوازه کرد؛ پیش از آنکه تبحرش در علوم مختلف باشد، توانایی او در سرایش رباعی های دل انگیزی بود که با وزن “لا حول ولا قوه إلا بالله” از مشکل ترین اقسام شعر به شمار می رفت؛ زیرا با شروطی که برای آن مقدر شده و تنگ بودن مجال سخن، گوینده باید طبعی توانا داشته باشد تا معانی را به بهترین صورت ممکن در این دو بیت بگنجاند.

کلام خیام در نهایت فصاحت و بلاغ و به دور از تصنع و تکلف است. او در پی آرایش کلام نیست و تمام حواس خود را متوجه معنی و پیام شعر می کند. او اهل مزاح و مطایبه نیست؛ بلکه حکیمی متفکر و متذکر است که مدار فکرش حول “تذکر مرگ”، “تأسف بر ناپایداری زندگی” و “بی اعتباری روزگار” می گردد. کلامش سرشار از پند و عبرت برای همگان است.[۱]

یکی از ویژگی های فلسفی در سخن خیام “واقع گرایی” اوست. او “زندگی را شیرین و دل انگیز می داند” و معتقد است هر چه پیش آید، از خود ماست:

ماییم که اصل شادی و کان غمیم ســرمـایـه دادیـم و نـهاد ستمیم

پستیم و بلندیم و تمامیم و کمیم آیینه زنگ خورده و جام جمیم

آنچه شعر خیام را ماندگار می کند، پیوندی ست که موضوع و محتوای شعر او با حیات ایرانی دوره اسلامی و قبل از اسلامی و به طور کلی منش بشری دارد. در رباعیات خیام، مفاهیمی مطرح می شود که از سه جهت و سه بعد با ذات و نهاد و ناخودآگاه آدمی مرتبط است. آنچه خیام مطرح می کند، سؤال بشر است. او باورهایی را که قبول ندارد؛ به شکلی بسیار رندانه و ماهرانه به چالش می کشد و نقض می کند.

رباعی های خیام، آدمی را به تفکر و اندیشیدن وادار می کند. حاصل مسائلی که خیام در رباعیاتش مطرح می کند، اندیشیدن در باب آفرینش و فرجام بشر است. چگونه گذراندن عمر، درک رمز و راز هستی، چگونه اندیشیدن و تفسیر حیات؛ چیزی ست که خیام در رباعی هایش ارائه می دهد.

جوهره اصلی و اندیشه محوری تفکرات خیام “مرگ” است. خیام شاعری “مرگ اندیش” است و اندیشه مرگ در جای جای سخنان و رباعیات او حضوری آشکار یا پنهان دارد و همواره اساس اندیشه ها و گفته های اوست.

بشر معاصر که خود را به زندگی دنیایی وابسته کرده و در آن غوطه ور است، کمتر مجالی برای مرگ اندیشی و توجه به فرجام حیات خود دارد. گاه اگر چنین مجالی را فراهم ببیند؛ آگاهانه و عامدانه فرصت سوزی می کند و می کوشد که گریبان خود را از دست چنین اندیشه ای رهایی بخشد و به پناه آنچه هر روز می گذرد و به آنچه همیشه به آن عادت کرده است، باز گردد. اندیشه خیام مقابل چنین وضعی قرار دارد و بر این اصل استوار شده است که بدون توجه به مرگ و در غیاب “مرگ اندیشی”، هرگز نمی توان چشم توجهی به سمت زندگی گشود و حقیقت آن را تجربه کرد. خیام در مقابل عادت و هر روزینه شدن زندگی گام بر می دارد و اعتمادهای خامی را که به دوام و قرار جهان کرده ایم، در هم می شکند و پرده از حقیقت پنهان و شکننده ای برمی دارد که جام ظریف و سست وجود ما را می شکند، می پوشاند و خاک و گل کوزه گران می سازد.[۲]

جامی ست که عقل آفرین می زندش صد بوسه ز مهر بر جبین می زندش

ایـن کوزه گر دهر چنین جام لطیف می سـازد و باز بر زمین می زندش

تأثیر قرآن در شعر خیام

شعر خیام نیز مانند دیگر شاعران مسلمان بی بهره از قرآن نبوده است. خیام در شعرش گاه به صورت استفاده از مضمون و گاه استفاده از عبارات و به کارگیری واژگان، از قرآن بهره مند شده است.

خداوند درباره کسانی که مردم را به نیکوکاری فرمان می دهند و خویش را فراموش می کنند، می فرماید:

( أتَأْمُرُونَ النّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أنْفُسَکمْ وَ أنْتُمْ تَتْلُونَ الْکتابَ أ فَلا تَعْقِلُونَ ) [۳]

( یقُولُونَ بِألْسِنَتِهِمْ ما لَیسَ فی قُلُوبِهِمْ ) [۴]

( یا أیهَا الّذینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ ) [۵]

و خیام با الهام از این آیات شریفه می سراید:

ای مـفتی شـهر از تـو پـرکــارتـــریـم بـا ایـن هـمه مـستی از تـو هـشیارتریم

تو خون کسان خـوری و ما خون رزان انصاف بده کدام یک خون خوارتریم

قرآن درباره فانی بودن این دنیا و باقی بودن سرای آخرت هشدار می دهد و می فرماید:

( وَ مَا الْحَیاه الدّنْیا إِلاّ مَتاعُ الْغُرُورِ ) [۶]

( ما عِنْدَکمْ ینْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللّهِ باقٍ ) [۷]

( أ تَبْنُونَ بِکلّ ریعٍ آیه تَعْبَثُونَ وَ تَتّخِذُونَ مَصانِعَ لَعَلّکمْ تَخْلُدُونَ…. ) [۸]

( وَ ما هذِهِ الْحَیاه الدّنْیا إِلاّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنّ الدّارَ اْلآخِرَه لَهِی الْحَیوانُ لَوْ کانُوا یعْلَمُونَ ) [۹]

خیام نیز این آیات را فرا روی خود قرار می دهد که می سراید:

چون نیست ز هر چه هست جز باد به دست چون هست به هر چه هست نقصان و شکست

انـگار کـه هـر چــه هـست در عـالم نیست پـندار کـه نـیست هـرچــه در عـالـم هــست

خداوند انسان ها از غیبت کردن و عیب جویی بر حذر می دارد و می فرماید:

( یا أیهَا الّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کثیرًا مِنَ الظّنّ إِنّ بَعْضَ الظّنّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسّسُوا وَ لا یغْتَبْ بَعْضُکمْ بَعْضًا أ یحِبّ أحَدُکمْ أنْ یأْکلَ لَحْمَ أخیهِ مَیتًا فَکرِهْتُمُوهُ وَ اتّقُوا اللّهَ إِنّ اللّهَ تَوّابٌ رَحیمٌ ) [۱۰]

( وَیلٌ لِکلّ هُمَزَه لُمَزَه الّذی جَمَعَ مالاً وَ عَدّدَهُ یحْسَبُ أنّ مالَهُ أخْلَدَهُ ) [۱۱]

خیام نیز چنین می سراید:

ما را چه از آنکه تا کسی بد گوید و آن عیب که در ماست یکی صد گوید

مــا آیینه ایــم هـر کـه در مـا نگرد هــر نیـک و بدی که گوید از خود گوید

اسلا