پاورپوینت کامل آشنایی با انواع ادبی ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آشنایی با انواع ادبی ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آشنایی با انواع ادبی ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آشنایی با انواع ادبی ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

۳۸

اگر بخواهیم به ادبیات نیز از دیدگاه علمی نگاه کنیم، باید بتوانیم آثار ادبی را طبقه بندی کنیم و انواع مشابه آثار ادبی را در طبقه مخصوصی قرار دهیم؛ زیرا مهم ترین مختصه علم این است که می تواند طبقه بندی کند. این مهم در ادبیات به وسیله انواع ادبی صورت می گیرد. بنابراین انواع ادبی یکی از شعبه های بسیار مهم ادبیات است.

نوع ادبی، گونه ادبی یا ژانْر، اصطلاحی است که در تقسیم بندی آثار ادبی براساس ویژگی های معنایی و محتوایی آن ها به کار می رود. در مقابل این تقسیم، «قالب» بر مبنای ویژگی های ظاهری، آثار را دسته بندی می کند؛ مثلاً یک شعر می تواند در ژانر حماسی، تعلیمی، غنایی و… جای بگیرد و از نظر قالب، مثنوی، قصیده، غزل، قطعه یا… باشد.

ادبیات حمد نامه ای و مناجات

آغاز دیوان ها و منظومه های بلند فارسی معمولاً آکنده از عطر مناجات و راز و نیاز با پروردگار و ستایش پیامبر و خاندان پاک او(ع) است. همچنین گاه مجموعه هایی مستقل از این گونه در ادب فارسی آفریده شده است. لحن صمیمانه و خاضعانه و روان این مجموعه ها همواره ستودنی و لذت بردنی است. از نمونه های خوب این گونه، می توان به این موارد اشاره کرد: مناجات های منثور خواجه عبدالله انصاری؛ حمدنامه های لطیف سنایی، نظامی، سعدی و مولوی؛ مناجات کم نظیر وحشی بافقی در آغاز منظومه جاوید شیرین و فرهاد؛ و نیایش های شاهنامه فردوسی از زبان رستم در لحظه های اوج نبرد.

تمنای آتش

الهی سینه ای ده آتش افروز در آن سینه دلی وان دل همه سوز

هر آن دل را که سوزی نیست دل نیست دل افسرده غیر آب و گل نیست

دلم پر شعله گردان، سینه پر دود زبانم کن به گفتن آتش آلود

کرامت کن درونی درد پرورد دلی در وی درون درد و برون درد

به سزوی ده کلامم را روایی کز آن گرمی کند آتش گدایی

دلم را داغ عشقی بر جبین نه زبانم را بیانی آتشین ده

سخن کز سوز دل تابی ندارد چکد گر آب از او آبی ندارد

دلی افسرده دارم سخت بی نور چراغی زو به غایت روشنی دور

بده گرمی دل افسرده ام را فروزان کن چراغ مرده ام را

ندارد راه فکرم روشنایی ز لطفت پرتوی دارم گدایی

اگر لطف تو نبود پرتو انداز کجا فکر و کجا گنجینه راز…[۱]

توضیحات

سخن کز سوز دل تابی…: سخنی که از وجودی دردمند و دل سوخته بیان نشود، هر قدر هم لطیف باشد، آبرو ندارد و بر دل نمی نشیند.

اگر لطف تو نبود…: بدون لطف و فضل و رحمت تو، فکر انسان به رازهای آفرینش راه نمی یابد. هر چه ما می دانیم، از لطف