پاورپوینت کامل منبع نقلی دین و انتظار بشر از آن ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منبع نقلی دین و انتظار بشر از آن ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منبع نقلی دین و انتظار بشر از آن ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منبع نقلی دین و انتظار بشر از آن ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

۶

تاکنون راه هایی که برای تبیین انتظار بشر از دین مطرح شد بیشتر به منبع عقل ارتباط داشت اما در این بخش، تبیین انتظار
بشر از دین از نظر منبع نقلی مورد بررسی قرار می گیرد . به دین گونه که با مراجعه به قرآن و روایات و بررسی و ارزیابی آن ها روشن
می شود که دین، چنان که ناظر به آخرت و جنبه ابدیت انسان است، اما در عین حال به ابعاد گوناگون زندگی انسان در دنیا، نیز
نظر دارد و به عبارت دیگر: با بررسی آیات قرآن کریم و روایات پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (علیهم السلام) استفاده می شود
که دین اسلام از طرفی مبدء و معاد و وحی و رسالت را به عنوان مسائل اعتقادی برای جامعه بشری مطرح کرده است و از سوی
دیگر به بحث از فضائل و رذائل اخلاقی و چگونگی تحصیل فضائل و ترک رذایل پرداخته است و از سوی سوم مسائل عادی و فردی
را برای آن ها ارائه کرده است و از سوی چهارم در کنار همه این معارف و مسائل، مطالب اجتماعی و اقتصادی و نظامی و سیاسی و
قضایی و حقوقی و . . . را به جامعه انسانی تعلیم داده است .

در این جا به برخی آیات که ناظر به جنبه اجتماعی زندگی انسان است اشاره می شود .

قرآن در سوره حدید، عدالت را از اهداف اساسی رسالت همه انبیاء الهی می داند . چنان که آهن برای حفظ اقتدار و صیانت نظام
عادلانه نازل شده است و خداوند در این باره چنین فرمود: «لقد ارسلنا رسلنا بالبینات وانزلنا معهم الکتاب والمیزان لیقوم الناس
بالقسط وانزلنا الحدید فیه باس شدید ومنافع للناس » (۱) به راستی ما پیامبران خود را با دلایل آشکار روانه کردیم و با آن ها کتاب و
ترازو فرود آوردیم تا مردم به انصاف برخیزند و آهن را که در آن برای مردم خطری سخت و سودهایی است، پدید آوردیم .

در سوره مائده بعد از دعوت مؤمنان به رعایت عدالت آن را به تقوی و پرهیزکاری نزدیک دانسته و فرموده است: «یا ایها الذین
آمنوا کونوا قوامین لله شهداء بالقسط ولا یجرمنکم شنآن قوم علی الا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوی » (۲) ای کسانی که ایمان
آورده اید، برای خدا به داد برخیزید و به عدالت شهادت دهید و البته نباید دشمنی گروهی شما را بر آن دارد که عدالت نکنید،
عدالت کنید که آن به تقوا نزدیک تر است و در سوره نساء فرمود: «یا ایها الذین آمنوا کونوا قوامین بالقسط شهداء لله ولو علی
انفسکم او الوالدین والاقربین ان یکن غنیا او فقیرا فالله اولی بهما فلا تتبعوا الهوی ان تعدلوا وان تلووا او تعرضوا فان الله کان بما
تعملون خبیرا» (۳) ای کسانی که ایمان آورده اید پیوسته به عدالت قیام کنید و برای خدا گواهی دهید، هر چند به زیان خودتان یا
به زیان پدر و مادر و خویشاوندان شما باشد اگر یکی از دو طرف دعوا توان گر یا نیازمند باشد، باز خدا به آن دو از شما سزاوارتر
است پس از پی هوس نروید که در نتیجه از حق عدول کنید و اگر به انحراف گرایید یا اعراض نمایید قطعا خدا به آن چه انجام
می دهید آگاه است .

قرآن مؤمنان را به تعاون بر محور تقوا فرا خوانده، فرموده است: «تعاونوا علی البر والتقوی ولا تعاونوا علی الاثم والعدوان » (۴) در
نیکوکاری و پرهیزگاری با یک دیگر همکاری کنید و در گناه و تعدی دستیار هم نگردید .

خداوند در قرآن مسلمانان را به کسب قدرت برای پیش گیری از تجاوز نظامی دشمنان دعوت کرده، و فرمود: «واعدوا لهم ما
استطعتم من قوه ومن رباط الخیل ترهبون به عدو الله وعدوکم وآخرین من دونهم لا تعلمونهم الله یعلمهم » (۵) هرچه در توان دارید،
از نیرو و اسب های آماده، بسیج کنید تا با این تدارکات، دشمن خدا و دشمن خودتان و دشمنان دیگری را جز ایشان که شما
نمی شناسیدشان و خدا آنان را می شناسد، بترسانید .

قرآن مسلمانان را به استقلال اقتصادی و سیاسی و نفی سلطه بیگانگان توجه داده وفرمود: «لن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین
سبیلا» (۶) خداوند هرگز بر زیان مؤمنان، برای کافران راه تسلی قرار نداده است .

در زمینه اجرای حدود الهی بعد از تمکن و استقرار قدرت، فرمود: «الذین ان مکناهم فی الارض اقاموا الصلاه وآتوا الزکاه وامروا
بالمعروف ونهوا عن المنکرولله عاقبه الامور» (۷) همان کسانی که چون در زمین به آنان توانایی دهیم، نماز را برپا می دارند و زکات
می دهند و به کارهای پسندیده وامیدارند و از کارهای ناپسند باز می دارند و فرجام همه کارها از آن خداست .

قرآن جامعه اسلامی را به مشورت و رای زنی در امور اجتماعی توجه داده و فرموده است: «والذین استجابوا لربهم واقاموا الصلاه
وامرهم شوری بینهم ومما رزقناهم ینفقون » (۸) و کسانی که ندای پروردگارشان را پاسخ مثبت داده و نماز برپا کردند و کارشان در
میانشان مشورت است و از آن چه روزیشان دادیم انفاق می کنند .

در رابطه با نظارت اجتماعی برای اجرای صحیح قانون و کنترل قدرت، تحت عنوان امر به معروف و نهی از منکر، فرموده است:
«ولتکن منکم امه یدعون الی الخیر ویامرون بالمعروف وینهون عن المنکر» (۹) و باید از میان شما گروهی مردم را به نیکی دعوت
کنند و به کار شایسته وادارند و از زشتی باز دارند . خداوند نه تنها جامعه اسلامی را به این فریضه بزرگ فراخوانده بلکه آن را از
امتیاز امت اسلامی معرفی کرده است و فرمود: کنتم خیر امه اخرجت للناس تامرون بالمعروف وتنهون عن المنکر وتؤمنون بالله » (۱۰)
شما بهترین امتی هستید که برای مردم پدیدار شده اید، به کار پسندیده فرمان می دهید و از کار ناپسند باز می دارید و به خدا
ایمان دارید .

آن چه گفته شد، نمونه ای از مسائل اجتماعی و حقوقی و دنیوی بود که در قرآن مطرح شده است (گرچه برخی از آیات مسائل
معنوی و اخروی را به همراه مسائل اجتماعی یادآور شده اند) که اگر همه آن استقصا شود، خود نیازمند تالیفی مستقل است، اما
در عین حال به عنوان نمونه بخشی از مسائل در مورد اسلام و امنیت ملی و اسلام وحدت ملی و اسلام و اقتدار ملی و . . . در چند
بخش عرضه می گردد .

بخش اول: اسلام و وحدت ملی

وحدت ملی و وفاق همگانی از بهترین ره آورد وحی الهی است، قرآن کریم گذشته از جنبه اثباتی وحدت و امر به اعتصام همگان به
حبل متین خدا، یعنی اسلام که در قرآن و عترت متبلور است، از جنبه منفی تشتت و آثار زیان بار اختلاف نیز سخن گفته است .

کلام خدا درباره اهمیت وفاق ملی چنین است: «واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفرقوا واذکروا نعمه الله علیکم اذ کنتم اعداء فالف
بین قلوبکم فاصبحتم بنعمته اخوانا» (۱۱) و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آن
گاه که دشمنان یکدیگر بودید، پس میان دل های شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شدید .

سخن خدا درباره تحذیر از اختلاف و تخویف از مخالفت و ترهیب از تفرق و تهویل از تشتت، چنین است «تحسبهم جمیعا وقلوبهم
شتی ذلک بانهم قوم لا یعقلون » (۱۲) یعنی آنان را متحد می پنداری ولی دل هایشان پراکنده است زیرا آنان مردمی اند که
نمی اندیشند . در آیه مزبور اختلاف ملتی که اصول ارزشی مشترک دارند، نشانه بی عقلی آن ها محسوب شده، پس
لامت خردورزی یک امت در اتحاد آنان متجلی است .

حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام) که همتای قرآن کریم است، در دو محور اصلی مزبور چونان وحی الهی سخن می گوید:
زیرا چنان که قرآن کریم اولا از گزند اختلاف مصون است: «ولو کان من عند غیر الله لوجدوا فیه اختلافا کثیرا» (۱۳) و ثانیا امت
اسلامی را از آسیب تشتت محفوظ کرده است، حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) نیز اولا از لوث هر گونه تفرقه و روث هر گونه
مخالفت ملی مطهر بوده و هماره در مسیر وفاق همگان گام برمی داشت، از این رو در نامه ای به ابوموسی اشعری چنین مرقوم
فرمود: «و لیس رجل – فاعلم – احرص علی جماعه امه محمد (ص) و الفتها منی ابتغی بذلک حسن الثواب و کرم المآب » (۱۴) بدان
که هیچ کس چون من به اتحاد، اجتماع و ائتلاف امت اسلامی حریص نیست، من در این آزمندی پاداش نیک و فرجام کریمانه را از
خدواند درخواست دارم .

ثانیا خطر تفرقه را انذار و تحذیر می فرمود: «فایاکم والتلون فی دین الله فان جماعه فیما تکرهون من الحق خیر من فرقه فیما
تحبون من الباطل و ان الله سبحانه لم یعط احدا بفرقه خیرا، ممن مضی و لا ممن بقی » (۱۵) از رنگ بازی در