پاورپوینت کامل امامان چراغهای فروزان زندگی ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امامان چراغهای فروزان زندگی ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امامان چراغهای فروزان زندگی ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امامان چراغهای فروزان زندگی ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

سخن پیرامون امام شناسی باالهام از
زیارت جامعه کبیره بود در این مقاله پیرامون
جمله «مصابیح الدجی» است.

سلام بر شما امامان معصوم که
چراغهای فروزان در تاریکیها هستید.

واژه ها

«مصابیح» از ریشه «صبح» است.
«صبح» به معنای بامداد و طلوع فجر است.
مصباح به چراغ فروزنده درخشان گویند و
شاید علّت نامگذاری آن باشد که چراغ شب
تاریک را با نور خود همانند صبح می کند.

مصابیح جمع مصباح است و وزن
منتهی الجموع می باشد همانند موازین که
جمیع میزان و مصادیق که جمع مصداق
می باشد.«دجی» جمع دجیه بمعنی تاریکی و
ظلمت شب است.

ظلمت چیست؟

اینک بحث این است که مراد از جمله
«مصابیح الدجی» چیست؟ برای توضیح این
جمله نکات ذیل قابل توجه است:

۱ـ بی تردید نه مراد از چراغ در اینجا
چراغ مادّی است و نه مراد از ظلمت
تاریکی ظاهری.

برای شناخت «مصباح» چراغ، باید
ظلمت را شناخت. این ظلمت چیست؟
اصلی ترین محور این ظلمت، ظلمت کفر و
شرک است خداوند خود را به عنوان خارج
کننده مؤمنان از ظلمات به نور معرفی می کند
«اللّه ولی الّذین آمنوا یخرجهم من
الظلمات الی النور.»(۱) رسالت پیامبران
الهی را قرآن کریم معرفی می کند که آنان
وظیفه دارند مردم را از ظلمتها به نور هدایت
کنند «و لقد ارسلنا موسی بآیاتنا ان اخرج
قومک من الظلمات الی النور…»(۲) تحقیقاً
موسی را با آیاتمان فرستادیم و به او دستور
دادیم که قومت را از ظلمت ها خارج ساخته و
به نور هدایت کن «هو الّذی ینزل علی عبده
آیات بیّنات لیخرجکم من الظلمات الی
النور و انّ اللّه بکم لرؤف رحیم(۳) او خدائی
است که آیات بیّنات را بر بنده اش نازل
می کند تا شما را از تاریکیها به نور بیرون
برد و خداوند نسبت به شما مهربان و
رحیم است.

و قرآن کتاب خارج کننده انسانها از
ظلمتها به نور است «بسم اللّه الرحمن
الرحیم الر کتاب انزلناه الیک لتخرج النّاس
من الظلمات الی النور باذن ربّهم الی
صراط العزیز الحمید»(۴) بنام خداوند
بخشنده مهربان الف لام را این کتابی است
که بر تو نازل کردیم تا مردم را از تاریکیها
(شرک و ظلم و طغیان) به سوی روشنائی
(ایمان و عدل و صلح) به فرمان
پروردگارشان درآوری به سوی راه خداوند
عزیز حمید.

بنابراین رسالت همه ادیان توحیدی
همین یک کلمه است که انسانها را از ظلمتها
رهانیده به هدایت رهنمون گردند. ریشه
همه ظلمتها، شرک و کفر است در متن آن
جهل، تفرقه، ظلم، گناه و… وجود دارد لذا در
بسیاری از آیات قرآن ظلمت به صورت جمع
آمده است و «نور» در همه جای قرآن مفرد
آمده است. و مصداق بارز آن ایمان و توحید
است. راز مفرد آمدن نور این است که در راه
حق هیچگونه پراکندگی و دوگانگی وجود
ندارد بلکه سراسر وحدت و یگانگی است.
«مسیر حق مانند خط مستقیمی است که میان
دو نقطه کشیده می شود که همیشه یکی است و
تعدد در آن ممکن نیست ولی باطل و کفر مرکز
انواع اختلاف و پراکندگیهاست حتی اهل باطل
در باطل خود هماهنگ نیستند، وحدت هدف
ندارند درست مانند خطوط انحرافی که در میان
دو نقطه کشیده می شود که تعداد آن در دو طرف
خط مستقیم بی شمار و نامحدود است.»(۵)

در ظلمت و تاریکی شرک، انسان تباه
شده سرمایه خود را از دست می دهد، از خود
بیگانه می شود این همان «خسران» است که
در آیات زیادی قرآن کریم می گوید از خدا
بیگانگان گرفتار آن می شوند. «قل ان
الخاسرین الّذین خسروا انفسهم»(۶)؛بگو
زیان کرده و سرمایه باخته آن است که
خویشتن را زیان کرده و خود را باخته است.
«نسوا اللّه فانسیهم انفسهم»(۷) از خدا
غافل شدند پس خداوند خودشان را از
خودشان فراموشاند. از این آیات استفاده
می شود انسان آنگاه خود را دارد و از دست
نداده که خدا را داشته باشد. آنگاه خود را به
یاد دارد و فراموش نکرده که از خدا غافل
نباشد و خدا را فراموش نکند. حافظ می گوید:

حضوری گر همی خواهی از او غائب مشو حافظ

متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

این ظلمت است که برترین خدمتگزاران
بشریت یعنی انبیاء و اوصیاء در پی آنند که
انسان را از آن برهانند لذا برترین خدمتها
هم همین است و خداوند این را نعمتی
سنگین می داند: «لقد منّ اللّه علی المؤمنین
اذ بعث فیهم رسولاً من انفسهم یتلوا علیهم
آیاته و یزکّیهم و یعلّمهم الکتاب و الحکمه
و ان کانوا من قبل لفی ضلال مبین»(۸)
خداوند بر مؤمنان منت نهاد (نعمت بزرگی
بخشید) هنگامی که در میان آنها پیامبری از
خودشان برانگیخت که آیات او را بر آن ها
بخواند و آنها را پاک کند و کتاب و حکمت
بیاموزد هرچند پیش از آن در گمراهی
آشکاری بودند.

بنابراین اولین مصابیح هدایت، انبیاء
هستند. چراغهای فروزانی که همانند شمع
آب شدند تا روشنائی به جهان بشریت
بخشیدند چه مرارتها، سختی ها، شکنجه ها،
آوارگیها که در این راه تحمّل کردند تا بشر
راه را بیابد و به بیراهه نرود.

چراغهای هدایت

اینک با تبیین واژه «ظلمت» می توان
مفهوم «چراغ فروزان» بودن اهل بیت
(علیهم السلام) را فهمید. آن ها نیز هدایتگر
بشریت و خارج کننده آن ها از ظلمتها به
نورند. در روایت جامعی در باب امامت
حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه
السلام) فرمود:«…الامام کالشمس الطالعه
المجلّله بنورها للعالم و هی فی الافق بحیث
لاتنالها الایدی و الابصار، الامام البدر
المنیر و السراج الزاهر و النور الساطع و
النجم الهادی فی غیاهب الدجی و اجوار
البلدان و القفار و لجج البحار…»(۹)…امام
مانند خورشید طالع است که نورش عالم را
فرا می گیرد و خودش در افق است بنحوی
که دستها و دیدگان به آن نرسد، امام ماه
تابان، چراغ فروزان، نور درخشان و ستاره
ایست راهنما در شدّت تاریکیها و رهگذر
شهرها و کویرها و گرداب دریاها…»

لیکن ظلمتی که امامان معصوم علیهم
السلام با آن در ستیز بوده و در پی آن بودند
که مردم را از آن خارج سازند به مراتب
سخت تر از ظلمتی بود که پیامبر اکرم
(صلی اللّه علیه و آله و سلّم) با آن مواجه بود.
پیامبر با شب پرستانی مواجه بود که
می گفتند زنده باد بت!! امّا امیر مؤمنان علی
(علیه السلام) و فرزندان معصومش بویژه
حضرت مهدی ارواحنا لتراب مقدمه الفداء با
کسانی درگیر بودند که در پوشش دین بودند،
نماز می خواندند، با قرآن مأنوس بودند، چه
بسا اهل تهجّد و شب زنده داری بودند.
روشن است روشنگری در این عرصه به
مراتب سخت تر از روشنگری در عرصه کفر
آشکار است. لذا همراهی با اهل بیت
بصیرتی عمیق می خواست و آنان که از این
نعمت برخوردار نبودند یا به دام باطل
می افتادند و یا حداقل به لغزشگاه بی طرفی
و بی تفاوتی می غلتیدند که خود مقدمه
انحراف ضدیت بود.

«اینان در تاریخ زمینه ساز پیروزی جبهه
باطل بوده اند وقتی صحنه درگیری حق و باطل
سخت می شود و سرنوشت انسانها با مرگ
پیوند می خورد جوّ جامعه برای گسترش تفکر
وانشستگی و عافیت طلبی فراهم می شود آنگاه
کسانی را که آماده مرگ در راه خدا نگردیده
خصلتهای منفی خود را در پس مرداب شبهات
پنهان کرده اند این بیماری مزمن در بر می گیرد و
وسیله ای مناسب و سلاحی برنده و فریبنده
می گردد تا پیروان ناپخته جبهه حق را
شکار کند.(۱۰)»

اینجاست که بیش از موارد دیگر نیاز به
«چراغ» است.و اهل بیت علیهم السلام
همان چراغ فروزانند که همراهی با آنان
آدمی را از فرو غلتیدن در ضلالت می رهاند
و شاید یکی از وجوه تشبیه اهل بیت
(علیهم السلام) به «نجوم» همین باشد.

از نقش های ارزشمند ستارگان آن است
که در شب نشانه خوبی برای ره جویان
هستند:«و هو الّذی جعل لکم النجوم
لتهتدوا فی ظلمات البر و البحر قد فصّلنا
الآیات لقوم یعلمون»(۱۱) او خدائی است که
ستارگان را برای شما قرار داد تا در
تاریکیهای خشکی و دریا به وسیله آنها
هدایت شوید ما نشانه های خود را برای
کسانی که می دانند(و اهل فکر و اندیشه اند)
به تفصیل بیان کرده ایم «همیشه در تمام
طول تاریخ یکی از مهم ترین وس