پاورپوینت کامل امامان نمونه های عالی انسانیت ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امامان نمونه های عالی انسانیت ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امامان نمونه های عالی انسانیت ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امامان نمونه های عالی انسانیت ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

«والمثل الاعلی» می پردازیم.

سلام بر شما که «مثل اعلی» هستید.

در قرآن کریم دو بار «مثل اعلی» آمده
است و هر دو بار مربوط به ذات مقدس
ربوبی است یکی در سوره نحل آیه ۶۰:
«ولله المثل الاعلی» و دیگر در سوره روم
آیه ۲۷: «وله المثل الاعلی فی السموات و
الارض». هر دو آیه می گوید: مثل اعلی از
آن خداوند است.

معنای مثل

«مِثل» و «مَثَل» و «مثیل» هر سه بمعنای
همانندی است دقیقاً مثل «شِبه» و «شَبَه» و
«شبیه» هم از جهت لفظ و هم از جهت معنا.

خداوند «مِثل» ندارد «لیس کمثله شی ء»
اما مَثَل دارد و مراد از آن اسماء و صفات
ذات مقدس اوست.بنابراین مَثَل در دو آیه
فوق به معنای وصف است یعنی برترین
اوصاف از آن ذات مقدس ربوبی است، به کار
رفتن «مَثَل» در معنای وصف چیزی است که
خبرگان لغت مانند «یونس بن حبیب»
(متوفای ۱۸۲) و محمد بن سلام جماحی
(متوفای سال ۲۳۲) و ابو منصور ثعالبی
(متوفای ۴۲۹) بر آن تأکید دارند.(۱)

در دو آیه ذیل «مثل» به معنای
وصف است:

۱ـ در سوره فتح آیه ۲۹: «ذلک مثلهم
فی التوراه و مثلهم فی الانجیل… این
توصیف آنان در تورات است و توصیف آنان
در انجیل چنین است که…»

۲ـ در سوره محمد(ص) آیه ۱۵: «مثل
الجنه الّتی وعد المتقون فیها انهار من ماء
غیر آسن و انهار من لبن لم یتغیر طعمه…
وصف بهشتی که به متقین وعده داده شده
چنین است که در آن نهرهائی از آب صاف و
خالص است که بدبو نمی شود و نهرهائی از
شیر که طعم آن هرگز دگرگون نمی گردد و
نهرهائی از…»

به این ترتیب روشن شد که مثل اعلی از
آن خداوند است. مراد چیست؟

امامان مثل اعلایند

اینک بحث اینست که در این فراز
زیارت جامعه مراد از آنکه امامان مثل
اعلایند چیست؟ به نظر می رسد مراد آن
باشد که این گلهای بی خار جهان هستی
برترین اوصاف را دارند آن چه خوبان همه
دارند آنان یکجا حائز این اوصاف اند!

زیرا امامان (ع) برترین کسانی اند که این
افتخار را دارند که متخلق به اخلاق الهی
بوده و تجلّی برخی از صفات علیا و اسماء
حسنای خداوند باشند. این که تعبیر به برخی
داریم از آن رو است که برخی از صفات
مخصوص ذات مقدس اوست «وحدانیت»،
«حی لایموت» «قدرت نامتناهی»، «علم
نامتناهی»،… و…اختصاص به خداوند متعال
دارد. و امامان هم کمالاتی که دارند به اذن
ذات مقدسش دارند که آنها مخلوق اویند از
اصل وجود و هستی و معجزات همه اش (۲)
باذن اللّه است.

امامان معصوم در همه عرصه ها «مثل
اعلای» صفات عالی انسانی که از آنها به
«مکارم اخلاق» تعبیر می شود بودند.

در قرآن مجید صد و سی و دو نام برای
ذات مقدس ربوبی آمده است و در روایات
شیعه حدود صد اسم (۳) و در دعای جوشن
کبیر سخن از هزار اسم ذات مقدس ربوبی
است، بی تردید برخی از اسماء اختصاصی
اوست اما از برخی از اسامی باید بنده او
سهم داشته باشد. در روایتی از حضرت امام
رضا(ع) می خوانیم: «لا یکون المؤمن مؤمناً
حتی تکون فیه ثلاث خصال سنّه من ربّه و
سنّه من نبیّه و سنّه من ولیّه فاما السنّه من
ربّه فکتمان السرّ و اما السنّه من نبیّه
فمداراه الناس و اما السنّه من ولیّه فالصبر
فی البأساء و الضرّاء» (۴) یعنی مؤمن مؤمن
نیست مگر آنکه در او سه خصلت باشد
سنتی از پروردگارش و سنتی از پیامبرش
صلی اللّه علیه و آله و سنتی از امامش علیه
السلام، سنت از پروردگارش راز پوشی است
و اما سنت از پیامبرش سازگاری با مردم و
اما سنت از امامش شکیبائی در سختی و
تنگدستی است.

امامان معصوم «سنت از ربّ» در سیره
آنها موج می زند. آنها مثل اعلای تجسم
سنت از رب اند.

از آنجا که از صفات معروف ذات مقدس
ربوبی فراوان شنیده ایم همانند مهر، عفو،
کرم و… و تجسم آن ها را در امامان (ع)
دیده ایم در این جا تنها به یک نکته که کمتر
بر آن تأکید می شود اشاره می کنیم.

مهر خداوند

در صفات ذات مقدّس ربوبی از یک سو
صفاتی داریم که گویای دریای مهر اوست:

الف ـ در قرآن کریم بغیر از ۱۱۴ بار که
«بسم اللّه الرحمن الرحیم» آمده ۵۷ بار نام
«رحمان» آمده و ۹۵ بار نام رحیم.

فرق معروفی که بین این دو واژه ذکر
شده و مستند به روایات عترت نیز هست آن
است که رحمان اسم خاص است فقط در
قرآن بر خداوند اطلاق شده اما معنای آن
عام است یعنی به معنای رحمت گسترده
خداوند است. که شامل مؤمن و کافر است،
اما رحیم اسم عام است یعنی بر غیر خداوند
هم اطلاق شده در سوره توبه آیه «و کان
بالمؤمنین رحیماً؛ پیامبر نسبت به مؤمنان
رحیم است» آمده، اما به معنای
رحمت خاص و ویژه خداوند نسبت به
مؤمنان است.(۵)

۴ بار در قرآن خداوند با نام «ارحم
الراحمین» ذکر شده است.

۲ بار در قرآن خداوند با نام «خیر
الراحمین» خوانده شده است.

ب ـ در قرآن کریم ۹۱ بار خداوند را با
نام «غفور» می خوانیم، ۵ بار با نام غفار یکبار
با نام «غافر» از آن جا که بندگان هم برسه
گروه اند برخی ظالم اند «فمنهم ظالم
لنفسه»(۶) خداوند هم صفت غافر را برای
آن ها تدارک دیده است، برخی ظلوم اند:انه
کان ظلوماً جهولاً(۷) خداوند صفت غفور را
برای این گروه قرار داده است و برخی
ظلّام اند «یاعبادی الّذین اسرفوا علی
انفسهم»(۸) خداوند صفت غفار را برای اینان
تدارک دیده است. یکبار در قرآن کریم
خداوند با نام «خیر الغافرین»(۹) معرفی شده
و یکبار با عنوان «اهل التقوی و اهل
المغفره»(۱۰) خوانده شده و دوبار ذات
مقدسش را با عنوان ذومغفره یاد کرده
است.(۱۱) رعد/۶ و فصلت / ۴۳.

ج ـ در قرآن ذات مقدس ربوبی ۱۱ بار
با نام رؤف خوانده شده که بمعنای
مهربان است.

د ـ ۲ بار در قرآن «ودود» به عنوان
وصف ذات مقدس ربوبی یاد شده است.(۱۲)
که بمعنای آن است که بندگان صالحش را
دوست دارد.

هـ ـ ۵ بار در قرآن خداوند با وصف
«عفو» (که به معنای گذشت کننده و محو
کننده گناهان است) یاد شده است. این
از یکسو.

قهر خداوند

از سوی دیگر برخی صفات برای خداوند
ذکر شده که نشان «قهر»، «قدرت»، «غضب»
و خشم ذات مقدس ربوبی دارد به عنوان
نمونه.

الف ـ دوبار در قرآن خداوند با وصف
قاهر و ۶ بار با وصف قهار یاد شده است و
قهر غلبه همراه با خوار کردن است.

ب ـ ۴ بار در قرآن خداوند باعنوان
«ذوانتقام» یاد شده است،(۱۳) انتقام در اصل
لغت بمعنای کیفر دادن گنهکار است و مراد
از ذوانتقام بودن خداوند همین است و پر
واضح است که مجازات گناهکاران گردن
کش و ستمگر نه تنها کار پسندیده ای است
بلکه صرف نظر کردن از آن، مخالف عدالت
و حکمت است.

ج ـ ۱۴ بار در قرآن خداوند متعال با
وصف «شدید العقاب» یاد شده است، یکبار
خداوند با وصف «ذوعقاب» یاد شده است.(۱۴)

د ـ یکبار خداوند با وصف «شدید
العتاب»(۱۵) یاد شده است.

هـ ـ دوبار در قرآن «سریع العقاب» اسم
ذات مقدس ربوبی قرار گرفته است. (۱۶)

جمع بین این دو نوع صفت همان
می شود که در دعای افتتاح آمده است:
«وایقنت انک انت ارحم الراحمین فی
موضع العفو و الرحمه و اشدّ المعاقبین فی
موضع النکال و النقمه».

و یقین دارم که حضرتت در جای عفو و
رحمت مهربانترین مهربانان هستی و آنجا
که جای عقاب و مجازات باشد شدیدترین
عقاب کنندگانی. این وصف بی تردید
خداوند است.

امامان ما نیز بیشترین سهم را از این
وصف ذات مقدس ربوبی تحصیل کرده
جای مهر، دنیای مهر و محبت اند و جای
خشم و غضب، کانون آن هستند و در هر دو
قرب خدای را می بینند.

مهر امامان علیهم السلام

امامان علیهم السلام متخلق به اخلاق
الهی اند، آن جا که جای مهر است «رحماء
بینهم» هستند. «اذله علی المؤمنین» هستند.
شاهد این سخن دنیای مهر ورزیهای امامان
علیهم السلام حتی نسبت به دشمنان ناآگاه
است که نمونه های فراوان آنرا شیفتگان
خاندان عصمت و طهارت بارها و بارها
شنیده اند، از گذشت امام حسن(ع) از شامی
فریب خورده که به حضرت دشنام داد، از
گذشت امام کاظم (ع) از دشنام دهنده اش
و…و… در زندگی هر امامی که وارد می شویم
فصلی از مهر ورزیهای