پاورپوینت کامل دوری و پرهیز از گناه ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دوری و پرهیز از گناه ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دوری و پرهیز از گناه ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دوری و پرهیز از گناه ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

مسأله دوری از گناه

در سومین فراز از دعای امام عصر(عج)
سخن از دوری از گناه و ترک آن آمده آنجا
که می خوانیم: «توفیق الطّاعه و بعد
المعصیه؛ خدایا توفیق اطاعت و دوری از
گناه را به من عنایت فرما.»

واژه دوری از گناه همان تقوا و
پرهیزکاری و مراقبت در ترک هرگونه گناه و
نافرمانی خدا است. مسأله دوری از گناه از
عوامل مهم ریشه ای و کلیدی برای هدایت و
ره روی در راه کمالات است، چرا که گناه یک
آسیب و آفت خطرناک و سرنوشت برانداز
برای هلاکت و گمراهی و سقوط در درّه
هولناک عذاب الهی است. برای روشن شدن
این مطلب، نظر شما را به چند مثال جلب
می کنم:

۱ـ انسانی که از نظر جسمی بیمار
می شود، نزد طبیب برای معالجه می رود،
طبیب به طور کلی در بازگرداندن سلامتی به
بیمار، دو برنامه دارد: ۱ـ برنامه بهداشت و
پیش گیری ۲ـ برنامه درمان و به عبارت
دیگر پزشک در علاج خود دارای دو دستور
منفی و مثبت است، در مورد برنامه منفی
می گوید: باید از این چند موضوع پرهیز کنی،
و اگر قبلاً نیز پرهیز می کردی گرفتار بیماری
نمی شدی، و در برنامه مثبت می گوید: از این
چند مورد دارو (از قرص، و شربت و آمپول
و…) باید استفاده کنی، و طبق دستور تنظیم
شده رفتار نمایی، تا درمان یابی. در این
برنامه، قطعاً مسأله پیش گیری و پرهیز
مهم تر و آسان تر و کم هزینه تر از برنامه
مثبت و درمان (داروها) است، حتی ممکن
است بیمار بر اثر ادامه پرهیز بی آنکه دارو
مصرف کند، سلامتی خود را بازیابد.

۲ـ درختی را در نظر بگیرید،برای رشد و
به ثمر رسیدن آن نیاز به فراهم شدن عوامل
کمال مانند: نور، حرارت، غذا(کود)، آب و
هوای آزاد است، با ایجاد این عوامل به طور
طبیعی و سریع رشد نموده و به رشد و کمال
خود ادامه می دهد. ولی آیا همین آمادگی
کافی است، قطعاً نه، بلکه باید از عوامل ضد
تکامل مانند آفت های مختلف گیاهی نیز
جلوگیری و پیش گیری شود، و گرنه آن
آفت ها تار و پود گیاه را می خورند، و آن را
درهم می شکنند و از درون متلاشی
می سازند. در انسان نیز در رابطه با کمالات و
رشد معنوی نیاز به فراهم شدن عوامل
تکامل مانند: علم،ایمان،عمل صالح و رابطه
عرفانی و تنگاتنگ با خدا است. ولی همین
آمادگی کافی نیست، بلکه باید از هرگونه
عوامل ضد تکامل، یعنی آفت های گناه
دوری کرد، و با سپر تقوا و دژ نیروی
ملکوتی ضدگناه، از نفوذ هرگونه گناه به طور
قاطع جلوگیری نمود. وگرنه همان گناه
همانند آفت های گیاه در این مثال، تار و پود
معنویت انسان را می خورد، و انسان را
بی محتوا و بی هویت نموده و در پرتگاه
هلاکت و سقوط قرار می دهد.

بر همین اساس می بینیم در دعای فوق،
امام عصر(عج) به ما آموخته که از گناه فاصله
بگیریم و دوری کنیم، و این تعبیر از تعبیر
ترک گناه، رساتر و پرمعنی تر است، چرا که
مسأله دوری از گناه دامنه وسیع تر و عمیق تر
دارد، و پیام آور آن است که گناهان، و اقسام
آنها و زمینه ها و عوامل و آثار شوم آنها را
بشناسیم، خود را در مبارزه و ستیز با گناه به
گونه ای بسازیم که از آن متنفّر شده و فرار
کنیم و فاصله قاطع بگیریم، چنان که خداوند
در قرآن می فرماید: «ففرّوا الی اللّه انّی لکم
منه نذیرٌ مبینٌ؛(۱) پس (از هرگونه گناه و
انحراف) به سوی خدا فرار کنید، که من از
سوی او برای شما هشدار دهنده هستم.» در
قرآن در مورد بعضی از گناهان تعبیراتی
مانند: اجتناب از گناه، نزدیک نشدن به گناه
شده که بیانگر شدت مراقبت برای حفظ خود
از گناه است، مثلاً می فرماید: «واجتنبوا
الطّاغوت؛(۲) از طاغوت دوری کنید.» و یا
می فرماید: «ولاتقربوا الفواحش ماظهر
منها و ما بطن؛(۳) به کارهای زشت خواه
آشکار و خواه پنهان نزدیک نشوید.» و یا
می فرماید: «ولاتقربوا مال الیتیم؛به مال
یتیم (برای حیف و میل آن) نزدیک نشوید.»
و یا می فرماید: «ففروا الی اللّه؛(۴) از گناهان
به سوی خدا فرار کنید.» تعبیر به فرار بیانگر
آن است که لحظه ای غفلت نکنید، بلکه بی
درنگ و سریع از گناه فاصله بگیرید.

این تعبیرات یک نوع آژیر خطر است،
چرا که انجام ندادن و نزدیک نشدن، نشانگر
دو نوع خطر است، مثلاً در مورد نفت
می گوییم کبریت به آن نزنید، ولی در مورد
بنزین می گوییم کبریت را نزدیک آن نبرید
که فاجعه می آفریند. موضوع دوری از گناه
(بعد المعصیه) بیانگر آن است که عصیان و
نافرمانی خدا چنان وسوسه انگیز است که
نزدیک شدن به پرتگاه آن ممکن است
انسان را در پرتگاه خطرناک قرار دهد،
بنابراین باید به عوامل زمینه ساز و سوق
دهنده به سوی گناه مانند محیط فاسد و
آلوده، و غذای حرام و دوست نامناسب
و…که لغزندگی شدیدی برای سقوط در درّه
گناه دارند دوری نمود. تا آنجا که امیرمؤمنان
علی(ع) فرمود: «من کان یؤمن باللّه و الیوم
الآخر فلایقوم مکان ریبهٍ؛(۵) کسی که
ایمان به خدا و روز قیامت دارد، در مکانی که
موجب تهمت و شک او می شود نمی ایستد.»
و امام صادق(ع) فرمود: «انسانی که به خدا و
قیامت ایمان دارد در مجلسی که امامی را
سرزنش کنند، یا مؤمنی را عیب جویی نمایند
نمی نشیند.»(۶)

و نیز در رابطه با دوری از گناه، در گفتار
بسیاری از پیامبر(ص) و امامان(ع) تعبیر به
هجرت و «ایّاک و ایّاکم» که بیانگر شدت
پرهیز و دوری از گناه است. و نیز تعبیر به
«احذر و احذروا» شده که به معنی هشدار
و هراس شدید از گناه است، تا مبادا انسان با
نزدیک شدن به آن مبتلا گردد.

چنان که با نگاه به گفتار امام علی(ع)
(که در غررالحکم، جلد اول) آمده این
تعبیرات را به طور مکرر می بینیم مثلاً
می فرماید: «ایّاک و النّمیمه فانّها تزرع
الضّغینه و تبعّد عن اللّه و النّاس؛(۷) از
سخن چینی، به شدت دوری کن، چرا که
باعث کینه توزی و دوری از خدا و خلق
می شود.» یا می فرماید: «احذر فحش القول
و الکذب، فانّهما یزریان بالقائل؛ از زشت
گویی و دروغ بترس و برحذر باش، چرا که
این دو، گوینده اش را معیوب می سازد.»

و امام باقر(ع) در ضمن گفتاری فرمود:
«والمهاجر من هجر السّیئات؛(۸) مهاجر و
فاصله گیرنده کسی است که از گناهان فاصله
بگیرد.»

این تعبیرات و شبیه آنها حاکی از آن
است که خطر گناه، خطر بسیار شدید و
ویران گر است، و انسان باید با قاطعیت از
آن فاصله بگیرد، وگرنه سیه بخت دو سرا
خواهد شد.

جالب این که در سخنی از رسول
خدا(ص) مسأله دوری و تنفّر و ترس از گناه
چنین آمده که آن حضرت در میان پندهای
خود به ابوذر فرمود: «انّ المؤمن لیری ذنبه
کانّه تحت صخرهٍ یخاف ان تقع علیه، و انّ
الکافر لیری ذنبه کانّه ذبابٌ مرّ علی انفه؛(۹)
انسان با ایمان نسبت به گناه خود، به
گونه ای برخورد می کند و می ترسد که گویی
در زیر سنگ بسیار سنگینی در سختی قرار
گرفته و هرلحظه ترس آن را دارد که آن
سنگ بر روی او بیفتد و او را به هلاکت
برساند، ولی کافر گناه را همچون مگسی
می پندارد که از کنار بینیش عبور می نماید.»
نکته قابل توجه این که یکی از عوامل زمینه
ساز برای انجام گناه، رضایت به آن است که
موجب سوق دادن نیت و عمل به سوی گناه
می شود، اسلام برای دوری از گناه، رضایت
به آن را نیز گناه شمرده، گرچه سال ها از
انجام گناهی گذشته باشد، در این راستا
رسول خدا(ص) فرمود: «هرگاه گناهی پدید
آید، کسی که در کنار گناه ناظر و حاضر است ولی
از آن متنفّر می باشد، مانند کسی است که از آن
غایب است، ولی کسی که از گناه غایب است اما
به انجام آن خشنود است، مانند کسی است که
در انجام آن حاضر و شریک می باشد.»(۱۰) و در
زیارتنامه امام حسین(ع) آمده: «لعن اللّه امّه
سمعت بذلک فرضیت به؛ خدا لعنت کند
امّتی را که ماجرای کربلا را شنید و به
ظلم های آن نسبت به امام حسین(ع) و
یارانش راضی شد.»

آخرین سخن در این راستا این که در
تحقیق و ریشه یابی چنین به دست می آید
که عامل اصلی برای سوق دادن انسان ها به
سوی گناه، شیطان است، او است که با
القائات خود، روح انسان را به نفس امّاره
تبدیل می کند، و نفس امّاره نیز انسان را به
سوی گناهان می کشاند، پس باید با جهاد
اکبر به جنگ شیطان رفت، بهترین راه برای
نبرد با شیطان، تحصیل فضایل است که
می توان به یاری فضایل که لشگر نیرومند
عقل هستند، لشگر شیطان را مغلوب کرد،
در این راستا نظر شما را به این سخن جالب
پیامبر(ص) جلب می کنیم، آن حضرت به
یاران فرمود: «آیا می خواهید شما را به چیزی
خبر دهم که اگر به آن عمل کنید، شیطان از شما
مانند دوری مغرب از مشرق دور می گردد؟»
پاسخ دادند. آری، فرمود: «روزه روی شیطان
را سیاه می کند، صدقه کمرش را می شکند،
دوستی برای خدا و تقویت با عمل صالح،
پشتیبانش را متلاشی می نماید، استغفار،
شاه رگش را قطع می کند.»(۱۱)

نتیجه این که شیطان شکنی باعث
دوری بسیار از گناه، و تنفّر شدید از معصیت
خواهد شد.

این مطالب بیانگر آن است که باید از
ابعاد مختلف با گناه فاصله گرفت و از آن به
شدت دوری نمود. و حتی فضای ذهن را از
هرگونه تمایل به آن پاک سازی کرد.

مسأله تخلیه و تحلیه و تجلیه

نکته جالب دیگر در رابطه با ترک گناه،
مسأله ای است که علمای اخلاق برای
پیمودن راه سیر و سلوک عرفانی و اخلاقی
بیان کرده اند که خلاصه اش چنین است:
هرگاه مؤمن تصمیم بر ترک گناه گرفت، روح
و روانش را از آلودگی گناه خالی نموده و به
مقام تخلیه رسیده است. سپس اگر روح و
روان پاکش را با زیورهای فضایل اخلاقی
بیاراید به مقام تحلیه و آراستگی رسیده، و
اگر از این مرحله نیز بالا رفت و دل و روح
خود را آینه جمال الهی نمود، عظمت خدا در
او تجلّی می کند، و او به مقام مظهریت
می رسد که عالی ترین درجه عرفان و اخلاق
است. به این ترتیب پایه نخست این مقام
عالی و ملکوتی، دوری از گناه است.

بر همین اساس وقتی که پیامبر(ص) در
آخرین جمعه ماه شعبان، در مسجد النّبی در
مدینه خطبه ای در شأن ماه رمضان القاء
فرمود، و پاداش چند برابر اعمال نیک در
این ماه را گوشزد کرد، و حتی فرمود:
«تلاوت یک آیه در این ماه معادل تلاوت همه
آیات قرآن پاداش دارد» در قسمت پایانی
خطبه، حضرت علی(ع) پرسید: «برترین عمل
در این ماه چیست؟» پیامبر(ص) در پاسخ
فرمود: «افضل الاعمال فی هذا الشّهر
الورع عن محارم اللّه؛ برترین کارها در این
ماه، پرهیز و دوری از حرام و معصیت خدا
است.»(۱۲)

مقام تقوا و دوری از گناه در درجه ای
است که از نظر قرآن قبولی و کمال هرگونه
عمل نیک بستگی به دوری از گناه دارد،
وگرنه کارهای نیک در کنار گناه، بی خاصیت
خواهد شد، و مانند علف هرزه هایی است که
مانع رشد و به ثمر رسیدن گیاهان مفید و
پرثمر می شود، باید آن علف ها را وجین کرد
تا آن گیاهان مفید به رشد و نمو کافی
برسند. آری در آیه نهم مائده قرآن
می خوانیم: «انّما یتقبّل اللّه من المتّقین؛قطعاً
خداوند کارهای نیک را از افراد پاک و
پرهیزکار از گناه می پذیرد.»

و حتی قرآن برای کسی مفید و راهنمای
کامل است که او تصمیم بر تقوا و دور