پاورپوینت کامل پژوهشی در بعد سیاسی حماسه عاشورا ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پژوهشی در بعد سیاسی حماسه عاشورا ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پژوهشی در بعد سیاسی حماسه عاشورا ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پژوهشی در بعد سیاسی حماسه عاشورا ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۴۲

مقدمه

واقعه عاشورا از عالی ترین حماسه های
جاویدان است که در کم ترین زمان و با
فداکاری افراد معدودی رخ داد و همیشه به
عنوان «انقلاب بزرگ» بر تارک تاریخ بشریّت
می درخشد.

اندیشمندان مسلمان این حادثه عظیم را
از ابعاد گوناگون فرهنگی، اجتماعی، اخلاقی،
عبادی، عرفانی، تاریخی و… مورد تحلیل و
بررسی قرار داده اند و هر یک در خور شأن و
مقام خود، آموزه هایی را برای پویندگان راه
حسینی به ارمغان آورده اند. امّا آن چه بیش
از همه حادثه عاشورا را پر فروغ تر و
جاویدان تر می سازد، «بعد سیاسی» آن است
که بسیاری از انسان ها را متحوّل و انقلابی
ساخته و جلو خودکامگی بسیاری از
زمامداران فاسد را گرفته است.

اگر حماسه عاشورا رخ نمی داد، بدون
شک هیچ نهضت اسلامی دیگری به وقوع
نمی پیوست و خودکامگی زمامداران فاسد
افزون تر می شد، در نتیجه رشد جوامع
اسلامی با خطرات جدّی تری روبه رو شده و
مکتب «انسان ساز» اسلام تعطیل می شد،
اما تأثیر حماسه حسینی در بیداری سیاسی و
شور انقلابی مردم به اندازه ای عمیق بود که
سلاطین پر قدرت و کم شعوری مانند متوکل
عباسی ناچار می شدند برای تحکیم پایه های
حکومتشان با کشته آن حضرت بجنگند و
تبلیغات مسمومی بر ضدش به راه اندازند،
اما جذابیت این واقعه سرنوشت ساز در
ضمیر حق پرست مردم به صورت مقدس و
هدایت بخش استوار مانده و به نقش اساسی
اش ـ که هدایت و نجات جامعه بشری است
ـ هم چنان ادامه می دهد.

در این نوشتار سعی بر این است تا به
بخشی از اهداف سیاسی این حماسه
جاویدان اشاره شود. امید است که مورد توجه
و عنایت پویندگان راه ولایت و عاشقان
حسینی قرار گیرد.

تشکیل حکومت

اولین مولّفه سیاسی قیام امام
حسین(ع)، تشکیل حکومت اسلامی بود. آن
حضرت به صراحت می فرمود: آل ابوسفیان
لیاقت حکومت را ندارند و از جدّم رسول
خدا(ص) شنیدم که فرمود: «خلافت بر
خاندان ابوسفیان حرام است و اگر روزی معاویه
را در بالای منبر من دیدید او را بکشید، ولی
مردم مدینه او را بالای منبر دیدند و نکشتند و
اینک خداوند آنان را به یزید فاسق (بدتر از
معاویه) گرفتار نموده است.»(۱)

حضرت اباعبداللّه (ع) هم چنان که بر
عدم شایستگی آل ابوسفیان برای خلافت
پافشاری می نمود، بر لیاقت و شایستگی
خود به امر حکومت و خلافت اصرار داشت.
با مطالعه تاریخ این نهضت بزرگ مشخص
می شود که سیدالشهداء(ع) در هرجا مناسب
می دید، شایستگی خود را برای تشکیل
حکومت اعلام می نمود و مردم را به پذیرش
حکومت و رهبری عادل دعوت می کرد.(۲)

امام (ع) ضمن دعا برای مردم کوفه که
تصمیم گرفته بودند ایشان را برای رسیدن
به حقشان، یعنی تشکیل حکومت یاری
کنند، فرمود: نامه های مسلم بن عقیل را که
مشعر به اجتماع هماهنگی شما در راه
نصرت و یاری ما و مطالبه حق ما بود،
دریافت نمودم، از خداوند مسئلت دارم که
آینده همه ما و شما را ختم به خیر به گرداند
و در این اتحاد و اتّفاق به شما پاداش بزرگ
عنایت فرماید.(۳)

هم چنین در نامه ای به مردم بصره
نوشت: «… و نحن نعلم انّا احقّ بذلک
الحقّ؛(۴) ما یقین داریم که در مسئله حکومت و
خلافت از همه شایسته تر هستیم.»

از سخنان گهر بار امام حسین (ع)
استفاده می شود که ایشان خود را
شایسته ترین و جامع ترین فرد برای رهبری
می دانست و آمادگی خود را برای تشکیل
حکومت اصیل اسلامی اعلام کرد. و هر چند
نتواند این حکومت را تشکیل دهد، اما با
قیام خود در بلند مدت زمینه تشکیل یک
حکومت اصیل اسلامی را فراهم نمود.

نفی سکولاریزم

معاویه و پسرش یزید عملاً تفکر
«سکولاریستی» را رواج می دادند، به عنوان
نمونه وقتی که معاویه بر خلافت نشست،
بلافاصله به عراق آمد و در سخنرانی خود به
مردم اخطار نمود که من با شما سرنماز و
روزه نمی جنگیدم، بلکه می خواستم بر شما
حکومت کنم و به مقصود خود رسیدم.(۵)

مرحوم علّامه طباطبایی (ره) در مورد
این سخن معاویه، می گوید: «معاویه با این
سخن اشاره می کرد که سیاست را از دیانت جدا
خواهد کرد و نسبت به مقرّرات دینی ضمانتی
نخواهد داشت و همه نیروی خود را در زنده نگه
داشتن حکومت خود به کار خواهد بست و البته
روشن است که چنین حکومتی سلطنت و
پادشاهی است نه خلافت و جانشینی پیامبر
خدا(ص).»(۶)

امام حسین (ع) با قیام خونین خود نشان
داد که مرز سیاست از دیانت جدا نیست ودر
اسلام بین این دو هم گرایی و هماهنگی
وجود دارد و هر وقت در رأس حکومت،
زمامداران و حاکمانی فاسد قرار گیرند که
لیاقت منصب حکومت و کشور داری را
ندارند باید بر علیه آن ها شورید و از منصب
حکومت عزل کرد.

عدالت خواهی

سالار شهیدان تلاش می کرد تا تبعیض
و بی عدالتی را از جامعه مسلمانان ریشه کن
کند و عدالت و مساوات را در میان مردم
برقرار سازد. از دیدگاه بلند آن حضرت،
زمامدار مسلمانان باید در رفتار گفتار و
انتخاب کارگزارانش شیوه ای عادلانه پیش
گیرد و در جهت گسترش عدل و داد قدم
بردارد.

سیدالشهداء(ع) بر این باور تأکید می کرد
و می فرمود: «فلعمری ما الامام الّا الحاکم
بالکتاب و القائم بالقسط الدائن بدین الحقّ
الحابس نفسه علی ذات اللّه؛(۷) به جان
خودم سوگند! امام نیست مگر کسی که بر
اساس کتاب خدا حکم کند؛ برای عدالت قیام
کند؛ متدیّن به دین حق باشد و جان خود را در
راه خدا گرو بگذارد.»

مرام عدالت گستری آن حضرت و یاران
باوفایش در همه جا اعلان و مشخص شده
بود. حضرت مسلم بن عقیل ـ سفیر آن
امام(ع) ـ وقتی در دار الاماره کوفه با حاکم
ستمگر یزید (عبیدالله بن زیاد) روبرو شد، به
این هدف والای قیام اشاره کرد و از ایجاد
عدالت سخن گفت.

ابن زیاد وقتی از مسلم بن عقیل پرسید:
برای چه به کوفه آمدی و مردم را به انقلاب
دعوت می کنی؟ او پاسخ داد: «فاتیناهم
لنأمر بالعدل و ندعو الی حکم الکتاب؛(۸)
آمده ایم تا امر به عدالت کرده و به قانون کتاب
خدا دعوت کنیم.»

ظلم ستیزی

ستم پذیری آسیب مهمی برای دین
داری مردم است که موجب می شود جبّاران
و ستمگران بر جامعه حاکم شوند، امّا اگر
انسان ها با عزّت زندگی کنند قطعاً خط سیر
جامعه سراز ستم و بی عدالتی در نمی آورد.
امام حسین (ع) فرمود: آن چه جبّاران را بر
شما مسلط ساخته این است که شما از مرگ
گریزان هستید و به این زندگی ننگین نا
پایدار دل بسته اید. جمعی مانند بردگان بی
اراده و مقهور هستند و گروهی گرسنه و
مغلوب و ستمگران به دلخواه در امور
مملکت تصّرف می کنند. به دنبال این بیان،
حضرت می فرماید:شگفتا که سرزمین اسلام
قبضه کسانی است که یا خائن و ستم کار
هستند و یا باج گیر و نابکار و یا حکمران بی
رحم و بی انصاف.(۹)

حضرت اباعبدالله (ع) پس از ممانعت
«حربن یزید ریاحی» از حرکت ایشان به کوفه
یا مراجعت به مدینه در خطابه ای فرمود: آیا
نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از
باطل جلوگیری به عمل نمی آید؟! در حالی
که مؤمن باید حق جو و طالب دیدار خداوند
باشد و من مرگ را جز سعادت نمی بینم و
زندگی با ستمکاران را جز ملامت و خستگی
و کسالت نمی دانم.(۱۰)

مبارزه با علت فساد

سید الشهداء(ع) با قیام جاویدان