پاورپوینت کامل نظام اسلامی و هنرمندان بیگانه، اما رسمی! ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نظام اسلامی و هنرمندان بیگانه، اما رسمی! ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نظام اسلامی و هنرمندان بیگانه، اما رسمی! ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نظام اسلامی و هنرمندان بیگانه، اما رسمی! ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

۱. جولیا پطرس یک خواننده زن مسیحی و لبنانی است که در ایام جنگ ۳۳ روزه و با شنیدن پیام حماسی ­ عاطفی سید حسن نصرالله خطاب به رزمندگان حزب الله تصمیم گرفت پیام «سید» را به سرود تبدیل کند و چنین کرد. «احبایی» نام سرودی است که جولیا پطرس با الهام از پیام سید حسن و به افتخار مجاهدان مقاومت اسلامی اجرا کرد و آن را ادای دِین خود به مردانی دانست که از کرامت و شرافت انسان دفاع کردند. او در این سرود مجاهدان مقاومت اسلامی را « تاج سر»، «رجال الله»، «سازنده آینده جهان» و… خطاب کرده است. خانم«پطرس» با این اقدام، خود را آماج تیرهای نفرت رسانه ها و جریانات سیاسی ثروتمند و مرتجع عربی قرار داد و در نتیجه از بسیاری از فرصت های طلایی برای حضور در رسانه ها و کنسرت ها محروم شد، اما او هنوز به این سرود افتخار می کند و آن را از نقاط درخشان کارنامه هنری اش می داند.

۲. انقلاب و نظام جمهوری اسلامی در طول حیات ۳۶ ساله خود به دفعات خالق شگفتی ها و حماسه هایی بوده که پی ریزی حزب الله لبنان یکی از این نمونه هاست. بسیاری از دستاوردهای نظام و انقلاب آنچنان الهی و موثر بوده اند که سرنوشت مستضعفان و مسلمانان و مسیر تاریخ بشریت را تغییر داده اند، اما این همه عظمت کمتر به چشم هنرمندان ایرانی آمده است! (البته حساب هنرمندان مومن و متعهدی که حداکثر توان هنری خود را در خدمت نظام و انقلاب قرار داده و زیباترین آثار هنری را در جهت ترویج و تایید انقلاب اسلامی خلق کرده اند، از حساب مذکور جداست و به همین دلیل است که در بسیاری از موارد هنر و خلاقیت این هنرمندان متدین، به چشم هنرمندان بیگانه با انقلاب نیامده است.) هنرمندانی که شاید در رشته و فن خود ماهر و استاد باشند، اما با کورباطنی و لجاجت آنچنان بی اعتنا از کنار انقلاب و نظام اسلامی و عظمت آن عبور کرده اند و می کنند که انگار هیچ رویدادی رخ نداده و آنچه هم که رخ داده، ارزش توجه ندارد.

برای مقایسه می توان نسبت میان هنرمندان اروپایی و جنگ دوم جهانی از یک سو و هنرمندان ایرانی و دفاع مقدس را از سویی دیگر سنجید. هر چند جنگ دوم جهانی کمتر از شش سال طول کشید و اروپا را یکسره به ویرانی کشاند، اما هنوز پس از گذشت بیش از ۶۰ سال، جنگ جهانی دوم و حواشی آن دستمایه و موضوع خلق آثار متنوع هنری در اروپاست و کماکان هنرمندان غربی با الهام از این نبرد ویرانگر سعی در اسطوره سازی و خلق هویت و قهرمان برای ملت هایشان دارند، اما دفاع هشت ساله ملت ایران در برابر جهان کفر و شرک و استکبار که به اذعان کارشناسان و تحلیلگران بین المللی از جمله شگفتی های ۵۰ سال اخیر جهان به شمار می آید، در آثار بسیاری از هنرمندان ایرانی هیچ نمود و بروز و ظهوری نیافته است تا آنجا که اگر کسی مجموعه آثار این هنرمندان را مرور کند، اصولاً متوجه نخواهد شد که این جماعت در جامعه ای زیسته اند که در آن چنین رخداد عظیمی به وقوع پیوسته است. جالب اینجاست که برخی ازاین گروه نه تنها در عمل که در مقام بیان نیز حماسه هشت ساله مردم مومن ایران را انکار و به فراموشی آن توصیه می کنند و به صراحت می گویند این جنگ جایی برای بیان هنری ندارد! همین رفتار هنرمندانه! در برابر سایر دستاوردها و موفقیت های نظام و انقلاب اسلامی نیز عیناً تکرار می شود.

تبدیل جمهوری اسلامی به یک قدرت منطقه ای تثبیت شده (به اذعان مقامات ارشد رژیم صهیونیستی و غرب)، دستیابی به خودکفایی و خوداتکایی در بسیاری از عرصه های فناوری و علمی، برتری جمهوری اسلامی در بحران سوریه بر ائتلاف جهانی حامی تروریسم و. .. تقریبأ جایگاه و انعکاسی در آثار اکثر قریب به اتفاق مدعیان هنرمندی در این مرز و بوم پیدا نکرده است.

۳. اکثریت قریب به اتفاق اهالی موسیقی ایران ( اعم از شاعران و آهنگسازان و خوانندگان) هنوز هم مانند صد سال پیش در وصف جمال نسوان و داغ عشق دختران بی وفا و. .. می سرایند و می نوازند و می خوانند! انگار نه انگار که این کشور ۳۶ سال است در صدر اخبار جهان قرار دارد. برای این جماعت «کور» و «کر» هیچ اهمیتی ندارد که هموطنانشان ماهواره به فضا بفرستند یا نیروی اتم را مهار کنند یا برای تغییر مسیر ناعادلانه جهان طراحی و اقدام کنند. در نظر این عده، موقعیت و جایگاه و اقتدار ایران اسلامی همان است که در عصر قاجار بوده و محصولات این جماعت با عصر قاجار هیچ تفاوتی نکرده است، (بماند که عمومأ از نظر هنری بی مایه تر و بی محتواتر نیز شده است.)

آیا این همه دستاورد و موفقیت ارزش خلق یک اثر موسیقایی «ملی» در طراز «ای ایران» را نداشت؟ چرا یک موسیقیدان ایرانی با دیدن تحقیر هموطنانش در جنگ دوم جهانی به دست نظامیان اشغالگر آمریکایی و انگلیسی و روسی متأثر می شود و آهنگ «ای ایران» را می سازد، اما خیل انبوه اهالی موسیقی در ۳۶ سال گذشته نخواسته اند ـ و بعید نیست لیاقت پیدا نکرده و ظرفیت نداشته اند ـ که از تحولات غرورآفرین وطنشان تأثیر گرفته و در مسیر تقدیر و تقدیس این مجموعه تحولات مثبت اثری ماندگار بیافرینند؟ آیا اهالی موسیقی در مغرب زمین هم که الگوهای قطعی عمده اهالی موسیقی در ایرانند، نسبت به وطن و سرزمینشان این قدر بی توجه، بی تعصب و بی غیرت عمل می کنند؟ چرا برای این عده که خود را هنرمند می نامند ایران تحقیر شده و اسیر در یوغ کاپیتولاسیون، با ایران قدرتمند امروز هیچ تفاوتی ندارد؟ آیا در این موقعیت نمی توان گفت: «بُکمٌ عُمیٌ فَهُم لاَ یَعقِلُون». آیا این عده مصداق: «خَتَمَ اللّهُ عَلَی قُلُوبِهم وَعَلَی سَمْعِهِم وَعَلَی أَبصَارِهِم..» نیستند؟

و البته این داستان تلخ، حکایت سینماگران و اهالی تئاتر و سایر هنرهای ر