پاورپوینت کامل خانه ای به وسعت تمام آفرینش ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خانه ای به وسعت تمام آفرینش ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خانه ای به وسعت تمام آفرینش ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خانه ای به وسعت تمام آفرینش ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۲

خانه ای است کوچک و ساده، ولی به وسعت تمام آفرینش! بوی معطر نم، مشام جان را نوازش
می دهد. در، باز است؛ قرن هاست که درهای چوبی این خانه، به روی انسان، گشوده مانده
است. قبل از آن که اذن ورود بخواهم، صدایی من را به داخل می خواند؛ وارد می شوم و
گوشه اتاق کاه گلی، بر حصیر می نشینم. گویی قدرت تکلم برای مصاحبه را در جاذبه این
فضا می جویم. مولا با تبسمی دل نشین، لب به سخن می گشاید:

از من بپرسید که من به راه های آسمان، داناترم تا طرق زمین؟۱

آشنایی با راه های آسمان! قطعاً همین طور است؛ خانه ای که مهبط وحی بوده، جز چنین
ساکنانی را در خود نمی پروراند. به چشمان زلال آسمانی بانو خیره می شوم؛ حس فراسویی
در درون ما زمزمه می کند که به راستی شما کیستید؟ آرام تر از هر نوای وحی آمیزی
می فرماید:

من فاطمه هستم؛ دختر محمد صلی الله علیه و آله که آغاز و پایان سخن من بر حق است.۲

همین جمله کافی است تا در محضر آسمانی اش، جسارت حضور بیابم؛ می گویم: چقدر زندگی
در این خانه، صفا دارد. این جا، اصلاً دل کسی نمی گیرد. بانو با لبخند می فرماید:

ولی من در شب آغاز زندگی ام در این خانه گریستم!

با تعجب به ایشان می نگرم. مولا ادامه می دهد:

آری، آن شب، فاطمه سلام الله علیها به یاد شب اول قبر، گریست و حتی از من خواست تا
در آغازین لحظه های زندگی، به نماز بایستیم و خدا را عبادت کنیم.۳

می گویم: این عجیب نیست؛ زیرا شما بهترین و ارزشمندترین انسان ها هستید. بانو با
نگاهی به مولا می فرماید:

بهترین مردم، کسی است که در برخورد با دیگران، مهربان تر و نرم تر باشد و
ارزشمند ترین بشر، کسی است که با همسرش مهربان و بخشنده باشد.۴

می گویم: حال که در مورد اخلاق صحبت فرمودید، به راستی شما رفتار و اخلاق انسان ها
را متأثر از چه می دانید؟ مولا می فرماید:

مردم هر مملکت، ساخته دو محیط و تحت تأثیر دو قدرتند؛ اول، محیط خانواده و قدرت
تربیتی پدران و مادران و دوم، محیط کشور و رفتار هیئت حاکم؛ حتی شباهت مردم به
حکام، از شباهت به پدران بیشتر است.۵

بانو ادامه می دهد:

برای همین، خدا اطاعت و پیروی از ما را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت و رهبری ما
را عامل وحدت و در امان ماندن از تفرقه ها، قرار داده است.۶

می پرسم: در این صورت، برای کودک که ارتباط محسوسی با اجتماع ندارد، تربیت، چگونه
صورت می گیرد؟ مولا می فرماید:

قلب نوزاد، مثل زمین خالی از بذر و گیاه است؛ هر تخمی که در آن افشانده شود، به
خوبی می پذیرد و در خود می پرورد. باید از این فرصت استفاده کرد؛ پیش از آن که دل
تربیت پذیر او، سخت شود و مطالب گوناگون، عقلش را اشغال کند. ۷

می گویم: با این حساب، شما خانواده را اولین مرکز تربیتی انسان می دانید. مولا
می فرماید:

آری و بهترین ارثی که پدران می توانند به فرزندان خویش بدهند، ادب و تربیت صحیح
است. کسی که کودک دارد، باید در راه تربیت او، خود را تا سرحد کودکی تنزل دهد.۸

صدای خنده کودکانی شاداب از حیاط کوچک خانه به گوش می رسد. در همین لحظه، دو کودک
به اتاق می دوند و خود را در آغوش مادر می اندازند. بانو آنها را نوازش می دهد و
می بوسد. مولا می فرماید:

بوسیدن کودک، رحمت و محبت است.۹

می گویم: محبت در تربیت، مؤثر است؛ اما گاهی تنبیه هم نتیجه بخش است. مولا
می فرماید:

پندپذیری انسان عاقل، به وسیله ادب و تربیت است. این حیوانانند که با زدن، تربیت
می شوند.۱۰

می پرسم: با این حساب، شما به تشویق معتقدید؛ آیا برای آن، حدی هم قائل هستید؟ مولا
می فرماید:

قطعاً؛ زیرا بزرگ ترین مراتب حماقت، زیاده روی در تحسین یا توبیخ است.۱۱

دو کودک در حالی که مصرّانه دست مادر را می کشند، می گویند:

هیزم ها را کنار هم چیدیم؛ حالا کاغذ و قلم را به ما می دهی؟

بانو با تبسم از جا بلند می شود و به همراه بچه ها به اتاق دیگر می رود. مولا
می فرماید:

وقتی به فرزند خود وعده ای می دهید، نباید از آن تخلف کنید.۱۲

مولا با چنان لحنی این جمله را بیان می فرماید که مطمئن می شوم این نکته، اهمیت
ویژه ای دارد. بی اختیار می گویم: ای کاش اهل زمین، به این سجایای اخلاقی توجه
داشتند. مولا به نقطه دوری خیره می شود؛ نفس عمیقی می کشد و می فرماید:

البته سجایای اخلاقی، دلیل پاکی وراثت و فضیلت ریشه خانوادگی است.

مدت هاست به این موضوع می اندیشم که اگر تأثیر تربیت خانوادگی بر کودک، در رتبه اول
است، پس چرا داستان پسر نوح در تاریخ تکرار می شود. نمی دانم سؤال را چگونه بپرسم و
برای همین، زیر لب با خود می گویم: چگونه در خانواده ای سالم، فرزند ناشایسته ای
تربیت می شود؟ مولا در حالی که سر تکان می دهد، می فرماید:

فرزندان بد، آبرو و شرف خانواده را از بین می برند و مایه ننگ و رسوایی در پیشینیان
خود می شوند.۱۳

می گویم: شاید ملامت، تذکری برای آنان باشد؛ نظرتان در این مورد چیست؟ مولا به
علامت انکار، سر تکان داده، می فرماید:

زیاده روی در سرزنش، آتش لجاجت را شعله ور می کند.۱۴

در حالی که سخت به فکر فرو رفته ام، سکوت می کنم. لحظه ای بعد با خود می گویم:
انسان ها چقدر متفاوتند؛ مهم تر این که به تعداد هر انسانی، رفتار و اخلاق وجود
دارد. مولا می فرماید:

در این میان، لازم است از اختلاف ها و تفاوت های طبیعی بشر استفاده کرد و هر کس را
مطابق استعداد درونی و ساختمان فکری اش، پرورش داد تا جامعه از تمام ذخایر خدادادی
که در نهاد آدمیان به ودیعه گذارده شده، استفاده کند.۱۵

می گویم: باز هم به جامعه اشاره فرمودید؛ آیا شما تأثیر روابط اجتماعی و هم نشینی
را تأیید می کنید؟ مولا می فرماید:

آری، قطعا همین طور است و بهترین هم نشین انسان، فضایل اخلاقی و صفات پسندیده خود
اوست.۱۶

جواب مولا برایم خیلی عجیب است؛ در حالی که به زوایای این پاسخ فکر می کنم، با خود
می گویم: درست است؛ فضایل اخلاقی، حتی باعث تکریم انسان می شود. مولا با تبسم
می فرماید:

هر کسی که در حد خود بایستد و از اندازه تجاوز نکند، مورد تکریم مردم خواهد بود.