پاورپوینت کامل اصطلاح شناسی نگاه و نکاح ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اصطلاح شناسی نگاه و نکاح ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اصطلاح شناسی نگاه و نکاح ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اصطلاح شناسی نگاه و نکاح ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

زینت

«زینت»، در زبان عربی، معنایی گسترده تر از لفظ «زیور» دارد. زیور، فقط به زینت هایی گفته می شود که جزء بدن شخص به
شمار نمی روند (مانند انواع زیورهای طلا و جواهر)؛ ولی کلمه زینت هم در چنین زیورهایی به کار می رود و هم به
آرایش هایی گفته می شود که به بدن شخص متصل بوده و گویی جزئی از آن است (همانند سرمه و خضاب). علاوه بر این،
خود زیبایی های طبیعی هم زینت به شمار می روند؛ بنابراین، شامل اندام زیبای او نیز می گردد.

از آیه ۳۱ سوره «نور» به دست می آید که زینت دو نوع است؛ زینت پنهان و زینت نمایان که آشکار کردن اولی برای بانوان
ممنوع و دیگری جایز شمرده شده است. تمامی فقیهان اتفاق نظر دارند که زینت به معنای اندام و زیبایی های بدن، جزء
زینت های پنهان محسوب می شوند و بانوان باید آنها را در برابر مرد نامحرم بپوشانند. در زینت به معنای زیور آلات و
آرایش، میان آنان اختلاف نظر وجود دارد که آیا جزء زینت پنهان محسوب می شوند یا از زینت نمایان به حساب می آیند؛
برای مثال، در مورد حلقه ازدواج و النگو، برخی معتقدند که پوشاندن آنها واجب است؛ ولی عده ای بر این باورند که لازم
نیست.

ریبه و تلذذ

«ریبه» در لغت، به معنای شک یا شک همراه خوف و ترس است و در اصطلاح، ترس از ارتکاب گناه و حرام است که از آن به
«خوف فتنه» نیز تعبیر می شود و منظور از «تلذذ»، همان لذت جنسی است. اگر نگاه به دیگری، با یکی از این دو مشخصه همراه
باشد، از نظر شرع مقدس، حرام است. گاهی انسان تنها به جهت لذّت بردن به زن نگاه می کند؛ بی آن که بترسد به گناه کشیده
شود و گاهی نگاه از روی لذّت نیست؛ بلکه ترس آن است که به دنبال آن گناهی انجام گیرد و مقدمه ارتکاب حرام گردد. این دو
نوع نگاه، حرام است. گاهی ممکن است که نگاه به زن، همراه با دو عنوان یاد شده باشد؛ که در این صورت، گناه آن شدیدتر
است.

لباس شهرت

لباس شهرت، لباسی است که پوشیدن آن برای شخص، به جهت جنس پارچه یا رنگ یا کیفیت دوخت یا مندرس بودن و مانند
آن، معمول نبوده، خلاف شأن او به حساب آید؛ به طوری که اگر آن را در برابر دیگران بپوشد، توجه آنان را به خود جلب
کرده، انگشت نما می شود؛ در گذشته به پوشیدن لباس نظامیان از سوی فقیهان یا به عکس، مثال می زدند؛ اما اکنون و در این
عصر، این مثال ها مصداق ندارند و مثال آن، شاید پوشیدن لباس رزم یا پرستاری، در مجلس عروسی باشد. باید دانست که
زمان، مکان و منطقه، در تعیین مفهوم لباس شهرت، نقش بسزایی دارند.

حجاب

«حجاب»، در لغت، به معنای پرده، حاجب و پنهان کردن است و در اصطلاح، «پنهان شدن زن از دید مرد بیگانه است». آن چه
دین اسلام بر زنان لازم دانسته، همان پوشش است که در متون دینی و در کلام فقیهان، از آن به ستر، پوشش، ساتر و
پوشاننده، تعبیر شده است.