پاورپوینت کامل غلط املایی ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غلط املایی ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غلط املایی ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غلط املایی ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

امروز فهمیدم حسین خودکشی کرده؛ ولی نمرده. ناصر می گفت: «دیشب قبل از خواب، یه
عالمه قرص خورده. وایساده دم در یخچال و هرچی دستش اومده بالا. همون جا افتاده زمین
و بیهوش شده. صبح که باباش اینا خواستند بیدارش کنند، دیدند توی اتاقش نیست. جلوی
یخچال پیداش کردند. دهنش کف کرده و صورتش مثل گچ سفید شده بود؛ بردنش بیمارستان؛
معده شو شست وشو دادند. دکتر گفته عصر به هوش می آید و تا سه روز نمی تونه از روی
تخت بلند بشه. گفته خدا رحم کرد؛ اگه یه ربع دیرتر می آوردینش بیمارستان، حتماً
مرده بود…».

* * *

نشسته بودیم روی پله های دانشکده و زل زده بودم توی چشمای ناصر و به حرفاش گوش
می دادم. می گفت: «چند روز پیش، توی یه خونه دانشجویی با بروبچ جمع شده بودیم واسه
حال و حول». می گفت: «محمد! جات خالی بود؛ هیچی کم نداشتیم. یه موزیک خرکی گذاشته
بودیم. هر کی واسه خودش حال می کرد. یکی قرت قرت می داد بالا و آخرش می گفت: آح ح ح
… سه چهار نفر مست و ملنگ دور خودشون می چرخیدند و دست به دیوار راه می رفتند.
منم سه تا بطری دادم بالا. چهارمی رو که باز کردم، حسن شوفری گفت: «خره! اینا ۷۰
درصدش الکل است؛ چقدر می خوری؛ می میری ها»! گفتم: «خفه شو به تو چه». ۸ تا بطری که
خوردم، انگار داشتم تو هوا راه می رفتم. چشام سیاهی می رفت و درست جایی رو
نمی دیدم. سرم بدجوری گیج می رفت. حالت تهوع داشتم. رفتم توی یه اتاق که هیشگی اون
جا نبود؛ خوابیدم روی تخت. اتاق، دور سرم می چرخید. یه دفعه احساس کردم دارم می رم
هوا. محمد باورت نمی شه؛ رفتم هوا؛ دو سه متر بالاتر از تخت. از اون بالا، بدن
خودمو که روی تخت خوابیده بود، می دیدم؛ اما یه دفعه مثل یه بادکنک که توش سوزن
بزنند، افتادم پایین. مثل سگ ترسیده بودم. نفسم بالا نمی اومد. به زور از جام بلند
شدم. گلویم خس خس می کرد. دستام بدجوری می لرزید. تلوتلو خورون، رفتم جلوی آیینه.
صورتم شده بود رنگ بادمجون … .

* * *

خسته شده بودم؛ ۷ ماه تموم جون کندم و همه وسایلشو تهیه کردم. موتور، پدال ها، بدنه
و همه چیزای جانبی اش؛ شده بود یه موتور گازی تمام عیار. همه چی اش رو به راه بود.
۱ سال و ۶ ماه اما علاف استارتش بودم. بنزین و جرقه اش عین موتورای دیگه عادی بود؛
اما استارت که می زدی، روشن نمی شد لامصب. دیشب با حسین و ناصر، کلی رویش کار
کردیم. این دفعه اگر روشن نمی شد، می زدم لهش می کردم. کنار خیابون، حسابی بهش ور
رفتیم و بعد سه تایی هلش دادیم. هرچی استارت زدم، روشن نشد که نشد. اون رویم داشت
بالا می اومد. شروع کردم به داد زدن و هرچی فحش از دهنم در اومد، بهش دادم. تا نیم
ساعت با ناصر و حسین می دویدیم و من فحش می دادم. خسته شدیم وایسادیم. حسین گفت:
«محمد! این همه فحش دادی، یه دونه هم اون وری بگو. فحش که کارتو راه نمی اندازه، از
یکی کمک بگیر که کارتو راه بیندازه» یکم فکر کردم و دوباره دویدم و هلش دادیم. داد
زدم: «یا حسین علیه السلام » و استارت زدم؛ روشن شد… .

* * *

دلم گرفته، ساعت ۲ نصف شب است؛ نشسته ام روی تخت، کنار پنجره اتاقم. نسیم می آید
توی اتاقم. دو بسته سیگار کشیده ام؛ مثل یه ورق که لای انگشتات مچاله اش می کنی،
دلم رو انگار یکی مچاله می کنه. باد که می خوره توی صورتم، دور چشمام یخ می کنه.
دلم گرفته، نمی گم یه دنیا؛ چون دنیا، خیلی کوچیکه. دلم به اندازه همه سیگارهایی که
تا حالا توی دنیا کشیده شده اند و تهشون افتاده زمین، گرفته؛ به اندازه همه اشکایی
که تا حالا ریخته شده؛ نه فقط به خاطر خداحافظی مرجان؛ به خاطر خیلی چیزا . دلم
گرفته، مثل یه تخته هدف گیری تیراندازی که