پاورپوینت کامل غنای علمی و ژرفای فکری ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غنای علمی و ژرفای فکری ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غنای علمی و ژرفای فکری ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غنای علمی و ژرفای فکری ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۴

از قدیم گفته اند: علم، فرار و گریزپای است؛ باید به پای آموخته ها قید و بند زد.

در کلمات حضرت رسولصلی الله علیه وآله هم آمده است: که به پای دانش، بند بزنید. پرسیدند: چگونه؟ فرمود با نوشتن.۱ این، یکی از شیوه های «ماندگارسازی علوم» است.

آموخته ها با «تکرار» و بازگویی، در یاد می مانند؛ اما با فکر و اندیشیدن، به پختگی و استحکام می رسند.

بوته نقد

آن چه انسان در کلاس و محیط درسی و کانون های علمی فرا می گیرد، گاهی «مواد خام» است و قابلیت آن را دارد که به شکل های مختلف درآید و در بوته آزمایش قرار گیرد و پالایش گردد و کارآیی آن، مورد تجربه قرار گیرد و «جایگاه» آن، به عنوان عنصری سود رسان و گره گشا، مشخص شود. «بوته آزمایش» برای مسائل علمی، تفکر و نقد عالمانه و برخورد های نقادانه با فرآورده های دانش است و از این رهگذر، هم علم به غنا می رسد و هم دانشجو پخته می گردد.

از خامی تا پختگی

آموختن علم به صورت طوطی وار، بی ارزش است.

فراگیرنده دانش، نباید طوطی صفت باشد؛ بلکه دستگاه ذهن و عقل خود را باید به کار گیرد و از شنیده ها و آموخته ها، «صحیح» و «سقیم» را باز شناسد و برتر از علم، به مرتبه «فهم» برسد و آموخته ها با باور و درونش، عجین و آمیخته گردد.

در پس آینه، طوطی صفتم داشته اند

آن چه استاد ازل گفت بگو، می گویم

امام علیعلیه السلام فرمود:

«لا خیر فی علم لیس فیها تفهم۲؛ در دانشی که فهمیدن و درک در آن نباشد، خیری نیست».

حفظ طوطی صفتانه علوم، بدون بازکاوی و نقد و بررسی و مباحثه، کارساز نیست و زایندگی هم ندارد و به تولید و توسعه دانش، کمک نمی کند.

خامی های آن چه می آموزیم و کاستی های آن چه به صورت علم به ما انتقال می دهند، با «تفکر»، برطرف می شود و به غنا و اتقان لازم و ریشه دواندن و شاخ و برگ گستردن، می رسد.

بعضی در شیوه درسی و علمی خود، عادت دارند به کتاب های زیاد، منابع مختلف، حاشیه ها و شرح های گوناگون مراجعه می کنند و بیشترین وقتشان، صرف مطالعه حرف های دیگران می شود و گاهی هم انبوه نظرها و آرا، راه را بر «خلاقیت ذهنی» می بندد و آموخته ها در همان سطح و لایه و مایه ظاهری، باقی می مانند و گاهی هم شخص، دچار «حیرت» می شود.

سخن دیگری از حضرت امیرعلیه السلام:

«من اکثر الفکر فیما تعلم، اتقن علمهُ و فهم مالم یکن یفهم۳؛ هرکس در آن چه آموخته است، بسیار بیندیشد، علمش را استوار می سازد و آن چه را هم که نمی فهمیده است، می فهمد».

این، همان پختگی علمی است که بر اثر تفکر و ژرف نگری و واکاوی در دانش های آموخته شده، فراهم می آید. «تفکر در آموخته ها»، سبب می شود که معلومات فرد، «متقن» و «مبرهن» شود و آن چه در جلسه درس و کلاس تدریس، نامفهوم مانده است، فهمیده شود؛ یعنی آب شدن بخش های منجمد علم در ذهن متعلم!

نقد علم و اندیشه

توسعه و غنای علمی، در سایه تفکر و نقد و سبک و سنگین کردن مطالب علمی و نظرهای اندیشمندان است. دستگاه فکر، باید نسبت به علوم، فعال باشد؛ نه صرفاً منفعل. حل مجهولات علمی هم از رهگذر همین نقد و اندیشه در «دانسته ها»، «آموخته ها» و «علوم» است.

نقد، نردبان تعالی اندیشه ها و علوم است و «حقیقت»، ثمره یک «جدال احسن» در مسائل علمی است. از قول عیسای مسیح چنین نقل شده است:

«خذوا الحق من اهل الباطل و لا تأخذو الباطل من اهل الحق…۴؛ حق را از اهل باطل بگیرید؛ ولی باطل را از اهل حق نگیرید». این نسان می دهد که گاهی حق و باطل به هم می آمیزند و بینش اهل نظر، آنها را از هم تشخیص می دهند و تفکیک می کند و آن چه را «حق» است، حتی از لابه لای گفته های اهل باطل، می شناسند و می پذیرند و آن چه را «باطل» است، هر چند در گفته ها و رفتارهای پیروان حق باشد، نمی پذیرد.

«حق مداری»، آموزه ارزشمند دین اسلام است.

آن که حق را بشناسد، حرف ها، آدم ها، نظرها، گروه ها و گرایش ها را با آن معیار و میزان، می سنجد و