پاورپوینت کامل آن سوی سوزها و گریه ها ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آن سوی سوزها و گریه ها ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آن سوی سوزها و گریه ها ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آن سوی سوزها و گریه ها ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

از نگاه عرفانی چگونه می توان سوز و گریه برای امام حسین علیه السلام را با عشق به خدا و سیر و سلوک پیوند داد؟

اداره مشاوره و پاسخ نهاد

info@porseman.org

سوز دل و گریه

سالک باید سوز دل و گریه با اخلاص را در مقام استغفار، بسیار عزیز و مغتنم بداند و در تحصیل آن بکوشد و اگر در تحصیل اصل آن هم موفق نشد، یعنی، سوز و اشک را به دست نیاورد، حداقل بااخلاص در تحصیل حال گریه (تباکی) جدیت کند. به طور کلی، در سلوک عبادی، در هر حال و هر مقامی – چه حال و مقام استغفار باشد و چه غیر آن- سوز دل و گریه را حسابی هست که شرح آن در عبارت نگنجد و تفسیر آن در بیان نیاید.

سوز دل و گریه، چه از شوق باشد، چه از خوف، چه در مقام استغفار باشد، چه در مقام تلاوت آیات و استماع آنها، چه در حال سجده باشد و چه در حال دیگر، هر کجا و هر مقامی باشد، از درک بالا و فهم و شعور سرچشمه می گیرد. آن که می فهمد، می سوزد و اشک می ریزد و آن که نمی فهمد، نه می سوزد و نه اشک می ریزد. در آیات ۱۰۷-۱۰۹ سوره «اسراء»، چنین آمده است: راه و روش آنان که می فهمند، خضوع در برابر آیات حق، خشوع دل و سوز و گریه است؛ «قل آمنوا به أو لا تؤمنوا إن الذین أوتوا العلم من قبله إذا یتلی علیهم یخرون للأ ذقان سجداً و یقولون سبحان ربنا إن کان وعد ربنا لمفعولاً و یخرون للأ ذقان یبکون و یزیدهم خشوعاً».

سالکان با اخلاص را به تدبر در این آیات شریفه، توصیه کرده، تأکید می کنیم که این آیات را بخوانند و عمیقاً در معانی و دقایق آنها فکر کنند و توجه داشته باشند که اینها کلام حق و حق کلام است و به روشنی از این آیات بر می آید که هر کس از علم، فهم و معرفت بالا بهره مند باشد، با شنیدن آیات قرآن و تلاوت آنها، به حقایق پی می برد و آنها را باور می کند و وعده های الهی را مسلم می بیند و می فهمد؛ آنچه می فهمد. بنابراین، بر خضوع، خشوع و یقین او افزوده می شود و شوق و اشتیاق و خوف و خشیت، وجود او را فرا می گیرد. و در حالی که مجاهدتش را بیشتر و کامل تر می کند، راه فقر و مسکنت در پیش می گیرد و در محضر ربوبی صورت بر خاک می نهد و با سوز دل، اشک می ریزد؛ به امید این که به سوز دل و اشک چشم او نظری شود و عنایتی به سراغ وی آید.

کسی که حقیقت های موجود را درک نکرده، جهنم خود را – که برای خود ساخته و در آن دست و پا می زند – خوب نشناخته و پرده حایل را – که با افتادن آن، مصیبت ها شروع می گردد – آن چنان که باید، نفهمیده است؛ اما علم و معرفتی که آیات مذکور به آن اشاره کرده است و صاحبان آن را اهل سوز و اشک معرفی می کند، علم رسمی و معرفت نظری نیست؛ بلکه علم و معرفت دیگری است و گر نه، چه بسا عالمان و عارفانی که از علم رسمی و عرفان نظری بالایی برخوردار بوده اند؛ اما این خصوصیات را نداشته اند. به هر صورت، سوز دل و گریه، همراه با صورت بر خاک فقر نهادن، از خصوصیات عارفان و عالمان بالله است.

قرآن کریم این را از خصوصیات بارز پیامبران – که تعلیم دهندگان عارفان واقعی و عالمان بالله هستند – بر می شمارد. در سوره «مریم»، به ذکر جمعی از انبیا و برگزیدگان پرداخته، از آنان با اشاره به اوصافشان یاد می کند و در خصوص آنان می فرماید: «أولئک الذین أنعم الله علیهم من النبیین من ذریه آدم و ممن حملنا مع نوح و من ذریه ابراهیم و إسرائیل و ممن هدینا و اجتبینا إذا تتلی علیهم آیات الرحمن خروا سجداً و بکیا»۱. جمله «إذا تتلی علیهم آیات الرحمن خروا سجداً و بکیا»، از خضوع و سر به سجده نهادن و گریه های آنان به هنگام تلاوت آیات الهی بر آنها خبر می دهد؛ چه از گریه های شوق و محبت و چه از گریه های خوف و خشیت.

در این آیه، رمز و اشاره ای هم برای اهل توحید هست که رمزی دقیق و اشاره ای است. در اول آیه از انعام الهی نسبت به پیامبران و برگزیدگان سخن به میان می آورد و می گوید: اینان که ذکرشان گذشت، همان ها هستند که خدا بر آنان انعام فرمود؛ «أولئک الذین أنعم الله علیهم من النبیین» و در آخر آیه با جمله «اذا تتلی علیهم…»، به خضوع، سجده و گریه های آنان به عنوان نمونه بارزی از انعام الهی نسبت به ایشان، اشاره می کند و این، اشاره ای است لطیف به این رمز دقیق که خضوع، سجده، سوز دل و گریه، به هر کسی دهند، از انعام و تفضلات اوست.

قرآن در جای دیگر می فرماید: «و من یؤمن بالله یهد قلبه؛ و هر کس به خدا ایمان بیاورد، خدا دل او را هدایت می کند». رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز می فرماید: «قلب المؤمن بین اصبعین من اصابع الرحمن»۲. امام باقرعلیه السلام هم فرموده است: «ان القلوب بین اصبعین من اصابع الله، یقلبها کیف یشاء، ساعه کذا، و ساعه کذا»۳. از این دو روایت در این باب، هر کسی می تواند به اندازه خود، بهره ببرد. از روایت اول بر می آید که: دل آن کس که ایمان جدی به خدای متعال آورده، تحت تص