پاورپوینت کامل دو رفتار از یک امام ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دو رفتار از یک امام ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دو رفتار از یک امام ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دو رفتار از یک امام ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

چرا امام حسین علیه السلام به مدت ۱۰ سال در زمان معاویه قیام نکرد؛ اما بلافاصله پس از روی کار آمدن یزید، دست به قیام زد؟

اداره مشاوره و پاسخ نهاد

امام حسین علیه السلام در دوران یازده ساله امامت خود (۴۹-۶۰ ق.) همزمان با حکومت معاویه، تنش های فراوانی با او داشت که مواردی از آن را می توانیم در نامه های امام حسین علیه السلام مشاهده کنیم. امام علیه السلام در این نامه ها، گوشه هایی از جنایات معاویه، (همانند کشتن بزرگان شیعه، همچون حجر بن عدی و عمرو بن حمق) را متذکر شده و حکومت معاویه بر مسلمانان را بزرگ ترین فتنه دانست ۱ و بدین ترتیب، مشروعیت حکومت او را زیر سؤال برد. آن حضرت، برترین عمل را جهاد در مقابل معاویه و ترک آن را موجب استغفار از درگاه الهی دانست۲. با این حال این که چرا امام علیه السلام در مقابل معاویه، قیام نکرد، ریشه در اموری دارد که تنها برخی از آنها را می توانیم در عبارات امام علیه السلام ببینیم و برای دست یابی به علت های دیگر، ناچار باید به تحلیل های تاریخی روی آوریم.

۱. وجود صلح نامه

امام علیه السلام در یکی از جواب های خود به نامه های معاویه، خود را پای بند به صلح نامه معاویه با امام حسن علیه السلام معرفی کرده، اتهام نقض آن را از خود به دور دانسته است۳. اما مگر معاویه پس از ورود به کوفه و در حالی که هنوز جوهر صلح نامه خشکیده نشده بود، آن را زیر پا نگذاشت و خود را غیرملتزم به آن معرفی نکرد؟۴پس چگونه امام حسین علیه السلام خود را پای بند به صلح نامه ای می داند که در همان آغاز از سوی طرف مقابل، بی اعتبار معرفی شده است؟ جواب این پرسش را می توان از جهات گوناگونی ارائه کرد؛

الف. اگر در عبارات معاویه دقت کنیم، در عبارت نقل شده از او صریحاً نقض صلح نامه فهمیده نمی شود؛ بلکه وی می گوید: «من به [امام ] حسن علیه السلام چیزهایی را وعده دادم» که ممکن است این امور وعده داده شده، خارج از مفاد صلح نامه باشد و به همین دلیل، معاویه خود را به آنها پای بند نمی داند. بنابراین، خود را ناقض اصل صلح نامه به حساب نمی آورد و یا لااقل می تواند ادّعای عدم نقض از سوی خود را توجیه کند.

ب. باید میان شخصیت سیاسی معاویه و امام حسین علیه السلام، تفاوت اساسی قائل شد؛ همچنان که این تفاوت، میان شخصیت سیاسی معاویه و امام علی علیه السلام نیز وجود داشت. معاویه اصولاً عنصری سیاسی کار بود و حاضر بود در راه رسیدن به اهداف خود، هر ننگ و نیرنگی را به کار بَرَد؛ چنان که نمونه های فراوانی از این نیرنگ ها را می توانیم در زمان درگیری او با امام علی علیه السلام مشاهده کنیم. بهانه قرار دادن خون عثمان، تحریک طلحه و زبیر، قرآن بر سر نیزه کردن در جنگ صفین و شبیخون به شهرهای تحت تسلّط حضرت علی علیه السلام به منظور فشار بر حکومت علوی و… تنها اندکی از آن موارد است؛ اما امام حسین علیه السلام، عنصری ارزشی، مکتبی و اصولی است و حاضر نیست از هر وسیله ای برای پیروزی و موفقیت ظاهری خود، استفاده کند؛ چنان که حضرت علی علیه السلام با جمله «من هرگز حاضر نیستم با جور و ستم، به پیروزی دست یابم»۵، به این اصول گرایی خود اشاره کرده است. بنابراین، طبیعی است که امام علیه السلام نتواند تعهدی را که برادرش امام حسن علیه السلام به معاویه داده است – حتی با وجود نقض معاویه – پایمال کند.

ج. باید شرایط آن زمان را در نظر گرفت و به پیامدهای عدم تعهد امام علیه السلام به صلح نامه، توجه کرد؛ معاویه در آن زمان، حاکم بلامنازع جامعه اسلامی بود و گستره حکومت او، سرتاسر مملکت اسلامی – از شام گرفته تا عراق و حجاز و یمن- را در بر می گرفت و در هر گوشه، عوامل او به شدّت سیاست های او را تبلیغ و از آنها دفاع می کردند. او که در زمان درگیری اش با امام علی علیه السلام، توانست کوتاهی های خود را در یاری رساندن به عثمان – در فتنه منجر به قتل او – پنهان کرده، بلکه خود را تنها منتقم خون عثمان به حساب آورده و بدیهی است که در این زمان – که هیچ قدرتی در مقابل او وجود ندارد- به راحتی می تواند در صورت عدم پای بندی امام حسین علیه السلام به صلح نامه، او را در سرتاسر مملکت اسلامی، به عنوان عنصری سست پیمان، خارجی و ناقض عهد، معرّفی کند و افکار عمومی جامعه را بر ضد امام علیه السلام شکل دهد و در این میان، آن چه به گوش جامعه نخواهد رسید، فریادهای امام علیه السلام و یاران اوست که تلاش ناموفّقی در معرفی معاویه، به عنوان اولین طرف ناقض عهد دارند.

۲. موقعیت معاویه

شخصیت معاویه در نزد مردم آن زمان و به ویژه اهل شام، به گونه ای مثبت تلقی می شد و همین امر، قیام بر ضد او را مشکل می ساخت؛ زیرا آنان او را به عنوان یکی از اصحاب پیا