توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوجهل مخزومی ۸۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوجهل مخزومی ۸۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوجهل مخزومی ۸۵ اسلاید در PowerPoint :

ابوجهل

اَبوجَهْل، ابوالحکم عمرو بن هشام بن مغیره مخزومی، مشهور به ابوجهل (مقـ رمضان ۲ق/مارس ۶۲۴م)، از اشراف قریش و از مشرکان بنام مکه.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی
۲ – شغل
۳ – جایگاه ابوجهل در میان اشراف مکه
۴ – ابوجهل و پیامبر
۴.۱ – اقدامات ابوجهل علیه پیامبر
۴.۱.۱ – جلوگیری از اشاعه اسلام
۴.۱.۲ – آزار پیامبر
۴.۱.۳ – تحریم اقتصادی
۴.۱.۴ – تصمیم بر قتل
۵ – عملکرد پیامبر در برابر اقدامات ابوجهل
۶ – درگیری پیامبر با ابوجهل پس از هجرت
۷ – ابو جهل در در جنگ بدر
۸ – ابوجهل و مسلمانان
۹ – ابوجهل در شان نزول
۱۰ – سرانجام ابوجهل
۱۱ – فهرست منابع
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

معرفی

از روایت بلاذری

[۱] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۱۷۳.

برمی‌آید که ابوجهل در ۵۵۴م زاده شد. پدرش هشام از اشراف مکه بود و بر بنی‌مخزوم، شاخه‌ای از قریش، ریاست داشت.

[۲] ابن حبیب، محمد، المنمق، ج۱، ص۳۳۲، به کوشش خورشید احمد فاروق، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

[۳] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۲۷، بیروت، ۱۹۶۰م.

[۴] زبیری، مصعب بن عبدالله، نسب قریش، ج۱، ص۳۰۱، به کوشش لوی پرووانسال، قاهره، ۱۹۵۳م.

مادرش اسماء دختر مخربه بن جندل حنظلی از بنی‌تمیم بود. به روایتی نگاهداری پیمان‌نامه قریش برای تحریم بنی‌هاشم و مسلمانان را او یا خواهرش جُلاس (ام جُلاس)، خاله ابوالحکم، بر عهده داشت.

[۵] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۳۵، به کوشش محمد حمیدالله، قاهره، ۱۹۵۹م.

[۶] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۰۹، بیروت، ۱۹۶۰م.

اسماء سپس اسلام آورد و به تجارت عطر پرداخت.

[۷] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۳۰۰، بیروت، ۱۹۶۰م.

[۸] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، ج۸، ص۱۰، الاصابه، قاهره، ۱۳۲۷ق.

ابوجهل را به مادرش نیز منسوب کرده، ابن‌حنظلیه هم نامیده‌اند.

[۹] ابن‌هشام، عبدالملک، السیره النبویه، ج۱، ص۶۲۳، به کوشش مصطفی سقا و دیگران، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م.

[۱۰] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۹۱، به کوشش محمد حمیدالله، قاهره، ۱۹۵۹م.

شغل

ابوجهل چون دیگر اشراف قریش به تجارت اشتغال داشت

[۱۱] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۱، ص۹، به کوشش مارسدن جونز، لندن، ۱۹۶۶م.

[۱۲] ابن‌هشام، عبدالملک، السیره النبویه، ج۱، ص۵۹۵، به کوشش مصطفی سقا و دیگران، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م.

و مردی ثروتمند بود و همانند پدر و برادرش از بخشندگان قریش در عصر جاهلیت به شمار می‌رفت.

[۱۳] ابن حبیب، محمد، المنمق، ج۱، ص۲۷۳، به کوشش خورشید احمد فاروق، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

[۱۴] ابن حبیب، محمد، المحبَر، ج۱، ص۱۳۹۱۴۰، به کوشش ایلزه لیشتن اشتنر، حیدرآباد دکن، ۱۳۶۱ق/۱۹۴۲م.

جایگاه ابوجهل در میان اشراف مکه

وی در جوانی میان اشراف مکه جایگاهی ویژه یافت. در۵۸۴م، هنگامی که ۳۰ سال بیش نداشت، از آن روی که مردی کاردان بود، به عضویت دارالندوه پذیرفته شد، در حالی‌که به رسم آن روزگار، اعضای دارالندوه (بجز بنی‌قصی) می‌بایست افزون بر ۴۰سال می‌داشتند.

[۱۵] ازرقی، محمد بن عبدالله، اخبار مکه، ج۲، ص۲۵۳، به کوشش رشدی صالح ملحس، مکه، ۱۹۶۵م.

[۱۶] ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم، عیون الاخبار، ج۲، ص۳۳۳،.

[۱۷] ابن درید، محمد بن حسن، الاشتقاق، ج۱، ص۱۵۵، به کوشش عبدالسلام هارون، قاهره، ۱۳۷۸ق/۱۹۵۸م.

تا ۱ق/۶۲۲م که ولید بن مغیره زنده بود

[۱۸] طبری، محمد بن جریر، طبری، محمد بن جریر، تاریخ‌ الأمم‌ و الملوک، ج۲، ص۳۹۸.

و بر بنی‌مخزوم ریاست داشت،

[۱۹] کلبی، هشام بن محمد، جمهره النسب، ج۱، ص۸۶، به کوشش ناجی حسن، بیروت، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۶م.

[۲۰] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۱۳۳، به کوشش محمد حمیدالله، قاهره، ۱۹۵۹م.

نتوانست پیشوایی آن تیره را به دست آورد، با این‌همه کلامش در قریش نافذ بود. نقش مهمی که در ناکامی قبیله یثربی اوس در انعقاد پیمان دفاعی با قریش ایفا کرد، گذشته از دوراندیشی، بر نفوذ او نیز دلالت دارد.

[۲۱] ابن حبیب، محمد، المنمق، ج۱، ص۲۶۸۲۷۱، به کوشش خورشید احمد فاروق، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

[۲۲] یعقوبی، احمد بن اسحاق، ج۲، ص۳۷، تاریخ، بیروت، ۱۳۷۹ق/۱۹۶۰م.

[۲۳] ابن اثیر، عزالدین علی، الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۶۷۷.

ابوجهل از اشراف و ثروتمندان مکه بود. او با توجه به وضعیت مالی و جایگاه خاص اجتماعی، در صدد دستیابی به ریاست بر مکه بود. او می‌گفت: «ما و فرزندان “قصی” در بزرگی به تنازع برخاستیم، اطعام کردند، اطعام کردیم، تا به نزدیک هم رسیدیم.»

[۲۴] ابن اسحاق، محمد، کتاب‌ السیر و المغازی، قم، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، ۱۴۱۰، چاپ اول، ص۲۱۰

ابوجهل و پیامبر

ابوجهل در پی ریاست یافتن بر مکه و مکیان بود؛ لذا با این‌ که صداقت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را در دعوت به آیین اسلام قبول داشت، با این حال از قبول اسلام خودداری کرد و در ردیف دشمنان اسلام قرار گرفت. وی در تحلیل خود از دعوت رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) این گونه اظهار می‌دارد: «ما و فرزندان قصی در بزرگی به تنازع برخاستیم، اطعام کردند، اطعام کردیم تا به نزدیک هم رسیدیم، گفتند: از ما پیامبری است، این را دیگر نفهمیدیم، به خدا سوگند هرگز تصدیقش نخواهیم کرد».

[۲۵] محمدبن اسحاق، کتاب‌ السیر و المغازی، قم، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، ۱۴۱۰، چاپ اول، ص۲۱۰.

” اخنس‌ بن شُرَیق ” در دیدار با ابوجهل از وی می‌پرسد: «نظرت در مورد محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) چیست؟ او در ادعای خود صادق است یا کاذب؟ ابوجهل در جواب می‌گوید: محمد راست‌گو است و به یقین دروغ نمی‌گوید؛ اما اگر منصب‌های لوا ( پرچمداری)، سقایت، حجابت، ندوه و نبوت در دست «بنی‌قصی» باشد، دیگر برای سایر طایفه‌ها چه می‌ماند».

[۲۶] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیرالقرآن، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۱۲ق.، چاپ اول، ج۷، ص۱۱۶.

[۲۷] طبرسی، فضل‌ بن حسن، مجمع‌ البیان، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲، چاپ سوم، ج۴، ص۴۵۵.

حس ریاست خواهی ابوجهل در این گزارش به خوبی مشهود است. با توجه به این موارد می‌توان، ابوجهل را در زمره‌ی افرادی دانست که آگاهانه و از روی عناد با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به نزاع برخاسته بودند.

اقدامات ابوجهل علیه پیامبر

تلاش ابوجهل در قطع رابطه قریش با بنی‌هاشم که به شکست انجامید،

[۲۸] ابن اسحاق، محمد، السیر و المغازی، ج۱، ص۱۶۱-۱۶۶، به کوشش سهیل زکار، دمشق، ۱۳۹۸ق/۱۹۷۸م.

[۲۹] ابن‌هشام، عبدالملک، السیره النبویه، ج۱، ص۳۵۳۳۵۴، به کوشش مصطفی سقا و دیگران، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م.

[۳۰] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۰۸۲۱۰، بیروت، ۱۹۶۰م.

ممانعت از حمایت ابولهب از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بعد از مرگ ابوطالب

[۳۱] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۱۱، بیروت، ۱۹۶۰م.

[۳۲] حلبی، علی ابن برهان الدین، السیره الحلبیه، ج۱، ص۲۵۳، بولاق، ۱۲۸۰ق.

[۳۳] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۱۶۵.

و نیز طراحی توطئه ناموفق قتل پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) با مشارکت طوایف مختلف

[۳۴] ابن‌هشام، عبدالملک، السیره النبویه، ج۱، ص۴۸۲، به کوشش مصطفی سقا و دیگران، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م.

[۳۵] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۲۷، بیروت، ۱۹۶۰م.

[۳۶] طبری، محمد بن جریر، تاریخ‌ الأمم‌ و الملوک، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷، چاپ دوم، ج۲، ص۳۷۱۳۷۲.

را می‌توان مهم‌ترین اقدامات وی بر ضد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) دانست. مسلمانان نیز از شدت عمل و کینه‌توزی وی در امان نبودند.

[۳۷] ابن‌هشام، عبدالملک، السیره النبویه، ج۱، ص۳۲۰، به کوشش مصطفی سقا و دیگران، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۵م.

[۳۸] ابن سعد، محمد، ج۸، ص۲۶۴، الطبقات الکبری، بیروت، ۱۹۶۰م.

[۳۹] یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۸، تاریخ، بیروت، ۱۳۷۹ق/۱۹۶۰م.

در این راه برادر مادری او عیاش‌ بن ابی ربیعه را که پس از قبول اسلام جهت پیوستن به مهاجرین عازم مدینه بود، از قُبا به مکه بازگرداند و در آن شهر زندانی کرد.

[۴۰] ابن اسحاق، محمد، السیر و المغازی، ج۱، ص۱۷۶، به کوشش سهیل زکار، دمشق، ۱۳۹۸ق/۱۹۷۸م.

[۴۱] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۱۲۹، بیروت، ۱۹۶۰م.

اینک به نمونه‌هایی از رفتار ابوجهل با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) می‌پردازیم

جلوگیری از اشاعه اسلام

الف) جمعی از بزرگان مکه که نام ابوجهل هم در میان آنان دیده می‌شود، جلسه‌ای تشکیل دادند و قصد داشتند با تطمیع و دادن وعده‌ی ریاست، مال و قدرت به رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را از ادامه دعوت به اسلام باز دارند.

[۴۲] ابن‌هشام، عبدالملک، السیره النبویه، تحقیق مصطفی‌ السقا و ابراهیم الأبیاری و عبدالحفیظ شلبی، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا، ج۱، ص۲۹۵.

ب) در مجلسی دیگر سران مکه از جمله ابوجهل، از “ابوطالب” می‌خواهند محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را از ادامه‌ راهش باز دارد.

[۴۳] طبرسی، فضل‌ بن حسن، مجمع‌ البیان، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲، چاپ سوم، ج۸، ص۷۲۵.

با آغاز رسالت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، ابوجهل به اقدامات بسیار برای جلوگیری از اشاعه اسلام دست زد و اینگونه اعمال او، شأن نزول شماری از آیات قرآنی دانسته شده است.

[۴۴] طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج۱، ص۵۹، بیروت، دارالکتاب العربی.

[۴۵] طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج۹، ص۲۳۹، بیروت، دارالکتاب العربی.

[۴۶] رازی، فخرالدین، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۲۶، ص۲۵۴.

[۴۷] رازی، فخرالدین، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۲۲، ص۱۴۳.

[۴۸] زمخشری، محمد بن عمر، الکشاف، ج۴، ص۶۶۴.

[۴۹] زمخشری، محمد بن عمر، الکشاف، ج۴، ص۶.

با توجه به سابقه او در نفی برتری بنی‌هاشم بر سایر تیره‌های قریش،

[۵۰] ابن حبیب، محمد، المنمق، ج۱، ص۳۵۶۳۵۷، به کوشش خورشید احمد فاروق، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

چنین می‌نماید که سخنان و اعمال پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را اقدام بنی‌هاشم برای سروری بر قریش می‌پنداشت که کاهش قدرت دیگر اشراف مکه ـاز جمله خود اوـ نتیجه آن بود.

[۵۱] واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۱، ص۳۰، به کوشش مارسدن جونز، لندن، ۱۹۶۶م.

[۵۲] حلبی، علی ابن برهان الدین، السیره الحلبیه، ج۲، ص۱۴۴، بولاق، ۱۲۸۰ق.

[۵۳] سهیلی، عبدالرحمن، الرّوض الانف، ج۵، ص۲۴۰، به کوشش عبدالرحمن وکیلی، قاهره، دارالکتب الحدیثه.

از همین رو بیش از سایر مشرکان با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) دشمنی می‌ورزید..

[۵۴] ابن اسحاق، محمد، السیر و المغازی، ج۱، ص۱۴۵، به کوشش سهیل زکار، دمشق، ۱۳۹۸ق/۱۹۷۸م.

[۵۵] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۱۲۴.

آزار پیامبر

ابوجهل از همسایگان رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بود.

[۵۶] مقریزی، احمد بن علی، إمتاع الأسماع، محمد عبدالحمید النمیسی، بیروت، دارالکتب‌العلمیه، ۱۴۲۰ق.، چاپ اول، ج۱، ص۴۱.

همچنین او از افرادی است که سعی در آزار و اذیت رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) داشت.

[۵۷] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۱۲۳.

الف) روزی ابوجهل پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را در حالی که نزدیک کوه صفا نشسته بود، مشاهده کرد. او را آزار داد و ناسزا گفت. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) جوابی به وی نداد. کنیز “عبدالله ‌بن جدعان تیمی” این صحنه را دید. زمانی نگذشت که “حمزه” عموی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، کمان بر دوش در حالی که از شکار باز می‌گشت، به رسم معمول خود برای طواف عازم مسجدالحرام شد. کنیز عبدالله، حمزه را از ماجرای روی داده بین ابوجهل و محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) آگاه ساخت و گفت: ای “ابوعماره” (کنیه حمزه) کاش دیده بودی که برادرزاده‌ات لحظاتی قبل از دست ابوالحکم چه کشید، ابوالحکم او را ناسزا گفت و رفتار ناروا کرد و محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) جوابی نداد. حمزه شتابان به مسجدالحرام آمد و ابوجهل را در حالی که در مجلسی نشسته بود، مشاهده کرد، سوی او رفته با کمان بر سر او زد و سر ابوجهل را شکست.

[۵۸] ابن‌هشام، عبدالملک، السیره النبویه، تحقیق مصطفی‌ السقا و ابراهیم الأبیاری و عبدالحفیظ شلبی، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا، ج۱، ص۲۹۱ – ۲۹۲.

[۵۹] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۴، ص۲۸۳ – ۲۸۴.

ب) به تحریک ابوجهل و… در حالی که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در سجده بودند، فضولات حیوانی به کتف حضرت ریخته می‌شود و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) از رفتار ابوجهل و یارانش به خدا شکایت می‌برد.

[۶۰] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۱۲۵.

[۶۱] مقریزی، احمد بن علی، إمتاع الأسماع، محمد عبدالحمید النمیسی، بیروت، دارالکتب‌العلمیه، ۱۴۲۰ق.، چاپ اول، ج۶، ص۲۳۰.

تحریم اقتصادی

ابوجهل از افرادی است که پس از انعقاد پیمان مبنی بر تحریم اقتصادی‌ اجتماعی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و یارانش در « شعب ابی‌طالب » تلاش فراوانی برای نرسیدن کمک به رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و عدم نقض پیمان نمود.

[۶۲] ابن اسحاق، محمد، کتاب‌ السیر و المغازی، قم، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، ۱۴۱۰، چاپ اول،ص۱۶۱-۱۶۶

تصمیم بر قتل

الف) وقتی ابوجهل و یارانش از تطمیع پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای دست برداشتن از دعوت به سوی اسلام نتیجه ن