پاورپوینت کامل آرمانگرایی واقع بینانه ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آرمانگرایی واقع بینانه ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آرمانگرایی واقع بینانه ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آرمانگرایی واقع بینانه ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

در اتخاذ سیاست ها آیا باید به «آرمان ها» اندیشید یا اینکه تنها به منافع ملی توجه کرد و «واقع گرایی» را در پیش گرفت؟ این مسئله در گروه های دانشجویی نیز محل ابهام و پرسش است. وظیفه دانشجویان و نسبت آرمان خواهی و واقع گرایی در حرکت های آنان چگونه باید باشد.

آرمان خواهی و واقع گرایی

واقع گرایی یا رئالیسم به معنای گرایش به تحلیل اجتماعی، مطالعه و تجسم زندگی انسان در جامعه، مطالعه و تجسم روابط اجتماعی، روابط میان فرد و جامعه و ساختمان خود جامعه است، به صورتی که وجود دارد و نه آن‎گونه که باید باشد. پیروان این مکتب، کسب نفع شخصی و تلاش برای کسب قدرت و ازدیاد آن را، واقعیت های جهان سیاست می‎دانند. آنان معتقدند که کشورها همواره در صدد گسترش منفعت خود و اعمال و افزایش قدرت و منافع ملی خود هستند و این اهداف را بالاتر از همه ایده‎ها، اصول و قوانین اخلاقی قرار داده‎اند و خواهند داد.

در مقابل اندیشه رئالیستی، اندیشه آرمان گرایی یا ایده‎‎آلیسم وجود دارد که بشر را ذاتاً خوب و خیرخواه فرض می‎کند، و این نظر را که همگان در تلاش برای کسب قدرتند، مردود می‎داند. ایده‎آلیست ها، امور و روابط بین‎الملل را بر مبنای اخلاق، عدالت، اعتماد و تعهد در نظر می‎گیرند. به اعتقاد آنان، سیاست باید مطابق آرمان ها یا اصول متعالی عمل کند.

با نگاهی به سیره حضرت علی علیه السلام چه در دوران بیست و پنج سال سکوت و خانه نشینی و چه در مدت پنج سال حکومت حضرت یک آرمان گرایی واقع‎بینانه را در سیره ایشان می توان مشاهده کرد. حضرت در هیچ شرایطی، از اهداف عالیه اسلام برنگشتند، و همیشه و تحت هر شرایطی بندبند آن را اجرا کردند. دلایلی چون: مکتب‎سازی و ایجاد یک جریان فکری خالص و ناب، سازگاری آرمان ها و واقعیت ها با یک دید عاقبت‎اندیشانه و در نهایت وسعت دید حضرت علی علیه السلام به قضایای اطرافش، سبب شده تا حضرت امیر علیه السلام یک آرمان گرای کامل باشند و به اصولی همچون: عدالت، مساوات و برابری، وفای به عهد، جوانمردی و صفات نیک دیگر کاملاً پایبند باشند و همه آنها را در بالاترین درجه خود انجام دهند.

نسبت جوان دانشجو و عنصر انقلابی با آرمان های انقلاب

آرمان های انقلاب بدون نیرو و نشاط و جسارت جوانی، قابل تعقیب و قابل دسترسی نخواهد بود. نسبت جوان دانشجو با آرمان ها، این چنین نسبتی است. اگر نیروی جوانی، یعنی قدرت فکری و بدنی، و نشاط و روحیه و حالت تحرک، و همچنین جسارت در خط شکنی ها، که در جوان به عنوان یک خصیصه وجود دارد، نباشد، ما به آرمان ها دست پیدا نخواهیم کرد. چنین است که مقام معظم رهبری جوان ها را در دست یابی و تحقق آرمان های انقلاب اسلامی، دارای مسئولیت های بزرگی می داند و معتقد هستند آنان در نیل به چنین آرمان هایی، کارآمدی بسیار بالایی هم دارند.

مطلب دیگر این است که آرمان های نظام اسلامی یک منظومه است و مراتب مختلفی دارد؛ بعضی از این اهداف، غائی تر و نهایی ترند، بعضی ها اهداف کوتاه مدّتند، اما جزو آرمان هایند؛ همه اینها را باید دنبال کرد. «آرمان گرایی جوان ایرانی ما عبارت است از ترسیم آینده یی با این خصوصیات. ما نظام و کشوری می خواهیم که پیشرفته باشد و مردم آن دانشمند و بیدار و زنده باشند؛ غفلت زده و خواب آلوده نباشند؛ کشور برخوردار از عدالت باشد؛ مبرای از فساد باشد؛ طبقه اشراف بر آن حاکمیت نداشته باشد – چه اشراف سنتی، چه طبقه جدیدی که ممکن است اسمشان اشراف نباشد، اما در واقع اشراف باشند و به قول آقایان از رانت های گوناگون اقتصادی استفاده کنند – برخوردار از قدرت و استحکام سیاسی باشد؛ و همه اینها الهام گرفته از معارف دین و اسلام عزیز باشد».۱

نسبت آرمان و مصلحت

نسبت آرمان ها با واقعیت هایی که وجود دارد، چیست؟ آرمان گرایی بدون ملاحظه واقعیت ها، به خیال پردازی و توهّم خواهد انجامید. وقتی انسان دنبال یک هدف و آرمان حرکت می کند، واقعیت های اطراف خود را باید بسنجد و بر طبق آن واقعیت ها برنامه ریزی و حرکت کند. بدون دیدن واقعیت های جامعه، تصور آرمان ها خیلی تصور درست و صحیحی نخواهد بود، چه برسد به دستیابی به آرمان ها.

«مثلاً فرض بفرمائید تحریم. تحریم یک واقعیتی است. خب، یکی از آرمان های ما پیشرفت اقتصادی کشور است، از آن طرف هم واقعیتی وجود دارد به نام تحریم. یا در مسائل گوناگون سیاسی؛ در انتخابات، در غیره، غیره. آنچه که من می توانم عرض کنم، این است که ما آرمان گرایی را صددرصد تأیید می کنیم، دیدن واقعیت ها را هم صددرصد تأیید می کنیم».۲

نسبت حقیقت و مصلحت

نسبت حقیقت و مصلحت چیست؟ و عموماً تلقی این است که حقیقت با مصلحت منافات دارد؛ اما می توان گفت: اگر مصلحت اندیشی به جا باشد، ب