پاورپوینت کامل بازتولید هویت جدید اروپایی ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بازتولید هویت جدید اروپایی ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بازتولید هویت جدید اروپایی ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بازتولید هویت جدید اروپایی ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۸

پس از تشکیل «دولت – ملت » به شکل امروزی و شکل گیری روابط میان دولت ها براساس همکاری های بین المللی، رهیافت های
متفاوتی برای این همکاری های متقابل ارایه شده است . نظام دوقطبی پس از جنگ جهانی دوم و دوران جنگ سرد، رهیافتی از
تعامل میان کشورها ایجاد کرده بود که امروزه از آن به عنوان یک «مانع » در همگرایی ورای این دو قطب نام برده می شود . عدم
توفیق نظام دو قطبی و شکست بلوک شرق، راه را برای دستیابی به یک فضای تک قطبی فراهم ساخت; ضمن آن که این آرزو را نیز
در بسیاری از کشورها که قبلا در درون این دو قطب قرار داشتند، پرورش داد که می توانند در فضایی مناسب تر به یک «همگرایی و
همسویی منطقه ای » دست پیدا کنند . از این رو، میل به ایجاد سازمان ها و ارگان های منطقه ای برای این همگرایی پس از فروپاشی
شوروی و پایان جنگ سرد، افزایش یافت .

در میان تلاش های گوناگون دولت ها، برای ایجاد همگرایی منطقه ای، تلاش برای تشکیل «اتحادیه اروپا» از اهمیت خاص برخوردار
است . علاوه بر ابعاد سیاسی و روابط بین المللی، در قالب جامعه شناسی سیاسی و از نظر ابعاد فرهنگی و زمینه های فرهنگی برای
ایجاد این اتحادیه، قابل مطالعه است . شناخت زمینه های فرهنگی و تاریخی و حتی سیاسی اتحادیه اروپا، به درک عمیق تر در
تعاملات به این اتحادیه کمک شایانی می کند .

نیم نگاهی به دیرینه شناسی اتحادیه اروپا

گرچه بسیاری تاریخ اتحادیه اروپا را از هفتم فوریه ۱۹۹۲ براساس پیمان «ماستریخت » (۱) قلمداد می کنند، ولی بسترها و سوابق
تاریخی این اتحادیه، به گذشته های دورتری باز می گردد . اروپا از تجربه دو جنگ جهانی خانمانسوز، درسهای عبرت آموزی آموخت
و یکی از مهم ترین درس های این دوره، اتحاد و همگرایی در میان کشورهای اروپایی بود .

با نگاهی به اعلامیه «روبرت شومن » (۲) ۹ می ۱۹۴۹ (که اروپایی ها هر سال این روز را به نام روز وحدت اروپا جشن می گیرند) طرح
تشکیل یک سازمان «فراملی » پیش بینی شده بود در قالب یک فدراسیون اروپایی بیان گردیده است .

پس از آن «جامعه اروپایی ذغال سنگ و فولاد» براساس معاهده ۱۹۵۱ پاریس و چند سال بعد «جامعه اقتصادی اروپا» موسوم به بازار
مشترک بر اساس معاهده ۱۹۵۷ رم تشکیل شدند و پایه های اولیه طرح «اتحادیه اروپا» بنا گردیدند .

در سال ۱۹۶۵ «معاهده ادغام » به تصویب رسید و این معاهده از سال ۱۹۶۸ به مرحله اجرا درآمد . در واقع این ادغام، شامل سه
سازمان اروپایی: جامعه اروپایی ذغال سنگ و فولاد، جامعه اقتصادی اروپا و جامعه اتمی اروپا بود . کشورهای مؤسس و اولیه جوامع
اروپایی، فرانسه، آلمان، ایتالیا و بلژیک، هلند و لوگزامبورگ بودند . در معاهده ادغام به روشنی ایده ایجاد «اتحادیه اروپا» به منظور
هماهنگ سازی در سیاست های مالی و اقتصادی، و اتحاد سیاسی و امنیتی بود . این اقدامات دیپلماسی و سیاسی در راستای ایجاد
اتحادیه اروپا و هماهنگ سازی بسترهای اقتصادی و زمینه های مالی کشورهای عضو و از طرفی ایجاد «گفتمان واحد» برای رسیدن
به «اتحادیه اروپا» ، زمینه را برای پیمانی جامع فراهم ساخت، که امروزه به عنوان نقطه عطف مهم و اساسی اتحادیه اروپا، قلمداد
می شود و آن پیمان ماستریخت در سال ۱۹۹۲ بود .

پیمان ماستریخت

براساس پیمان ماستریخت، ساختار «اتحادیه اروپا» (۳) بنا گردید . براساس تیتر پنجم این معاهده، کشورهای عضو، برای دستیابی به
«سیاست خارجی و امنیت عمومی واحد» با هم متحد می شوند . و براساس تیتر ششم این معاهده، به منظور همکاری های قضایی و
برخی از مسایل امور داخلی، «اتحادیه اروپا» منعقد می گردد .

در مقدمه این معاهده، چشم اندازهای آینده اتحادیه اروپا و زیربنای یک جامعه سیاسی، که نمایی از همگرایی منطقه ای است، به
تصویر کشیده شده است . در این مقدمه، اصطلاح «مردم اروپا» به عنوان نمادی از همگرایی فرهنگی، تاریخی در میان اقوام اروپایی،
یاد شده است . این اصطلاح در گذشته های تاریخی اروپا، خصوصا پس از جنگ جهانی دوم، در مقدمه اکثر معاهدات پیشین نیز
آمده است . برای یافتن یا ساختن یک مفهوم ایده آل و آرمانی در میان اقوام اروپایی «صلح و آزادی » به عنوان مفهوم مشترک در
نظر گرفته شده است . انتخاب این دو مفهوم نیز ریشه در تاریخ اروپا دارد . گرچه صلح و آزادی می تواند به عنوان دو مفهوم با ارزش
بشری در همه فرهنگ ها نیز دیده شود، ولی تاکید و بازگویی آن در مقدمه پیمان اتحادیه اروپا، حکایت از رنج ها و مصیبت هایی
دارد که ملت اروپا از فقدان این دو اصل به خود دیده است . «آزادی » پاسخی به دوران اختناق و خفقان قرون وسطایی است که روح
تعالی و پیشرفت را با برداشت یکسویه از دین و حاکمیت میرانده بود و برای اروپایی ها «آزادی » به عنوان یک ارزش غیرقابل انکار در
بیشتر اعلامیه ها و بیانیه های سیاسی دوران جدید غرب دیده می شود . مفهوم «صلح » نیز پاسخی به نیازها و مشکلات چندین
ساله اروپایی ها از جنگ های صلیبی تا جنگ های ۳۰ ساله و بالاخره دو جنگ جهانی است که هم «زایشگاه » و هم «قربانگاه » آن اروپا
بود .

در قسمت دیگری از این مقدمه آمده است که «اروپا» بایستی همیشه با «یک صدا» حرف بزند و اقدام کند و در نهایت بتواند به
خود دفاع کند . منافع عمومی که در مقدمه بر آن تاکید شده است، (۶)
نیروی محرکه و پتانسیل لازم برای ادامه حیات معاهده است . در همکاری های بین المللی، اجرا و رعایت منافع عمومی همه اعضا،
رمز بقا و راز پایداری آن است . از این رو کشورهای اروپایی، نهایت سعی و تلاش خود را در راه اجرای منافع عمومی به کار می گیرند
تا ضمن از بین بردن زمینه های چالش و اختلافات میان اعضا، بر ادامه و استمرار آن نیز پافشاری کنند . تجربه جنگ های گذشته و
درگیری های عمیق تاریخ اروپا نشان می دهد که منشا این اختلافات در رعایت نکردن و زیرپا گذاشتن و عدم احترام به «منافع
عمومی » کشورهای اروپایی بوده است و سیاستمداران اروپایی به درستی این اصل را در اتحادیه اروپا نهادینه کرده اند . از طرفی
دیگر، مفهوم «استقلال » نیز برای اروپایی ها مفهوم خاصی است . زمانی که هنوز آتش جنگ جهانی دوم شعله ور بود، امریکا با
پیوستن به حلقه متفقین، نتیجه این جنگ را تغییر داد و پس از آن با استراتژی های کمک مالی و سیاسی به اروپا، خود را در
سیستم امنیتی – دفاعی و سیاسی اروپا شریک کرد و پس از آن اروپاییان (خصوصا در دوره جنگ سرد) خود را وامدار ایالت متحده
می دانستند و این واقعیت سیاسی همواره برای آنان زجرآور بوده است . در معادلات پس از فروپاشی شوروی و از بین رفتن دیوار
برلین، اروپا تلاش کرد که به عنوان یک قطب سیاسی – اقتصادی «مستقل » در معادلات جهانی، نقش بازی کند .

پیمان ماستریخت که سرانجام با ۱۲ عضو (فرانسه، آلمان، ایتالیا، بلژیک، هلند، لوگزامبورگ، انگلستان، دانمارک، ایرلند، یونان،
اسپانیا و پرتغال) به تصویب رسید و از اول ژانویه ۱۹۹۳ به مرحله اجرا درآمد، دارای اصول مهمی است:

۱ . ایجاد پول مشترک اروپایی (یورو) و تاسیس بانک مرکزی اروپایی .

۲ . افزایش اختیارات قانونی جوامع اروپایی در زمینه های صنعت، بهداشت، آموزش، تجارت، محیط زیست، انرژی، فرهنگ،
جهانگردی، حمایت از مصرف کننده و حمایت های مدنی .

۳ . توسعه همکاری های سیاسی میان کشورهای عضو تحت عنوان «اتحادیه اروپایی » .

۴ . کنار گذاشتن پدیده «فدرالیسم اروپایی » و پیش بینی پدیده «اتحاد سیاسی » .

۵ . تاسیس پارلمان اروپا .

۶ . همکاری های قضایی .

گرچه اتحادیه اروپا، در میان اعضای خود، به دنبال انسجام و یکپارچگی در همه ابعاد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی می باشد، ولی
شناخت جایگاه «انگلیس » در این اتحادیه از پیچیدگی های خاصی برخوردار است . انگلیس پول واحد اروپایی و حمایت های مدنی و
مقررات مربوط به تردد آزاد شهروندان اروپایی را نپذیرفته است; اما در معادلات اتحادیه اروپا، نقش مهم و اساسی را بر عهده دارد .

معاهده ماستریخت در سال ۱۹۹۷ در پیمان آمستردام مورد تجدید نظر قرار گرفت، همان طوری که در سال ۲۰۰۱ در پیمان نیس (Nice) اصلاحاتی صورت گرفت . اما مقدمه این پیمان که بر اصول و اساسی بنا گردیده است، همچنان بدون تغییر بر جای مانده
است .

رنسانس هویت اروپایی

یکی از آثار فرهنگی مهم تشکیل اتحادیه اروپا، تولد جدیدی از «هویت اروپایی » است; هویتی که اروپای غربی را در دوره های
متفاوت تاریخی خود، از فرهنگ رومی و سابقه تاریخی جدا کرده بود و در دوره های گوناگون به چالش کشیده است .

اوج چالش در «احساس مشترک