پاورپوینت کامل گاندی; یهودیسم و فلسطین ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گاندی; یهودیسم و فلسطین ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گاندی; یهودیسم و فلسطین ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گاندی; یهودیسم و فلسطین ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

اگر این کلمات از فردی جز «گاندی » ، رهبر مبارز هند صادر می شد، بلادرنگ به جانبداری از یهودیان افراطی اسرائیل متهم
می شد; اما شخصیت گاندی به عنوان مبارز خستگی ناپذیر علیه استعمار انگلیس، به خواننده این کلمات اجازه چنین قضاوتی را
نمی دهد . البته نباید از نظر دور داشت که گاندی این دیدگاه ها را در سال ۱۹۳۸ و ۱۹۴۶ ابراز داشت و معلوم نیست که اگر او تا
سال های اخیر ادامه حیات می داد، چه دیدگاه و قرائتی از یهودیان اسرائیل می داشت .

به هر حال، دیدگاه وی درباره کشتار یهودیان در آلمان، در مقایسه با دیدگاه افرادی چون روژه گارودی که اساسا آن را کذب و
تاریخی مجعول می پندارد، بسیار خوش بینانه به نظر می رسد . دیدگاه دیگر وی، درباره مطالبات افراطی یهودیان و نیز
فلسطینیانی که از حق حاکمیت خود بر فلسطین دفاع می کنند، از منظری متفاوت و منحصر به خود که واضع نظریه عدم
خشونت در طی نیم قرن اخیر بوده، مطرح شده و ریشه در «براهماچاریا» و جایگزین کردن عشق خالص به جای هر گونه خشونت
و تمایل به مالکیت دارد .

عدم خشونت فعال (satyagrahi) ایده ای است که او، به معنای عدم سوء نیت و خیر خواهی و رفتاری بسیار شجاعانه تر از
خشونت در سطحی فراتر از هند به صورت جهانی، مطرح می کند و معتقد است که این نظریه برای همه مردمان و برای همیشه،
نه تنها یکی از شعارهای اساسی تاریخ عصر او، بلکه بیشتر حاکم بر قرن های آینده و فراتر از تاریخ هند مدرن خواهد بود . گاندی –
فیلسوف عدم خشونت – قرائتی خاص از یهودیان افراطی و تجاوزات آنها بر سرزمین فلسطین و ظلم و ستم آنها بر فلسطینیان
دارد و آنها را به جهان وطنی فرا می خواند و تصریح می کند که وانهادن فلسطین – به صورت جزئی یا کلی – به یهودیان، جنایتی در
تاریخ بشریت به شمار خواهد آمد . در همین حال قرائت گاندی با آنچه که اکنون یهودیان افراطی مرتکب آن می شوند، به اتوپیایی
دست نیافتنی شبیه است که یهود هرگز قادر به درک آن نبوده است . در حالی که «مارتین لوتر کینگ » خاطرنشان کرده است که
اگر انسانیت طالب پیشرفت است، ناگزیر باید از تفکر گاندی تبعیت کند . اما اکنون بیشتر این پیش بینی «رومن رولان » تحقق
یافته است که اگر امید به تجربه عدم خشونت نابود شود، چیزی نخواهد ماند جز جنگی در نهایت توحش … .

قرائت گاندی از یهودیسم به روایت دکتر «نادیه جمال الدین » چنین است که می نویسد: «در حالی که کتاب های کتابخانه ای را
مرتب می کردم، به کتابی به زبان اسپانیایی تحت عنوان «انقلاب فلسطین و جهان سوم » برخورد کردم که نام نویسندگان مقالات
آن توجهم را جلب کرد . از مهم ترین این نامه ها مهاتما گاندی، چه گوارا، هوشی مینه و چند نام دیگر بود» .

این کتاب در ماه نوامبر سال ۱۹۷۰ در آرژانتین، از سوی انتشارات سه قاره چاپ شده بود و ناشر طی مقدمه ای، اهداف کتاب را بر
شمرده و از مبارزه مردم جهان سوم برای آزادی از دست استعمار سخن گفته بود; از جمله مردمی که ازآنها نام برده بود، عبارت
بودند از ویتنامی ها، مردم گینه، جنوب افریقا، امریکای لاتین و فلسطین .

ناشر در مقدمه خود آورده بود که «امپریالیسم در عین یاس و ناامیدی به تمام راه ها و حیله های ممکن که از تسلط بر مردم
مستعمرات آغاز و تا تلاش برای منحرف ساختن افکار عمومی جهان به منظور توجیه آنچه که توجیهی ندارد، ادامه دارد، پناه
می برد» . ناشر گفتار خود را اینچنین به پایان می برد که «متون تقدیمی در این کتاب، پیرامون مبارزات مردم فلسطین است;
سرزمینی که امروز در کنار ویتنام، به مرکز مبارزه علیه امپریالیسم جهانی تبدیل شده و بیش از پیش، پرده از چهره آن برداشته و
به شکستن هیمنه صهیونیسم، این همزاد امپریالیسم، همت گماشته است » .

تا اینجا مقدمه ناشر است و پس از آن اولین مقاله ای که جلب نظر می کند، مقاله «یهود» ، با قلم مهاتما گاندی است که موضوعیت
منحصر به فرد و آینده نگری نافذ آن مرا به شگفتی وا می دارد; گو که پس از ۶۴ سال، آنچه بر فلسطین می رود، همان چیزی است
که او در مقاله اش پیش بینی کرده است .

این مقاله مطابق آنچه که در کتاب ذکر شده به تاریخ ۲۶/۱۱/۱۹۳۸، در روزنامه حاریخان harigan منتشر شده و سپس با
مقاله ای دیگر در همان نظریه که پس از ۸ سال به تاریخ ۲۱/۷/۱۹۴۶، تحت عنوان «یهود و فلسطین » منتشر شده، پی گرفته شده
است .

گاندی در اولین مقاله خود درباره یهود می نویسد: «نامه های زیادی را دریافت کرده ام که نویسندگان آن از من خواسته اند، دیدگاه
خود را پیرامون مشکل یهود در فلسطین و شکنجه یهود در آلمان بنویسم . موضوعی که بدون آشفتگی نمی توانم، افکارم را درباره
این مشکل دشوار بیان کنم; چه با یهودیان ارتباط عاطفی و همدردی داشته ام . اولین بار در آفریقای جنوبی از نزدیک با آنان آشنا
شدم که برخی از آنها دوستان من در دوران حیاتم بودند و از طریق آنها با تاریخ آزار و اذیت آنها که چند قرن به طول انجامید،
آشنا شدم . آنها تعدادی از آواره ها و مطرودین مسیحیت بودند که به موازات معاملاتشان با مسیحیان و پاریاهای هند به شدت
محکم و مبتنی بر دلایل دینی و صداقت بود . همدردی من با یهودیان نیز بر پایه دلایل کلی و جامع بود، اما این همدردی دلیلی
نیست که از مقتضیات انصاف چشم بپوشم .

مطالبات یهود برای بازپس گیری وطن قوم من، هیچ انعکاس و تاثیری در افکار من ندارد . با این حال می دانم که توجیه آن
مطالبات از تورات و تلاش هایی بیرون آمده است که از خلال آن، یهود بتواند به فلسطین بازگردد; اما چرا آنان همچون دیگر اقوام
سرزمین های دیگر، سرزمین خود را همانجایی قرار نداده اند که در آن متولد شده و روزی می برند؟

فلسطین متعلق به ملت عرب است، همانگونه که انگلستان به انگلیسی ها و فرانسه به فرانسوی ها تعلق دارد; بر همین اساس،
تحمیل این خواسته یهود به عرب ها، بسیار غیر انسانی و اشتباهی بزرگ است . آنچه امروز در فلسطین اتفاق می افتد، با هیچ پایه
سلوکی و اخلاقی توجیه بردار نیست . هیچ کدام از خشونت های آنان، به ویژه جنگ اخیرشان قابل توجیه نیست . با تاکید می گویم
که اگر عرب ها تسلیم خواسته یهود شوند و فلسطین را در اختیار آنها بگذارند (چه بخشی از آن و چه تمام آن را)، مرتکب یک
جنایت ضدبشری خواهند شد .

عادلانه ترین راه و آخرین چاره برای یهود این است که اصرار بر معامله ای عادلانه با همان سرزمینی داشته باشند که در آن متولد
شده و رشد یافته اند; به این ترتیب یهودیان متولد فرانسه، کاملا فرانسوی خواهند بود، همانگونه که مسیحیان متولد فرانسه
فرانسوی محسوب می شوند .

پس اگر یهودیان، سرزمینی به جز فلسطین نداشته اند، آیا به ایده اجبار آنها بر ترک کشورهای دیگر که در آنها مستقر بوده اند،
روی خواهند آورد؟ یا آنها رغبت حضور در سرزمینی را خواهند داشت که بقای خود را در سایه آن می بینند؟

این فریاد ملی گرایانه وطن یا فریاد سرزمین ملی توجیه پذیرفته شده ای برای طرد یهودیان از آلمان بوده است . در حالیکه شکنجه
و آزار یهودیان به دست آلمانی ها، به نظر می رسد که در تاریخ همانندی نداشته باشد که پیش از آن هیچ کدام از طغیانگران دنیا به
این درجه از جنون و دیوانگی که هیتلر رسیده بود، نبودند . آنچه او مبادرت به آن می کرد، با انگیزه دینی، با این بهانه بود که دین
جدیدی را برای یک قومیت متعصب و حزبی مطرح می سازد . همان دین جدیدی که به نام آن و در پوشش آن، هر فعل غیر انسانی
و ضد بشری، به فعل بشری مستحق پاداش تبدیل می شود .

جنایت جوانان گستاخ که به وضوح با دیوانگی آمیخته است، در نوع خود با درنده خویی بی همانندی اتفاق افتاده است .

بنابراین اگر روزی یک جنگ به نام و برای انسانیت توجیه بردار باشد، جنگ علیه آلمان به خاطر کشتاری که بدتر از آن نمی توان
سراغ گرفت، به تمام معنا عادلانه خواهد بود; اگرچه من به هیچ جنگی ایمان ندارم و در حال حاضر، خوبی و زشتی هرگونه جنگی
از محدوده تفکر من دور است .

اما اگر جنگی هم علیه آلمان وجود نداشته باشد، حتی صرفا به خاطر جنایتی که علیه یهودیان مرتکب شده، حتما هیچ گونه هم
پیمانی با آلمان نیز امکان پذیر نخواهد بود . چگونه ممکن است، پیمانی بین امتی که بر جانبداری از عدالت و دموکراسی تاکید
دارد و امتی که با آن دشمنی می ورزد، وجود داشته باشد؟ یا اینکه انگلستان، با ایمان به این حقیقت، خود را در سراشیبی
دیکتاتوری نظامی ببیند؟

آلمان میزان تاثیر خشونت بر جهان را بازتاب می دهد، هنگامیکه بدون ریا یا در پوشش حداقلی از مهر و محبت به آن مبادرت
می کند و چهره ای عریان از ترس، رعب و وحشت را به نمایش می گذارد; آیا یهودیان می توانند این آزار و اذیت منظم و وقیحانه را
تحمل کنند؟ آیا در این میان، راهی برای حفظ کرامت انسانی آنها وجود دارد که احساس نکنند، آواره و شکست خورده و فراموش
شده هستند؟ اجازه بدهید با خودم بگویم که آری . هیچ کس نیست که در حالت نیازمندی به احساس آوارگی و شکست، به
پروردگار زنده ای ایمان داشته باشد … . یهوه پروردگار یهودیان است پروردگاری با بیشترین خصوصیات نسبت به پروردگار
مسیحیان یا مسلمانان یا هندوها … ، در حالی که در حقیقت و جوهر وجود، او (خداوند) خدایی است که خدای همگان و یکتا است
و هیچ شریکی ندارد و از هر وصفی منزه است . اما از آنجا که یهودیان خدایی را می شناسند که ایمان دارند، او به تمامی اعمال آنها
حکم می کند و تمامی ا