پاورپوینت کامل آژانس بین المللی انرژی اتمی، خاستگاه غربی و عملکرد جانبدارانه (۱) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آژانس بین المللی انرژی اتمی، خاستگاه غربی و عملکرد جانبدارانه (۱) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آژانس بین المللی انرژی اتمی، خاستگاه غربی و عملکرد جانبدارانه (۱) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آژانس بین المللی انرژی اتمی، خاستگاه غربی و عملکرد جانبدارانه (۱) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۸

خلاصه

شورای حکام یا داوری آژانس بین المللی انرژی اتمی، در ۲۱ شهریور ۱۳۸۲/۱۲ سپتامبر ۲۰۰۳ قطعنامه ای علیه ایران صادر کرد که
طی آن ایران باید، اولا: تا۵۰ روز دیگر، یعنی تا ۹ آبان ۱۳۸۲/۳۱ اکتبر ۲۰۰۳ مفاد قطعنامه را به اجرا درآورد . ثانیا، به کارشناسان
آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه بازرسی تاسیسات و مؤسسات هسته ای ایران را صادر کند . ثالثا، به توقف فوری و کامل
فعالیت های غنی سازی اورانیوم بپردازد . رابعا، پروتکل الحاقی ۲ + ۹۳ (۲) را فورا به تصویب برساند . تصویب این قطعنامه، بیش از
گذشته، بهره گیری دول قدرتمند از آژانس برای مقاصد سیاسی را نشان می دهد . اما چرا آژانس به جای ایفای نقشی مؤثر در
جلوگیری از تولید، تکثیر و انبار سازی سلاح های اتمی قدرتمندان و کشورهای متحد آن، می کوشد، دیگر کشورها را از دستیابی
به فناوری صلح آمیز هسته ای باز دارد؟

آغاز

مقاله حاضر می کوشد با کاویدن بسترهای تاسیس آژانس بین المللی انرژی اتمی، به سئوال فوق پاسخ دهد . کاربرد چند جانبه
انرژی اتمی، نشان از آن دارد که چشم پوشی از فناوری صلح آمیز در انرژی اتمی قابل اجتناب نیست . از این رو، پروژه مانهاتان
اولین تلاش نظامند آمریکا برای رسیدن به بمب اتمی است . پس از آن، ضرورت تاسیس سازمان ها، قانون ها، کمیسیون ها،
کمیته ها و طرح ها به منظور ممانعت کشورهای غیر قدرت هسته ای از دستیابی به انرژی اتمی صلح آمیز و غیر آن پدید آمد، که با
مرور کوتاه برخی از آن ها، می توان به چرایی مواضع اکنون آژانس بین المللی انرژی پی برد:

هشدارهای اولیه

پروژه مانهاتان اولین پروژه موفق در تهیه و ساخت بمب اتمی و ورود به دنیای انرژی اتمی، هسته ای و نوترونی است . انگیزه اولیه
پروژه مانهاتان در ۱۳۱۸/۱۹۳۹ پدید آمد . در این تاریخ دو دانشمند مجاری به نام های لئوژیلارد و یوجین ویگنر، (۳) آلبرت انیشتین (۴)
را ترغیب کردند، نامه ای به رئیس جمهور آمریکا – فرانکلین روزولت (۵) – بنگارد، و در آن به ایلات متحده آمریکا توصیه کند،
فعالیت پژوهشی اتمی خود را جدی بگیرد، اما به رغم توصیه های انیشتین، تا ۱۳۲۱/۱۹۴۲، آمریکا تلاش چندانی در این عرصه
صورت نداد، ولی هشدارهای ده ها دانشمند یهودی پناهنده از آلمان نازی به آمریکا، پروژه مانهاتان طراحی شد که دانشمندانی
تحت نظارت وزارت جنگ آمریکا و سرپرستی علمی رابرت اوپنهایهمر (۶) فیزیک دان آلمانی – مبتکر تئوری کوانتیک اتم به
اخت بمب اتمی پرداختند . البته مدیریت پروژه بر عهده ژنرال لسلی گرووز (۷) بود . وی ۱۵ هزار نفر را به کار گرفت، ۲ میلیارد دلار
هزینه کرد، و تاسیسات فراوانی را در اوک ریج (۸) در تنسی وهانفورد واشنگتن بنا نهاد . (۹)

پروژه مانهاتان توفانی در میان جامعه علمی آمریکا ایجاد کرد . لئوژیلارد در مخالفت با استفاده از بمب اتمی، جامعه علمی آمریکا را
بسیج نمود . استدلال او این بود که تولید و بکارگیری بمب اتمی، روابط آمریکا و شوروی را تضعیف خواهد کرد، و به یک مسابقه
تسلیحاتی اتمی بی سابقه دامن می زند . ژیلارد تلاش نمود تا ملاقاتی فوری با رئیس جمهور – هری ترومن – (۱۰) به عمل آورد، اما
این تلاش ناکام ماند، سرانجام او را نزد جیمز بیرنس (۱۱) که بعدها وزیر امو خارجه آمریکا شد، فرستادند، ولی بیرنس با ژیلارد از در
مخالفت درآمد، و تاکید کرد که آمریکا تنها برای نمایش عزم خود، وارد این عرصه شده است، و جز آزمایش بمب اتمی، هدفی ندارد،
این در حالی بود که حتی او پنهایهمر هم استفاده از بمب اتمی را از سوی آمریکا، حتمی می دانست . در این راستا، ترومن در پاسخ
به درخواست های وزیر جنگ، یک گروه مشورتی غیر نظامی ویژه به نام کمیته موقت برپا کرد تا درباره کاربردهای سیاسی ، علمی و
نظامی انرژی اتمی، توصیه های خود را در اختیار وی قرار دهند . این کمیته نهایتا به رئیس جمهور پیشنهاد کرد ، هرچه زودتر و
بدون اخطار قبلی از بمب اتمی بر ضد ژاپن استفاده کند . در این میان، ژیلارد همچنان به تلاش هایش به منظور متوقف کردن یا
به تاخیر انداختن استفاده از بمب اتمی پی گرفت . وی از دانشمندان اتمی مقیم آمریکا در مخالفت امضا گرفت، در عوض، ژنرال
گرووز در واکنش به این اقدام ژیلارد، و در یک اقدام فریب کارانه موافقت ۴۶ درصد دانشمندان اتمی آمریکا برای اقدام اتمی علیه
ژاپن را به دست آورد . این مسئله به توصیه کمیته موقت قوت بخشید، و نیز، این کمیته از تصمیم رئیس جمهوری برای فروریختن
بمب بر روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی جانبداری کرد . (۱۲)

دستیابی به بمب اتمی

ساخت بمب اتم، نخستین ضرورت های تاسیس آژانس و سازمانی که بر مصارف ناشی از شکافتن اتم نظارت داشته باشد را پدید
آورد . انرژی اتمی هم، از شکافتن هسته اتم پلوتونیوم و اورانیوم به دست می آید، یعنی اینکه در پی انفجار ناشی از جداشدن یا
تجزیه اتم های عناصر مختلف، انرژی اتمی تولید می شود . این نوع انفجار، چهار اثر بزرگ می آفریند . اول، حرارتی بسیار شدید
ناشی از آزاد شدن اتم های تجزیه شده پدید می آید . دوم، تغییرات زیادی در اتمسفر به وجود می آورد، و آن نیز، موجب پدید آمدن
بادهای سهمگین می گردد که خسارات مادی فراوانی را ایجاد می کند . سوم، تشعشعات هسته ای بی درنگ در فضا پراکنده می شود،
و همچنین، ذرات ساب اتمیک یا پدیده های درونی اتمی، چون اشعه های نوترون و گاما، در اثر تجزیه اتم های اورانیوم آزاد
می شوند و مرگ به همراه خواهد آورد . چهارم، گرد و غبار ناشی از انفجار هسته ای، حاوی ایزوتوپ های چون استرونیوم است، و آن
هم، دارای رادیواکتیو بالاست که تا دوره زمانی نامحدود و نامشخص برای سلامتی سخت زیانبار است . بااین وصف، هیچگاه
نمی توان از کاربرد صلح آمیز و مصارف مسالمت جویانه اتم در امور پزشکی، تولید برق و غیره صرف نظر کرد . (۱۳) زیرا و مثلا:

اگر ایران نیروگاه بوشهر را راه اندازی کند، سالانه ۱۹۰ میلیون بشکه نفت خام با ارزش اقتصادی ۵ میلیارد دلار صرفه جویی خواهد
کرد . همچنین، از تولید ۱۵۷ هزار تن دی اکسید کربن، ۱۱۵۰ تن ذرات معلق در هوا، ۱۳۰ تن گوگرد و ۵۰ تن اکسید نیتروژن
جلوگیری می شود، از همه مهم تر، ۷۰۰۰ مگاوات به ظرفیت تولید برق کشور اضافه خواهد شد . مصرف کل انرژی هسته ای در
جهان نیز در سال ۱۳۸۰/۲۰۰۱ معادل سوزاندن ۶۰۱ میلیون تن نفت خام بوده است . از این رو، امروز ۴۲۰ نیروگاه هسته ای در جهان
وجود دارد که سالانه حدود ۴۱۰ گیگاوات (۱۴) برق تولید می کند . (۱۵) به علاوه، انرژی حاصل از شکافتن یک گرم اورانیوم می تواند
یک بار ۸ هزار تنی را تا ارتفاع ۱۰۰۰ متری بالا ببرد، یا ۲۰۰ تن آب را به ۱۰۰ درجه برساند، یا ۱۵ هزار لامپ ۶۰ واتی را ۲۴ ساعت
روشن نگاه دارد . (۱۶) بنابراین، اولین گام در تاسیس سازمانی که وظایفی درباره انرژی اتمی داشته باشد را باید در شکل گیری ایده
دستیابی به بمب اتمی برای مصارف نظامی و غیر نظامی دانست .

فاجعه هیروشیما و ناکازاکی

در ۱۳ مرداد ۱۳۲۴/۶ اوت ۱۹۴۶ یک بمب اتمی با قدرت ۱۴ کیلو تن، معادل ۱۴ هزار تن T.N.T از سوی آمریکا در هیروشیما به
کار رفت که حاصل آن ۱۳۵ هزار کشته بود . سه روز بعد، بمب اتمی دیگری با قدرت ۲۰ کیلو تن بر روی شهر ناکازاکی فروریخته شد
که ۶۴ هزار کشته داشت . در بیانیه رسمی دولت آمریکا، هدف از بمباران اتمی ژاپن ، پایان دادن هر چه زودتر به جنگ جهانی دوم
و اجتناب تلفات انسانی عظیم ناشی از ادامه جنگ عنوان گردید . ترومن – رئیس جمهور آمریکا به رغم انتقادهای فراوان، از این
تصمیم خود سخت دفاع کرد . استدلال وی در این باره آن بود که این بمباران ها به پایان بردن سریع جنگ کمک کرد، و تهاجمات
هوایی به ژاپن را متوقف نمود، به محاصره دریایی و هوایی این کشور پایان داد، و از درگیری آتی ارتش های زمینی جلوگیری به
عمل آورد . ترومن همچنین استدلال می کرد که با توجه به مسئولیت هایی که قانون اساسی به وی محول کرده است، چاره ای جز
صادر کردن دستور بمباران هیروشیما و ناکازاکی را نداشته است، ولی کارشناسان نظامی برجسته ای چون هانسون بالدوین، (۱۷) به
کارگیری بمب اتمی را موجب تسریع در پیروزی و نه موجب پیروزی در جنگ می دانستند . به عقیده گار آلپرووتیز (۱۸) – تاریخ نگار
– ترومن نه برای پایان دادن به جنگ، بلکه به منظور وادارکردن شوروی سابق به تغییر مسیر اتمی اش، به بمباران اتمی ژاپن دست
زده است . کارول گوئیگلی (۱۹) – استاد دانشگاه – مدعی شد که آمریکا با به کارگیری بمب اتم، یک مسابقه تسلیحاتی بین المللی با
تبعات وخیم را پدید آورده است .

به هر دلیل، حادثه هیروشیما و ناکازاکی جان هزاران انسان را گرفت، و حتی لطمه های جسمی و روانی فراوانی بر انسان های باقی
مانده وارد کرد، و خسارات مادی زیادی بر جای گذاشت . بشر با رؤیت آثار وخیم جانی، جسمی و روانی این واقعه، پیش بینی های
علمی که آثار مصیبت بار دیگری از انفجارات هسته ای را ترسیم می کرد، همواره از کاربرد آگاهانه این سلاح ها در وحشت بوده است .
اگر ترس از این عواقب دهشتناک نبود، چه بسا در بحران برلین (۲۰) در ۱۳۲۷/۱۹۴۸ و یا جنگ دو کره (۲۱) ۱۳۲۹/۱۹۵۰ جنگ
هسته ای بین آمریکا و شوروی سابق به وقوع می پیوست . (۲۲) مهم ترین اثر آنی بمباران هسته ای، کشته و مجروح شدن عده زیادی
از انسان هاست . در این باره ، هواداران جنگ هسته ای عقیده دارند که در یک جنگ هسته ای فقط ۳۰ درصد از افراد بشر نابود
خواهند شد، در حالی که مخالفین این رقم را تا ۵۰ درصد تخمین زده اند . طبق پیش بینی دالس وزیر امور خارجه آمریکا در
۱۳۲۹/۱۹۵۰ در روزهای نخستین جنگ هسته ای، ۷۲ میلیون کشته و ۲۱ میلیون مجروح می شوند . مطابق آماری دیگر، در لحظات
اولیه درگیری اتمی بین شوروی سابق و آمریکا، ۲۰۰ میلیون کشته و ۶۰ میلیون نفر، آسیب های جبران ناپذیر خواهند دید . در
روزهای پس از بمباران هسته ای، شمار کشته شدگان بیشتر خواهد شد، زیرا، تعدادی از مجروحین به دلابل زیر خواهند مرد:

۱ – علت تخریب پل ها، راه های ارتباطی و آسیب دیدن وسایط نقلیه حمل بیمار و مانند آن .

۲ – کمبود دارو و کاهش مراقبت های پزشکی ناشی از تخریب انبارهای دارو و کشته شدن ۸۰ درصد پزشکان و پرستاران .

۳ – تخریب بیشتر مراکز درمانی، از بین رفتن مقادیر زیادی از ذخایر آب و غذا و مانند آن . (۲۳)

تلاش های آمریکایی

با تصویب قانون انرژی اتمی در ۱۳۲۵/۱۹۴۶ از سوی کنگره آمریکا گام دیگری برای تاسیس آژانس بین المللی برداشته شد . به
موجب این قانون، اولا، انتشار اطلاعات درباره سلاح ها و تکنولوژی هسته ای ممنوع گشت . ثانیا، کمیسیون انرژی اتمی تاسیس
شد . بر این کمیسیون، پنج کمیسر از سوی رئیس جمهور آمریکا نظارت می کردند، و کنگره هم از طریق کمیته مشترک انرژی
اتمی بر فعالیت های کمیسیون نظارت داشت . ثالثا، تجارب هسته ای و تولید سلاح های هسته ای، تحت مراقبت کمیسیون قرار
گرفت، یعنی کمیسیون وظیفه داشت، تهیه و تولید سلاح های هسته ای را سامان دهد، و انحصار دولت آمریکا بر مواد هسته ای را
حفظ کند . رابعا، هدایت و نظارت بر جریان تهیه و تولید بمب اتمی به کمیسیون واگذار گردید . خامسا، کمیسیون موظف بود بر
پژوهش های استفاده صلح آمیز از اتم نظارت کند . سادسا، کمیسیون باید از صدور تکنولوژی هسته ای حتی برای مقاصد صلح آمیز
جلوگیری نماید . هدف قانون و کمیسیون انرژی اتمی عبارت بود از: ۱ – جلوگیری از دستیابی کشورهای دیگر به سلاح های اتمی،
اما چند سال بعد، دو کشور انگلیس و شوروی سابق به بمب اتمی دست یافتند . ۲ – انتقال کنترل، تهیه و توسعه انرژی هسته ای از
نظامیان به غیرنظامیان و یا یک ارگان غیر نظامی، ولی هرگز نتوانست نظامیان را از سلاح اتمی دور نگاه دارد . (۲۴)

طرح باروک یا باروخ (۲۵) در ۱۳۲۵/۱۹۴۶ به وسیله آمریکا به کمیسیون انرژی اتمی سازمان ملل متحد تسلیم شد، هم از یک سو، با
قانون و کمیسیون انرژی اتمی آمریکا ارتباط دارد، و از سوی دیگر، شکل گیری آژانس بین المللی را سرعت بخشید . این طرح در
راستای تاکید کمیسیون انرژی اتمی آمریکا به منظور تهیه طرحی برای انهدام سلاح های هسته ای در جهان تدوین شد . نکات
مهم این طرح که بر اساس گزارش دوتن از مشاوران رئیس جمهوری به نام های آچسن و لیلنیتال (۲۶) تنظیم و به وسیله برنارد
باروک (۲۷) مشاور بلند پایه رئیس جمهوری، به عنوان پیشنهاد رسمی دولت آمریکا به کمیسیون انرژی اتمی سازمان ملل متحد (۲۸)
ارائه گردید، عبارت بود از: ۱ – اعلام آمادگی آمریکا برای دست کشیدن از انحصار اتمی اش تحت نظارت یک سیستم
منیت بین المللی، ۲ – تاسیس یک مرجع بین المللی توسعه اتمی برای کنترل تمام مراحل ایجاد، توسعه و کاربرد انرژی اتمی .

۳ – تفویض قدرت بازرسی نامحدود به این مرجع به منظور جلوگیری از تخلفات و تامین امنیت، ۴ – اعمال مجازات های سخت در
مورد تخلفات استفاده از موارد هسته ای به منظور تولید سلاح های اتمی، ۵ – پایان دادن به ساخت سلاح های اتمی و نابود کردن
تمام ذخایر موجود سلاح های پس از آن که این مرجع کنترل امور را در دست گرفت، ۶ – تغییر شیوه رای گیری در شورای امنیت به
طوری که نتوان از حق وتو برای جلوگیری از مجازات متخلفان اتمی و هسته ای استفاده کرد . رد این طرح از طرف شوروی سابق
بر این تصور صورت گرفت که پس از تصویب و اجرای طرح، تنها آمریکا توانایی ساختن سلاح اتمی را خواهدداشت، و نیز، آمریکا از
طریق این مرجع وابسته به سازمان ملل متحد بر روند تصمیم گیری آن سازمان تاثیر جدی خواهد گذاشت، و به علاوه، آمریکا
احتمالا نهاد بین المللی توسعه اتمی را زیر کنترل خود درخواهد آورد . (۲۹) به عقیده جوزف کروتزل (۳۰) – کارشناس مسائل نظامی –
علت مخالفت شوروی آن بود که طرح با روخ چارچوبی برای ایجاد یک حکومت جهانی به زغامت آمریکا را مطرح می کرد . (۳۱)
بنابراین می توان حدس زد که مهم ترین هدف قانون و کمیسیون انرژی اتمی و طرح باروخ عبارت بود، جلوگیری از دستیابی
کشورهای دیگر به سلاح های اتمی، اما تا ۱۳۳۲/۱۹۵۳ انگلیس ها و روس ها به بمب اتمی دست یافتند . ولی همچنان نگرانی از
دستیابی تعداد بیشتری از کشورهابه سلاح های اتمی و احیانا کاربرد آن در آمریکایی ها و دیگران وجود داشت، و این مسئله، آمریکا
و دیگر کشورهای جهان رابر سوی شکل دهی یک سازمان ناظر بر فعالیت های اتمی سوق داد . (۳۲)

ابتکار مجمع عمومی

کمیته های گوناگونی که به وسیله سازمان ملل متحد ایجاد شد تا به مذاکره برای رسیدن به توافق درباره خلع سلاح و کنترل
تسلیحات بپردازند، در ۱۳۲۵/۱۹۴۶ نخستین کانون خلع سلاح سازمان ملل متحد، به نام کمیسیون انرژی اتمی سازمان ملل
متحد متشکل از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد به اضافه کانادا را تشکیل دادند، تا در جهت طرح باروک که
خواستار خلع سلاح کامل هسته ای بود، کوشش کند . این کمیسیون در ۱۳۲۶/۱۹۴۶ کمیسیون سلاح های قراردادی (۳۳) را بنا نهاد
تا کوشش های کمیسیون انرژی اتمی را تکمیل کند . در ۱۳۳۱/۱۹۵۲ مجمع عمومی، به منظور اجرای بهتر وظایفی که بر عهده
کمیسیون انرژی اتمی و کمیسیون خلع سلاح واگذار شده بود، این دو کمیسیون را در هم ادغام کرد و کمیسیونی به نام کمیسیون
خلع سلاح سازمان ملل متحد (۳۴) به وجود آورد که مانند دوکمیسیون قبلی از اعضای دائمی شورای امنیت به اضافه کانادا تشکیل
می شد . مجمع عمومی در ۱۳۳۲/۱۹۵۳ با هدف کمک به ایجاد توافق بین کشورهای بزرگ در زمینه های سلاح های اتمی، به
کمیسیون خلع سلاح پیشنهاد کرد، کمیته ای را متشکل از کشورهایی که مسئله خلع سلاح بیشتر مبتنی بر توافق آن هاست،
تشکیل دهد . شوروی سابق بر این عقیده بود که چین کمونیست باید عضو این کمیته باشد . در آن زمان کرسی نمایندگی چین در
سازمان ملل متحد در اختیار چین ملی یا تایوان قرار داشت . پس از مذاکرات بسیار، به علت اختلاف نظر در مورد نمایندگی چین
در سازمان ملل متحد، توافق شد که در کمیته خلع سلاح، کانادا به جای تایوان عضویت داشته باشد . از این رو، این کمیسیون بعدا
کمیته فرعی پنج قدرت (۳۵) را شکل داد که اعضای آن عبارت بودند از: آمریکا، انگلیس، شوروی سابق، فرانسه و کانادا که از
۱۳۳۳/۱۹۵۴ تا ۱۳۳۶/۱۹۵۷ به طور مرتب تشکیل جلسه می دادند، ولی توفیقی در خلع سلاح اتمی به دست نیاورد، و این امر زمینه
بیشتری را برای تاسیس آژانس بین المللی انرژی اتمی پدید آورد . (۳۶)

طرح آیزنهاور

آمریکا برای جلوگیری از دستیابی کشورهای دیگر به سلاح های اتمی و حتی، محدود کردن فناوری صلح آمیز هسته ای ناچار شد،
تغییرات زیادی در قانون انرژی اتمی، کمیسیون انرژی اتمی و طرح باروک پدید آورد . از جمله، مهم ترین این تغییرات در
۱۳۳۲/۱۹۵۳ روی داد که به موجب آن: ساختن نیروگاه های هسته ای تجاری – معروف به قانون پرایس – آندرسون – (۳۷) و انتشار
اطلاعات درباره تکنولوژی نیروی هسته ای – معروف به قانون مک ماهون – (۳۸) مجاز اعلام شد . اما زمانی که آیزنهاور به عنوان
رئیس جمهور وارد کاخ سفید گردید، تردید نداشت که این قوانین در دستیابی به هدف های خود ناکام مانده اند، وی برای رفع این
ناکامی، ابتکار یا طرح اتم برای صلح را عنوان کرد . پیشنهاد اتم برای صلح را دولت آمریکا در ۱۳۳۲/۱۹۵۳ به منظور سهیم کردن
کشورهای دیگر جهان در تکنولوژی نیروگاه های هسته ای ارایه کرد . آیزنهاور در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ابتکار
خود را مطرح کرد . علی رغم، ظاهر فریبنده این ابتکار، آمریکا به دنبال هدف دیگری بود . در واقع، آمریکا می دانست بر احدی
پوشیده نیست، که قانون انرژی اتمی آمریکا نتوانسته است، کشورهای دیگر را از تهیه سلاح های هسته ای باز دارد . از این رو، در
طرح آیزنهاور، ممنوعیت همکاری های هسته ای آمریکا با کشورهای دیگر لغو شد، در عوض، کشورهایی که در تکنولوژی هسته ای
آمریکا سهیم می شدند، باید در مقابل، قول می دادند که کمک های اتمی دریافتی از آمریکا را در هدف های نظامی به کار نگیرند .
البته جامعه جهانی در نیل به این مقصود، باید به مدد سیستمی از تضمین ها و از جمله بازرسی در محل به وسیله مقامات
بین المللی، پایبندی کشورهای در اجرای این تکلیف و قول را نظارت کند .

طرح اتم برای صلح، نمایان گر آن بود که آمریکا درک کرده است که غول اتمی از بطری فرار کرده و دیگر هرگز نمی توان آن را به
داخل بطری بازگرداند . لذا، دولت آیزنهاور و کمیسیون انرژی اتمی اعلام می کردند که حاضرند به کشورهای دیگر در ساختن
نیروگاه های هسته ای یاری رسانند، مشروط به آن که آن ها در مقابل، با بازرسی در محل از تاسیسات کشورهای شان موافقت کنند،
بدین ترتیب، اطمینان حاصل می شد که این کشورها، مواد هسته ای را در راه هدف های نظامی به کار نخواهند گرفت . بازرسی در
محل، نخستین تلاش