پاورپوینت کامل عراق در استراتژی بزرگ امریکا ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عراق در استراتژی بزرگ امریکا ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عراق در استراتژی بزرگ امریکا ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عراق در استراتژی بزرگ امریکا ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

اهمیت عراق در استراتژی امریکا، از دو جهت جایگاه، و دارایی و ثروت قابل بررسی است; از نظر جایگاه، عراق قلب جهان عرب
است و این امکان را دارد که بر همه این کشورها تاثیر گذار باشد; به ویژه آنکه این منطقه، به عنوان دشمنی تازه، جای اتحاد
شوروی سابق را گرفته و کسانی که عملیات ۱۱ سپتامبر را انجام دادند، از این منطقه برخاسته بودند .

از این رو، امکان تاثیرگذاری عراق بر منازعه اعراب و اسرائیل وجود دارد، به ویژه آنکه برخی خبرها به نقل از مسؤلان امریکایی
حاکی از آن است که اشغال عراق، با هدف تامین امنیت قومی اسرائیل صورت گرفته است .

سخن از دارایی های عراق و ارتباط آن با حمله امریکا به این کشور نیز افزایش یافته است; پل روبرتز در مقاله ای که لس آنجلس تایمز
آن را چاپ کرده، نوشته است: جهان توسعه یافته و به خصوص جهان غرب به شدت با کمبود نفت تهدید شده است .

این متخصص انرژی و نفت می نویسد: در حال حاضر، مصرف سالیانه نفت موردنیاز جهان، به حدود ۲۹ میلیارد دلار می رسد که
این مقدار در سال ۲۰۲۰ میلادی به ۴۵ میلیارد دلار خواهد رسید . اما آنچه بسیار مهم و مسئله ساز است، این است که شرکت های
نفتی در مقابل هر ده بشکه نفت مصرفی، تنها ۴ بشکه نفت می یابند و در پرتو فقدان ماده ای جایگزین برای این انرژی، باید درباره
جهان آینده تامل داشته باشیم .

فهم و آگاهی از این اهمیت موجب می شود که امریکا بخواهد بر نفت خلیج و مناطق پیرامون آن تسلط یابد; به ویژه آنکه در سال
۲۰۲۰ بیش از ۹۰ درصد نفت خلیج به خاور دور سرازیر خواهد شد . به خصوص آنکه چین، اکنون مقام دوم مصرف کننده نفت پس از
ایالات متحده را از آن خود کرده است .

عوامل مؤثر بر آینده عراق

عراق، به صورت مستقیم، با امنیت ملی امریکا مرتبط شده است; به عبارت دیگر، امنیت ملی امریکا به آنچه در عراق می گذرد
تعلق یافته است . بوش می خواهد تروریسم را سرنگون کند، در حالی که از سرزمین امریکا دور است و عکس این، به معنای آن
است که امریکایی ها باید مستقیما این تروریسم را در سواحل امریکا از بین ببرند . بر همین اساس، عراق به صحنه اصلی جنگ با
تروریسم تبدیل شده و در نتیجه زمینه ای برای شکست امریکا در عراق وجود ندارد . این چیزی است که از سوی آمریکایی ها یا
تبلیغات رسمی امریکا، درباره تهدیدهای امنیت ملی امریکا و کیفیت آگاهی از نقش آمریکا در جهان پس از جنگ سرد و پس از
حادثه ۱۱ سپتامبر اعلام می شود . شکست در عراق موجب سقوط امریکا از عرشه یک تازی در تسلط بر جهان خواهد شد و این
همان چیزی است که بوش از آن گریزان است . این موضوع به صورت آشکار، در استراتژی امنیت ملی آمریکا که بوش آن را اعلام
کرده، آمده است .

آن گونه که از جلسات کنگره بر می آید، آنچه موجب ورود به خاک عراق شده، اسلحه کشتار جمعی یا نظیر آن نبوده است . در
حالی که دولتمردان آمریکا، تاکنون سلاح های کشتار جمعی را به عنوان عاملی برای حمله به عراق اعلام کرده و به کار برده است .

برخی می گویند که منبع اطلاعات از سلاح های کشتار جمعی در عراق، احمد چلبی معارض عراقی است که در پاسخ به سؤالی در
موضوع اسلحه های کشتار جمعی گفت: «مهم این است که صدام از قدرت خارج شده است .»

حمله به عراق جزئی از یک جنگ بسیار بزرگ و گسترده است و عراق مرکز ثقل اساسی سیستم امنیتی منطقه است که امریکا
می کوشد آن دو را ترکیب کند . در غیر این صورت این قواعد و قوانین اعلام شده از سوی ایالات متحده به چه معنایی می تواند
باشد؟

در این چارچوب، امریکا برای پیاده کردن نقشه خاورمیانه بزرگ که براساس نرم افزار امریکایی متمرکز شده، آماده می شود . اما
این نقشه اگر بخواهد موفق شود، باید بر سخت افزاری که به صورت آشکار در سیستم امنیتی امریکا دیده شده، متمرکز شود .

به نظر می رسد که عراق یک محور اساسی است و اگر چه به عنوان جزئی از یک جنگ بزرگ بوده، اما حداقل به لحاظ مقاومت ها و
مشکلاتی که امریکایی ها با آن روبرو هستند، موجب تاخیر در اجرای پروژه ها و طرح های دیگر شده است ; این همان نگرانی فعلی
امریکایی ها است که در عراق به عنوان طرح اساسی غرق شوند . فشار امریکا بر کشورهای منطقه از همین مسئله نشات می گیرد .

عملیات انهدام و سرنگونی رژیم صدام حسین، قطعا نیروهای سیاسی را در سطح عراق پراکنده کرده است و به نظر می رسد که
رژیم صدام هم به هیچ نحو برگشت پذیر نباشد، لذا شیعه ها بازیگران اصلی در موفقیت برنامه های دمکراتیک باشند .

واقعیت دیگر پیش رو این است که امریکا هرگز پس از انتقال قدرت به عراقی ها، از این کشور خارج نخواهد شد . در سیاست،
خدمات رایگان معنی ندارد . آنها برای ماندن آمده اند . از این جهت امریکا به حضور خود در عراق برای آینده ها مشروعیت خواهد
بخشید .

همچنین به نظر می رسد که درگیری های خشونت بار فعلی چهره اصلی آرامش و صلح را در آینده ترسیم خواهد کرد; می گویند که
چهره صلح و آرامش معمولا از چهره جنگ قابل ترسیم است و این همان تنگناهای امریکا است . گفته می شود که علیرغم آنکه
اشغال عراق توسط امریکا مطلوب نیست، اما به عنوان ضرورت فعلی مطرح بوده است . این یک تمایز منحصر به فرد است که
اشغال چگونه پذیرفته می شود؟ کدام اشغال؟ جواب سؤال در این است که عکس آن، یعنی خروج سریع از عراق نیز به معنای
خالی کردن صحنه در عراق و منطقه است .

به نظر می رسد که عرب ها در آنچه عراق به آن دست خواهد یافت، دستی ندارند; بهترین دلیل تونس است . ضمن اینکه دولت های
بزرگ دیگر نیز تاثیر گذار نیستند و سازمان های بین المللی و در راس آن شورای امنیت نیز در حاشیه قرار گرفته است .

سناریوهای احتمالی

بهترین سناریو این است که قدرت به عراقی ها منتقل می شود; اما پس از آنکه درباره نوع و شکل رژیم در آینده به توافق رسیدند و
براساس آن مجلس ملی و رییس جمهور یا شورای ریاست جمهوری مبتنی بر قانون اساسی انتخاب شود .

در این سناریو عراقی ها همدیگر را قبول دارند، به ویژه سنی ها که احساس می کنند، بیشتر از دیگران ضرر و زیان دیده اند . در این
سناریو، مفهوم دموکراسی متکثر، بستری برای حرکت خواهد بود . خلاصه آنکه مؤسسات عراقی به وجود می آیند تا نقش آینده
عراق را به وجود بیاورند . آمریکایی ها عراق را به عراقی ها وا می گذارند و آنان با صداقت و اخلاص، برای نشر انرژی و نیروی تازه در
جامعه عراقی اهتمام می ورزند .

امریکایی ها و عراقی ها بر کیفیت زمانبندی خروج نظامی آمریکا از عراق، به شکلی که هر دو گروه راضی باشند، توافق می کنند یا
از طریق شورای امنیت یا ناتو، برای حضور نظامی امریکا د