پاورپوینت کامل زمان سازی و مکان سازی در فرایند جهانی شدن ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زمان سازی و مکان سازی در فرایند جهانی شدن ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زمان سازی و مکان سازی در فرایند جهانی شدن ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زمان سازی و مکان سازی در فرایند جهانی شدن ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

۲

۱. جهانی شدن را فشردگی مکانی نامیده اند؛ گاهی هم آن را باطل شدن جغرافیا تعریف
کرده اند. این تعریف از جهانی شدن به سوی نوعی دیدگاه ایدئولوژیک، آرمانی و
تخیل گرایانه سوق داده شده است؛ یعنی باید مکان را باطل کرد، نه اینکه مکان باطل
می شود.

۲. مکان، یعنی جغرافیا و جغرافیا، یعنی فرهنگ؛ چرا که هیچ مکان انسانی بدون فرهنگ
نیست و هر فرهنگی زمانی را در درون خود دارد و یا در یک تاریخ خاص تنفس می کند؛ پس
هیچ مکان و جغرافیایی بدون زمان و تاریخ نیست. این دو همراه با هم فرهنگ را می سازند؛
پس باطل کردن مکان به معنی باطل کردن زمان و باطل کردن این دو نیز به معنای باطل
کردن فرهنگ است؛ بنابراین جهانی شدن به معنای مذکور، یعنی باطل کردن فرهنگ ها در
جهان.

۳. باطل کردن فرهنگ، یعنی جایگزین کردن فرهنگی دیگر، چون انسان نمی تواند بدون
فرهنگ زندگی کند و فرهنگ جدید، به معنای زمان و مکان جدید یا تاریخ و جغرافیای جدید
خواهد بود؛ پس جهانی شدن به معنای فوق یعنی ساختن زمان و مکان های جدیدی که با
نظریه جهانی شدن تطابق و همراهی داشته باشد.

۴. اولین قدم این تاریخ سازی و جغرافیاسازی، دائره المعارف یا دانشنامه نویسی و تهیه
دانشنامه های تاریخی و جغرافیایی کشورها است و به همین منظور در کشورهای غربی
دانشنامه های متعددی برای سراسر جهان و به خصوص برای کشورهای متعددی برای
جهانی شدن مقاومت می کنند (مثل ایران) نوشته می شود.

۵. تاریخ سازی براین نکته اساسی بنا می شود که زمان جوامع با هم متفاوت هستند. زمان
معیار سنجش حرکت است (یعنی از حرکت زاییده می شود و سپس وسیله سنجش آن قرار
می گیرد) و حرکت در جوامع از نظر کمی و کیفی بسیار متفاوت است؛ پس زمان ها نیز متفاوت
می شوند.

۶. جوامعی که دچار «گسل زمانی» می شوند، دارای دو یا چند زمانی می شوند؛ در این زمینه
اولین مسئله ای که می توان به آن اشاره کرد، «دو زمانه شدن» معرفتی است. یک زمان به
موقت سنتی و زمان دیگر به معرفت وارداتی از غرب تعلق دارد که زمان اولی کندتر (چون
حرکت کندتر است) و حتی دچار اختلال سرعتی و اختلال زمانی است، ولی در دومی زمان و
حرکت بسیار تندتر و حتی تندتر از خود غرب است (چون حرکت بسیار سطحی و غیر عمیق
است)؛ پس این جوامع سخت دچار دوگانگی زمانی می شوند و به همین دلیل، بحران های
اجتماعی عمیق را به وجود می آورند.

۷. این گسل زمانی با نزدیک تر شدن به غرب زیادتر خواهد شد، چون سنت برخاسته از
زمان و مکان است و این زمان و مکان خاص، به سنت خاص خود نیاز دارد. نزدیکی به غرب،
یعنی فاصله گرفتن از این زمان و هرچه نزدیک تر باشد، فاصله و بحران بیشتر خواهد بود.

۸. جهانی شدن و جهانی کردن، یعنی مسلط کردن زمان غربی بر زمان های غیرغربی، پس
بحران زمانی، آرامش جامعه غیر غربی را خواهد گرفت.

زمان غربی سریع است، چون زمان غربی تابع عقلانیت ابزاری حرکت در سطح و جهان