پاورپوینت کامل انتخابات ریاست جمهوری امریکا در یک نگاه ۸۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انتخابات ریاست جمهوری امریکا در یک نگاه ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انتخابات ریاست جمهوری امریکا در یک نگاه ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انتخابات ریاست جمهوری امریکا در یک نگاه ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

انتخابات ریاست جمهوری امریکا پس از دو سال فعالیت انتخاباتی نامزدهای دو حزب دموکرات و جمهوری خواه در روز سه شنبه بعد از دوشنبه ماه نوامبر پایان یافت. این انتخابات که پرهزینه ترین، سخت ترین و رقابتی ترین انتخابات تاریخ امریکا به شمار می آید، با پیروزی «باراک حسین اوباما» نامزد حزب دموکرات بر «جان مک کین» نامزد حزب جمهوری خواه به اتمام رسید.

انتخابات ریاست جمهوری در امریکا که نه تنها توجه مردم این کشور، بلکه توجه مردم جهان را برای مدتی به خود جلب کرد، نشان از تأثیر گذاری سیاست و نفوذ این کشور در دیگر مناطق جهان را دارد.البته هدف این کشور به قول سوزان استرنج دگرگون کردن سیاست جهانی هم در صحنه داخلی و هم بین المللی با استفاده از تمامی ابعاد قدرت امریکا است. بدین صورت است که هانس جی مورگنتا، معتقد است: تصمیمات رئیس جمهور امریکا نه تنها بر زندگی ساکنان آن کشور، بلکه بر زندگی میلیون ها انسان در سراسر جهان تأثیر می گذارد و به قول «سر هنری مین» حقوق دان انگلیسی «رئیس جمهور امریکا پادشاه نیست، اما پادشاهی می کند». لذا به دلیل این تأثیر گذاری است که انتخابات امریکا مهم به نظر می رسد. در این مقال ما به اهمیت این انتخابات، پیچیدگی و تأثیرگذاری آن بر دیگر کشورهای جهان می پردازیم.

انتخابات ریاست جمهوری: انتخابات مقدماتی، انتخابات درون حزبی و رفراندوم عمومی

ایالات متحده امریکا که دارای یک نظام فدرالیستی (قدرت بین دولت مرکزی و ۵۰ ایالت تقسیم شده است) می باشد، به گفته تحلیل گران سیاسی دارای نظام انتخاباتی پیچیده است به این دلیل که انتخابات در سه سطح شهر، ایالت و فدرال انجام می گیرد. تاریخچه این نظام (انتخاباتی) به قرن هیجدهم بر می گردد. این سیستم توسط قانونگذاران آن قرن نوشته شد و تا به امروز ادامه دارد. گر چه تغییراتی در آن صورت گرفته و متمم هایی به آن اضافه شده است. در گذشته نظام انتخاباتی امریکا، مردم به نامزدهای انتخاباتی به طور غیر مستقیم رأی نمی دادند، بلکه اعضای هیأت های انتخاباتی که تعداد اعضای آن مساوی تعداد اعضای کنگره در هر ایالت بود رئیس جمهور را تعیین می کردند.

انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده امریکا هر چهار سال یکبار در اولین سه شنبه بعد از اولین دوشنبه ماه نوامبر برگزار می شود. با پیروزی نامزد یکی از دو حزب دموکرات و جمهوری خواه از روز ۲۰ ژانویه کار وی به عنوان رئیس جمهور آغاز می شود. از آنجایی که امریکا دارای دو حزب دموکرات و حزب جمهوری خواه می باشد و این دو مهم ترین و اصلی ترین احزاب این کشور هستند، لذا نامزد یکی از این دو حزب به ریاست جمهوری می تواند دست یابد. حزب دموکرات که نسب آن به حزب دموکرات ـ جمهوری خواه می رسد توسط مخالفان فدرالیست ها در سال (۱۷۹۲) و حزب جمهوری خواه توسط سیاستمداران ضد برده داری در سال ۱۸۵۴ تأسیس شد، اما احزاب دیگری هم دراین کشور فعالیت دارند و در رقابت های انتخاباتی شرکت می کنند. هر چند خیلی کمرنگ. به این احزاب «حزب سوم» گفته می شود. احزاب سوم نقش مهمی درفرستادن مردم به پای صندوق های رأی دارند. این احزاب معمولا موضوعاتی را که دو حزب دموکرات و جمهوری خواه مطرح نکرده اند بیان می کنند، لذا کسانی که نمی خواهند به سیاست های دو حزب دموکرات و جمهوری خواه رأی دهند و سیاست های آن دو مورد اعتراض آنهاست به احزاب سوم رأی می دهند. در انتخابات اخیر در امریکا احزاب سوم شرکت داشتند ـ چاک بالودین، باب بار، سینتیا مک کینی و بریان مور به ترتیب از حزب مشروطه، آزادیخواه، سبز، سوسیالیست نامزد شده بودند و رالف نیرر هم به طور مستقل، ولی مانند همیشه نتوانستند در رقابت های انتخاباتی پیروز شوند. البته در برخی موارد این احزاب توانسته اند در کنگره و سنا نماینده بفرستند. بدین ترتیب در نظام سیاسی امریکا با توجه به اینکه نظامی تکثر گرا است و احزاب به راحتی تشکیل می شوند ولی همیشه دو حزب دموکرات و جمهوری خواه توانستند در رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری به پیروزی دست یابند. تسلط کامل نظام حزب های دموکرات و جمهوری خواه بر نظام حزبی تا حدی ناشی از قاعده اکثریت نسبی در انتخابات مجلس است.

هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه دارای کمیته های انتخاباتی هستند که برای انتخابات فعالیت می کنند. این کمیته ها در ۵۰ ایالت امریکا حضور دارند و فعالیت می کنند. در همین راستا انتخابات مقدماتی ایالتی در ماه فوریه شروع می شود و در آگوست به پایان می رسد. پیروزی در این انتخابات خصوصا در ایالات بزرگ مثل کالیفرنیا و نیویورک بسیار مهم است. گفته می شود شکست در انتخابات مقدماتی در نیو همپشایر را می توان به معنای شکست در انتخابات ریاست جمهوری دانست. اما بیل کلینتون و جرج دبلیو بوش با توجه به اینکه در این ایالت با شکست مواجه شدند، ولی با بازسازی کمپین خود توانستند به عنوان کاندیدای برتر حزب خود، وارد کنوانسیون های حزبی شوند و در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی دست یابند.

انتخابات مقدماتی دو حزب تا پایان ماه ژوئن پایان می یابد و کاندیداهای باقی مانده خود را برای مبارزه نهایی درون حزبی که به «کنوانسیون حزبی» مشهور است آماده می کنند. به نظر نویسنده کتاب سیاست و حکومت در امریکا، دکتر محمد امجد، کنوانسیون حزبی، یک پدیده جدید و کاملا امریکایی است، این کنوانسیون به عنوان ابزاری برای جلوگیری از کنترل سرنوشت انتخابات در سال ۱۸۳۰ به بعد توسط رؤسای حزبی، پا به عرصه وجود گذاشته است. این کنواسیون ها هر چهار سال یکبار در اواخر ژوئن در یکی از شهرهای مهم امریکا در طی چهار روز برگزار می شود. در طی این چهار روز فعالیت انتخاباتی نامزد نهای حزب در انتخابات ریاست جمهوری معرفی می شود و برنامه های آنها بازگو می شود. پس از مشخص شدن نامزد دو حزب دموکرات و جمهوری خواه در کنوانسیون های ملی یعنی پس از گذراندن سلسه مراتب حزبی دو نامزد باید برنامه های خود را در کلیه امور سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بیان کنند تا بتوانند شهروندان را از برنامه های خود آگاه کنند و آراء آنها را جلب نمایند.پس از پایان رقابت نامزدهای دو حزب رای دهندگان در روز سه شنبه بعد از دوشنبه ماه نوامبر به پای صندوق های رای می روند و آراء خود را به نامزد مورد نظر، معاون وی و نمایندگان خود در کالج الکترال را برای انتخاب رئیس جمهور انتخاب می کنند. به عبارت دیگر، مردم هر ایالت، نمایندگان خود را برای حضور در کالج الکترال (هیأت های انتخاباتی) بر می گزینند. روش کار نظام کالج الکترال به این صورت است که در هر ایالت اعضای الکترال با توجه به وابستگی که به حزب خود دارند به نامزد ریاست جمهوری مورد علاقه خود رای می دهند. تعدادی اعضای کالج الکترال به اندازه تعداد نمایندگان کنگره در هر ایالت می باشد. بعلاوه هر ایالتی به طور اتوماتیک وار دارای ۲ سناتور در کالج الکترال است. برای مثال اگر ایالات کالیفرنیا دارای ۵۴ نماینده در کنگره باشد، دارای ۵۴ رأی الکترال بعلاوه ۲ سناتور. پس این ایالت دارای ۵۶ رأی الکترال است. ناحیه کلمبیا(واشنگتن دی سی) تا سال ۱۹۶۰ دارای رأی کالج الکترال نبود ولی از این سال به بعد این منطقه دارای ۳ رأی الکترال است.

بدین ترتیب کالج الکترال دارای ۵۸۳ نماینده است که ترکیبی از مجمع صد نماینده مجلس سنا، ۴۳۵ نماینده کنگره و ۳ سهمیه واشنگتن دی .سی. از مجموع ۵۸۳ رأی هر کاندیدایی که به حد نصاب ۲۷۰ برسد؛ رئیس جمهور امریکا خواهد شد. از آنجا که ملاک انتخاب نهایی تعداد کارتهای الکترال می باشد، به طور طبیعی و قانونی، ممکن است کاندیدای با رأی کمتر مردمی، اما با تعداد کارت الکترال بیشتر رئیس جمهور گردد. همانگونه که در دوره اول انتخابات ریاست جمهوری بوش (۲۰۰۰) اتفاق افتاد. لازم به ذکر است چنانچه در چارچوب هیأت های انتخاباتی (کالج الکترال) هیچ کاندیدایی موفق به کسب حد نصاب ۲۷۰ رأی نگردد، در آن صورت مجلس نمایندگان (کنگره) رئیس جمهور و مجلس سنا معاون رئیس جمهور را انتخاب می کنند. بدین ترتیب رئیس جمهور انتخاب می شود. در انتخابات اخیر اوباما توانست ۵۲ درصد و مک کین حدود ۴۸ درصد از آرای عمومی را به خود اختصاص دهند، در حالی که آراء الکترال آقای اوباما نزدیک به ۶۰ درصد و مک کین حدود ۴۰ درصد بود. به علاوه در این انتخابات دموکرات ها توانستند کرسی های خود را در سنا افزایش دهند. بدین ترتیب رئیس جمهور جدید با این تعداد آراء که در کنگره و سنا کسب کرده است، برای تصویب لوایح با موانع جدی روبرو نخواهد شد و می تواند راه آسان تری برای تصویب لوایح داشته باشد.

بر طبق اصل دوم قانون اساسی ایالت متحده رئیس جمهور باید ۳۵ سال سن، متولد امریکا و ۱۴ سال در این کشور سکونت داشته باشد. زنان هم با این شرایط می توانند به ریاست جمهوری برسند. رئیس جمهور امریکا دارای اختیارات زیادی است، ولی مهم ترین کار وی ریاست قوه مجریه است. رئیس جمهور رئیس یک کابینه ۱۴ نفری، ۶۰ نهاد مختلف فدرال و مسئول انتخاب بیش از ۵۰۰۰ نظام اجرایی فدرال است. رئیس جمهور امریکا که نماد همگرایی این کشور است، نه به رأی اعتماد کنگره نیاز دارد و نه موظف است کابینه خود را به کنگره معرفی نماید. در ساختار سیاسی امریکا رئیس جمهور به ندرت با هیأت وزراء جلساتی را برگزار می کند. برای مثال کندی طی سه سال ریاست جمهوری تنها ۶ بار جلسه هیأت وزیران را تشکیل داد. از آنجایی که وزراء رئیس وزارتخانه های خود می باشند و کار آنها بسیار تخصصی است، معمولا رئیس جمهور با هر یک از وزراء به طور جداگانه ملاقات و درباره برنامه های وزراتخانه با وزیر مربوطه گفت و گو می کند و دستورات لازم را به وی می دهد، لذا در قانون اساسی امریکا وزراء به معنای وزیر (Secretary) در این ساختار سیاسی معنا ندارند، بلکه به عنوان دستیار (Moinister)رئیس جمهور می باشند. در این ساختار وزراء در برابر رئیس جمهور مسئول هستند نه در برابر کنگره. رئیس جمهور طبق قانون اساسی دارای اختیارات زیادی از جمله ریاست قوه مجریه، مقننه، اختیاراتی در قوه قضائیه، تعیین سفرا، فرماندهی کل نیروهای مسلح و طراح اصلی لوایح پیشنهادی را در اختیار دارد. این اختیارات باعث شده است که ۴۶ درصد مردم امریکا عقیده داشته باشند که رئیس جمهور دارای قدرت بسیاری است و قدرت او بر سایر نهادهای حکومتی برتری دارد. اما سیستم کنترل و نظارت اقدامات ریس جمهور را محدود می کند. کنگره می تواند رئیس جمهور را استیضاح کند و او را از قدرت برکنار کند و از سوی دیگر قوه قضائیه می تواند علیه رئیس جمهور اعلام جرم کند.

«اوباما» اولین رئیس جمهور رنگین پوست کاخ سفید

«باراک حسین اوباما» در سال ۱۹۶۱ میلادی در ایالت «اوهایو» از پدری کنیائی و مادری امریکائی متولد شد. وی ۴ سال از نوجوانی اش را در جاکارتا پایتخت اندونزی گذراند. اوباما در سال ۱۹۸۳ موفق به کسب لیسانس علوم سیاسی با گرایش روابط بین الملل از دانشگاه «کلمبیا» شد و در سال ۱۹۹۸ پس از چند سال کار در شیکاگو با گرفتن وام تحصیلی وارد دانشکده حقوق دانشگاه «هاروارد» شد. سرعت پیشرفت وی در هاروارد باعث شد که او را به عنوان ریاست نشریه مشهور «قانون» هاروارد انتخاب کنند. دانشکده حقوق دانشگاه «شیکاگو» اخیرا وی را به عنوان عضو هیأت علمی استخدام کرده است. اوباما در ۶ ژانویه سال ۲۰۰۵ توانست به عنوان پنجمین سیاه پوست وارد «سنا» از ایالت ایلینویز شود. وی در سخنرانی که در سال ۲۰۰۴ در گروه های حزب دموکرات ایراد کرد توجه بسیاری را در عرصه ملی و بین المللی جلب کرد. اوباما در این سخنرانی که «جسارت امید» نام داشت با تکیه بر زندگی و تاریخچه شخصی خودش به صحبت درباره آرمان های امریکا پرداخت. وی در سال ۲۰۰۸ توانست با شعار «تغییر»(Change) به عنوان اولین رئیس جمهور سیاه پوست به کاخ سفید را پیدا کند.

بیست و یک ماه پیش که باراک اوباما مبارزه انتخاباتی خود را در امریکا شروع کرد خود را نه یک کاندیدای سیاه برای سیاه پوستان، بلکه کاندیدای تمام مردم امریکا معرفی کرد. اوباما در رقابت های درون حزبی حزب دموکرات در رقابت با «هیلاری کلینتون» توانست به نامزدی این حزب انتخاب شود. اوباما که به جنگ عراق در سنا رأی نداده بود،ب این امر را برگ برنده ای در انتخابات درون حزبی علیه سناتور هیلاری به کار برد و باعث شکست وی شد. هیلاری بارها به «بی تجربگی» سیاسی اشاره کرده بود، اوباما بعد از