پاورپوینت کامل امام گل ها به روایت گل آقا ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام گل ها به روایت گل آقا ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام گل ها به روایت گل آقا ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام گل ها به روایت گل آقا ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

۴۳

اشاره

کیومرث صابری (گل آقا) از طنز پردازان بزرگ روزگار ماست و بی هیچ اغراقی احیاگر طنز در سال های پس از انقلاب .

کتاب «خاطرات کیومرث صابری» از دیدارهای ایشان با حضرت امام اثری خواندنی و در یاد ماندنی است. به گواهی دست نوشته های پایانی کتاب از ضبط و تدوین تا نشر این خاطرات (چهار سال پس از درگذشتِ گل آقا) ده سال زمان صرف شده است. مع الأسف، غفلت در تدوین و نشر شایسته این خاطرات موجب شد تا پژواکی در خور نیابد. می شد با ویرایشی هوشمندانه و ملایم، بی آنکه به لحن گفتاری و نمکینِ مصاحبه ها خدشه وارد آید، به تدوینی مطلوب تر رسید. ضمن آن که طراحی جلد و نظارت هنری در آراستن و چاپ این اثر چیزی است در حدِّ فاجعه.

متأسفانه این کاستی را در بخش قابل توجهی از آثار ناشر محترم دیده می شود که بی تردید در کاستن از جذابیّت منشورات آن مؤسسه به ویژه برای نسل جوان اثری مستقیم و انکارناپذیر دارد.

به هر تقدیر، گوشه هایی از خاطره دیدارهای گل آقا با حضرت امام را برگزیده ایم که بیانگر روح لطیف امام گل هاست در ارتباط با ادیبان و ادبیات.

۱

من با نام حضرت امام قبل از اینکه ایشان را تبعید کنند، آشنا شدم. سال ۴۲؛ دانشجو بودم (سال قبل از تبعید امام بود) به دوستم گفتم: سید قم می روی، ببین ما زیر عَلَمِ کدام آخوند داریم سینه می زنیم؟ آخوندهای جور وا جور ما دیدیم. ایشان رفت و آمد، گفت: این اصلا یک چیز دیگه است. ما جوان بودیم ؛ جوان ۱۷ ۱۸ ساله، این در ذهن ما ماند: اسم «آقای خمینی».

۲

اولین دیدار حضوری من زمانی بود که امام تشریف بردند قم. ما شهریور آن سال رفتیم که با امام صحبت کنیم که یک پیامی ایشان بدهد. آقای رجایی تمام مدیران کل

شرستان ها را همراه برد. من هم مدیر کل ستادی در آموزش و پرورش بودم. یک خاطره شیرینی دارم؛ نشستیم در آن اتاق، همان پتوی چهارخانه ای که در تصاویر دیده می شود. گفتند حضرت امام آمد و ما نگاه کردیم و از لای دَر عبای امام را دیدیم. داشتیم می آمدیم تو کوچه که مردم خیلی به شدّت شعار می دادند که «ملاقات اختصاصی مُلغی باید گردد» ؛ مردم زیر آفتاب قم. آقای رجایی برگشت به طرف مردم، گفت: من برای کار شما دارم می روم دیگه، که مردم صلوات فرستادند. گفتیم الحمدللّه. امام آمدند. ما بلند شدیم، دیدیم امام نیامد، ای داد بیداد، که من همیشه می گویم امام یک تو دهانی محکمی به ما زد؛ یعنی امام مردم را نشان داد. آقای رجایی گفت: امام رفت اول جواب آن مردم را بدهد که بعد تشریف آوردند، دست شان را بوسیدم، ۲۰۳۰ نفر بودیم. من اولین بار خنده امام را آنجا دیدم.

۳

من دیگر مزاحم امام نشدم جز دو بار در ملاقات های عمومی.

یک بار با آقای رجایی رفتیم خدمت امام و یک بار در معیّت آقای خامنه ای وقتی که رئیس جمهور بود، داستانش جالب است. به من می گفت: من می روم، چرا تو نمی آیی جماران. من گفتم: من این جوری سیراب از امام نمی شوم که بنشینم امام برای همه ما نطق بکند، این برای من خسته کننده می شود. اصلا دلم می شکند، احساساتی هستم، شاعر مسلک ام. اگر من امام را رو در رو ببینم، دست شان را ببوسم و بیایم بیرون، برای من کافی است…

۴

اما داستان بعدی، یادتان باشد که من یک دست خطی از خانم طباطبائی دارم درباره اینکه نظر امام راجع به گل آقا چی است، این را به هیچ جا ندادم. هر چی گفتند که آقا این را چاپ کن، گفتم مگر من دیوانه ام این را چاپ کنم، این را نگه می دارم.

۵

من از سال ۶۳ که در روزنامه اطلاعات دو کلمه حرف حساب