پاورپوینت کامل اخوان قطر و تجربه اسلام گرایی ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخوان قطر و تجربه اسلام گرایی ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخوان قطر و تجربه اسلام گرایی ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخوان قطر و تجربه اسلام گرایی ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

۴

هجوم سرکوب گرانه عبدالناصر به اخوان المسلمین در سال ۱۹۵۴ بازتاب های سیاسی ای به نفع اخوان المسلمین در جهان غرب و اسلام داشته است، زیرا نخبگان اخوان ناچار به مهاجرت به خارج مصر شدند. جزیره عربی قطر نیز در شمار مناطقی است که اینان بدان مهاجرت کردند. برای مثال عبدالبدیع صقر، شیخ یوسف قرضاوی ،عبدالمغر عبدالستار، احمد العسال وکمال ناجی و چند تن دیگر به این کشور کوچیدند. حضور این چند تن از اخوان در کشوری کوچک مانند قطر، بر مردم آن که با دین واهل دیانت خو گرفته اند، تأثیر معنوی شگرفی داشت. این شخصیت های اخوانی، با جلسات درس و سخنرانی های خود در مساجد و همایش سراها، بخش هایی از جامعه را شیفته خود ساختند. آنان در تأسیس وزارت آموزش و پرورش و تدوین نظام تربیتی و آموزشی کشور قطر و انتخاب گروه های آموزشی در همه مراحل ابتدایی و راهنمایی و متوسطه، نقشی پر رنگ داشتند.

شیخ علی بن عبدالله آل ثانی به این مجموعه از اخوانی ها که به نیک خلقی و پاک خویی برجسته بودند، گرایش شدید داشت و این اطمینان عموم مردم را به آنان افزایش می داد. به نظر می رسد که این گروه از اخوان بر فعالیت فردی انداموا پافشاری داشتند تا دو دلی و بدگمانی دیگران را به خویش بر نیانگیزند ؛ به ویژه آن که شبهه گرایش حزبی، همواره اخوانی های گریخته به خارج مصر را دنبال می کرد و دستگاه اطلاعاتی جمال عبدالناصر هر جا که دستش می رسید، این تهمت را به اخوانی ها می چسباند.

این گروه وزارت آموزش و پرورش و دانشکده دینی را تأسیس کردند و روابط شخصی و اقدامات فردی آنان، نقشی سترگ در پایه افکنی جریان اسلامگرا در درون قطر داشت. این جریان در مراحل آغازین خود، از نوشته های سید قطب، فتحی یکن و دیگر متفکران اخوان المسلمین تأثیر پذیرفته بود.

بنابراین مراحل نخست گسترش اخوان المسلمین در قطر در سیمای گسترش فکری (و نه جنبشی) بوده است. قطر به ویژه دردوره ۱۹۶۰ م تا ۱۹۸۰ م شاهد مرحله ای پر رونق از فعالیت های فکری اسلامی بوده است. شایسته گفتن است که اخوانی ها شیوه تربیتی را پیشه کرده بودند و تربیت برایشان شکل هایی گوناگون داشت که بسیار در خور طبیعت بیابانی جزیره عربی و طبعاً قطر بود؛ شکل کوچ، چادر نشینی، اردوگاه و دیگر شکل های در خور، همه این فعالیت ها به شکلی خود جوش و بی سازمان دهی انجام می شد. چهره های اخوان المسلمین که در آن روزها از مصر به قطر می آمدند و به این چادرها و کوچه ها فراخوانده می شدند، جلسات سخنرانی و درس برگزار می کردند و این کارها، آثاری ژرف بر جوانان قطری که آینده سازان این کشور بودند، می نهاد هم زمان این نسل از جوانان، الفتی گروهی و رفاقتی اجتماعی را در میان خود احساس کرد که پیش از آن احساس نمی کرد، باگذشت زمان و با توجه به تأثیر پذیری آنان از نوشته های سید قطب و فتحی یکن و… و بر خورد مستقیم آنان به اخوانی های گریخته از مصر، رفته رفته احساس کردند که اخوانی شده اند. بی آن که متوجه شوند که اخوان المسلمین مصر با دولت سر ستیز دارد ولی در قطر با دولت سر آشتی. در دل این اتوپیای اسلامی، این گروه کوچک از جوانان قطری که شمارشان از یکصد تن فراتر نمی رفت در نیمه دهه هفتاد بر ضرورت انتخاب مسئولی برای نظارت بر این فعالیت ها (تربیتی، تفریحی و برگزاری مراسم) پا می فشردند. از این جا اختلافات درونی ای سر بر آورد که بیشتر ساختگی و صوری و بر آمده از ظریف اندیشی های این جریان بود تا اختلافی عینی و واقعی. زیرا قطر، نیازی به تشکیلات اخوان المسلمین و مانندآن نداشت. وانگهی این گروه کوچک از دوستان همدل چه نیازی داشتند که خود را به دایره حزبی و انتخاب داخلی و مانند آن بیفکنند؟ چنین ساز و کارهایی در کشوری مانند مصر که جمعیت چند ده میلیونی دارد و شمار زیادی از آن زیر خط فقر زندگی می کند، قابل فهم است، اما در کشور کوچکی مانند قطر که از کمی جمعیت رنج می برد و مردمش در رفاه نسبی قابل قبولی زندگی می کنند، قابل درک نیست. زیرا هیچ تفسیری برای جریانی اخوانی در قطر مناسب تر از این نمی بینیم که آن را نوعی شیفتگی نسبت به اخوانی های گریخته از سرکوب عبدالناصر بدانم که این شرایط سخت هم کسانی مانند شیخ یوسف قرضاوی و عال و صقر ناجی و عبدالستار را پرورد.

این گروه از جوانان، هیچ گونه آموزش سیاسی ندیده و حساسیتی را که مقامات سیاسی همه کشورهای جهان به شکل گیری سازمان های دگراندیش یادارای پروژه سیاسی متفاوت دارند، درک نمی کردند.

پنج سال پس از تشکیل سازمان جدیدی که شکل و محتوایی ساده داشت، برخی دانش آموختگان از خارج برگشتند (۱۹۸۰ ۱۹۸۱) و به این مجموعه پیوستند و پرسش های جدی ازدرون مجموعه مطرح شد: مارکسیتیم؟ و به کجا می رویم؟ و آیا پروژه ای با خود داریم که بتوانیم بار آن را تاب آوریم؟ آیا این همان است که خواسته ایم؟ در این میان صلاح و مصلحت مردم قطر چیست؟ آیا ایده و دگم حزب گرایی در آینده پیامدهایی خواهد داشت؟ آیا پوشیدن این لباس در خور اندام قطر است؟ جالب توجه است که این مجموعه با تمام این پرسش ها با استواری و جدیت و دور اندیشی رویا رو شد و چند تن را به کار بررسی تفصیلی این پرسش ها و واکاوی اندیشه بنیان گذار جماعت اخوان المسلمین حسن البنا و تطبیق این اندیشه بر تجربه اخوان در مصر و خارج مصر گماشت. بررسی پرسش ها و یافتن پرسش برای آنها و تطبیق اندیشه حسن البنا بر تجربه اخوان مصر و خارج مصر، چند سالی به درازا کشید و گویا تا سال ۱۹۹۱ یا نزدیک به آن ادامه یافت. یافته این پژوهش و بررسی به ویژه در بخش دوم آن که تا هنوز منتشر نشده، آن بود که اندیشه حسن البنا، ایستا مشخصی نسبت به دولت ندارد و از مشکلات داخلی حکومت، مدیریت، اقتصاد، امنیت، نظریه روابط بین الملل، اقتصاد و آموزش در آن خبری نیست. بخش دوم و منتشر نشده این پژوهش، که قطری های هوشمند تدوینش کردند، نظامی منسجم را در پاسخ به پرسش ها تدوین کرده و سازمان اخوان المسلمین را به شکلی واقع بینانه و دقیق مورد مطالعه و کاوش قرار داده است. در این بخش، سازمان اخوان المسلمین از حیث ساختار، رهبری، فرهنگ حاکم بر سازمان و مدیریت سازمانی بررسی شده است، هم چنین به مطالعه مجاری قدرت سازمان اخوان یعنی منابع انسانی، نظام ارتباطات و همکاری درون گروهی پرداخته شده است و در ادامه نظام معرفتی درون سازمانی و توده های مخاطب و حوزه رقابت درون سازمانی و هزینه های نزاعی که این سازمان آمادگی پرداخت آن را دارد، واکاوی شده است. بعد دیگر این مطالعه، معطوف به برنامه ریزی است. یعنی این که آیا برنامه ای عملی، مبنای کار اخوان المسلمین در مصر قرار گرفته است. و آنان اکنون برنامه ای را در حال اجرا دارند؟ و اگر پاسخ مثبت است، چه میزان از این برنامه را تحقق بخشیده و چه مقدار تا تحقق هدف نهایی باقی مانده است؟ اینها پرسش های مهم و اساسی و در خور ژرف نگری بودند ؛ به ویژه آن بخش که به صحرای جزیره عربی و آرامش تاریخی آن مرتبط می شد. قطری ها بخش نخست پژوهش خود را با عنوان «فکر البنا» (اندیشه البنا) منتشر کردند ولی بخش دوم آن را با عنوان «سازمان اخوان» که بخش مهم تر است و در آن تشریحی عملی و واقع بینانه و دقیق از اوضاع سازمان اخوان ارائه شده که در طول تاریخ این سازمان از سال تأسیس آن ۱۹۲۸ در اسماعیلیه مصر تاکنون بی سابقه است منتشر کردند.

اخوانی های قطری پس از این تلاش پژوهشی در سال ۱۹۹۹ به این نتیجه دست یافتند که تشکیلات اخوان المسلمین قطر را منحل کنند و این تصمیم را نیز در سطح بین المللی پوشش تبلیغاتی دادند.

قطری ها با این تصمیم هوشمندی و زمان شناسی خود را نشان دادند. این تصمیم آنان را از گرفتار شدن به بسیاری از مشکلاتی که برادرانشان در دیگر کشورهای جزیره عربی مانند امارات متحده عربی و سلطنت عمان بدان گرفتارآمدند، نجات داد. از یکی از تدوین کنندگان هر دو بخش این پژوهش پرسیدم: اکنون پس از این همه سال ها نظرت درباره اخوان المسلمین مصر چیست؟