پاورپوینت کامل پیوند آسمان و زمین ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیوند آسمان و زمین ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیوند آسمان و زمین ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیوند آسمان و زمین ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

«زیر نور ماه» روایت زندگی طلبه ای پاک دل و شهرستانی است که خود را شایسته ی پوشیدن لباسِ پُرمسئولیت روحانیت نمی داند. از طرف دیگر مراسم درآمدن به لباس مقدس روحانیت و عمامه گذاری نزدیک است. آرزوی پدر او را وادار می کند که در فکر تهیه ی لباس باشد.

پارچه هایی که برای تهیه ی لباس خریده است، به وسیله کودکی خیابانی (مجید) ـ که پخش کننده ی مواد مُخدر است ـ به سرقت می رود. جست وجوی آن سارق کوچک، طلبه ی جوان را با زندگی آدم های بی خانمان زیر پُل آشنا می کند.

لمسِ واقعیت فقر مادی و فرهنگی و صداقت درونی آن ها، قهرمان فیلم را دچار دگرگونی روحی می سازد.

شهرداری آلونک زیر پُل را ویران می کند، خواهر مجید که از فقر به فحشا روی آورده، خودکشی می کند و شخصیت اول فیلم (طلبه) او را نجات می دهد.

فضای حاکم بر زندگی در حوزه و حجره، و دوستی شوخ طبع که مایه ی بیداری طلبه ی جوان در روز مراسم عمامه گذاری است، با رسیدن لباس ها از سوی آن دختر فقیر همراه می شود.

در سکانس آخر فیلم، ما طلبه ی جوان را با «لباس روحانیت» می بینیم که برای ملاقات با مجید به کانون اصلاح و تربیت بزه کاران آمده است؛ مجید برای بازگشت به زندگی سالم در اجتماع به این کانون سپرده شده است. طلبه ی جوان قول می دهد که همواره همراهِ مردم باشد و آن ها را ترک نکند.

بدین ترتیب، دغدغه ی او رفع شده و دین در پیوند بازندگی راهنمایی مردم را به عهده می گیرد.

***

زیر نور ماه را می توان از چند نظر مورد بررسی و تحلیل قرار داد:

۱. از نظر زیبایی شناسی و ارزش های بیان سینمایی.

۲. از نظر محتوایی و پیام فیلم.

۳. از زاویه ی بداعت موضوع و حضور عالم دینی و فضای حوزه ی علمیه در سینما.

۴. از نگاه سینمای موسوم به سینمای دینی.

۵. از نظر جامعه شناسی دین و فیلم دینی.

۶. از نظر نقد روحانیت.

۷. از موضع یک خرد انتقادی در مورد محتوا و فرم.

بدیهی است که در نوشته ی حاضر فقط بخشی از وجوه مذکور قابل پی گیری است.

از سوی دیگر این فیلم می تواند بر اساس یک روش اثبات گرایانه مورد بررسی قرار گیرد یا بر اساس یک منش نو، عرصه ای برای گفت وگوی مخاطب با متن به وجود بیاید. ما می توانیم از نگاهی ساختارگرایانه یا ساختارشکنانه به فیلم نزدیک شده و بکوشیم آن را درک کنیم. حتی می توانیم به نحوی آزاد با یک روش ترکیبی از شرح و توصیف ساده به تحلیل ساختاری و از تغییر ساختاری به تأدیل و سپس به سمت ساختارزدایی گام برداریم.

هر فیلم در قدم اول، حاوی یک ساختار روایی و یک ساختار تصویری می باشد. از منظر چگونگی روایت یا ساختمان تصویری نیز می توان این فیلم را مورد بررسی قرار داد. اما اجازه دهید ابتدا با نگاهی معرفت شناسانه به نقدِ فیلمِ «زیر نور ماه» بپردازیم.

از دیدگاه معرفت شناسی فیلم «زیر نور ماه» با بحثِ شاخصه ی جهان بینی قدسی و جهان بینی سکولار پیوند مستقیم دارد.

این فیلم، نمادی از تلاش سینمای امروز برای پایان دادن به امر قدسی می باشد که نقطه ای درخشان در طی این مسیر محسوب می شود.

در بیست سال اخیر دین، موضوع دینی، احساس و تجلی قدسی، و پرسش های الوهی و ماوراءالطبیعی در ژانرها گوناگون از چشم سینما انتشار یافته است.

در حقیقت زیر نور ماه اگر به دلیل حضور و نقش طلبه ی علوم دینی و فضای حوزه ی علمیه بر پرده ی سینما اثری بدیع و شجاعانه است و به قلمرو ـ ظاهرا ـ «ممنوعی» وارد شده است، از نظر سینمای موسوم به سینمای دینی نیز از صبغه ای معنوی و الهی، و پرسش های دینی برخوردار است. سینمای بعد از انقلاب اسلامی به صورت های گوناگون، مستقیم یا غیرمستقیم و در بسیاری از اوقات به گونه ای سطحی، مضمونی، شعارپردازانه، تبلیغی و در برخی از مواقع هنرمندانه و عمقی و با حفظ ظرایف و ارزش های سینماتوگرافیک، موضوع دینی یا تجلی متعال را در رویدادی از رویدادهای زندگی انسان به تصویر کشیده است. «زیر نور ماه» به سینمای گونه ی دوم، سینمایی اصیل و دینی وابسته است.

تماشای «زیر نور ماه»، بی اختیار اولین فیلمِ حرفه ای و مهم سینمای ایران «حاجی آقا آکتور سینما» را در یادها زنده می کند. این فیلم را سینماگر مهاجر روس به نام «اوگانیاسن» ساخت. کارگردان ارمنی که تابعیت ایران را پذیرفته بود، هم چون بسیاری از روشن فکران مدرن آن دوره مذهب و روحانیت را با خرافه یکسان می دید، در فیلم «حاجی آقا آکتور سینما»، حاجی مردی سنتی و مذهبی است که به صورتی جاهلانه با سینما مخالف است. «اوگانیاسن» هیچ گاه به ریشه ی مخالفت حاجی اشاره نکرده و آن را محصول یک خرافه مطرح می کند. او می کوشد با کشاندن حاجی به پرده ی سینما و ساختن فیلمی از او بر مخالفت او با بازی دختر و دامادش در فیلم فایق آید. این اولین حضورِ مردی مذهبی بر پرده ی سینما است که موضوعِ فیلم قرار گرفته است.

اکنون وقتی به تماشای فیلم زیبای «زیر نور ماه» بر پرده ی سینما می نشینیم، فیلمی که حضور یک طلبه در آن با معرفتی متعال و تجربه ای ژرف آمیخته شده و نقدِ روحانیت به جای یک نفی متکبرانه با هوشمندی همراه گشته است، متوجه سیر صدساله ای می شویم که برای دست یابی به آن سپری شده است، تا این بار، نه یک نگاه بیگانه با سنت، دین، فرهنگ و اجتماع ایرانی، بلکه یک نگرش خردورزانه ی نو از درون زندگی ما واقعیت ها را بازگو کند.

اکنون از خود می پرسیم: این کدام وضعیت تاریخی کند و چسبنده ای بوده که برای رساندن ما به نقطه ی شروع «اوگانیاسن» و جبران خطای فهم او، با ارایه ی یک آلترناتیو متفکرانه و عمیق مانعی صدساله ایجاد کرد؟ چرا این قرائت جدید این همه به درازا کشیده است؟ صد سال!

در این دوره ی صدساله، چنان به انواع پدیده های نامشروع (باده گساری، روابط ممنوع و حرام، برهنگی و تن فروشی، تشویق روابط نامشروع) آمیخته شد که جایی برای حضور روحانیون در آن وجود نداشت. در سینمای روشنفکرانه نیز پرسش های مهم از حوزه ی اندیشه ی دینی فاصله داشت. در تمام این دوره حضور عنصر دینی از عاقد مکلاّ تجاوز نمی کند. تنها مورد جنجال برانگیز، برداشت یک کارگردان ایرانی از یک قاعده ی شرعی بود که به ساخته شدن فیلم «محلل» انجامید. هم چنین یک یا دو حضور کم رنگ یک مرد دیندار ازجمله در فیلم «سفر سنگ» اثر مسعود کیمیایی تنها موارد هم نشینی سینما و دین در قبل از انقلاب محسوب می شود.

در دهه ی اول انقلاب اسلامی، از موضوع هایی با لعاب انقلابی استفاده شد؛ موضوعاتی مانند مبارزه با رژیم پهلوی و ساواک، اعتراض به روابط ارباب و رعیتی، و جنبش مسلحانه علیه رژیم شاه که در آن روحانیون با مشخصه ی لباس روحانیت در مخفیگاه ها حاضر شده و رهبری معنوی و مبارزه را بر عهده می گرفتند. به این ترتیب سعی می شد با این ترفند فیلم فارسی را به عقدِ انقلاب اسلامی درآورند.

در سالهای اخیر مهم ترین تأثیرات، توسعه ی سیاسی و امکانات تازه ای بود که در اختیار سینما قرار گرفت. سینما جرأت گام نهادن در قلمروهایی را پیدا کرد که تا دیروز ممنوع بود. نقد روحانیت نیز یکی از آن محدوده هایی است که در گذشته پرداختن به آن ممنوع بود. فیلم «زیر نور ماه» پیشاهنگ دوره ی سوم رابطه ی روحانیت و سینما است؛ دورانی که حضور فیزیکی به حضوری همراه با خرد انتقادی، پرسش و ظهور دغدغه های جدی برای حفظ ارزش های اصیل تبدیل شده است. از این جهت، فیلم «زیر نور ماه» عصاره ی یک چالش صدساله می باشد که طی آن نگاه دینی موفق می شود با منشی خردورزانه و نو بر پرده ی سینما ظاهر شود و مُهر حضور خود را بر آن حک کند.

بررسی معرفت شناسانه، تاریخی و جامعه شناسانه ی این پدیده، و نگاه روان شناسانه به آن بسیار جذاب است، لکن سخن گفتن از آن در این مقاله نمی گنجد. پس از اطاله ی سخن در این باب چشم می پوشیم و به تحلیل فیلم باز می گردیم.

***

تمایز و نقاط قوّت فیلم «زیر نورماه»

۱. فضاسازی موفق:

میرکریمی با تصویرهای ساده و صمیمی مخاطبان خود را وارد فضای زندگی روحانیون امروزی می کند.

امروزه واکنش سیاسی برای روحانیتی که با ا