پاورپوینت کامل در حواشی هنر ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در حواشی هنر ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در حواشی هنر ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در حواشی هنر ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

حضوری دوباره اما غریب

حجت الاسلام محمدعلی زم از متفاوت ترین چهره های عرصه ی فرهنگ و هنر در سال های پس از انقلاب است؛ روحانی جوان دهه ی نخست انقلاب که اکنون دیگر سال های میان سالی را پشت سر می گذارد. آنان که عادت دارند تا همه ی آدم ها را در قالب های چپ و راست و سنتی و مدرن و چه و چه… خشت بزنند و به قول خودشان طیف بندی کنند، در برابر آدم هایی از این جنس چندان تکلیف روشنی ندارند، زیرا قالب ها و باسمه ها کم می آورند.

زم در ابتدای دهه ی شصت به حوزه ی هنری پیوست؛ نه به عنوان شاعر و قصه نویس و هنرمند و متفکر، به عنوان مدیری از سوی سازمان تبلیغات اسلامی به ریاست آیت الله جنتی که مؤسسه ی نوپا و پرجذبه و غیردولتی “حوزه ی اندیشه و هنر اسلامی” را به فرزندی پذیرفته بود. ماجرای پرتنش مدیران و هنرمندان در آن سال ها ماجرایی شنیدنی است؛ البته تلخ و عبرت آموز. بخش هایی از آن تنش ها و کشمکش ها و حکایت خروج و اخراج شماری از هنرمندان حوزه هنری به مطبوعات کشیده شد؛ هنرمندانی که در همان سال ها به آن درجه از اشتهار رسیده بودند که از نام شان نتوان به سادگی گذشت. محسن مخملباف، سیدحسن حسینی، قیصر امین پور، سهیل محمودی، محمدرضاعبدالملکیان و ساعد باقری برجسته ترین نام ها در آن حکایت به شمار می روند. هنرمندان یادشده در نامه ها و نوشته ها و مصاحبه های خود، شیوه ی الحاق حوزه ی هنری و سبک مدیریتی آنان را تحمیل تفکرات جناح راست بر هنر و ادبیات خواندند و در عواقب ماجرا هشدارها و انذارهایی دادند که از سوی متولیان امر چندان جدی گرفته نشد. از آن میان هجویه های تند و تیز زنده یاد سیدحسن حسینی زبانزد شد که آزرده و زخمی از آن داستان تلخ، حضرات ِتازه وارد را در سطرهایی از این دست به ریشخند می گیرد:

صابون یا خرمالو؟

مسئله این نیست

مسئله از “دولت آباد”

تا “سلطنت آباد” است!

افهم فَتَامّل!

سربازهای حوزه همچنان در بازداشت به سر می برند

دژبان رسالت سوت زدن دارد:

به راست راست!

( و همسرایان: به راست راست! )

. ..

نیروهای بازدارنده

نوشابه های گازدارنده

تنگ و ترعه

کولاب و جرعه

شرکت سهامی زمزم

کولاک می کند!

چینی ها می گویند:

” تو با انگشتت به ماه اشاره کن

آدم احمق

به جای ماه

نوک انگشت ترا نگاه می کند ” نقل قول تمام!

لطفا به انگشت شهادت شاعر خیره نشوید!

موضوع چندان هم عمیق نیست

در جا زدن سطح

عبور به خارج

ورود بی دریغ ترانزیستور

جامع المقدماتِ پال

شرح امثله ی سکام

عوامل ِآخرین مدل

حاشیه ای فاضلانه بر محصولات سونی!

راستی کی کوپن مروت اعلام می شود؟

. ..

این هم حسن ختام:

الغرض، مسئله حل می خواهد

لوزه ی ” حوزه ” عمل می خواهد…

با خروج و اخراج ِ اینان جنگ مغلوبه شد و محمدعلی زم در عرصه ی فرهنگ و هنر سر برکشید و برای دوره ای پانزده ساله سکاندار این کانون پرشور هنری گردید. بگذریم!

اگر منصف باشیم؛ دوره ی حضور زم در حوزه را می توان دوره ای آموزشی به معنای واقعی کلمه دانست. او و هنرمندان برجامانده از هم بسیار آموختند و در روش و منش و بینش، بسته به استعداد خوب یا بد از هم تأثیرها گرفتند و از همزبانی ها به همدلی ها رسیدند. این دوران، دورانی پرفراز و نشیب است و نمی توان با بیان چند جمله ی شتابزده غرامت ها و غنیمت های آن را بیان کرد. امّا عبرت آموز این که در پایان راه، زم دقیقا از سوی همان طیف سیاسی کنار گذاشته شد، که او را بر سر کار آورده بودند و آن همه هزینه های گزاف بر هنر و ادبیات نوپای انقلاب تحمیل کردند؛ مدیری که در دوره ی اقتدار چونان بسیاری از رجال سیاسی تام الاختیار و مبسوط الید بود، ناگهان به شکلی عجیب با طرح و اجرای عملیاتی ضربتی برکنار شد و اگر تا دیروز بسیاری از هنرمندان و سیاست مداران ارتباط با او را غنیمت می شمردند، روز دیگر چنان در موضع طرد و تهمت قرار گرفت که نام بردن از او جز به طعن و لعن آسان نبود؛ تا انسان ِمقهور درچنگ نسیان را عبرتی دیگر باشد از پست و بلند مقام های دنیوی در روزگار که گه عزت می دهد و گه خوار می دارد!

×

اینک پس از چند سال سکوت و خاموشی و فراموشی نسبی، بار یگر محمدعلی زم به عرصه ی فرهنگ و هنر برگشته است؛ این بار نه به عنوان مدیری تحمیلی و نا آشنا با هنر، بلکه به عنوان تولیدکننده ی هنر در بخش خصوصی، که هرچند همچنان در کسوت روحانیت است، دست بر قضا چندان محبوب دستگاه های رسمی نیست؛ با تهیه کنندگی چند فیلم ازکارگردانان جوان و نامشهور که ” دموکراسی در روز روشن ” پر سرو صداترین آن هاست، فیلمی که از حضور ستاره های سینمای ایران بهره می برد و سوژه ی خاص و لحن و روایت متفاوت و جسورانه اش بازتاب های متفاوتی را در میان اهل فرهنگ وسیاست برمی انگیزد.

در مجموعه ی بازتاب های این فیلم، واکنش حجت الاسلام رحیمیان ( رئیس اسبق بنیاد شهید ) رنگ و لحنی دیگر دارد، بالطبع به پاسخی صریح و بی ملاحظه از سوی حجت الاسلام زم نواخته می شود. در باره ی فیلم ” دموکراسی در روز روشن ” هر گونه داوری کنیم؛ اظهارات متقابل این دو چهره از جنبه های مختلف حائز اهمیت است، هم از آن جنبه که هردو در کسوت روحانیت اند و هم از آن جنبه که سابقه ی حضوری نسبتاً طولانی در عرصه ی مدیریتی را در کارنامه دارند. با درنگ در این مواجهه ی صریح، می توان لحن تند کنش و واکنش را چون پوسته ای تلخ نادیده گرفت و بر نوع ورود و خروج این دو چهره ی نمونه وار (تیپیکال ) در امر تولید و نقد فرهنگی و هنری و زاویه دید آنان تأمل کرد که در واقع دو تیپ از نحوه ی نگاه مجموعه ی روحانیت و مدیران سیاسی به فرهنگ و هنر به ویژه سینما به شمار می روند. بی شک تحلیل و واکاوی تصویرها و چشم اندازهایی که از رهگذر این درنگ به دست می آید برای امروز و فردای هنر، فرهنگ، مدیریت و حتی روحانیت رهگشاست.

انتقاد شدید حجت الاسلام رحیمیان از فیلم دموکراسی در روز روشن

حجت الاسلام رحیمیان با اشاره به حوادث چند روز اخیر خانه سینما گفت: خوب، معلوم است فیلمی که این افراد بسازند، جز سیاه نمایی و نقض فرهنگ شهادت و دفاع مقدس چیزی نخواهد بود.

نماینده مقام معظم رهبری در بنیاد شهید و امور ایثارگران در سیزدهمین جلسه کمیسیون موارد خاص مجلس ایثارگران کشور اظهار داشت: البته معاون سینمایی وزارت ارشاد در این خصوص اعلام موضع کرد و این حرکت را محکوم کرد اما کافی نیست.

وی گفت: لازم است خانواده شهدا و ایثارگران به عنوان صاحبان این نظام در مقابل این حرکت به هر ترتیبی بایستند و این خانه فساد را بر سر آن افراد خراب کنند تا دیگر کسی جرأت نکند برای براندازی نظام جمهوری اسلامی شعار دهد و عده ای هم برای او کف و سوت بزنند.

حجت الاسلام رحیمیان تأکید کرد: لازم است خانواده معظم شهدا و ایثارگران در مقابل چنین عمل کثیف و ناپسندی موضع گیری کنند و اعلامیه بدهند و حتی اگر لازم بود حرکت و تجمعی برای آن صورت گیرد.

طی سال های اخیر به اسم فیلم دفاع مقدس، لجن پراکنی شده است

حجت الاسلام رحیمیان با بیان اینکه در این سال ها به نام دفاع مقدس و فرهنگ ایثار و شهادت فجایعی رخ داده است، اضافه کرد: آن شیخ که نمی دانم چه صفتی را باید برای او به کار برد آقای زم را می گویم که مسئول سابق حوزه هنری سازمان تبلیغات بود در سال گذشته فیلمی ارائه داد به نام “دموکراسی در روز روشن” که به صراحت مسئله ایثار و شهادت را زیر سؤال برد و لجن پراکنی کرد؛ این فیلم یکی از کثیف ترین و زشت ترین فیلم هایی بود که به اساس بنیاد شهید و امور ایثارگران توهین کرد.

وی با اشاره به فیلم “پاداش سکوت” نیز اظهار داشت: در این فیلم نیز نقش شهید و شهادت و پدر شهید زیر سؤال می رود و سؤال اینجاست که واقعاً ساختن فیلم با چنین سوژه هایی چه ضرورتی دارد.

حجت الاسلام رحیمیان با اشاره به