پاورپوینت کامل فیلم سازی با چشمان بسته ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فیلم سازی با چشمان بسته ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فیلم سازی با چشمان بسته ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فیلم سازی با چشمان بسته ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

فیلم صدرعاملی را در جشنواره ندیدم. اخیراً دیدم. خیلی ها آن را ستایش می کردند و وقتی من فیلم را دیدم، آن را اثری پراشتباه یافتم.

صدر عاملی کارگردانی است که در انقلاب اسلامی و با انقلاب اسلامی متولد شد و رشد کرد و شهرت یافت دختری با کفش های کتانی و من ترانه ۱۵ سال دارم، شاهکارهای فراموش نشدنی اوست. او با امام(ره) در پاریس بود و با امام(ره) آمد و شروع به فیلمسازی کرد.

گرایش او به طرح مشکلات نسل جوان، به او سیمایی منتقد، آزادی خواه و متمرکز بر بحران های اجتماعی داد، در این زمینه دو اثر مهم آفرید، اما سپس فیلم به فیلم او به پس رفت. و کلاً در پشت سر آثار جذابش متوقف شد و از حد متوسط فیلمسازی بدنه فراتر نرفت. و البته در این میان تغییر دیدگاه او جالب است. او به نگاهی نو اکتفا نکرد، بلکه با آثارش پیشنهادهایی ارائه داد که تعجب انگیز بوده است. این که شما به دختری که درگیر رابطه نامشروع و یا پنهانی پدرش به زنی دیگر شده (آیدا دیشب پدرت را دیدم) پیشنهاد کنی که “خود را باش و خوش باش و چه کاری داری که به زندگی خصوصی پدرت سرک بکشی؟” بیش از حد حیرت آور است که آن را به عنوان یک نگرش نوبپذیری، دراین نگرش نوعی خوشباشی مفسده انگیز، بی قیدی اجتماعی و بی توجهی اخلاقی موج می زند. آدم نمی داند آیا یک کارگردان برای مدرن بودن حق دارد؛ ضمن آن که خود را فیلمسازی مسلمان می داند، تا بدین درجه به طور اغراق آمیز با فرهنگ بومی خود در تضاد بیافتد و صورتک امروزی بودن به چهره زند.

سه گانه ی صدرعاملی پیرامون داستان های زائران امام هشتم(ع) البته از این لیبرالیسم اخلاقی بدور است ولی در عین حال آثار مهمی نیستند. فیلم زندگی با چشمان بسته بار دیگر، به اثری پرفروش بدل شده، اما اصلاً وقار و عمق و پاکیزگی در فیلم پرفروش او را ندارد برعکس به نحو تأثرآوری سردستی است.

× × ×

داستان این فیلم درباره ی دختری است که به کار وکالت مشغول است. در محله ای سنتی زندگی می کند، رفتار آزاد او سبب درگرفتن شایعاتی پیرامونی شده است، او بدون آن که از جاده ی عفت خارج شود به مقتضای شغلش با مردان گوناگون تماس دارد، برای گرفتن فرزند دوستش از شوهر هوس بازش که او را طلاق داده و نمی گذارد، فرزندش را ببیند، با مرد ارتباط می گیرد. مردم دچار توهم می شوند. محله و حتی پدر و مادرش علیه او اقدام به عمل می کنند، حتی پدر و مادرش که زندگی گرمی با هم داشتند، تصمیم می گیرند او را بکشند. اما پدر نمی تواند او را به قتل برساند. در این بین برادر او که هفت سال است از وطن دور بوده، به ایران می آید. رابطه خواهر و برادر خیلی رفیقانه است. برادر (حامد بهداد) دوستی دارد (فولاد کیمیایی) که خواهر (ترانه علیدوستی) را دوست دارد و بالاخره طی یک بازی پرسش و پاسخ دوران کودکی مشخص می شود که دختر بی گناه است. و درست در این زمان پس از روشن شدن ماجرا، حامد بهداد با اتومبیلی زیر گرفته می شود و می میرد.

× × ×

مشکل بزرگ فیلم »زندگی با چشمان بسته« در همریختگی فیلمنامه و مشکلات و کاستی های اساسی آن است به طوری که با اولین پرسش فیلم فرو می پاشد. کارگردان گویی همه مخاطبان راافرادی عامی و کم هوش فرض کرده و از سازماندهی ابتدایی نکات و مناسبات عِلّی بازمانده است. او نه داستان خوبی در اختیار دارد و نه روایت مناسبی از آن برساخته است. حادثه ها، باورنکردنی و غیرضروری اند. کشمکش بیرونی و کشمکش درونی به خوبی سامان نیافته اند. و علیت و تصادف بدرستی تنظیم نشده اند. همین امر سبب شده که ساختار فیلم و شخصیت قهرمان (ترانه علیدوستی) رابطه ی مبهمی برقرار کنند و شخصیت ها خام باقی بمانند.

مثال می زنم؛ این خانواده که چنین مناسبات پاک و گرم و صمیمانه ای دارد، چگونه دخترشان را نمی شناسند. چگونه دچار توهم فساد او می شوند و آن را باور می کنند؟ چرا به راحتی از او در ارتباط با شایعات و روابطش پرس وجو نمی کنند؟ چرا دختر که به راحتی می تواند پدر و مادرش را در جریان فعالیت خود قرار دهد، دهن نمی گشاید، به رفتار بدبینانه ی آنان اعتراض نمی کند؟ و این قدر منفعل اجازه ی پا گرفتن آن همه تهمت و رفتار غلط نسبت به خودش می شود.

از سوی دیگر کجا باور کردنی است؛ یک محله امروزی هرچند سنتی به سبب آن که دختر آدم آبرومند و سرشناس یک خانواده ی مذهبی که به کار وکالت مشغول است، از اتومبیل مردی بیگانه پیاده می شود، به او تهمت دختر از زنان هرجایی بزند؟ کجا ما با پدیده ی جمع شدن اهالی محله و امضا جمع کردن جهت اخراج دختری هرچند ولنگار، روبرو می شویم مگر حال اول قرن و صد سال پیش است؟

از سوی دیگر چرا وقتی برادر می آید، خواهر که آن همه با او ارتباطی تنگاتنگ و رفاقت آمیز دارد و همدلانه با هم صحبت می کنند بدون ادا و اطوار و ایجاد بدگمانی، ماجراهایش را برای او شرح نمی دهد. این که برای گرفتن فرزند زن دوم مرد مبل ساز با او رفتار مماشات جویانه می کند و هرچند این مرد عیاش هدیه های زیادی به او می دهد و عاشقش شده، لیکن او رابطه ی نامشروعی با مرد ندارد و هدایایش را به مصرف نرسانده و… این همه لکنت در روایت یک داستان معمولی واقعاً تحمل پذیر نیست.

من هرگز پیشنهاد نمی کنم از الگوهای پیش ساخته و کلیشه های هالیوودی استفاده شود، اما تناسب های او لیه باید در هر