پاورپوینت کامل دو دهه حضور سینمای ایران در جشنواره های داخلی و خارجی ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دو دهه حضور سینمای ایران در جشنواره های داخلی و خارجی ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دو دهه حضور سینمای ایران در جشنواره های داخلی و خارجی ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دو دهه حضور سینمای ایران در جشنواره های داخلی و خارجی ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

میزان موفقیت سینمای پس از انقلاب ایران در جشنواره ها را می توان در دو بخش مورد بررسی قرار داد:

۱. جشنواره های داخلی ۲. حضور بین المللی.

پس از انقلاب اسلامی جشنواره های عمومی و تخصصی متعددی در داخل ایران برای مسابقه ی فیلم های بلند و کوتاه شکل گرفته است. این جشنواره ها گاه با نگاهی کارشناسانه، و گاه تحت تأثیر مراکز سیاسی، دولتی و رسمی به داوری درباره ی فیلم ها نشسته اند.

اولین جشنواره ی بعد از انقلاب، جشنواره ی فیلم های کودک و نوجوان بود که کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در آبان ماه سال ۱۳۵۸ برگزار کرد و کمال خرازی (رئیس کانون) مدیریت آن را بر عهده داشت.

با شروع جنگ تحمیلی به مدت دو سال این جشنواره نیز تعطیل گردید. جشنواره ی «محراب» دومین جشنواره بود که به فیلم های آماتوری اختصاص داشت. جشنواره ی «میلاد» نیز از ۲۸ خرداد تا ۶ تیر ماه سال ۶۰ برگزار شد و اداره ی کل تحقیقات جشنواره ی سینمایی متصدی آن بود. دومین و سومین جشنواره ی فیلم های حرفه ای و آماتوری نیز در تکاپوی جریان های سیاسی حاد دوران اولیه ی انقلاب خاموش ماندند و اهمیتی نیافتند.اما نخستین جشنواره ی رسمی و پراهمیت، یعنی جشنواره ی بین المللی «فجر» از ۱۲ تا ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۱ برگزار شد.

جشنواره ی فجر و دو دهه تکاپو

جشنواره ی بین المللی فجر ـ که امسال بیستمین سال خود را جشن می گیرد ـ را از زوایا و ابعاد مختلفی می توان مورد بررسی قرار داد. تأثیر این جشنواره بر رشد سینمای ایران و گسترش سینمای ارزشمند، و هم چنین تأثیر آن در ارتقای سطح سلیقه ی تماشاگران و موفقیت ها، محدودیت ها و فراز و نشیب های آن از جمله مسایلی است که باید با توجه بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.

مدیریت «جمال امید» که بدون هیچ گونه هیاهویی این جشنواره را گام به گام با موفقیت پیش برده است، قابل تحسین می باشد و داوری های بیست ساله ی جشنواره نیز قابل نقد است. تأثیر عامل سیاست بر قضاوت های این جشنواره را می توان مورد بررسی قرار داد و فضای سال های مختلف را به نقد کشید.

هم چنین در طی این بیست سال، جشنواره بین المللی فیلم فجر، با بخش های جانبی خود تماشاگران را با رویدادهای بزرگ تاریخ سینما آشنا نمود؛ فیلم سازان بزرگ و مطرح سینمای کشورهای مهم جهان را معرفی کرد و به دریچه ای برای سینمای ما که به سینمای جهان بازمی گشت، تبدیل شد. در طی این بیست سال میلیون ها نفر آثار عالی سینمای ایران و جهان را در جشنواره ی فجر تماشا کردند و تجربه اندوختند.

همه ی این ها مباحث قابل بحثی است که متأسفانه فرصت بررسی مفصل آن وجود ندارد و ما تنها با مروری کوتاه آن را به فرجام می رسانیم:

۱. جشنواره ی اول فیلم فجر از ۱۲ تا ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۱ برگزار گردید و از همان ابتدا به رویداد مهم فرهنگی پس از انقلاب تبدیل شد و به ما نشان داد که در جهان معاصر سینما از چه اهمیتی برخوردار است. چنان که در اوج یک انقلاب دینی و انواع توطئه ها و بحران ها، مبارزه ی مرگ و زندگی با دشمن، مقابله با سلطه ی امپریالیستی، بحران داخلی، مشکلات اقتصادی، اشغال سفارت قدرت مسلط دنیا و چالش های سیاسی بزرگ، به نقطه ی روشن پیام فرهنگی مردمی هنرمند و هنر دوست تبدیل می شود تا با نفی سیاست های قلدرانه، دوستی جهانی بشریت را جشن بگیرند.

جالب توجه آن که در اوج مقابله با قدرت نظامی ـ سیاسی کشور سلطه گر دنیا، آثار سینماگران غربی در جشنواره ی فیلم فجر به نمایش در می آید (سال پیش برخی از آثار «رنه کلر» و «آندره واید» از امریکا و یکی از کشورهای بلوک شرقی (لهستان) نشان داده شد و در جشنواره ی فجر سال ۶۱ نیز بخشی به نام مرور سینمای ایتالیا وجود داشت). جشنواره ی اول فجر به شش بخش تقسیم می شد. این جشنواره به تماشاگران آن سال ها که در تب انقلاب گداخته بودند، نشان داد که سینما تنها محل عیش و عشرت و تهاجم فرهنگی نیست، بلکه میعادگاه اندیشه و زندگی انقلابی نیز هست.

چشم انداز سینمای «کوبا از نئورنالیسم تا امروز»، «سرخ پوستان و سیاه پوستان در سینما» و «نمایش ویژه ی فیلم های سیاسی» جنبه ی مغفول سینما را برای انقلابیون و متدینین می شکافت و ظاهر می ساخت.

«سینمای کودکان و نوجوانان» نیز بخشی بود که تماشاگران را به سینمایی آموزنده و سالم آشنا می کرد. «سینمای ایران پس از انقلاب» هم به بررسی فیلم های ساخته شده پس از انقلاب می پرداخت.

اولین جشنواره ی فیلم فجر بر اساس آمار رسمی صدوهشتاد هزار تماشاگر را گردآورد. این رقم چشم گیر به مسئولان جدید فرهنگی نشان داد که سینما چقدر اهمیت دارد.

در این جشنواره فیلمی انتخاب نشد و معلوم هم نگشت که چرا؟ این در حالی بود که آثار بسیار پراهمیتی در آن به نمایش در آمد. «مرگ یزگرد» اثر «بهرام بیضایی» یکی از شاهکارهای سینمای ایران، در این جشنواره به نمایش درآمد، «حاجی واشنگتن» شاهکار دیگر سینمای ایران و از مهم ترین آثار «علی حاتمی» در کنار «خط قرمز» ساخته ی مسعود کیمیایی نیز در همین جشنواره به روی پرده رفت و «اشباح» ساخته ی رضا میرلوحی با فضای پس از انقلاب ساخته شده بود، نیز در این جشنواره نشان داده شد.

اما یکی از رویدادهای مهم این جشنواره نمایش فیلم «سفیر» به کارگردانی «فریبرز صالح» بود. باید از سفیر به عنوان اولین فیلم ارزشمند دینی در نوع خود یاد کرد؛ این فیلم روایت دستگیری و شهادت فرستاده ی امام حسین(ع) به کوفه بود. این فیلم از نظر ساختاری نیز اثری سالم بود. معلوم نیست سرنوشت فریبرز صالح چه شد و چرا از آن پس در عرصه ی فیلم سازی حرفه ای جای او خالی ماند.

۲. جشنواره ی دو فیلم فجر با کیفیتی بهتر، برنامه ریزی منظم تر و مدیریتی قابل قبول تر برگزار گردید. در این جشنواره ی دوم برای اولین بار مسأله ی مسابقه، رقابت و جایزه مطرح گردید.

«لوح زرین» جایزه ای بود که برای برندگان در نظر گرفته شده بود؛ یعنی هنوز سیمرغ بلورین برای جشنواره ی فجر در نظر گرفته نشده بود. از ۱۲ تا ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۲، ۲۴ فیلم بلند سینمایی در بخش مسابقه ی این جشنواره به نمایش درآمد.

فیلم های «نقطه ی ضعف» و «دیار عاشقان» در این سال به روی پرده رفتند. هیچ زن بازیگری جایزه نگرفت و جایزه ی اول به «حسین پرورش» بازیگر فارغ التحصیل رشته ی بازیگری تئاتر از امریکا تعلق گرفت. کارگردان فیلم «محمدرضا اعلامی» بود.

۳. جشنواره ی سوم که از ۱۲ تا ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۳ برگزار شد، بیان کننده ی یک تحول در دیدگاه رسمی برگزارکنندگان بود. در این سال به ملودرام خانوادگی بها داده شد. فیلم خانوادگی «گل های داودی» و نیز «مترسک» برنده ی جوایزی شدند و برای اولین بار بازیگران برگزیده ی جشنواره معرفی شدند و «پروانه معصومی» جایزه ی نقش اول را به خاطر بازی در فیلم گل های داودی به خود اختصاص داد. «جمشید مشایخی» نیز برنده ی جایزه ی نقش اول مرد شد. فیلم «کمال الملک» اثر مرحوم علی حاتمی نیز در این سال به نمایش درآمد.

۴. در جشنواره ی چهارم آثاری مانند «اتوبوس» (یدالله صمدی) «تنوره دیو» (کیانوش عیاری) «جاده های سرد» (مسعود جعفری جوزانی) به نمایش درآمدند. جایزه ی بهترین بازیگر مرد به مرحوم «هادی اسلامی» اهدا شد و به بازیگر نقش اول زن جایزه ای تعلق نگرفت.

۵. در جشنواره ی پنجم که از ۱۲ تا ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۵ برگزار شد، فیلم هایی مثل «اجاره نشین ها» (مهرجویی)، «ناخدا خورشید» (تقوایی) و «شیر سنگی» (جوزانی) شرکت داشتند. جایزه ی نقش اول مرد به داریوش ارجمند اهدا شد (برای ایفای نقش ناخدا خورشید) و باز هم به بازیگر نقش اول زن جایزه ای تعلق نگرفت.

۶. فیلم هایی چون «شیرک»، «پرنده ی کوچک خوشبختی»، «جهیزیه برای رباب» و «ترن» در جشنواره ی ششم به روی پرده رفتند و «فرامرز قریبیان» برای بازیگر نقش اول و «سعید پورصمیمی» برای بازیگر نقش دوم برنده ی جوایزی شدند. جایزه ی نقش اول زن بار دیگر به «پروانه معصومی» تعلق گرفت و جایزه ی نقش دوم زن به «آنیک شفرازیان» بازیگر قدیمی اهدا شد.

۷. جشنواره ی هفتم نیز از ۱۲ تا ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۷ برگزار شد. در این دوره لوح زرین به «سیمرغ بلورین» تبدیل شد. «عروسی خوبان»، «زرد قناری»، «سرب»، «گراند سینما» و «برهوت» در این دوره شرکت داشتند. «رؤیا نونهالی» بازیگر «عروسی خوبان» به عنوان برنده ی جایزه ی نقش اول زن و فاطمه معتمدآریا جایزه ی نقش دوم زن را به خود اختصاص دادند. «عزت الله انتظامی» برنده ی نقش اول مرد و «محمود جعفری» بهترین بازیگر نقش دوم مرد شناخته شدند.

۸. در جشنواره ی هشتم فیلم «هامون» درخشش خاصی داشت. هرچند در کنار این فیلم مهرجویی، «مادر» اثر مرحوم علی حاتمی هم حضور داشت.جایزه ی نقش اول مرد به «خسرو شکیبایی» (هامون) و جایزه ی نقش دوم به «عباس عبدی» (مادر) تعلق گرفت. جایزه ی نقش اول زن نیز به مرحوم «رقیه چهره آزاد» بازیگر نقش مادر و جایزه ی نقش دوم زن به «افسر اسدی» بازیگر فیلم «عبور از غبار» به کارگردانی «پوران درخشنده» تعلق یافت و «بیتا فرهی» هم برای بازی در فیلم هامون ستایش شد.

۹. در جشنواره نهم فیلم «عروس» سروصدای زیادی برپا کرد، زیرا برای اولین بار (پس از انقلاب) یک بازیگر زن خوش سیما با کلوزآپ های متعدد بر پرده ی سینما ظاهر گردید. خانم «نیکی کریمی» که بعدها وقتی قرار شد جشنواره ی فیلم فجر برنامه ای را به بزرگداشت ایشان اختصاص دهد فروتنانه نپذیرفت، در این سال درخشید.

اما جایزه ی اول زن نصیب «فریماه فرجامی» به خاطر بازی در فیلم بسیار زیبای «پرده ی آخر» ساخته ی واروژ کریم مسیحی شد و جایزه ی دوم به «نیکو خردمند» تعلق گرفت. جایزه ی نقش اول مرد نیز به «مهدی هاشمی» اهداء گردید. او تحصیل کرده ی رشته ی تئاتر، بازیگر و کارگردان آثار برشت و بازیگر نجیب سینمای ایران است.