پاورپوینت کامل کالبد شکافی یک متن ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کالبد شکافی یک متن ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کالبد شکافی یک متن ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کالبد شکافی یک متن ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

کانون های اصلی سخن آغاجری در همدان مبین یک نگاه رائج و ریشه دار در سازمان ها و گردهمایی های روشنفکری دینی است و ریشه آن در نگره های روشنفکران سابق است که آمیزه ای از احساسات و عواطف فردی اسلامی و تأویلات و تفسیرات مبتنی بر نگاه مدرن و باورهای علوم جدید گسسته از نگره الهیاتی است و هر زمان بنا به رواج و سیطره فکر و ایدئولوژی مدرن و نوعی مکتب غربی، تحت تأثیر آن ها بوده اند. از جمله می توان از ملکم خان و تأثیرات استوارت میل، مهندس بازرگان و تأثیرات نگرش نوکانتی و پوزیتیویستی و اگوست کنتی، دکتر شریعتی و تأثیرات سوسیالیستی، و دکتر سروش و تأثیرات راسیونال لیبرالیستی نام برد.

سازمان مجاهدین خلق، نمونه روشن التقاطی است که از تاثیرات نهضت آزادی تا سوسیالیستی و بالاخره با اثر پذیری از مارکسیسم – لنینیسم – مائوئیسم، پرش نهایی را به سوی یک نگرش بسته چریکی و باورهای جزم گرایانه با ادبیات التقاطی اسلامی – مارکسیستی انجام داد و چون کشتی سرگشته ای در دریای تأثیرات روشنفکری پس از انقلاب، کم کم به سوی یک پوشش لیبرالیستی شناور شد و بالاخره برای کسب قدرت، سیاست خشونت باری را بروز داد.

این سیالیت نشان کامل بی باوری روشنفکر جدید ایرانی بود که برای او صرفا کسب قدرت معنادار می نمود و هرگز از اصول و منش وفادارانه نهضت آزادی به آرمان های لیبرالی اش برخوردار نبوده است؛ اگرچه هر گروهی که گام تازه ای به سوی لیبرالیته بر می دارد، می کوشد با ثبت تمایزش با نهضت آزادی، به خود مشروعیت ببخشد و خودش را پا برجاتر و در درک دموکراسی مدرن تر بنمایاند. از جمله، روشنفکران پیرو دکتر شریعتی که امروز به سوی نقطه مقابل باورهای عدالت جویانه او راه می پیمایند، و از دیروز خود فاصله گرفته اند، می کوشند هم رفتارهای «انقلابی گونه دیروز خود را توجیه کنند و هم با کوبیدن نهضت آزادی به لیبرالیته جدید خود رنگ و بویی پیشروتر بدهند.

در اینجا با درک ریشه واحد همه آن جریانات، می کوشیم به کنه نگاه این دسته های نوپدید در قلمرو دفاع از رجعت به لیبرالیته، در آینه سخن آغاجری بپردازیم.

شاخه های اصلی اندیشه آغاجری در سخنرانی همدان بر حول این نقاط است:

۱. «جامعه ما جامعه ای در حال انحطاط بود و… این انحطاط در مرکزش دین قرار دارد؛ دینِ منحط. تا این دین منحط تغییر پیدا نکند و اصلاح نشود، امیدی به هیچ اصلاحی نیست. به همین دلیل دکتر شریعتی تمام رساله ها و برنامه ها و چهارچوب حرکتی اش را خلاصه کرد در یک پروژه: پروژه پروتستانیزم اسلامی.

این پروژه البته دقیقا در همه ویژگی ها با پروژه پروتستانیزم مسیحی یکسان نبود؛ ولی ویژگی های خاص خودش را دارد.اما در عین حال اعتراض بود به مذهب رسمی، و شریعتی تمام تلاشش را مصروف این کرد که اولاً: این دین انحطاط را نقادی بکند. ثانیا عناصری را که در دین حقیقی وجود دارد، بازسازی مجدد کند. یعنی ساختارشکنی از دین سنتی و نقادی و نفی آن و بازسازی دین نو؛ دینی که تراز انسان ترقی خواه و اصلاح طلب و دموکراسی عصر حاضر باشد.»

۲. «یکی از کارهایی که شریعتی در دین میسر کرد، تفکیک اسلام ذاتی از اسلام تاریخی بود و گفت که بسیاری از چیزهایی که نهاد رسمی و سنتی دین، [و] متولیان دین به نام اسلام مطرح می کنند، این اسلام ذاتی نیست. اسلام تاریخی است. اسلام تاریخی یعنی چه؟ یعنی آنچه روحانیون، علما و مردمان اعصار و قرون گذشته، اندیشیده اند و تجربه کرده اند. این ها بر روی هم جمع شده و امروز صرفا به دلیل این که مربوط به گذشته است، مقدس است.»

۳. «ما در اسلام روحانی نداشته ایم؛ طبقه روحانی، طبقه جدیدی است. در تاریخ ما بسیاری از این عناوین آن چنان تازه است که گاه عمرش از ۵۰ سال یا ۶۰ سال این ورتر است».

۴. «شریعتی می گفت رابطه دین شناسان با مردم، رابطه معلم و متعلم است، نه رابطه مراد و مرید، رابطه مقلّد و متقلّد که مردم از او تقلید بکنند. مگر مردم میمون هستند که از او تقلید بکنند. متعلم می فهمد و بعد عمل می کند و بعد سعی می کند که این فهم خود را رشد بدهد تا روزی که خودش بی نیاز شود از این معلم،[و] خودش بتواند مستقیم مراجعه کند و استنباط بکند ودرک نماید».

۵. «شریعتی به دانشجویان و جوانان می گفت شما بروید سراغ قرآن. متأسفانه فضای فکری آن سال ها طوری بود که جوانان می ترسیدند قرآن بخوانند. می گفت من حق ندارم قرآن باز کنم. من باید بروم از ملاّ بپرسم که در قرآن چی هست. و قرآن مهم ترین کارکردش چی بود؟ همان که در مجلس عزاداری و سر قبرستان بود.»

«نسل نو اصلاً به آن اجازه تفکر و تدبر در قرآن داده نمی شد. می گفتند شما را چه رسد به این که قرآن بفهمید. قرآن صد و یک علم و تخصص لازم دارد برای فهمیدنش؛ شما هیچیک از آن ها را ندارید. آن چنان فهم ودرک و اندیشه درباره قرآن را بزرگ و دشوار می کردند که اصلاً جوان می ترسید قرآن بخواند. شریعتی آمد و شکست این تابوها را. به جوان هاو دانشجویان می گفت: خودتان بروید قرآن را بخوانید. اگر متد داشته باشید، بهتر از بسیاری از روحانیون می توانید قرآن را بفهمید. یک دانشجو اگر با متد علمی با روش برود سراغ مطالعه قرآن، چیزهایی درک می کند و می فهمد که آن آقایی که یک خروار علوم قدیمه هم می داند، اما متد و روش نمی داند، هیچ گاه آن ها را درک نخواهد کرد».

۶. «بالاخره این که طرح پروتستانتیزم اسلامی یک پروژه مستمر است که دائم به آن احتیاج داریم؛ چرا؟ چون اگر فهم و تفکر دینی ما دچار تحجّر و تصلّب شد، انحطاط ما بالا می رود.»

«فهم دینی ما، چهارچوبی است که ما تجربه شخصی و جمعی خودمان را دائم در آن تکرار می کنیم و از آن جایی که دوره به دوره ومرحله به مرحله شرایط ما، نیازها و مقتضیات ماعوض می شود، ما دائم باید به آن چهارچوب، از منظری نقادانه نگاه کنیم و آن را نوسازی کنیم. در تشیع اسم این را گذاشته اند اجتهاد، و شریعتی هم راجع به اجتهاد نقادی های بسیار اساسی و جدّی دارد. اجتهاد اولاً در انحصار یک گروه و طبقه خاصی نیست.»

برای آن که این نقد مشمول پیشداوری و انگ و تهمت نشود، از پیش اعلام می کنم که: به عنوان یک موجود زنده و اهل مطالعه و تأمل هرگز منکر وجود مشکلات عدیده در قشر روحانیتِ شیعی نبوده ام و فکر می کنم از همان دوران امیرالمؤمنین – علیه السلام – تا امروز، مسئله آموزش تخصصی اسلام مطرح بوده و همزمان مدام اسلام در معرض انواع ادراکات غلط افراد متخصص قرار داشته که اخباری گری یک نمونه آن است. پس این نقد، هرگز به معنای بستن راه هر انتقاد و یا ضرورت اصلاح مناسبات درونی روحانیت نیست. بلکه صرفا اثبات نادرستی منظر هاشم آغاجری در سخنرانی همدان است.

اولاً همان گونه که آشکار است، هاشم آغاجری، نقدش را مبتنی کرده است بر اندیشه های دکتر شریعتی. دکتر شریعتی موضوع بسیار مهمی برای یک بررسی تاریخی است. این نوشته، ظرفیت آن بررسی لازم را ندارد. اما اولاً باید بین خطاهای دکتر شریعتی و خطاهای آغاجری فرق نهاد و ثانیا در ضمن تمایز، متوجه اصول مشترکی بود که سبب انحراف آگاهی هر دو است. فقدان تسلط و احاطه بر علم دین و تأثیر نقد مدرنیته از دین و کسب نگاه مدرن و فهم تاریخی از دین و اساس قرار دادن آگاهی های جدید و نظر حصولی اثبات گرایانه برای انکار حقیقتِ پایدار و همه زمانی دین، همان شباهت های ماهوی است که هم سبب پیدایش اشکالات اساسی در جهان بینی دکتر شریعتی شده و هم به پیروی از او و در نقطه ای جدید، انحراف آغاجری و امثال او را به طور حادتر سبب گردیده است.

تقلید از ماجرای مسیحیت و تحولات کلیسا د