پاورپوینت کامل در قلمرو آفتاب (همنشینی با قرآن) ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در قلمرو آفتاب (همنشینی با قرآن) ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در قلمرو آفتاب (همنشینی با قرآن) ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در قلمرو آفتاب (همنشینی با قرآن) ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۴

قرآن؛ مایه نجات از گمراهی

قرآن، ساحل نجاتی است که توفان زدگانِ اقیانوس سرگشتگی را به سوی خود فرا می خواند
و آرامشی پایدار به آنان ارزانی می دارد. نگاشته اند فرد تازه مسلمانی در مکه خدمت امام
صادق علیه السلام رسید و عرض کرد: من زکریا پسر ابراهیم هستم که از دین مسیحیت دست
کشیده ام و به اسلام گرویده ام. امام فرمود: از اسلام چه دیدی که به خاطر آن دست از
مسیحیت کشیدی و مسلمان شدی؟ گفت: آیه ای در قرآن سبب هدایت من گردید که
پروردگار در آن به پیامبر صلی الله علیه و آله می فرماید: پیش از این تو نمی دانستی کتاب و ایمان چیست (از
محتوای قرآن آگاه نبودی) ولی ما آن را نوری قرار دادیم که به وسیله آن هر کس از بندگان
خویش را بخواهیم هدایت می کنیم. امام فرمود: «به راستی که خدا تو را هدایت کرده است»،
آن گاه سه مرتبه درحق وی دعاکرد و فرمود: «پروردگارا! او را هدایت نمای».

بخوان و بالا برو!

قرآن، نردبان عروج به آسمان هاست ؛ آن سال که در روز رستاخیز، معیاری برای شهادت
اعمال و میزانی برای بالا رفتن درجات بهشتیان به شمار می آید. روزی امام صادق علیه السلام از
مردی پرسید: آیا دوست داری که در دنیا عمر طولانی داشته باشی؟ مرد پاسخ داد: آری. امام
فرمود: برای چه دوست داری بیشتر در دنیا بمانی؟ پاسخ داد: برای تلاوت سوره توحید. امام
اندکی سکوت کرد و سپس فرمود: «هر یک از دوستان ما بمیرد، در حالی که تلاوت قرآن را
خوب نمی داند، در عالم قبر (دوزخ) به او خواهند آموخت تا درجه او به خاطر قرآن بالا رود؛
چرا که بهشت به اندازه آیات قرآن است و به او گفته می شود: بخوان و بالا برو. او نیز قرآن
می خواند و بالا می رود و به درجات او افزوده می شود».

برترین آوا

«ابوعمرو زاذان» از دوستان امام علی علیه السلام بود که قرآن را با لحنی دلنشین می خواندْ. روزی
«سعد خفّاف» به او گفت: ای ابا عمرو! تو بسیار زیبا قرآن می خوانی، بگو این صوت زیبا را از
که آموخته ای؟ ابو عمرو گفت: در جوانی به شعر خواندن علاقه زیادی داشتم. روزی امیر
مؤمنان علیه السلام مرا در حالی که شعر می خواندم دید، فرمود: چرا این آواز خوش را در تلاوت
قرآن به کار نمی بری؟ گفتم: مولای من! من کجا و تلاوت آیات نورانی قرآن کجا؟ به خدا
سوگند از قرآن به جز آن چه در نماز می خوانم چیز دیگری بلد نیستم. امام فرمود: نزدیک تر
بیا و در گوش من آهسته چیزی گفت که از آن سخن چیزی نفهمیدم. اما به خداوند سوگند که
قدم از قدم برنداشته بودم که قرآن را با اِعراب کامل حفظ شدم و پس از آن، هرگز محتاج
نشدم که درباره قرائت قرآن از کسی چیزی بپرسم.

واپسین دوست در دنی

جوانی از فرزندان امام موسی کاظم علیه السلام در بستر مرگ افتاده بود و به سختی به خود می پیچید.
پای او را به سمت قبله کشیده بودند، ولی سختی جان کندن، او را عذاب می داد. امام به فرزند
دیگرش قاسم فرمود: «برخیز و بر بالین برادرت سوره صافات را تلاوت کن». او شروع به
خواندن سوره صافات کرد و وقتی به یازدهمین آیه رسید، جان از بدن جوان مفارقت کرد و
از دنیا رفت. جوان را غسل و کفن نموده و به سوی منزلگاه ابدی اش بردند. در راه بازگشت
فردی از امام کاظم علیه السلام پرسید: من شنیده ام که هر گاه فردی به حالت احتضار در می آید و در
آستانه مرگ قرار می گیرد، بایستی سوره یاسین را بر بالین او بخوانند، اما شما دستور دادید که
سوره صافات بخوانند؟! امام فرمود: «هرگاه این سوره بر بالین شخصی که در حال مرگ است
خوانده شود، خداوند سختی جان کندن را از او برمی دارد و آسوده از دنیا می رود».

قاری ولایت ناپذیر

شبی کمیل بن زیاد، امیرمؤمنان علیه السلام را به سوی منزل ایشان همراهی می کرد. از کنار خانه ای
گذشتند که از آن صدای تلاوت قرآن بلند بود. صوت او به اندازه ای دلنشین و زیبا بود که
کمیل به حالش غبطه خورد و دردل خویش بر او آفرین گفت، ولی