پاورپوینت کامل پارسای کوهستان(ارتحال عارف کامل، آیت اللّه کوهستانی) ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پارسای کوهستان(ارتحال عارف کامل، آیت اللّه کوهستانی) ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پارسای کوهستان(ارتحال عارف کامل، آیت اللّه کوهستانی) ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پارسای کوهستان(ارتحال عارف کامل، آیت اللّه کوهستانی) ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

۴۹

اشاره

حضرت آیت اللّه کوهستانی، فقیه بزرگ، حکیم فرزانه و عارف وارسته ای بود که عمر سراسر
نورانی اش را در مسیر تهذیب و تزکیه نفس سپری کرد، اسلام و زمان خویش را شناخت و به
دیگران شناسانْد و با تأسیس حوزه علوم دینی با کمترین امکانات رفاهی، شاگردانی را تربیت
کرد که هر کدام، در عرصه های مختلف، منشأ برکت های فراوانی بودند و هستند.

تولد

در یکی از روزهای ۱۲۶۷ شمسی (۱۳۰۸قمری) در روستای «کوهستان» از توابع شهرستان
«بهشهر» در استان مازندران، کودکی به دنیا چشم گشود و پدر و مادر را غرق شادمانی کرد. نام
این کودک را «محمد» گذاشتند تا به برکت نام پیامبراکرم صلی الله علیه و آله ، منشأ حرکت های سازنده و
حیات بخش در جامعه شود و چنین شد.

پدر و مادر

حضرت آیت اللّه کوهستانی در سایه حمایت های پدری پارسا و وارسته، حضرت آیت اللّه
حاج شیخ محمدمهدی کوهستانی و دامان پر مهر مادری با ایمان، پاکدامن، خردمند و با
کفایت، بانو فاطمه کوهستانی، رشد یافت و بالنده شد. پدر، از عالمان برجسته زمان خویش
به حساب می آمد و جز این هم انتظار نمی رفت؛ زیرا در حوزه نجف، از محضر اساتید بزرگی
چون آیت اللّه العظمی میرزاحبیب اللّه رشتی و آیت اللّه العظمی شیخ عبداللّه مازندرانی،
بهره های فراوان برد. مادر نیز قناعت، ساده زیستی، کیاست و تدبیر، از ویژگی های
برجسته اش بود. با وجود شرایط نامناسب معیشتی، همواره به مستمندان رسیدگی می کرد و
به خاندان عصمت و طهارت، به ویژه حضرت سالار شهیدان، اباعبداللّه الحسین علیه السلام علاقه
فراوان داشت.

خودم هزینه اش را تأمین می کنم

از آن جا که مادر حضرت آیت اللّه کوهستانی، زنی لایق و مسئولیت شناس بود، پس از از
دست دادن همسر، ضعف و سستی به خویش راه نداد و به خوبی از عهده مسئولیت خطیر
تربیت تنها یادگارش برآمد. این زن، روحی بزرگ و همّتی بلند داشت. روزی به او خبر دادند
که یکی از تاجران خیرخواه، عده ای از مؤمنان را تشویق کرد برای مخارج زندگی پسرش،
کمک مالی جمع کنند و برایش به نجف بفرستند. مادر، از این خبر برآشفت و به آن تاجر پیغام
فرستاد که: «شیخ محمد، مقنّی نیست تا برایش جیره جمع کنید. پسرم به این پول ها احتیاج
ندارد؛ خودم هزینه اش را تأمین می کنم».

کودکی

مرحوم آیت اللّه کوهستانی، بخشی از دوران کودکی را در زمان حیات پدر ارجمندش
گذراند. استعداد شگفت او، پدر را برآن داشت تا وی را به مکتب بفرستد و البته خود نیز در
تربیت فرزند، مراقبت کامل داشت؛ اما افسوس که این دوره بسیار کوتاه بود! هنوز هشت
بهار از عمر آیت اللّه کوهستانی سپری نشده بود که از نعمت وجود پدر فرزانه اش محروم
شد. این حادثه، اگر چه بسیار دردناک بود و مانع از آن شد که ایشان از فضیلت های بی شمار
اخلاقی پدر بهره بیشتری ببرد، ولی وجود مادری شجاع و باکفایت، توانست گوشه ای از خلأ
وجودیِ پدر را جبران کند و مایه آرامش دل غمگینش باشد.

تحصیل

حضرت آیت اللّه کوهستانی، در نوجوانی وارد حوزه علمیه شهرستان بهشهر شد و بیشتر
تحصیلات مقدماتی خویش را در همین حوزه گذرانْد. البته در این میان، مدتی را در حوزه
علمیه ساری و مدتی نیز در حوزه علمیه شهرستان بابل، در مدرسه «کاظم بیک» و «سقا» به
تحصیل پرداخت. ایشان پس از به پایان رساندن علوم پایه و آموختن ادبیات عرب و بخشی
از فقه و اصول، برای ادامه تحصیل، وارد حوزه علمیه مشهد شد و در مدرسه «میرزا جعفر»
که از مدرسه های بزرگ و در همسایگی حرم مطهر امام علی بن موسی الرضا علیه السلام بود، اسکان
یافت. برخی از اساتید حضرت آیت اللّه کوهستانی در این دوره عبارت اند از: مرحوم آیت اللّه
حاج شیخ نجفعلی فاضل استرآبادی ـ پدر حضرت آیت اللّه فاضل لنکرانی و داماد ارجمند
آیت اللّه کوهستانی ـ ، حضرت آیت اللّه العظمی حاج آقا حسین قمی و آیت اللّه میرزا محمد
کفایی ـ فرزند حضرت آیت اللّه ملاّمحمد کاظم خراسانی ـ .

هجرت

آیت اللّه کوهستانی، پس از اقامت طولانی در جوار حضرت امام رضا علیه السلام ، برای رسیدن به
مدارج عالی علمی، حدود سال۱۳۴۰ قمری، رهسپار حوزه بزرگ نجف اشرف شد. ایشان در
درس فقه، از محضر علمی حضرت آیت اللّه العظمی میرزا حسین نائینی و آیت اللّه العظمی
سید ابوالحسن اصفهانی بهره مند شد و در درس اصول، از شاگردان آیت اللّه العظمی آقا
ضیاءالدین عراقی به شمار می رفت. البته ایشان در کنار فقه و اصول، از تهذیب نفس و
خودسازی هم غافل نشد و به درجه ای از تقوا و پارسایی رسید که بزرگان اخلاق و عرفان
حوزه هم به او رشک می بردند.

بازگشت

حضرت آیت اللّه کوهستانی، پس از نزدیک به نُه سال اقامت در نجف اشرف و دست یابی به
مراتب بالای علمی و عرفانی، آهنگ وطن کرد. ایشان با تمسک به آیه ۱۲۲ سوره توبه ـ آیه
نَفْر ـ پس از نزدیک به بیست سال تلاش علمی و عملی، در سال ۱۳۴۸ قمری، به زادگاه
خویش بازگشت تا قوم خویش را انذار کند. البته ناگفته نماند که مادر مؤمنه اش در تصمیم
ایشان بر بازگشت به ایران، تأثیر فراوان داشت. ایشان در نامه ای محبت آمیز به آیت اللّه
کوهستانی چنین نوشت: «پسرم! اکنون در حالتی هستم که دوری تو مرا بی تاب کرده؛ بدان
حد که در حال نماز، به یادت می افتم… و اشک از دیدگانم جاری می گردد. از این رو، دوست
دارم هر چه زودتر باز گردی».

گام بزرگ

مهم ترین خدمت و جهاد علمی آیت اللّه کوهستانی در عرصه علم ودین، تأسیس حوزه علمیه
در زادگاهش کوهستان بود. او وقتی از نجف بازگشت، همه دغدغه اش این بود که چگونه
وظیفه خود را انجام دهد. سرانجام با توکل به خداوند، تصمیم به تأسیس حوزه علمیه و
تربیت و پرورش نسل جوان گر