پاورپوینت کامل نیکی ماندگار(روز وقف) ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیکی ماندگار(روز وقف) ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیکی ماندگار(روز وقف) ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیکی ماندگار(روز وقف) ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۷۱

وقف در یک نگاه

وقف، کار نیکی است که در سامان دهی زندگی فردی و اجتماعی، نقش فراوانی دارد. این نهاد، در
دوره های پیش از اسلام وجود داشته و پس از اسلام، با تأثیرپذیری از جهان بینی اسلامی، به
صورت استوار و جهت دار مطرح می شود و در زمینه های مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی
و… به جریان خود ادامه می دهد.

در مجموع، با نهاد وقف، مراکز مختلف آموزشی، فرهنگی، بهداشتی و اقتصادی ایجاد
می گردد که افزون بر آن که در شهرنشینی جوامع ـ که از مؤلّفه های توسعه اقتصادی است ـ نقش
قابل توجّهی دارد، نوعی برجستگی دینی، تاریخی و اقتصادی به شهرها خواهد بخشید و توسعه
را، همراه با عدالت اجتماعی به ارمغان خواهد آورد.

تعریف

وقف، در لغت به معنای ایستادن و پایندگی و در اصطلاح، نگه داشتن اصل مال و رها کردن منافع
آن، برای مصرف در کارهایی است که سود همگانی دارد. علامه حلی در این باره می فرماید:
«وقف، آن است که اصل مال را نگه دارند و تا اصل مال هست، منافع آن را در راه خیر مصرف
کنند». گروهی سرچشمه این تعریف را، حدیثی می دانند که از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نقل شده
است که فرمود: «اصل مال را نگه دارید و منافع آن را جاری سازید.»

وقف سنّتی عمومی

عمل وقف، به دین مبین اسلام اختصاص ندارد و در میان دیگر ادیان نیز رواج داشته و دارد.
اوقاف حضرت ابراهیم علیه السلام که تا امروز نیز باقی مانده، خود بهترین دلیل بر این است که وقف،
پیش از اسلام نیز وجود داشته است.

حضرت امام خمینی رحمه الله در کتاب البیع وقف را یک امر عقلایی دانسته اند که میان پیروان تمام
ادیان و چه بسا غیر پیروان ادیان نیز مرسوم بوده است.

در کشورهای غربی و حتی نقاط دور افتاده استرالیا و آفریقا و در میان سرخ پوستان آمریکای
جنوبی نیز، این سنت وجود داشته که موقوفاتی را برای پرستش گاه ها و کلیساها اختصاص
می داده اند. در مصر باستان، یونان، چین، هند، ژاپن، روم و فلسطین پیش از اسلام، موقوفاتی بوده
که از درآمد آن ها، برای جریان کار معبدها، صومعه ها و….و نیز بازسازی آن ها و گذران زندگی
اسقف ها، برهمن ها و کاهن ها و ادامه خدمات لازم به برخی از دانش آموزان مدارس، بهره می گرفتند.

اسلام و وقف

وقف پس از اسلام، با تأثیرپذیری از جهان بینی اسلامی، به صورتی استوار و جهت دار مطرح شد
و هم چون چشمه سار غیر خواهیِ خداپسندانه و مردم گرایانه، به جریان خود ادامه داد. این عمل
نیک، به رغم این که در دوره های مختلفِ خلفا و شاهان، دستخوش فراز و نشیب هایی بوده، در
زمینه های گوناگون گسترش یافت. شگفت زده می شویم وقتی می شنویم که جریان پرشتاب
خیراندیشی مردمی، در بستری که دین اسلام و مذهب شیعه فراهم کرده بود، به قدری گسترش
می یابد که در دوران شاه سلطان حسین صفوی، دیگر جایی برای وقف نبوده و حتّی هم زیستی
مسالمت آمیز با ارامنه و کلیمیان، این شور همگانی را به میان پیروان دیگر ادیان نیز کشانده بود.

موارد وقف

نگاهی به موارد وقف، نشان می دهد که افزون بر کارهای بزرگی هم چون ایجاد کارخانه ها،
راه ها، پل ها، مدرسه ها و مسجدها، مواردی نظیر تهیه دانه پرندگان آزاد در روزهای برفی
زمستان را نیز در برمی گیرد که از بلندی اندیشه واقفان نیک اندیش حکایت می کند. آن ها، فکر
خیرخواهانه خود را، در بستر زمان، در قالب های متنوّعِ خرد و کلان، لباسِ تحقق می پوشاندند.

رویکردهای وقف

۱. رویکرد اجتماعی

سنّت نیکوی وقف، یکی از مصداق های آشکار نیکوکاری و غیرخواهی است که انسان، با
بهره گیری از آموزه های پیامبران، از دیرباز آن را بنیان نهاده و در صحنه حیات اجتماعی، به
ودیعت گذاشته است. در وقف، دو بُعد خوددوستی و نوع دوستی انسان، به منصه ظهور می رسد.

الف) خوددوستی

یکی از هنرهای اسلام به منظور نفوذ بیش تر در انسان، استفاده از خوددوستی یا حُبّ نفس است.
خداوند متعال در آیات مختلف، به انسان عنوان می کند که اگر خودت را دوست داری، به انجام
واجبات و ترک محرّمات همّت گمار. در وقف نیز از بُعد خوددوستی انسان استفاده کرده و
عضویت در این نهاد را، راهی می داند که در آن، نام انسان و مالکیت اموال و دارایی های او، تا ابد
تضمین می شود. وقتی انسانی ببیند که مثلاً فردی پانصد سال پیش چیزی را وقف کرده که سودی
مادی یا معنوی را به مردم می رساند و در حال حاضر هم از او به نیکی یاد می شود، این احساس
برایش پیش می آید که راهی وجود دارد که انسان بتواند عمر خود را بسیار طولانی کند و به قول
سعدی، «مرد نکونام» باقی بماند.

وقف، تکریم واقف

اسلام، احترام خاصی برای فرد مسلمان قایل شده، به او حق قانون گذاری داده است؛ به طوری که
او با تنظیم وقف نامه، می تواند قوانین و مقرراتی را وضع و مال مورد وقف و متولّی آن را معیّن و
موارد مصرف را مشخص کند که پس از احراز شرایط، به عنوان قانون شرعی و رسمی به حساب
می آید. این قانون ـ که از تکریم انسان در اسلام حکایت دارد ـ قانونی ارجمند و