پاورپوینت کامل در قلمرو آفتاب(خشنودی به خواست الهی) ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در قلمرو آفتاب(خشنودی به خواست الهی) ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در قلمرو آفتاب(خشنودی به خواست الهی) ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در قلمرو آفتاب(خشنودی به خواست الهی) ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۰

مفهوم خشنودی به رضای پروردگار

رضا، به معنای خشنودی است؛ یعنی مؤمن به آنچه پروردگار برای او مقدر نموده، راضی باشد و هر چه را برایش پیش می آید، خوشایند پندارد و آن را هدیه ای از طرف پروردگار خویش تلقی نماید؛ خواه امری خوشایند باشد که همگان از آن خرسند می شوند و خواه امری ناخوشایند که بیشتر مردم از آن گریزان اند. نگاشته اند: روزی شخصی خدمت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله رسید و پرسید: معنای رضا چیست؟ آن را برای من شرح دهید. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با لبخند شیرینی بر لب، پاسخ فرمود: «جبرئیل امین از سوی خدا، جایگاه وارسته رضا را برایم این چنین بیان کرد: فرد خشنود به خواست پروردگار کسی است که از خدای خود ناخرسند نشود؛ خواه دنیای خوبی داشته باشد و خواه دنیای خوبی نداشته باشد و دیگر اینکه به نیکیِ اندک خود در برابر خواست خدا راضی و مغرور نشود».

نشانه مؤمنان راستین

فرد مؤمن، هر پیشامدی را به تقدیر الهی نسبت می دهد و آن را خارج از سیطره قدرت پروردگار خویش نمی پندارد. او آگاهانه پا در مسیری می گذارد که هر رخداد ناگواری برایش شیرین و هر ضایعه ای برایش غیر اسفناک جلوه می کند؛ چرا که یقین دارد هر چه برایش مقدّر شده؛ اعم از ناگوار و خوشحال کننده، چیزی جز خیر و صلاح او نیست. او می داند که پروردگار جهانیان، مهربان ترینِ مهربانان است و هرگز بر بنده خود، چیزی جز خیر و نیکی نمی پسندد. از این رو، رضایت مندانه به خواسته های خدای خود گردن می نهد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در این باره می فرماید: «خدای بلندمرتبه و بخشایشگر می فرماید: من بنده مؤمنم را به هر سویی که خیر اوست، می گردانم. پس باید به خواست من خشنود باشد و بر سختی هایی که برایش برگزیده ام، شکیبا بوده و نعمت هایم را سپاس گزارد. در این صورت ای محمد، بدان که نامش را در شمار بندگان راستین خود خواهم نوشت». از امام صادق علیه السلام پرسیدند: مؤمن را با چه نشانه ای بشناسیم؟ فرمود: با تسلیم بودن به امر خداوند و خشنود بودن به هر چه از شادی و ناخرسندی از سوی خدا به او می رسد».

گامی سترگ در سلوک

پروردگار مهربان به پاس واکنش مثبتی که بنده در برابر ناملایمات زندگی از خود نشان می دهد، بر درجات وی می افزاید و او را نزد خود گرامی می دارد. مؤمن نیز خشنودی بر ملایمات را، گامی به سوی ربانی شدن خویش انگاشته و بر آتش عشق خود می افزاید؛ به گونه ای که جز زیبایی نبیند و جز بر عشق خود نیفزاید.

یکی درد و یکی درمان پسندد

یکی وصل و یکی هجران پسندد

من از درمان و درد و وصل و هجران

پسندم آنچه را جانان پسندد

پله پله از نردبان سلوک بالا می رود و به نور نزدیک تر می شود. از این رو، حاضر است سخت ترین مشکلات را ببیند و آن را بر خود هموار سازد. امام صادق علیه السلام فرمود: «در شگفتم از مؤمنی که پروردگار بزرگ هیچ سرنوشت بدی را برای او رقم نزد، مگر اینکه خیر او را خواسته است. پس بداند که اگر او را تکه تکه نمایند، چیزی جز خیر او نبوده و اگر تمام زمین را از مشرق تا مغرب به او بدهند، باز هم خیر او بوده است».

برترین درجه ایمان

امام سجاد علیه السلام فرمودند: «زهد ده درجه دارد که بالاترین درجه آن، دوری از گناه است و بالاترین درجه دوری از گناه، یقین به پروردگار بوده و بالاترین درجه، با نخستین و پایین ترین درجه از خشنودی به خواست خدا مساوی است». آری، همان گونه که بنده مؤمن، به خواست پروردگار خویش راضی است، پروردگار جهانیان نیز او را از خود راضی خواهد ساخت و همان طور که مؤمن، خدای خویش را برترین می داند، خدای نیز وی را جزو برترین ها به شمار می آورد. نگاشته اند: روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به گروهی از اصحاب خویش که گرد هم نشسته بودند، فرمودند: شما کیستید؟ پاسخ دادند: ما گروهی از مؤمنان هستیم. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از آنان پرسید: نشانه ایمان شما چیست؟ گفتند: به هنگام ناگواری ها، شکیبایی پیشه می سازیم و به گاه گشادگی و خرسندی، شکر نعمت به جا می آوریم و به آنچه پروردگار بر ما بپسندد، راضی و خشنود هستیم. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «به پروردگار کعبه سوگند که شما مؤمن اید».

تأثیر خشنودی به خواست خد

هر گاه مؤمن، در پرتو خرسندی از خواست پروردگارش، هر خوشی و ناخوشی را شیرین و دلپذیر پندارد، هرگز غمی استواری اش را نخواهد زدود و هیچ توفانی، بیکران بردباری اش را نخواهد در نوردید؛ او آینه رضا به دست گرفته و غم و شادی را یکسان پسندیده است. او دلش از آشوب های تهی زندگانی فارغ می شود و در برابر مشکلات، از خود سستی نشان نمی دهد.

آورده اند: روزی جمعی از یاران امام باقر علیه السلام در منزل ایشان مهمان بودند. آن روز یکی از فرزندان امام، سخت بیمار و بستری بود. امام نگران حال فرزند بود و آثار نگرانی در چهره اش خوانده می شد. پس از ساعتی به امام اطلاع دادند که فرزندتان از دنیا رفت. امام داخل اتاق مجاور رفت و پس از چند لحظه، دوباره نزد میهمانان بازگشت، ولی اثری از نگرانی در چهره ایشان دیده نمی شد. حاضران تعجب کردند. از امام پرسیدند: وقتی نزد شما آمدیم، نگران حال فرزندتان بودید ولی چگونه است حال که او از دنیا رفته، دیگر ناراحت و نگران نیستید؟ امام فرمود: ما نیز دوست داریم که عزیزانمان در سلامت و تندرستی بسر برند، ولی وقتی خواست خدا در رسد، خشنودی به خواست او را بیشتر دوست داریم».

هم نشینان بهشتی پیامبران

امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند به حضرت داوود علیه السلام وحی کرد که نزد شخصی برود و به او مژده دهد که هم نشین او در بهشت خواهد بود. داوود علیه السلام به خانه آن مرد رفت و او را از فرمان و مژده خداوند آگاه ساخت، ولی وی بسیار شگفت زده شد که چگونه ممکن است او به پاداشی چنین دست یافته باشد. از این رو، از راز این مژده بزرگ پرسید، وی پاسخ داد: «من فردی هستم که هر گاه ناگواری و رنجی برایم پیش آید، هر قدر سخت و طاقت فرسا باشد، هرگز از خدا ن