پاورپوینت کامل شهادت امام موسی کاظم علیه السلام ;آسمان در بند ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شهادت امام موسی کاظم علیه السلام ;آسمان در بند ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شهادت امام موسی کاظم علیه السلام ;آسمان در بند ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شهادت امام موسی کاظم علیه السلام ;آسمان در بند ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۷۶

هفتمین ستاره هدایت

امام موسی کاظم علیه السلام ، هفتمین ستاره هدایت در آسمان امامت و نهمین گل از شاخسار عصمت
است. ایشان در سال ۱۲۸ ق در سرزمین اَبْواء در نزدیکی شهر مدینه متولد شدند و جهان را به نور
حضور خود منور ساختند. آن حضرت در بیست سالگی با شهادت جان سوز پدر بزرگ وار خود
امام جعفر صادق علیه السلام ردای امامت را بردوش گرفتند. مدت امامت آن امام هُمام ۳۵ سال بود که
سرشار از فشارها و آزار حاکمان جابرپیشه آن زمان بود که بر آن یگانه عصر، ظلم بسیاری روا
کردند. سلام و درود خدا بر او و بر همه اهل بیت عصمت باد.

کاظم، فروبرنده خشم

حضرت موسی بن جعفر علیه السلام پیشوای هفتم مسلمانانْ به القابی چون کاظم، صالح، صابر و امین
لقب یافته بود، ولی مشهورترین لقب ایشانْ کاظم، یعنی فروبرنده خشم است. ظلم و ستمی که در
زمان خلافت حاکمان عباسی بر آن حضرت رفت، بسی بیش تر و سخت از آن است که در قلم
آید، ولی آن امام هُمام در کنار تحمل همه این مرارت ها، صبر پیشه کرد، خشم خود را فروبرد و با
دشمنانْ با بردباری رفتار نمود و بدین جهت، به «کاظم» شهرت یافت. درود و رحمت و برکات
خداوندی بر او و نیاکان پاکش باد.

آغاز امامت

شهادت امام جعفر صادق علیه السلام در زمان خلافت منصور دوانیقی، خلیفه ستمگر عباسی و به فرمان
او واقع شد. با شهادت آن امام بزرگ وار، فرزندش امام موسی کاظم علیه السلام به امامت رسید و از همان
روزهای آغازین امامتْ با ستمگری و دشمنی های این خلیفه سیاه دل عباسی رو به رو شد، ولی
امام با منش هوشیارانه و حکیمانه، به رسالت بزرگ و الهی خود پرداخت و ۳۵ سال، بار امامت را
در آن دوران اختناق و خفقان بر دوش کشید.

هشیاری امام

منصور دوانیقی، خلیفه ستم کار عباسی، پس از به شهادت رساندن امام جعفر صادق علیه السلام در نامه ای
خطاب به فرمان دار مدینه، محمد بن سلیمان، دستور داد: «اگر جعفر بن محمد شخصی را
جانشین خود قرار داده، او را احضار کن و گردنش را بزن.» پس از مدتی نامه ای از فرمان دار به
دست او رسید که چنین گزارش داده بود: «جعفر بن محمد ضمن وصیت نامه خود، پنج نفر را
وصی خویش قرار داده است که عبارتند از: منصور دوانیقی خلیفه وقت، فرمان دار مدینه محمد
بن سلیمان، عبداللّه و موسی بن جعفر فرزندانشان و حمیده همسر آن حضرت». بدین وسیله،
توطئه خلیفه عباسی بر ضد امام بی نتیجه ماند و به خواست خدا، هشیاری و دانایی امام صادق علیه السلام ،
از گسستن رشته امامت پیش گیری کرد و امام موسی بن جعفر علیه السلام که بارها در میان دوستان از
سوی پدر بزرگ وارش به عنوان جانشین معرفی شده بود، به امامت رسید.

حوزه علمی امام

امام موسی کاظم علیه السلام با علم بی پایان امامتْ به خوبی می دانست که هرگونه اقدام بر ضد خلفای
عباسی، به سود علویان و جامعه اسلامی نیست، پس به شیوه پدر بزرگ وارش و در ادامه راه آن
امام هُمام، ضمن رهبری مخفیانه جامعه اسلامی، به پرورش شاگردان و تشکیل حوزه های علمی
پرداخت. دوران امامت امام کاظم علیه السلام آغاز اختناق و فشار حکومت عباسیان بود و به همین دلیل،
وسعت حوزه درسی امامْ به گستردگی حوزه امام جعفر صادق علیه السلام نبود، ولی به برکت آنْ مکتب
علمی امام صادق علیه السلام شکوفایی خود را حفظ کرد و گروه زیادی از یاران امام در آن حاضر شده، به
کسب علم پرداختند.

اختلاف در شناخت امام

پس از شهادت امام جعفر صادق علیه السلام درباره امامت بعد از ایشان در جامعه علویان اختلافات
بسیاری پدید آمد. دلایلی چون شدت اختناق منصور دوانیقی درباره علویان، احتمال فشارها و
آزارهای آنان در صورت تعیین علنی امام بعدی، داعیه امامت از سوی دیگر فرزندان امام
صادق علیه السلام و پراکندگی شعییان، باعث شد که این سردرگمی ها پدید آید. البته امام صادق علیه السلام در
زمان حیات خودْ بارها و از راه های مختلف در شناساندن امام بعدی و پیش گیری از این
انحراف ها به طور مخفیانه تلاش کردند و به همین دلیل هم بود که بسیاری از بزرگان و اهل دقت
و علم؛ چون هشام بن سالم، هشام بن حکم، اَبان بن تَغلب، محمد بن نعمان و بسیاری دیگر از
دانشمندانْ امامتِ امام موسی کاظم علیه السلام را پذیرفتند.

برخوردهای سیاسی

دوران امامت پیشوای هفتم، امام موسی کاظم علیه السلام ، دورانی سرشار از خفقان و ظلم و فشار بود. آن
امام بزرگ وار که در راه حفاظت از علویان و پاسداری از امت رسول خدا صلی الله علیه و آله موظف به تقیه بود،
در عین تقیه در برابر حُکّام جور، گاه با برخوردی سیاسی، چهره غیراسلامی حاکمان عباسی را
افشا می ساخت؛ چنان که گویند: روزی هارون به زیارت مرقد مطهر رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده و گفت:
«سلام بر تو ای رسول خدا؛ سلام بر تو ای پسرعمو». در این هنگام، حضرت موسی بن جعفر علیه السلام
که در آن مجلس حاضر بود، پیش آمد و خطاب به رسول خدا این گونه سلام کرد که: «سلام بر تو
ای پدر». با شنیدن این سخن، رنگ از رخسار هارون پرید و خطاب به امام گفت: «به راستی که
این مایه افتخار توست» و امامْ با این عمل، بر حق نبودن هارون را در جمع مردم افشا، و حقانیت
خویش را اثبات کردند.

دوران خفقان

با وجود آن که امام موسی کاظم علیه السلام دوران امامت خود را در تقیه طی می فرمود و مخفیانه به
رهبری امت رسول خدا صلی الله علیه و آله می پرداخت و یاران امام نیز اعتقادشان را به امام در نهان بیان
می کردند، ولی گاه افشای گوشه ای اندک از این اعتقاداتْ گرفتاری های برای امام و جامعه
مسلمانان پدید می آورد که از جمله، زندانی شدن امام و سرانجام شهادت مظلومانه آن حضرت
بود. این سخت گیری ها و فشارها، نشان از هراس و وحشت حکّام جور از امام و امت اسلامی
بود.

فریب کاری خلیفه

هارونْ خلیفه ستمگر و حیله گر عباسی، در عین سخت گیری و قساوت درباره امام موسی
کاظم علیه السلام و یارانشْ همواره سعی در فریب افکار عمومی و توجیه اعمال خود داشت؛ چنان که
روزی که به قصد سفر حج به مدینه رفته بود و به علت آگاهی از فعالیت های پنهانی امام قصد
توقیف و زندانی کردن ایشان را داشت، به کنار مرقد مطهر رسول خدا صلی الله علیه و آله رفته و خطاب به پیامبر
گفت: «ای رسول خدا، من از آن چه می خواهم انجام بدهم عذر می خواهم. می خواهم موسی بن
جعفر را دستگیر کرده، به زندان بیندازم؛ زیرا او می خواهد میان امت تو اختلاف اندازد و خون
آن ها را بریزد» و در نگاه مردم که در پی علت زندانی شدن امام بودند، تفرقه افکنی میان امت، دلیل
قانع کننده ای به نظر می رسید و بدین ترتیب، اعمال زشت هارون توجیهی منطقی می یافت.

حکومت امام بر دل ه

هر چند هارون خلیفه عباسی، فردی بسیار ستمگر بود و جامعه اسلامی را در اختناق و فشار
زیادی فرو برده بود، ولی باز هم حکومت امام موسی کاظم علیه السلام بر دل های مسلمانان و توجه و
احترام مردم به آن حضرتْ به قدری بود که دستگیری ایشان توسط هارونْ به اجبار می بایست با
فریب کاری ها و توجیه های دروغینی همراه شود تا موجب خشم عمومی نشود و دستگاه هارون
مورد تنفر عمومی قرار نگیرد و این با وجود تقیه های امام، نشان حکومت باطنی آن حضرت و
رهبری ایشان بر دل های امت اسلامی بود.

مبارزه با انحرافات

دوران امامت امام موسی کاظم علیه السلام ، پر بود از رواج فرقه های نو بنیاد و اختلافات فقهی و کلامی که
غالبا دشمنانْ به قصد تحریف دین اسلام در جامعه به راه می انداختند. امام در کنار تقیه و
پنهان کاری های ضروری، در برابر ایجاد این فرقه ها و رواج اختلافات و شبهات علمی، به شدت
ایستادگی کرده و باآن مقابله کردند. ایشان گاه شخصا با اه