پاورپوینت کامل روز جهانی جوانان ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روز جهانی جوانان ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روز جهانی جوانان ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روز جهانی جوانان ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۶۵

یک شنبه

۲۱ مرداد ۱۳۸۶

۲۸ رجب ۱۴۲۸

۱۲ . Out . 2007

اشاره

جوانی، پرنشاط ترین و زنده ترین و در عین حال فریبنده ترین فصل از روزهای زندگی انسان
است. به همین دلیل، توجه به آن و بهره مندی بیشتر و بهتر از آن، اهمیت ویژه ای دارد.
انسان موفق کسی است که از موتور پرانرژی و پرشتاب جوانی برای حرکتی تند و موفق در
مسیری درست به سوی هدفی معیّن بهره گیرد. بسیاری از افراد بشر این دوران پرنشاط و
مهم را در میان سرمستی های زمانه به غفلت می گذرانند و آن را بی هیچ بهره ای از دست
می دهند. این مقاله دربردارنده هشدارهایی است در مورد از دست دادن فرصت جوانی،
غافل بودن از هدف، حرکت شتاب زده و بی ثمر، بی برنامگی، مُدگرایی و… .

گوهر گران قدر

چه شیرین است داشتن ها پس از نداشتن ها! چه لذت بخش است توانستن در پی نتوانستن! چه شوری
دارد به قله رسیدن! به اوج رفتن و در بلندی بودن! همه این لذت ها و شورها در جوانی جمع است؛ در
اوج قدرت بودن، بر بلندای سلامت و نشاط ایستادن، در اوج سرزندگی و نیرومندی زیستن. هر چند
این قانون زندگی دنیاست که هر فرازی، فرودی دارد و اوج جوانی هم پس از خود، فرود پیری را به
دنبال می کشد. زیان دیده کسی است که شیرینی ها و سرمستی های جوانی، او را از فردای کهن سالی
بی خبر و غافل گذارد و اگر نبود این فردای پیری، کسی قدر جوانی را نمی دانست، چنان که مولای
متقیان، امام علی علیه السلام می فرماید: «دو چیز است که فضل و برتری آنها را نشناسد مگر آنکه آنها را از دست
بدهد: جوانی و عافیت.» گاهِ پیری، برای دانستن قدر جوانی، دیر است و جز حسرت راهی نیست.

چرخ های گردنده جامعه

جامعه، مجموعه ای است از چرخ های گردنده که در کنار هم و همراه با هم می گردند و جامعه را پیش
می برند. هر روز چرخ هایی فرسوده می شوند و چرخ هایی تازه تر جای آنها را می گیرند. مفید بودن، فعال
بودن و زنده بودن یک عضو در جامعه، نیازمند داشتن شخصیتی واحد، پسندیده و متناسب با اجتماع
است و دوران جوانی، زمان ساختن و انسجام بخشیدن به شخصیت درونی است. در این دوران است که
باید از میان کشمکش های درون و حس های مختلف درونی، یک شخصیّت واحد انتخاب شود، ساخته
شود و پرورش یابد. یافتن یک شخصیت استوار بر پایه مبناهای درست و متناسب با جامعه، دری است
به سوی آینده ای روشن و موفق و دست یافتن به حضوری فعال و پرثمر در جامعه.

پایه های ساختاری شخصیت

ساختار شخصیت فرد، با نگاه او به هستی و با نگرش و علاقه ها و سلیقه های او ارتباط مستقیم و
تنگاتنگ دارد. شخصیت آدمی، آینه ای از افکار درونی، علاقه ها و ارزش های مورد توجه اوست. آنچه
فرد به آن می اندیشد یا به آن علاقه مند است یا برای آن ارزشی خاص در نظر می گیرد، انسانی خاص و
متمایز از او می سازد که با دیگر افراد جامعه، متفاوت بوده و کاملاً متناسب با درون اوست. از آنجا که آغاز
شکل گیری شخصیتی فرد و پرورش آن با دوران جوانی هم زمان است، توجه به نوع نگاه به هستی و
علاقه ها و ارزش ها در این دوران بسیار مهم است. توجه کافی به این امور و اندیشیدنی درست و واقعی
درباره آنها و در مسیر مشخص قرار دادن افکار، علاقه ها و ارزش ها، می تواند شخصیتی رشد یافته و
پرثمر در فرد به وجود آورد که ضامن پیروزی و موفقیت او در جامعه است.

فصل گشودن پنجره ها

فصل بهار آمده است. پنجره ها را بگشای و آن سوتر را نگاه کن. امروز روز توست. روز باز کردن پنجره ها.
فصل پرنشاط جوانی. دوران کودکی، دوران زندگی در جمع خانه و خانواده گذشت. اکنون فصل آشنایی
با خانواده ای بزرگ تر است. فصل آشنایی با خانواده بزرگ جامعه. تجربه تازه جامعه، شیرین است.
دیدنی های تازه تر، افکار متفاوت، راه های مختلف.

امروز برای تو، روز انتخاب و گزینش است. باید آنچه را برای امروزت ضروری تر و مفیدتر و برای
آینده ات پرثمرتر، برگزینی. برخی از علاقه ها فدای ارزش ها می شود. بعضی از لذت ها برای رسیدن به
هدف زیر پا نهاده می شود، ولی تو هدف، راه و سوی حرکت را انتخاب می کنی و پیش می روی. پس
به هوش که با چشم باز برگزینی و بشتاب که آینده سخت چشم به راه توست.

با شتاب به سوی هدف

هر فردی در هر مسیری که گام می نهد، بی گمان هدفی را برگزیده است. حتی کسی که همواره به
خوردن و خوابیدن و سستی، روزگار می گذراند، لذت و آسودگی را انتخاب کرده است، ولی ارزش هر فرد
به هدفی است که برمی گزیند.

دوران جوانی، آغاز راه و زمان اندیشیدنی عاقلانه و واقعی به هدف است. هدف برای جوان، مسیر
حرکت را تعیین می کند. پس چون دوران جوانی، دوران نشاط و تحرک است، اگر حرکت مشخص
زندگی از همان آغاز در مسیر معیّن و به سوی هدفی مشخص آغاز شود، لحظه رسیدن به هدف بسیار
نزدیک می شود. البته هر کس، فقط و فقط یک بار فصل پرنشاط جوانی را تجربه می کند.

همت بلند، ولی واقعی

در انتخاب هدف به همان اندازه که بزرگی اندیشه و بلندهمتی، ارزشمند و مهم است، واقعی بودن، قابل
دست رس بودن و در حد امکان بودن آن نیز مهم به نظر می رسد. اگر هدف جوانِ لبریز از شور و نشاط،
بیشتر از توان و قدرت واقعی او باشد، نه تنها انگیزه اش را تقویت نمی کند، بلکه چه بسا موجب سقوط
ناگهانی و پژمردگی او شود. آیه ۲۸۶ سوره بقره می فرماید: «خداوند به هیچ کس بیش از قدرت او تکلیف
نمی کند.» واقع بینی و در نظر گرفتن توان و امکانات، در کنار بلندهمتی و دوراندیشی، از نکات مهم
انتخاب صحیح در آغاز راه است.

خمیرمایه ای شکل نیافته

رفتار، پس از تکرار مرتب، به عادت تبدیل می شود و عادت های انسانی، تنها تا زمانی که درون آدمی
هنوز به طور کامل شکل نیافته باشد، قابل تغییرند. هرچه بر تعداد روزهای زندگی افزوده می شود،
درون فرد شکل یافته تر و عادت های او تغییرناپذیرتر می شود، به گونه ای که مولایمان امام حسن
عسکری علیه السلام ، برگشتن از عادتی را که بدان خو گرفته اند، مثل معجزه و خرق عادت طبیعی می داند.

خمیرمایه نرم، شکل نیافته و آماده جوان، زمینه ای است برای ایجاد عادت های نیک و پاک کردن
یا تغییر دادن عادت های ناپسند دوران کودکی و نوجوانی و شکل دادن درون بر اساس رفتارها و
عادت های پسندیده، مفید و مطلوب و این فرصتی است که به زودی از دست می رود.

زنگ تفریح

دوران جوانی، دوران ارزشمند و پرثمری است که لحظه لحظه آن را باید دریافت، ولی انسان در هر
دوره، به اوقات فراغت و استراحت نیازمند است. امام رضا علیه السلام در بیانی حکیمانه، اوقات روز را به چهار
دسته تقسیم می فرماید: ساعتی برای عبادت، ساعتی برای کار، ساعتی برای هم نشینی با دیگران و
ساعتی برای تفریح و استراحت. آن گاه توصیه می فرماید که از نشاط ساعت های تفریح، نیروی لازم را
برای انجام وظایف ساعت های دیگر تأمین کنید.

پس اوقات فراغت جوان، ساعتی است برای کسب نیرو و نشاط برای استفاده بهتر از ساعت های
دیگر. تفریح مناسب هم تفریحی است که تنها یک چهارم از وقت را به خود مشغول کند؛ نشاط آفرین
باشد و نه کسل کننده و سرمایه بدنی برای انجام وظایف باشد، نه مایه