پاورپوینت کامل درگذشت محی الدین ابن عربی ; خلاصه کتاب شهره عارفان ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درگذشت محی الدین ابن عربی ; خلاصه کتاب شهره عارفان ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درگذشت محی الدین ابن عربی ; خلاصه کتاب شهره عارفان ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درگذشت محی الدین ابن عربی ; خلاصه کتاب شهره عارفان ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۹۵

چهارشنبه

۲۶ اردی بهشت ۱۳۸۶

۲۸ ربیع الثانی ۱۴۲۸

۱۶ . May . 2007

چکیده

بدون تردید، ابن عربی، یکی از بزرگ ترین عارفان تاریخ است. او با آثار گران بهای خود،
بر عرفان نظری تأثیر فراوان نهاد و بسیاری از عارفان بعدی، از آثار او بهره بردند. در
این مقاله، به مناسبت درگذشت او، به تلخیص کتاب شهره عارفان با این مشخصات
کتاب شناسی می پردازیم:

محمد بدیعی، شهره عارفان، قم، مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما، چاپ اول،
۱۳۸۳، ۱۹۰ صفحه.

کودکان و نیاکان

محمد بن علی بن محمد بن احمد بن عبداللّه بن حاتم طایی، معروف به محیی الدین، در شب
دوشنبه هفدهم ماه رمضان سال ۵۶۰ ه . ق در شهر مرسیه، یکی از شهرهای اندلس (اسپانیای
امروز) در خانواده مذهبی به دنیا آمد. خاندان او در اصالت، نجابت، ثروت، دانش و زهد شهره
بود. جد اعلای وی، حاتم طایی، مرد بخشنده و سرشناس عرب، پدرش، علی بن محمد، از
بزرگان فقه و حدیث و از مردان برجسته و سرشناس مرسیه و مادرش، زنی پرهیزکار به نام نور
بودند. او در هشت سالگی به همراه خانواده اش به شهر اشبیلیه، پایتخت اندلس رفت و دروس
مقدماتی را در آن شهر فرا گرفت. ابن عربی، قرآن را با قرائت های هفت گانه آموخت و سپس در
محضر استادان ماهر، به فراگیری علوم زمانش همت گماشت.

عارف بلندآوازه

ابن عربی بر اثر عبادت و تزکیه روح، به زودی عارفی بلندآوازه گشت؛ آن گونه که عارفان و
بزرگان زمان، از جمله فیلسوف بزرگ، ابن رشد قرطبی، خواستار ملاقات با او بودند. ابن عربی
مسافرت ها و ملاقات های زیادی داشت. او به هر جا می رفت، مورد توجه دانشمندان، مردم و
حاکمان قرار می گرفت. محیی الدین تا پایان عمر با وجود ضعف قوای جسمانی، همچنان به کار
نوشتن و عبادت و ریاضت پرداخت و سرانجام در ۷۸ سالگی، در شب جمعه ۲۸ ربیع الثانی
سال ۶۳۸ ه . ق در شهر دمشق، میان خویشان و پیروانش از دنیا رفت. آرام گاه ابن عربی از گذشته
تا کنون، زیارت گاه عارفان و ارادتمندان اوست.

استادان و آثار

زندگی و منش محی الدین ابن عربی، از شگفتی های روزگار است. برخی معتقدند در تاریخ
عرفانی اسلامی، کسی در گستردگی اطلاعات، فراوانی استادان و بسیاریِ تعداد نوشته به پایه وی
نمی رسد. وی بر اثر تلاش و تکاپوی فراوان، توانست از محضر استادان سرشناس زمان خود
بهره برد و از آنان اجازه نقل حدیث بگیرد که شمارشان به هفتاد کس می رسد. ابن عربی از
پرمایه ترین و پرکارترین نویسندگان است و هیچ یک از نویسندگان جهان اسلام، چون ابن سینا و
غزّالی در فراوانی اثر، با وی برابری نمی کنند. او توانست نظام فکری جداگانه و ویژه ایجاد کند که
هنوز هم محور بینش های عرفانی در جهان اسلام است. برخی، تعداد نوشته های وی را ۸۴۸
کتاب و رساله دانسته اند.

امام خمینی رحمه الله و ابن عربی

امام خمینی رحمه الله در آثار عرفانی خود، از محی الدین به بزرگی یاد می کند و عنوان هایی چون شیخ
کبیر، شیخ عارف، بزرگ مرد و خُلّص شیعیان امیرمؤمنان علیه السلام را به او نسبت می دهد و او را به
عنوان یکی از بزرگان عرفان می ستاید. اصل مباحث ابن عربی برای امام قابل قبول است، ولی در
بعضی موارد با او اختلاف نظر دارد که به نقد آنها می پردازد و نمونه هایی از آن را در کتاب
تعلیقات علی شرح فصوص الحکمه ایشان می توان مشاهده کرد. از این روست که می بینیم ایشان
در نامه به گورباچف، کتاب های عرفانی محی الدین را به عنوان یکی از منابع شناخت اسلام
معرفی می کند که می تواند خلأ عقیدتی و فرهنگی حاصل از سقوط مارکسیسم را پر کند.

شهید مطهری و ابن عربی

شهید مطهری به ابن عربی توجه دارد و در موارد بسیاری درباره وی اظهار نظر کرده است. استاد
شهید که از ابن عربی با عنوان «اعجوبه عجیب روزگار» یاد می کند، معتقد است محی الدین،
عرفان را وارد مرحله جدیدی کرد و به صورت یک علم و مکتب درآورد و به نهایت تکامل خود
رساند. به همین