پاورپوینت کامل پیام هایی به مناسبت شهادت امام رضا(ع) ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیام هایی به مناسبت شهادت امام رضا(ع) ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیام هایی به مناسبت شهادت امام رضا(ع) ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیام هایی به مناسبت شهادت امام رضا(ع) ۱۰۸ اسلاید در PowerPoint :

۶۰

هشتمین مظلوم

ماه صفر به پایان می رسد. شهادت امام هشتم در آخرین روز این ماه، پایان دو ماه سوگورای است. از آغاز محرم،
سرشک غم باریده ایم، تا عاشورا، اربعین، بیست وهشتم صفر و سرانجام روز شهادت حضرت رضا علیه السلام . اینک
جهان تشیع در سوگ غریب خراسان است، والا مردی که در راه آرمان، و برای کسب خشنودی حضرت حق،
شکیبا و استوار، رضای الهی را به جان پذیرفت و رهروان طریق توحید را تا رسیدن بر قله های شرف و وادی
رستگاری رهنمون شد. هشتمین مظلوم، عصاره ایمان و هدف، آمیزه ای از دانش و تقوا، عبادت و بینش، مبارزه
و پایداری و اراده و همت بود. او، هر چند در اوج عزت و جلال، اما اسیر ظلم مأمون بود. آنگونه که گاهی از
خدایش، مرگ می طلبید. آه از آن انگور مسموم، که رضای آل محمد علیهم السلام را به رضوان برد. وای از آن زهر جفا که
امام جواد را یتیم کرد و داد از آن مرگ غریبانه که حضرت معصومه علیهاالسلام را درحسرت دیدار پدر، گریان نهاد.

در سوگ رضا علیه السلام

امروز میهن ما، غرق در ماتم است؛ ماتم رضای غریب و غریب آشنا، والا مرد میدان معنویت، ستاره گرانقدر
آسمان عصمت و طهارت، گنجینه علوم الهی، ترجمان کتاب نفیس وحی و پهنه وسیع هدایت. اما میهن ما
خرسند است که آغوش بر معارف زلال رضوی گشوده است. امروز امت ما، گرچه در سوگ رضای اهل بیت
نشسته است، اما خرسند است که نعمت ولایت دارد. آری، همان ولایت و رهبری که امام رضا علیه السلام بر آن
تأکیدداشت و پیروان خویش را به آن سفارش می فرمود، اکنون در خاک شهیدپرور این دیار، تحقق یافته است، و
«سید خراسانی» به نیابت از آن حجت های معصوم الهی، فرمان می راند و هدایت می کند.

غریب آشن

در صحن وسرای تو، هم اینک همه ذوقمندان و مشتاقان را به وضوح نظاره می کنم. کبوتران فوج فوج دانه
محبت برمی چینند و پرواز عشق می کنند، و بر فراز گنبد تو که به نگینی برانگشتری این دیار می ماند، می چرخند
و می چرخند و دل مرا هم همراه می برند. و با هر فرود، به تبرک سر بر خاک آستان تو می سایند. پرنده نگاهمان،
بر در و دیوار سر می کوبد و عاشقانه تو را می جوید. اینک زلال زمزمه ها راهر چه صریح و رسا می شنوم و
دست های نیازمند عاشقانی را می بینم که دانه های بلورین اشک را، خالصانه به پیشگاه دوست هدیه می دهند و
دست های نوازشگر ایمان را به گرمی می فشارند. خدایا، مِهر آل علی را در دل ها بیفزای، و غم شیعه را با ظهور
خورشید پنهان، به سرور مبدّل ساز و اشک دیدگانمان را در سوگ غریب خراسان، با نسیمی از کوی یار، به
حضرت رضا علیه السلام برسان. سلام بر تو، ای غریب آشنا، ای حضرت رضا علیه السلام .

وارسته ای زاهد

درغم شهادت امامی به سوگ نشسته ایم که در بیست و چند سالگی در مسجد رسول می نشست و برای مردم
فتوا می داد. مردی که نسبت به مسایل فکری و اعتقادی وشبهه های دانشمندان ادیان و مذاهب مختلف،
جوابی حاضر و پاسخی دندان شکن داشت. اخلاقش نیکو و برخوردش کریمانه بود. فرزند پیامبر بود و وارث
خلق و خوی آنکه برای تکمیل مکارم اخلاق برانگیخته شده بود. آری امام رضا علیه السلام وارسته ای زاهد و دانایی
بی نظیر بود. به دانش و تقوای او همه اعتراف داشتند. حتی دشمن خونی اش مأمون، چندین بار و به
مناسبت های گوناگون، از آن امام به عنوان داناترین، عابدترین و وارسته ترین مرد یاد کرده است. و اینک ای
آفتاب، ای خورشید هشتم، ای پناهگاه همه غریبان، ای مظلوم خراسان، سلام و درود خدا و فرشتگان نثار روح
بلندت باد.

خورشید طوس

خورشید دین می تابد از خاک خراسان

ظلمت گریزان است و خفاشان هراسان

ایران به اقیانوس عرفان تو وصل است

ما رافقط گنج تولای تو اصل است

ایران ما مدیون لطف بی حد توست

این جلوه های جاودان از مرقد توست

جبرییل می ساید جبین بر آستانت

ملک سلیمان گوشه ای از آستانت

ماه جماران انعکاسی از جمالت

مشتی عطا بگرفته از گنج کمالت

مشهد ز تو، شهر قم از معصومه روشن

لطف شما بر هم زنِ نیرنگ دشمن

بنیان دین، بی مهرتان سست و خراب است

عالم جدا از عشقتان خواب و سراب است

وعده گاه پاکدلان

نور باران شده آفاق شهود از نورش

جلوه در ماه نموده است رخ مستورش

به تماشا بنشینی تو خدا را در عرش

گر زیارت کنی این بارگه پرنورش

جلوه عرش حضور است زیارتگه او

معنی صبح قیامت حرم پرشورش

فوج فوج ملک از اوج فلک می آیند

به تماشای شکوه حرم معمورش

زیر این گنبد براق چه کس خفته مگر

که وزد سوی بهشت آن علم منصورش

یارب این وعده گه پاکدلان باد آباد

دستی از غیب بدارد ز بلایا دورش

قبله نیاز

گدای کوی تو در رتبه، کم ز سلطان نیست

ولایت تو، کم از حشمت سلیمان نیست

برای اهل ولا، معنی نمازی تو

نماز عشق مرا قبله نیازی تو

حریم قدس تو، دریای جود و احسان است

مزار پاک تو، دارالشفای ایران است

اگر چه نامه سیاهم، اگر چه پرگنهم

کبوتر حرمم، پای بند لطف توام

دل شکسته من بسته محبت توست

زیارت تو اگر آمدم، به دعوت توست

زیارت حرم تو غذای روح من است

در این تلاطم امواج فتنه، نوح من است

القاب امام رضا علیه السلام

امام رضا علیه السلام آینه تمام زیبایی هاست. جلوه های جمال و جلال ربوبی در سیمای امام درخششی تام و تمام یافته
است. امام نمونه انسان کامل در مسیر صعودی و پرواز شکوهمند به سوی نیکی ها و خوبی هاست. آنچه در
روایات از صفات و القاب گوناگون برای امام بیان شده، هر یک ظهوری از جلوه های نورانی امامت است که
ابعادی از سیمای معنوی و ملکوتی اش را فرا راه حق جویان قرار می دهد. شیخ صدوق در کتاب عیون اخبار
الرضا می نویسد: امام هشتم را با القاب زیر یاد می کردند: رضا، صادق، صابر، فاضل، نور چشم مؤمنان، مایه
خشم منکران خدا. در بعضی از روایات به آن حضرت «عالم آل محمد(ص)» لقب داده شده است؛ چنانکه از
حضرت موسی بن جعفر علیه السلام روایت شده که پدرم جعفر بن محمد(ص) پیوسته به من می فرمود: عالم آل
محمد(ص) در نسل توست و کاش من او را می دیدم او همنام امیرالمؤمنین علیه السلام است.

انتخاب همسر شایسته از منظر امام رضا علیه السلام

صفوان بن یحیی از امام رضا علیه السلام نقل کرده است که فرمود: «هیچ سودی برای مرد بهتر از همسری صالح، که
هنگام دیدن وی خوشحال شود و در نبودش نگهدار خود و اموال شوهر باشد، نیست». آری، همچنان که زن
باید شایسته باشد، مرد نیز باید شاسته باشد. بر والدین است که با کمک دخترانشان، شوهران شایسته ای برای
آنان انتخاب کنند. حسین بن بشّار واسطی می گوید: «خدمت امام رضا علیه السلام نوشتم که یکی از بستگانم از دخترم
خواستگاری کرده است، ولی مرد بداخلاقی است. آیا صلاح است که دخترم را به ازدواج او در آورم؟ حضرت
فرمود: اگر بداخلاق است، دخترت را به ازدواج او در نیاور».

امام رضا علیه السلام و زمزمه آوای توحید

تربیت صحیح انسان ها، عالی ترین هدف پیامبران و ضروری ترین وظیفه پدر و مادر است. از این رو، از همان
ابتدا باید کودک را با فضای معنوی و روحانی آشنا کرد. پس از تولد، در اولین گام باید آوای توحید را در گوش
نوزاد زمزمه کرد. فضای جانش را از نسیم خوش توحید و بندگی عطرآگین ساخت و با افشاندن بذر توحید،
سرزمین وجودش را از لاله های زیبای ذکر الهی سرشار کرد. امام رضا علیه السلام فرمود: هنگام تولد فرزند، در گوش
راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگویید.

امام رضا علیه السلام و نامگذاری فرزند

هر واژه ای حکایت از معنایی می کند. زیبایی و رکیک بودن واژه ها بستگی مستقیم با معنای آنها دارد. گرچه
الفاظ اموری اعتباری است و در نامگذاری چندان مورد توجه نیست، ولی هنگام به کار بردن آنها معانی ناخود
آگاه تداعی می شود. نام نیکو مایه سربلندی و افتخار و نام زشت باعث سرشکستگی و احیانا احساس حقارت
است. زیرا نام انسان تا پایان عمر با او همراه است و فرد همواره با آثار خوب و بدش مواجه است. ائمه
اطهار علیه السلام ، هم خود نام های نیکو برای فرزندانشان برمی گزیدند و هم دیگران را به این امر سفارش می کردند. امام
هشتم شیعیان نام نیکوی محمد را بر فرزند دلبندش نهاد و از تأثیر این نام نیکو چنین پرده برداشت: «خانه ای که
در آن نام محمد باشد، اهل آن روز و شبشان را با خیر و نیکی به پایان می رسانند».

سلامتی کودک از دیدگاه امام رضا علیه السلام

از ویژگی های دین اسلام تأکید بر پرورش همه ابعاد زندگی انسان است. هرچند در تربیت اسلامی پرورش ابعاد
معنوی، هدف اصلی و نهایی است، اما دستیابی به آن هدف بزرگ در پرتو داشتن جسمی سالم و روانی با نشاط
امکان پذیر است. در شیوه تربیتی امام رضا علیه السلام نسبت به رعایت بهداشت، تغذیه سالم و نیز عوامل غیر مادی
مؤثر در سلامتی مانند صدقه و عقیقه توجه خاص شده است. آن حضرت، در بخشی از مطالبی که برای مأمون
نوشت، چنین نگاشت: عقیقه کردن برای پسر و دختر، نامگذاری، تراشیدن موهای سرنوزاد در روز هفتم و
معادل وزن موها طلا یا نقره صدقه دادن لازم است.

امام رضا علیه السلام و محبت به فرزند

محبت داروی شفابخش دردها، تسکین دهنده قلب ها و بهترین راه حل مشکلات و ناسازگاری های تربیتی
است. محبت بجا در هر مقطع سنی، روشی کار آمد است. همگان، در هر سن و موقعیت، به عاطفه و محبت
نیازمندند، اما کودکان، نوجوانان و جوانان بیش از دیگران تشنه جام زلال محبتند. رفتار نابجا و ناقصشان را
محبت اصلاح می کند و ناسازگاری و پرخاشگری شان را داروی محبت از میان می برد. آری با محبت می توان
بسیاری از گره ها را گشودو راه های ناهموار را هموار کرد. امام رضا علیه السلام از این شیوه تربیتی به شکل های گوناگون
بهره می گرفت. گاهی اوج محبت خود را نسبت به فرزندش جواد علیه السلام در قالب جلمه زیبای «پدر و مادرم به
فدایت» نشان می داد و زمانی او را در آغوش می گرفت، به سینه خود می فشرد و می بوسید.

احترام امام رضا علیه السلام نسبت به فرزندش امام جواد علیه السلام

بدون شک هر انسانی در هر مقطع سنی، با توجه به برداشتی که از ارزش و منزلت خویش دارد، برای خود
احترام و شخصیت قائل است. هر انسانی خود را دوست دارد و دوست دارد که مورد احترام دیگران واقع شود.
کودک و نوجوان نیز هر چند به رشداجتماعی و عقلانی کافی نرسیده اند؛ اما برای خود احترام قائل اند. رفتار
احترام آمیز پدر و مادر و مربیان نقش موثری در تربیت و رشد فرزندان دارد. امام رضا علیه السلام برای فرزندشان، امام
جواد علیه السلام ، احترام بسیار قائل بودندو از این شیوه موثر در تربیت فرزند بسیار بهره می برد. محمدبن ابی عباد، که
امور نگارشی حضرت رضا علیه السلام را به عهده گرفته بود، می گوید: حضرت رضا علیه السلام همواره از فرزند بزرگوارش
محمد با کینه ـ که نزد عرب علامت بزرگداشت و احترام است ـ نام می برد و می فرمود: ابوجعفر به من چنین
نوشت و من به ابوجعفر چنین نوشتم. با آنکه امام جواد علیه السلام در مدینه به سر می برد و کودکی بیش نبود، حضرت
رضا علیه السلام وی را بسیار احترام می کرد و نامه هایی را که از حضرت جواد علیه السلام به وی می رسید، با کمال بلاغت و
نیکویی پاسخ می داد.

امام رضا علیه السلام و مسئله نظارت از راه دور در تربیت فرزندان

بی تردید، کودکان و نوجوانان بهره کمتری ازتجربه دارند و بدین سبب به نظارت و کمک پدر و مادر نیازمندترند.
نظارت مستمر و حساب شده بر وضعیت اخلاقی، تحصیلی و رفتاری فرزند ضرورتی انکارناپذیر در امر تربیت
است. البته این نظارت باید منطقی و حتی الامکان غیرمستقیم باشد. نکته مهم این است که نظارت به اوقات
حضور پدر و مادر، در کانون خانواده اختصاص ندارد؛ بلکه حتی وقتی پدر برای مدتی از خانواده فاصله
می گیرد و حضور فیزیکی ندارد، باید همچنان از وضعیت فرزندانش آگاه باشد و برکار آنها نظارت کند.
سفارش های پیش از مسافرت و مکاتبه با فرزند در طول سفر، امری ضروری و کارساز است. حضرت رضا علیه السلام که
به سبب ستم فرمانروایان ناگزیر مدتی دور از وطن و خانواده به سربرد، به شکل های گوناگون همچون نامه و
پیام های شفاهی، از دور بر وضعیت فرزندش جواد علیه السلام نظارت می کرد و راهنمایی های لازم را به وی ارائه
می داد؛ چنان که پیش از رفتن به خراسان به فرزندانش آنچه شایسته می نمود، سفارش کرد.

امام رضا علیه السلام و تقویت قدرت رهبری امام جواد علیه السلام

پدر و مادر باید علاوه بر نظارت صحیح و حساب شده، به تدریج زمینه استقلال را در فرزندانشان به وجود
آورند و با واگذاری مسئوولیت به آنان، قدرت اداره زندگی را در آنها تقویت کنند. از نکات بسیار زیبا در شیوه
تربیتی امام رضا علیه السلام توجه به این مهم است. آن حضرت به خوبی برای فرزندش جواد علیه السلام آینده نگری فرمود و
چون می دانست فرزندش در نوجوانی مسئوولیت بزرگ رهبری جامعه اسلامی رابه عهده می گیرد، با واگذاردن
مسئوولیت ها به وی قدرت مدیریت و رهبری را در او تقویت کرد. امام هشتم علیه السلام ، هنگامی که در مدینه بود،
اداره امور خویش را عملاً به فرزندش وانهاد و حضرت جواد علیه السلام ، با این که نوجوان بود، به خوبی از عهده این
امر برآمد. حنان بن سدیر می گوید: حضرت جواد علیه السلام با این که نوجوان بود، پیوسته اداره امور حضرت رضا علیه السلام
را در مدینه به عهده داشت.

سیره تربیتی امام رضا علیه السلام در پرورش بعد فکری کودک

بی تردید، پرورش بعد عقلانی و شکوفا ساختن استعداد و قدرت منطق و استدلال در فرزند از مهم ترین ابعاد
تربیت است. منطقی بار آوردن فرزند سبب می شود درست بیندیشد، منطقی تصمیم بگیرد، منطقی رفتار کند و
در صورت لزوم، بی هیچ هراسی، از دیدگاه ها و رفتارهای خود دفاع کند. شیوه تربیتی امام رضا علیه السلام ، از این منظر
الگویی کامل برای همه رهروان آن حضرت است. بنان بن نافع نقل می کند که روزی مأمون از جایی که در آن
حضرت جواد علیه السلام با کودکان بازی می کرد، می گذشت. کودکان از ترس میدان بازی را ترک کردند و تنها امام
جواد علیه السلام آنجا ایستاد. مأمون از او پرسید: چرا مثل بچه ها فرار نکردی؟ فرمود: گناهی مرتکب نشده ام تا بگریزم
و جاده هم تنگ نیست تا آن را برایت باز کنم. از هر جا می خواهی عبور کن. مأمون از این پاسخ تعجب کرد و
پرسید: تو کیستی؟ حضرت در جواب فرمود: من محمد بن علی بن موسی هستم.

نیایش امام رضا علیه السلام

شیخ صدوق از ابراهیم بن عباس نقل می کند که: حضرت رضا علیه السلام شب ها کم می خوابید و بیشتر بیدار می ماند.
اکثر شب هایش را از اول شب تا صبح احیا می داشت و به عبادت و نیایش می پرداخت وحتی اهل منزل خود
را به نماز شب وامی داشت. شیخ صدوق در جای دیگر از رجاء بن ابی ضحاک نقل می کند که گفت: مأمون به من
مأموریت داد تا حضرت رضا علیه السلام رابه اجبار از مدینه به مرو بیاورم تاتحت نظر باشد. دستور داشتم از راه
مخصوصی امام را بیاورم و وی را از قم عبور ندهم که مرکز شیعیان بود و احتمال شورش می رفت. شب و روز
می بایست به نگهبانی از آن حضرت مشغول باشم. از مدینه تامرو با حضرت بودم. به خدا سوگند، کسی را مانند
او در تقوا و کثرت ذکر خدا و خوف از او در تمام اوقات ندیدم. او سپس به تفصیل، کیفیت ادای نمازها و ذکرها
و راز و نیازهای حضرت را شرح می دهد.

پیروی از قرآن در کلام امام رضا علیه السلام

بی تردید، پیوند میان قرآن و عترت پیوندی عمیق، و پایدار است که حدیث شریف ثقلین بدان داده است.
شیخ صدوق از یکی از معاصران حضرت رضا علیه السلام چنین نقل کرده است: همه کلام حضرت و جواب ها و
مثال هایش برگرفته از قرآن بود. هر سه روز یک بار قرآن را ختم می کرد و می فرمود: اگر بخواهم، در کمتر از سه
روز هم می توانم آن را ختم کنم؛ اما هرگز به آیه ای نمی رسم، مگر اینکه در معنای آن و این که درباره چه چیزی و
در چه وقتی نازل شده، می اندیشم.

آن حضرت در مورد پیروی از قرآن می فرماید: قرآن کلام و سخن خداست. از آن به آسانی نگذرید و هدایت را
در غیر آن نجویید که گمراه می شوید.

امام رضا علیه السلام و اطاعت از ولی امر

اساسا تمامی ائمه اطهار علیه السلام تا قبل از رسیدن به مقام امامت، مطیع ترین فرد نسبت به ولی امر خویش بوده اند.
امام کاظم علیه السلام فرموده اند: «علی، پسرم، بزرگ ترین فرزند من است و سخنانم را شنواتر و فرمانم را مطیع تر
است». اینک ما که در زمان غیبت حضرت ولی عصر(عج) به سر می بریم، نیز باید با تمام توان خویش از
ولایت فقیه ـ که منصب نمایندگی از جانب حضرت حجت علیه السلام است ـ پاسداری کنیم. چه بسیار دور از
حقیق