پاورپوینت کامل رحلت حضرت خدیجه ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رحلت حضرت خدیجه ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رحلت حضرت خدیجه ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رحلت حضرت خدیجه ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۷۱

سال های تیرگی و رنج

لحظه ای با پیامبر هم نفس بودن، یا لحظه ای چشم در نگاه مهربانش دوختن می ارزید به یک عمر سختی کشیدن
و رنج بردن. برای خدیجه کبری ـ که سلام خدا بر او باد ـ سال های با پیامبر بودن سال های رنج نبود؛ بلکه
سال های بدون پیامبر، سال های تیرگی و رنج بود. با پیامبر بودن اگرچه در ظاهر دشوار و پر بود از تحمل
سرزنش ها و طعن ها، تحمل ضربات سنگ و گرسنگی و خستگی و تحمل لحظه های پرآشوب دشمنی های
دشمنان با پیامبر، امّا این همه برای خدیجه ای که محو عشق پیامبر بود و جز نور پیامبری هیچ چیز دیگری
نمی دید و برای او که نگاه پیامبر را با عالمی ثروت عوض نمی کرد، از عسل شیرین تر بود. سلام خدا بر او و بر
پیامبر خدا.

سیده بطح

خدیجه بنت خُوَیْلِدْ ـ که سلام خدا بر او باد ـ زنی بود مورد احترام و صاحب نام، آن هم در دوران تاریک
جاهلیّت عرب و دوران ننگ شمردن زنان. اخلاق حَسَنه، بزرگواری و بزرگ منشی خدیجه از سوی و ثروت
بسیار او از سوی دیگر او را در میان زنان قریش و بلکه زنان عرب برتری داده بود، آن گونه که او را ملکه عرب و
سیّده بطحا لقب داده بودند. زنی پاکدامن و عفیف، با اخلاق و آدابی نیکو و با مرتبه ای بالا از فهم و اندیشه؛
زنی که لایق همسری با خورشید هدایت و لایق مادری برترینِ زنانِ عالم، فاطمه زهرا، شد. زنی فداکار و از جان
گذشته که در راه محبّت پیامبر نه از ثروت و شهرت اجتماعی، که از جان نیز دریغ نکرد. سلام خدا بر او باد.

ازدواج مبارک

بانوی بزرگوار عرب، خدیجه ـ که سلام خدا بر او باد ـ مدتی است که امور تجاری خود را به امین مکّه، محمّد بن
عبد الله ـ که درود خدا بر او باد ـ سپرده است و از سوی وَرَقَهَ بْنِ نَوْفِل عموی خدیجه به ابوطالب(ع) عموی
محمد(ص) پیغام داده که خدیجه، درخواست ازدواج با محمّد(ص) را دارد و مَهر خود را از مال خویش
می دهد. چندی بعد ازدواج سر می گیرد؛ ازدواجی مبارک که دنیاخواهان و ظاهرپرستان را در تحیّری بی پایان
وا می نهد؛ در این اندیشه که خدیجه ثروت کلان خود را با فقر محمّد، یتیم قریش، آمیخته است. آری سرزنش ها
خواهند کرد کوردلانی که برق سکّه های خدیجه را می دیدند و از دیدن انوار محمّدی کور بودند. خدیجه(س) پا
بر همه رسوم جاهلی و همه ضدارزش های زمان نهاده، به همسری رسول خدا در می آید و به وادی سعادت
همیشگی قدم می نهد. پیامبر همواره حتی بعد از رحلت او از او به نیکی یاد می کردند.

گران ترین مهریه

ثروتمندترین زن قریش و شاید ثروتمندترین زن سرزمین بطحا اینک قصد ازدواج کرده است. بسیاری در این
اندیشه اند که چه مَهر گزافی باید پرداخته شود! امّا خدیجه(س) مهرش را از مال خود قرار داد. چشم ها به تحیّر
گشوده شد و زبان ها به سرزنش. یکی از قریش گفت: «عجب است که مهر را زنان برای مردان ضامن می شوند!»
و ابوطالب عموی بزرگوار پیابمر ـ که سلام خدا بر آنها باد ـ همان دریای غیرت و کوه صلابت، خروشید که: «اگر
شوهران دیگر چون فرزند برادر من باشند زنان به گران ترین قیمت ها و بلندترین مهرها ایشان را طلب خواهند
کرد و چون مانند شما باشند، زنان مهر گران از شما خواهند خواست» و به راستی که خدیجه عالمی را به پای
یک نگاه مهربان پیامبر(ص) فدا می کرد.

همسری با خورشید

در عالم خواب خدیجه ـ که سلام خدا بر او باد ـ می بیند که خورشید با همه عظمتش و با همه نورانیّتش روی
آسمان مکّه چرخ می خورد و پایین می آید و او چشم از خورشید بر نمی دارد، تا خورشید پایین و پایین تر می آید
و در خانه او به زمین می رسد. فردا خدیجه(س) این رؤیای شگفت را برای عمویش وَرَقَهِ بن نوفِل نقل می کند و
او که از جمله قسّیسان و علمای بزرگ زمان بود می گوید که: «تو با مرد بزرگی ازدواج خواهی کرد که شهرت او
عالمگیر خواهد شد». خدیجه ـ سلام الله علیها ـ در تصمیم خود درباره ازدواج با محمد امین(ص) محکم تر
می شود و می بیند روزی را که خورشید عالم اسلام و خورشیدی ترین مرد عالم، پیامبر خدا، محمّد
مصطفی(ص) در خانه اوست. درود خدا بر پیامبر و بر همسر فداکارش خدیجه.

اولین زن مسلمان

پانزده سال از ازدواج بانوی بزرگ عرب خدیجه با بهترین شوی آسمانی می گذرد. محمّد امین ـ که درود خدا بر
او باد ـ هر روز برای عبادت به غار حرا می رود و هر روز نورانی تر از پیش باز می گردد؛ امّا امروز هنگام بازگشت
در جمال او نوری می درخشد و جلالتی موج می زند که نظر بر چهره اش نمی توان کرد. خدیجه(س) می پرسد:
«یا محمد، این چه نوری است که در تو می بینم؟» و محمّد مصطفی، رسول برگزیده خدا می فرماید: «این نور
پیامبری است. ای خدیجه، بگو لا اله الاّ اللّه و محَمّدٌ رسولُ اللّه». خدیجه(س) که سال هاست او را پیامبر خدا
می داند، لب به شهادتین می گشاید و اسلام می آورد. او اوّلین زنی است که جامه پرسعادت اسلام پوشید و این
افتخار همیشه در تاریخ زندگی او خواهد درخشید.

عالم الحزن

بعد از گذشت بیست وپنج سال، در سال دهم بعثت دورانِ شیرینِ بودن با پیامبر(ص) برای خدیجه(س) به
پایان رسید. او با فاصله سی یا سی وپنج روز از رحلت عموی پیامبر، ابوطالب، به سوی بهشت بال گشود و دل
زلال و مهربان پیامبر(ص) را سرشار از اندوه کرد، آن گونه که پیامبر آن سال را عالم الحزن یا سال اندوه نام نهادند.
دو یار واقعی و دو حامی فداکار پیامبر(ص) او را تنها گذاشته بودند و پیامبر در اندوه آنها چنان غمناک بود که
کمتر از خانه بیرون می رفت. رحلت این بانوی بزرگ و این زن نمونه اسلام و روز اندوه پیامبر را ـ که درود خدا بر
او باد ـ به جهان اسلام تسلیت می گوییم.

رحلت خدیجه(س)

خدیجه همسر فداکار پیامبر پس از دوران سراسر فداکاری و از جان گذشتگی و در پایان زندگی سراسر عشق
نسبت به خدا و رسولش، پیامبر خدا را تنها گذاشت. ایشان خود به میان قبر رفتند و او را با دستان مبارک خود به
خاک سپردند و از آن پس به هر بهانه ای از خدیجه به بزرگواری یاد می کردند و به نیکی سخن می گفتند. درود
خدا بر رسولش و بر خدیجه یاور مهربان پیامبر.

چهل شب صبوری

خداوند پیامبرش را به چهل شب عبادت دعوت کرده و امر فرموده است که از خانه و همسر دوری گزیند و به
عبادت بنشیند و این دعوت را به خدیجه نیز ابلاغ کند. عمّار صحابی وفادار حضرت از سوی پیامبر برای
خدیجه ـ که درود خدا بر آنان باد ـ پیام می برد که، این چهل شب هجران نه به دلیل کراهت و انزجار، که به امر
خداست. خدا تو را دوست دارد و به تو مباهات می کند. در خانه بمان و در به روی هیچ کس مگشای. خدیجه
این بنده مطیع خدا و این دریای وف