پاورپوینت کامل دوستی در کلام علی(ع) (۱) ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دوستی در کلام علی(ع) (۱) ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دوستی در کلام علی(ع) (۱) ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل دوستی در کلام علی(ع) (۱) ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

اهمیّت دوستی

ـ التَّودُّدُ یُمَنٌ.دوستی [مایه] برکت است.

ـ بالتّودُّدِ تَکوُنُ المَحَبَّه.با دوستی، محبت و مهربانی به وجود می آید.

ـ المَودَّهُ رَحِمٌ.دوستی، خویشاوندی است.

ـ المودَّهُ اقربُ رَحِمٍ.دوستی نزدیک ترین خویشاوندی است.

ـ التّودُدُ اِلی النّاسِ رأسُ العَقْلِ.با مردم دوستی کردن، اوج خردمندی است.

ـ المَوَدَّهُ تَعاطُفُ القُلُوبِ و ایتلافُ الاَرواحِ.دوستی، گرایش دل ها به یکدیگر و انس گرفتن
روح ها به همدیگر است.

ـ التَّودُّدُ نِصْفَ العَقْلِ.دوستی کردن، نیمی از خردمندی است.

ـ اشرفُ الشِّیمِ رِعایهُ الوُدِّ.برترین خصلت ها، رعایت دوستی است

ـ اَفْضَلُ النَّاسِ مِنَّهً مَنْ بَدَأَ بالمَوَدَّهِ.کسی که دوستی را آغاز کند، برای منّت گذاشتن
سزاوارترین است.

ـ مَنْ اَحَبَّ قوما حُشِرَ مَعَهُمْ.هر کس قومی را دوست بدارد، در قیامت با آنها محشور
می شود.

ـ خیرُ الاختیارِ مُوادّهُ الاَخْیارِ.بهترین گزینش، دوستی با نیکان است.

ارزش و جایگاه دوست

ـ مَنْ لا صدیقَ لَهُ لا ذُخْرَ لَهُ.کسی که دوستی ندارد[مثل آنست که]، سرمایه ندارد.

ـ الصّدیق انسانٌ هو اَنْتَ الاّ انّه غیرُک.دوست انسانی است که او خودِ توست، الا اینکه غیر
تو است [تعبیر دیگر دوستان جان همدیگرند].

ـ مِنْ النِّعمِ الصَّدیقُ الصَّدوُقُ.از جمله نعمت ها، دوست صادق است.

ـ فَقْدُ الاَحبَّهِ غُربهٌ.از دست دادن دوستان، غربت است.

ـ الغریبُ مَنْ لیس لَهُ حبیبٌ.غریب کسی است که دوست ندارد.

ـ الصَّدیقُ اَقْربُ الاقاربِ.دوست، نزدیک ترین خویشاوندان است.

ـ الصَّدیقُ اَفْضَلُ عُدَّهٍ و اَبْقی مَوَدَهً.دوست بهترین سرمایه و پشت گرمی و پاینده ترین
مودت هاست.

ـ اَفْضَلُ العُدَدِ … شفیقٌ زکیٌ.برترین سرمایه … دوست پاکیزه و خوب است.

ـ خَلیلُ المرءِ دلیلٌ عَلی عَقْلِهِ.دوست انسان، نشان دهنده میزان عقل اوست.

ویژگیهای دوست خوب

ـ الصَّدیقُ من صَدَقَ غَیبُهُ.دوست واقعی کسی است که باطن او صاف و سالم باشد.

ـ لا یَحوُلُ الصَّدیقُ الصَّدوُقُ عَنْ المَوَدهِ و ان جُفِیَ.دوست واقعی از دوستی بر نمی گردد، هر
چند به او جفا شود.

ـ الصّدیقُ الصَّدوُقُ مَنْ نَصَحَکَ فی عَیبِکَ و حَفِظَکَ فی غَیبِکَ و آثَرکَ عَلی نفسِهِ.

دوست واقعی کسی است که در مورد عیب ات تو را نصیحت کند و در پشت سرت مواظب تو باشد و
تو را بر خود مقدم بدارد.

ـ الصَّدیقُ مَنْ کانَ ناهیا عَنْ الظُّلم و العُدْوانِ مُعینا علی البِرِّ و الاِحسانِ.دوست واقعی
کسی است که از ظلم و دشمنی انسان را باز دارد و در احسان و نیکی یاور و کمک کار او باشد.

ـ مَنْ بَصَّرَکَ عیبَکَ و حَفِظَکَ فی غَیبکَ فَهُو الصَّدیقُ فَاحْفَظهُ.کسی که تو را به عیبت بینا
سازد و در غیاب تو مواظبت باشد، او دوست توست، حفظش کن.

ـ فی الضّیقِ و الشَّدَّهِ تَظْهَرُ حُسنَ المَوَدَّه.در تنگی و سختی ارزش دوستی آشکار می شود.

ـ انّما یُحبُک مَنْ لا یتَملَّقُکَ و یُثْنی علیک مَنْ لا یُسْمِعُکَکسی که نسبت به تو تملّق نمی کند
و بدون اینکه به گوش تو برساند ستایش ات بگوید، تو را دوست دارد.

ـ خیرُ مَنْ صاحَبْتَ ذووا العِلْم و الحِلم.بهترین دوستانت دانایان و بردباران اند.

ـ خیرُ مَنْ صَحِبْتَ مَنْ ولَّهَکَ بالاُخْری و زَهَّدَکَ فی الدُّنیا و اَعانَکَ عَلی طاعَهِ
المَولی.بهترین دوست تو کسی است که تو را به آخرت علاقمند سازد و نسبت به دنیا بی
رغبت کند و تو را در اطاعت از خداوند یاری کند.

ـ مَنْ دعاکَ الی الدَّارِ الباقیهِ و اَعانَکَ علی العَمَلِ لَها فَهُوَ الصَّدیقُ الشَّفیقُ.کسی که تو را
به سرای آخرت بخواند و تو را در عمل کردن برای آخرت یاری کند، دوست مهربان و خوبی است.

ـ مَنْ اَبانَ لَکَ عیبَکَ فَهُو وَدوُدُکَ.هر که عیب تو را برایت آشکار سازد، دوست تو است.

ـ مَنْ اِهْتَمَّ بکَ فَهُوَ صدیقُکَ.هر کس که برای تو غمخواری کند، دوست تو است.

ـ المُعینُ علی الطاعَهِ خیرُ الاصحابِ.بهترین دوستان کسی است که در اطاعت [از خداوند[
کمک کار باشد.

ـ مَنْ صاحَبَ العُقَلا وُقِّرَ.هر که با خردمندان دوستی کند، با وقار می شود (وقار ثمره دوستی
با خردمندان است).

ویژگیهای دوستی نامناسب و آثار آن

ـ شَرُّ اَصْدِقائِکَ مَنْ تتکلَّفُ لَهُ.بدترین دوستان تو کسی است که برایش به زحمت می افتی.

ـ شَرَّ الاصحابِ السَّریعُ الانقلابِ.بدترین دوستان کسی است که زود تغییر پیدا کند (یعنی
در دوستی ثبات نداشته باشد).

ـ صاحِبُ السوِءِ قِطعهٌ مِنْ النّار.دوست بد، پاره ای از آتش است.

ـ بِئسَ الصَّدِیقُ المَلولُ.بدترین دوستْ، انسان زود رنج است.

ـ ایّاکَ و مُصادَقَهَ الکذّابِ فَاِنَّهُ یُقَرِّبُ علیک البعیدَ و یُبَعِّدُ عَلَیْکَ القریبَ.از دوستی با
دروغگو دوری کن؛ زیرا او دور را در نگاهت نزدیک و نزدیک را دور می نمایاند.

ـ ایّاکَ و صُحبَهَ مَنْ الهاک و اَغراکَ فِانَّه یَخْذُلُک و یُوبِقُکَ.از دوستی با کسی که تو را
غافل ساخته، فریب می دهد پرهیز کن زیرا او سرانجام تو را خوار ساخته، نابود می کند.

ـ احقُ النّاس ان یُخْذَرَ… الصدیقُ الغادِرُ. سزاوارترین مردم برای دوری… دوست فریب کار است.

ـ بئسَ الرفیقُ الحَسوُدُ.انسان حسود، دوست بدی است.

ـ مَنْ دَنَتْ هِمَّتُهُ فلا تَصْحَبْهُ.کسی که همت والا ندارد، با او دوستی نکن.

ـ صحبهُ الاشرارِ تُوجِبُ سوءَ الظَّنِ بالاَخیارِ.دوستی با افراد بد، سبب پیدایش بدبینی نسبت
به نیکان است.

ـ مَنْ صَحِبَ الاشرارَ لَمْ یَسْلَمْ.هر کس که با بدان دوستی کند، سلامت نمی ماند.

ـ شرُّ مَنْ صاحَبْتَ الجاهِلُ.نادان بدترین کسی است که با او دوستی می کنی.

ـ اِذا اَحْبَبْتَ السَّلامَهَ فَأجْتَنِبْ مُصاحَبَهَ الجَهوُلِ.اگر جویای سلامتی، از دوستی با نادان
پرهیز کن.

ـ ایّاکَ و مَصادَقَهَ الاَحْمَقِ فاِنَّهُ یُریدُ اَنْ ینفَعَکَ فَیَضُرَّکَ.از دوستی با احمق و کم خرد
پرهیز کن؛ چون او می خواهد به تو سود برساند ولی بر اثر نادانی زیان می رساند.

دوستی دنیا و آثار آن

ـ اَعْظمُ الخطایا حُبُّ الدنیا.بزرگترین اشتباه، دوستی دنیاست.

ـ سَبَبُ الشِقاء حُبُّ الدّنیا.حبّ دنیا باعث بدبختی است.

ـ مَنْ اَحَبَّ لقاءَ اللّهِ سُبْحانَهُ سَلاعن الدنیا.کسی که دیدار پروردگار عالم را دوست دارد،
از دنیا دوستی، پرهیز می کند.

ـ اِنْ کُنْتُمْ تُحِبّوُنَ اللّهَ فأخْرِجوُا مِنْ قُلوبِکُمْ حُبَّ الدنیا.اگر خدا را دوست دارید، محبت دنیا
از دل هایتان بیرون کنید.

ـ کیف یَدَّعی حُبَّ اللّهِ مَنْ سَکَنَ قَلْبَهُ حُبُّ الدنیا.کسی که در دل خود محبّت دنیا را جای
داده است، چگونه ادعای دوستی خدا دارد؟

ـ کَما اَنَّ الشَّمسَ و اللَّیْلَ لایَجْتَمِعانِ کذلکَ حُبَّ اللّهِ وحُبُّ الدنیا لاَیَجْتَمِعانِ