پاورپوینت کامل مناسبت ویژه; روز جوان ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مناسبت ویژه; روز جوان ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مناسبت ویژه; روز جوان ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مناسبت ویژه; روز جوان ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

۸۹

نیایش

شیرین احمدی

گویند عبادت و راز و نیاز جوان در سال های پرالتهاب جوانی، گران قدرتر از عبادت های شبانه در سال های پیری و کهن سالی است.

پروردگارا! هنگامی که بار امانتت را به من دادی، کوله پشتی ام لبریز از عشق شد. فرشته ها با شگفتی به من نگریستند. کوه ها با آن همه عظمت، از این بار سنگین شانه خالی کردند.

پروردگارا! زمانی که مرا «احسن الخالقین» نامیدی، بر خود بالیدم، ولی مغرور نشدم. خداوندا! من هر شب برای راز و نیاز با تو از پلکان مهتاب بالا می آیم و دستم را به لبه ایوان ملکوتت می گیرم.

خدای من! چگونه تو را نیایش کنم، در حالی که زبانم بسیار اَلکْنَ و قاصر است.

معبود من! دستم را بگیر. مگذار در کوچه پس کوچه های تاریک جوانی، ذهنم را به چیزهایی مشغول کنم که مانع از رسیدنم به تو گردد.

خداوندا! گاهی آن قدر به تو نزدیک می شوم که حتی می توانم کهکشان ها را در اتاق کوچک خود جای دهم. اما گاهی آن قدر از تو دور می شوم که حتی نمی توانم برگ های مرده خیابان را ببینم. حتی نمی توانم همهمه نیایش درختان را بشنوم.

پروردگارا! هر زمان که به اجزای بدنم می نگرم، مبهوت می شوم از این همه عظمت. تو حتی سرانگشتان مرا متفاوت از دیگر سرانگشتان آفریده ای!

خدای من! در این دوران غفلت و از خود بی خبری، دستم را بگیر و با خود به باغ های باران ببر. من نمی خواهم در پیاده روهای ابری و مه گرفته، دنبال صدای صاف و آرام تو بگردم و سرانجام نیز نتوانم آن را بیابم.

پروردگارا! بارها با خود اندیشیده ام آیا زمزمه های من به گوش تو می رسد؟ آیا نیایش های شبانه من مورد قبول تو واقع می شود؟ آیا این رکوع و سجود من پاک و خالص است یا پر از ریا و تزویر؟

خدای من! ای خداوند مهربانی ها! مرا دریاب! در این بازار پر از وسوسه های دنیوی دستم را رها مکن. اگر چراغ لطف تو پیوسته روشن نباشد، هرگز نمی توانم خود را به مقصود برسانم.

جوانی و چند مسئله مهم

نرگس کاملی

جوانی، موسم عطرافشانی بوستان عمر و فصل شکوفه باران زندگی است. جوانی، ستاره ای است که فقط یک بار در آسمان عمر طلوع می کند. روزگار پرشور جوانی که گاه به مستی شباب تعبیر می شود، آن چنان کوتاه مدت است که بسیاری از بزرگان و اندیشمندان علم و دین، آن را چون گوهری پنداشته اند که بر اثر غفلت و سستی از دست خواهد رفت. ازاین روست که مولای جوان مردان، حضرت علی(ع) می فرماید:

دو چیز است که جز کسی که از دستشان داده، ارزش آنها را نمی داند: یکی جوانی و دیگری تندرستی.[۱]

دو چیز است اندر جهان نیک تر

جوانی یکی، تندرستی دگر

اسدی توسی

پس ای جوان! عطر جوانی را نگاهبان باشیم و گوهر عمر را قدر بدانیم، پیش از آنکه چون نسیمی روح نواز بگذرد و از آن بهره ای نبریم.

جوان و نشاط

آیا می دانید رخوت و سستی، کسالت و تنبلی، بی حالی و بی رمقی، هیچ کدام با شادابی و طراوت جوانی سازگار نیست. پس اگر کوچک ترین نشانه ای از این ویژگی های ناپسند در خودت می بینی، باید بدون تردید و تأمل، جسم جوان خود را از آن پاک کنی. فرصت غنیمت شمار و بهار عمر خود را دریاب و با نشاط باش؛ چون جوانی در گذر است و خزان پیری نزدیک.

جوانی بر سر کوچ است دریاب این جوانی را

که کس هرگز نمی بیند دوباره زندگانی را

جوان و تهذیب نفس

علامه محمدتقی جعفری می گوید:

نگرانی من در مورد جوان ها ازاین روست که حقیقت بالقوه و بالفعل را در قالب هزار رنگ و لعاب از دست جوان ها بگیرند، اما چیزی به آنها تحویل ندهند.[۲]

ای جوان! تو که با تمام هوشیاری ات در میان چراغ نماهای رنگارنگ و سراب گون برای رهایی از ظلمت وحشت شب آشفته زندگی، در پی خورشید درخشان حقیقت به راه افتاده ای، خودت را معطل بازی های ناجوان مردان نکن. در راه رشد به سوی کمال انسانی قدم بردار، فرصت جوانی را خالی از گناه و پر از توبه کن، تا عشق و شور جوانی ات پایدار بماند. امام خمینی(ره) درباره توبه جوان می فرماید:

بهار توبه، ایام جوانی است که بار گناهان کمتر و کدورت قلبی و ظلمت باطنی ناقص تر و شرایط توبه، سهل تر و آسان تر است.[۳]

جوانی و دانش آموزی

امام صادق(ع) می فرماید:

آموخته های دوران جوانی، مانند نقشی که بر سنگ حجاری شده باشد، ثابت و پایدار می ماند.[۴]

جوانی، فرصتی است که پروردگار ما با نهایت لطف و کرم به بندگان بخشید و بر عهده جوان است که این نعمت پروردگار را به گونه ای نیکو پاس دارد و از هر ثانیه آن بهره برد و بر دانش و معرفت خود بیفزاید. از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمود:

دوست ندارم جوانی را از شما ببینم، مگر آنکه روز او به یکی از دو حالت آغاز شود: یا استادی کند و درس دهد و یا دانش آموزد. اگر هیچ یک از این دو حالت در وی نباشد، در ادای وظیفه کوتاهی کرده است؛ که ضایع کردن حق جوانی است و به گناهکاری می انجامد. اگر هم مرتکب گناه شود، به خداوندی که پیامبر اکرم(ص) را به نبوت فرستاد سوگند که در عذاب الهی مسکن خواهد گزید.[۵]

اگر جوان، دانش آموزی و معرفت را با هم داشته باشد، بی تردید، بر بزرگان و حتی استادان خود پیشی می گیرد و رأی او همانند رأی پیران و حتی بهتر از آنان، خریدار خواهد داشت.

جوانان دانای دانش پذیر

سزد گر نشینند بر جای پیر

فردوسی

در این بازار شلوغ، سرمایه تو برای بهره گیری از زندگی، همین دوره کوتاه جوانی است. همه دندان تیز کرده اند برای ربودن جوانی و اخلاق جوانی ات؛ تا پیوند تو را با باورهای دینی ات سست کنند.

اما تو ای جوان ایرانی! از کودکی تا به حال، مرام جوانی را در جوان مردی یافتی. ای جوان! این فطرت توست که تو را به سوی جوان مردی با تمام صفات نیکویش می کشاند. پس به ندای فطرت خود گوش فرا ده و جوان مرد باش:

جوان مرد باشی، دوگیتی تو راست

دو گیتی بُوَد، بر جوان مرد راست

سعدی

جوان و تهاجم فرهنگی

نسل جوان، حساس ترین و در عین حال، آسیب پذیرترین نیروهای باارزش هر کشور است. هجوم نظامی، یک ملت را مقاوم تر می سازد و هجوم فرهنگی، سست تر. آنجا جنگی آشکار است؛ اینجا غارتی پنهان. هجوم نظامی، طمع به خاک است و زمین؛ شبیخون فرهنگی، طمع به اخلاق است و دین.

پس ای جوان! باید که برخیزیم و علم و همت و غیرت را با اعتماد به نفس و اعتقاد به خدا بر دوش گیریم، تا دست آنانی را که چشم طمع به جوانی ما دوخته اند، قطع کنیم.

جرعه های جوانی

سهیلا بهشتی

از آغاز جوانی، به وسیله ورزش ها، زورمندی و تندرستی را برای روزگار پیری انبار کنید، تا در پایان عمر، سست رأی و سست کار و فرسوده نشوید.

از حکیمی پرسیدند: راز نیرومندی و جوان ماندن تو چیست؟ پاسخ داد: راز جوانی من در این است که هر روز مطلب تازه ای یاد می گیرم.

استعداد چیزی است که در جوانی پیدا می شود. اگر آن را تربیت کردید و درصدد تقویت آن برآمدید، مانند بذری که در مزرعه خوب کاشته شده باشد، محصول خواهد داد؛ و اگر آن را به حال خود گذاشتید و تربیت نکردید، مانند تخمی که در زمین شوره زار افتاده باشد، از بین می رود و محصول نمی دهد.

جوانان، پند رایگان پیران را نمی پذیرند تا بعدها از روزگار، پندهای گران گیرند.

اگر دنیا از وجود جوانان خالی شود، ماتمکده تاریکی بیش نیست. اما این را هم باید گفت که جهان بی وجود پیران، جز حیرت و سرگردانی حاصلی ندارد.

اگر جوان را از عشق منع کنید، چنان است که مریض را به علت کسالتش سرزنش نمایید.

اگر نسل جوان نمی داند که به کجا می رود، نشانه این است که با پدران خود فرقی نکرده است.

اگر جوانان دانش و پیران قوّت داشتند، همه چیز رو به راه می شد.

با زر خیلی کارها می توان انجام داد، ولی جوانی را نمی توان خرید.

بدبختی و خوش بختی روزگار پیری، عصاره اعمال جوانی است.

برای یاد گرفتن آنچه می خواستم بدانم، احتیاج به پیری داشتم؛ اکنون برای خوب به پا کردن آنچه می دانم، به جوانی نیازمندم.

بسیاری از مردم، سعادت و شوکت روزگار پیری خود را به سختی ها و دشواری های روزگار جوانی مدیونند.

بهترینِ جوانان شما جوانی است که در جامه پیران باشد و بدترینِ پیران شما پیری است که در جامه جوانان درآید.

بهترینِ کارها این است که در جوانی دانش اندوزی و در پیری به کار بندی.

برای شب پیری در روز جوانی چراغی باید تهیه کرد.

جوانی، بهار آرزوهاست.

تنها در روزگار جوانی است که آدمی بنیاد اخلاق و عادت های خود را استوار می سازد و هیچ ساعت آن خالی از فرصت نیست، ولی یک دقیقه آن هم، همین که رفت، برنمی گردد.

جوانی با غرور می گذرد، کهولت با رنج و محنت، و پیری با غم و حسرت؛ فلاکت روزگار پیری، نتیجه غرور جوانی است.

جوانی، مخلوطی است از غرور و نشاط، ولی پیری، خوابی است از الهام و خاطرات.

جوانی موج می زند، اقیانوس زندگانی به جوش می آید. ای جوانان!‍برخیزید و بکوشید، پیش از آنکه روح شما تاریک شود.

برای بعضی ها جوانی، اشتباه است؛ کهولت، مبارزه و پیری، پشیمانی.

جوانی، سلیقه و ذوق خود را با گرمی خویش عوض می کند؛ پیری آن را با عادت نگاه می دارد.

جوانی، صندوق در بسته ای است که فقط پیران می دانند درون آن چیست.

جوانی، گرهی است که رشته کودکی را به پیری می بندد.

جوانی، منزلی است که میان مسافت کودکی و پیری قرار گرفته است؛ روزگار سعادت و کامیابی زندگی در آنجا می گذرد.

جوانی، ترکیبی است که از آمیختگی بی تجربگی، شادمانی و غفلت به وجود می آید.

جوانی، فرصتی است از کتاب ترجمه حال انسان، که مهم ترین قسمت آن را نشان می دهد.

جوانی، جرعه ای است فرح انگیز، ولی حیف که به پیری آمیخته می شود.

جوانی، آفتابی است که با غروب خود، جز حسرت و افسوس چیزی باقی نمی گذارد.

در جوانی عاطفه بر عقل غلبه دارد و در دوره سالخوردگی، عقل بر عاطفه چیره می شود.

کسی که در جوانی چیزهایی می خرد که لازم ندارد، در پیری ناچار می شود چیزهایی را که لازم دارد، بفروشد.

گناهان روزگار جوانی را در سیمای پیری می توان خواند.

من از استعداد جوانانی که پیکرشان به زیور حکمت پیران آراسته شده و پیرانی که نشاط جوانان را دارا هستند، در شگفتم. کسانی که بتوانند در همه حال نشاط خود را حفظ کنند، پیری با آنها چه کار دارد؟

وقتی جوان بودم، متوجه شدم از ده عملی که انجام می دهم، نه تایش معیوب است. من نمی خواستم آدم معیوبی باشم؛ پس ده مرتبه بیشتر کار می کردم.

از بعضی جوانان صبر و فکر و عقل و مدارا مخواه که با هر چهار بیگانه اند.

همه جوانی را می گذرانند، ولی اینکه چگونه می گذرانند شرط است.

خِرد، رهبر من است و روزگار، ادب کننده من. این هر دو آن چنان تیرگی را از من زدودند که به روزگار جوانی، پیری جهان دیده شدم.

جوانی، شورترین، شیرین ترین، تلخ ترین و ترش ترین دوران زندگی هرکس است.

هرکه جوانی بی حاصل داشته باشد، عمر بی حاصلی را گذرانده است.

جوانی، بهار زندگی است و پیری، زمستان زندگی؛ پاییز و تابستانی در کار نیست.

قدر جوانی را بدانید که تا چشم به هم بزنید، به پیری رسیده اید.

جوانی، دوران سازندگی است؛ هم سازندگی جسمانی، هم سازندگی روحانی.

جوانی را هدر ندهید که همه زندگی به هدر رفته است.

مستی جوانی به خماری پیری نمی ارزد و لذت عشق به بدنامی آن.

جوانی، پلی میان کودکی و پیری است. خوشبخت کسی است که این پل را به سلامت بگذراند.

جهان به نیروی جوان و عقل پیر اداره می شود.

جوانی، دوره ای است که جوان در عین نیاز به همه، خود را از همه بی نیاز می داند.

جوانی، دریای خطرناکی است که گذشتن از آن همت و قدرت می خواهد.

ای کاش جوان می دانست و پیر می توانست!

در جوانی محتاط و دوراندیش بود؛ وقتی پا به سن گذاشت عشق را آموخت. این نتیجه طبیعی آغازی غیرطبیعی است.

چند توصیه به جوانان

دلتان را به اقیانوسی آرام تبدیل کنید، نه یک مرداب ناچیز. چرا ما باید با قبول نشدن در کنکور، نرسیدن به خواسته ای خاص، شکست موقت در ایجاد رابطه ای عاطفی با اطرافیان و مانند آن، کل زمین و زمان را به زیر سؤال ببریم و دنیا را تمام شده بپنداریم؟ بدانیم آنهایی که دلشان مرداب است، با کوچک ترین حادثه ای به تلاطم می افتند، ولی آنان که دلی همچون اقیانوس دارند، شدیدترین گرداب ها و جریان های حوادث هم آرامششان را بر هم نخواهد زد.

در معاملات زندگی، هیچ گاه از علامت منفی استفاده نکنید. به خاطر داشته باشید که تفکر منفی، آن چنان قدرتی دارد که می تواند با قرار گرفتن در پشت یک معادله بزرگ زندگی، همه علامت های مثبت آن را تغییر دهد و مانند خود، منفی سازد. به یاد داشته باشیم ک