پاورپوینت کامل معرفی و بررسی کتاب ۹۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معرفی و بررسی کتاب ۹۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معرفی و بررسی کتاب ۹۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معرفی و بررسی کتاب ۹۸ اسلاید در PowerPoint :

۷۹

آشنایی ایرانیان با فلسفه های جدید غرب

امیر
صادقی

نوشتار حاضر صرفا برای معرفی و گزارشی از کتاب آشنایی
ایرانیان با فلسفه های جدید غرب اثر استاد دکتر مجتهدی به رشته تحریر درآمده و
امید نگارنده در این بررسی، آن است که از این رهگذر برای خواننده اهل دقت،
آشنایی مختصری با فصول کتاب حاصل شود تا در وی انگیزه لازم برای مطالعه کتابی
که به موضوع حساس ورود فلسفه دوره جدید به ایران زمین پرداخته است، ایجاد شود.

استاد، در پیش درآمد کتاب متذکر می شوند که «مسئله آشنایی
ایرانیان با فلسفه های جدید غرب از دو لحاظ متفاوت، یعنی تاریخی و فلسفی بررسی
شدنی و مطالعه کردنی است. این مسئله به معنایی، مسئله آشنایی ایرانیان با علوم
جدید هم هست، زیرا به طور کلی، فلسفه های جدید غرب رابطه ای با علوم جدید دارد
و بدون توجه به این جنبه مسئله، نکات اصلی، مفهوم و روشن نمی شوند».

با این پیش زمینه که فلسفه دکارت از یک طرف برای کل علوم
جدید، مقدمه ای اصولی فراهم آورده است که براساس آن، ذهن نتیجه تجربه عقلی خود
را از طریق ریاضی در تمام علوم طبیعت به کار می برد و از این رهگذر، طبیعیات را
مستقل از حیات می سازد و از طرف دیگر، در انسان موجب پیدایش شناختی می شود که
عملاً به حفظ سلامت جسم و بهداشت آن و همچنین به تعادل نفس و سلامت آن کمک
می رساند که در این راستا به تحقق دو علم حیاتی، یعنی طب و اخلاق می انجامد.
استاد نیز دکارت را به عنوان سرآغاز ورود فلسفه جدید به تفکر ایرانیان
برگزیده اند و چگونگی و انگیزه ترجمه کتاب گفتار وی را با توجه مستندات تاریخی
مورد تحقیق قرار داده اند.

با اینکه تحقیقا از لحاظ تاریخی در دوره ناصری، اولین بار
فردی غربی به نام کنت دوگوبینو، کنسول وقت فرانسه در تهران، در پی معرفی دکارت
و فلسفه او در ایران برآمد و به دستور وی بود که کتاب گفتار در روش به کار بستن
عقل این فیلسوف به زبان فارسی ترجمه شد ولی ترجمه های دیگر همین کتاب صرف نظر
از آنچه که در تاریخ و در سیر زمان، به وقوع پیوسته در جهت تجددخواهی و
منورالفکری توسط ایرانیان انجام گرفت. در هر صورت، به طور عقلی و بر پایه
مستندات نفس این انتخاب را تا حدودی می توان توجیه پذیر دانست.

در مورد روایت غربیان از فلسفه در ایران آنچه در تاریخ
گذشته و سفرنامه هایی که از این حیث نگاشته شده با دقت استادانه ای در این کتاب
بررسی شده است و استاد در این مورد متذکر شده اند که: «تعجب آور نیست که در
میان خاورشناسان و جهانگردان غربی اولین کسی که راجع به فلسفه در ایران به نحوی
مستقل اظهارنظر کرده است، شوالیه شاردن باشد. او خود پیرو فرقه هوگتو، از
فرقه های پروتستان فرانسوی بود و با کلیسای رسمی کاتولیک میانه خوبی نداشت لذا
به انگلستان رفت و ساکن آنجا شد. فقط شخصی مثل شاردن می توانست، در ایران آن
زمان به فلسفه ای توجه پیدا کند و از آن سخن به میان آورد که تا حدودی مستقل از
کلام رسمی باشد.»

مطالب مذکور چشم اندازی اجمالی نسبت به محتوای کتاب در
اختیار خواننده قرار می دهد و البته در پی آن، گزارشی مختصر از هر یک از فصول
کتاب خواهد آمد. آنچه اکنون از استاد نقل قول می شود مربوط به روش تحقیق و نحوه
نگارش مطالب کتاب است. در گفت وگو با استاد، ایشان بر این نکته تأکید داشتند که
این اثر نتیجه سال ها تحقیق درباره موضوع موردنظر است. ایشان، این نکته را در
پیش درآمد کتاب نیز آورده اند: «تحقیقات ارائه شده در مجموعه حاضر، به یکباره
انجام نگرفته و بعضی از آنها در چندین سال پیش و بعضی دیگر در همین اواخر به
نگارش درآمده است». به واقع، از نقاط قوت و قابل ستایش این کتاب، کار دشوار
تهیه و ارائه اسناد قابل وثوق و گردآوری آن در قالب اثری است که به رویدادی
فکری در دوره معاصر پرداخته است. چنان که ایشان خود در پیش درآمد توضیح
داده اند: «تمام اسناد و مدارکی که در نوشته ها مورد استفاده قرار گرفته، از
ابتدا در دسترس نگارنده نبوده است و گاهی حتی پس از چاپ از مقاله کوچک مستقلی،
مدارک تازه ای به دست آمده است».

استاد در این کتاب که مشتمل بر هجده فصل و یک پیش درآمد
بسیار مفید است، به منظور پرتوافکنی بر دیگر مباحث کتاب، دست به کاری بدیع
زده اند و در دو فصل نخست ابتدا با این وجهه نظر که مسیحیت مشخصه اصلی فرهنگ
غرب تا دوره رنسانس بوده است، ذیل عنوان «مسیحیت در خدمت سیاست غرب» به این
نکته اشاره می کنند که تقابل میان مسیحیان و مسلمانان هیچ گاه صرفا نظامی و
میدانی نبوده است، بلکه در موارد بسیاری، علاوه بر اینکه غربیان سعی داشته اند
به فنون و علوم موجود در نزد مسلمانانی دسترسی پیدا کنند، که هم وارث مستقیم
تفکر و علم یونانی بودند و هم از منافع دانش های آسیایی، اعم از هندی و چینی
بهره می بردند؛ به نوعی مبارزه تبلیغاتی بسیار حساب شده ای هم، پیش می گرفتند
که یکی از نادرترین نمونه های آن، در ترجمه کتاب مقدس مسلمانان به زبان لاتینی
دیده می شود.

در بدو امر استاد اشاره به اقداماتی دارند که غربیان مسیحی
طی سال های متمادی در مناطق شرقی انجام داده اند و در ادامه نیز با توجه به
اهمیت سرزمین ایران به نحوی کاملاً مستند، اولین مواردی را که در طی سده های
میانه دلالت بر نوعی آشنایی غربیان با سرزمین ما دارد را ذکر می کنند. ایشان در
ضمن با بیان اسامی، کتاب ها و تاریخ های دقیق این مواجهه، به بررسی محتوایی آن
و تأثیرش در سطح سران ایرانی پرداخته اند و نکات باریکی را مورد توجه قرار
داده اند که پیش از این، از نگاه بسیاری از اندیشمندان به دور مانده بود.

پس از آنکه در فصل نخست رویارویی سیاسی غربیان با سران
ایران مورد مداقه قرار گرفت، در فصل دوم با عنوان «مبلغان مسیحی و متکلمان شیعی
در عصر جدید» به بررسی مواجهه قلمی متفکران دینی این دو فرهنگ پرداخته شده است.
در این فصل، به یکی از نخستین رویارویی های فکری اسلام و مسیحیت در قالب ذکر
گزارشی از کتاب آیینه حق نما اثر ژروم گزاویه ــ که به زبان فارسی و در لاهور
به چاپ رسیده است ــ و پاسخ به آن از سوی متکلم شیعه، سید احمد علوی عاملی
(شاگرد میرداماد)، در کتاب مصقل صفا پرداخته می شود. در ادامه استاد با بیان
زندگینامه هنری مارتین به تبیین نقش او در تبلیغ مسیحیت در ایران می پردازند.
مارتین، دو پاسخ به میرزا ابراهیم ــ مجتهد معروف شیراز که در آن زمان دو رساله
درباره اثبات نبوت پیامبر نوشته بود ــ می دهد که البته با پاسخ هایی از سوی
مسلمانان نیز مواجه می شود.

هر چند استاد به تصریح خودشان، نمی خواهند از چهارچوب عنوان
انتخابی خود برای فصل سوم یعنی «فلسفه در ایران دوره صفوی به روایت شاردن
جهانگرد فرانسوی قرن هفدهم میلادی» فراتر روند ولی به ناچار برای روشن کردن
موضوع و نظرگاه خاص شاردن، اندکی نیز به زندگینامه او می پردازند و برای
بازنمایی روش کار او، بخش هایی از مقدمه وی بر سفرنامه اش را می آورند. استاد
ضمن بی ادعا و مستند دانستن نوشته های شاردن متذکر می شوند که وی به علت آگاهی
از زبان فارسی و اطلاعات عمومی در زمینه های جغرافیا و تاریخ و مردم شناسی و
به ویژه برخورداری از نگاهی واقع بینانه، اثری خلق کرده است که گویی پس از گذشت
سالیان هنوز قابل استناد است و در این راستا «با بازگشت به یادداشت های مختلف
او می توان احتمالاً به نکات بسیار ظریفی پی برد که در هر صورت در فهم سیر تحول
تاریخ و فرهنگ ایران عصر جدید حائز اهمیتی فراوان است».

استاد در فصل چهارم، نخست به کتاب های فارسی اشاره می کنند
که به همت غربیان به چاپ می رسیدند و بیشتر آنها به موضوع مسیحیت در اروپا
می پرداختند. ایشان در ادامه چنانچه از عنوان فصل «گنجینه لغت از قرن یازدهم
هجری» و زیر عنوان آن «معرفی یکی از قدیمی ترین واژه نامه های زبان فارسی به
زبان های ایتالیایی و لاتین و فرانسه» پیدا است، به معرفی و بررسی و تأثیر این
گنجینه لغت و تقریظ هایی که بر آن نوشته شده است، پرداخته اند. نکته جالب توجه
آن است که در این مبحث، ضمن بیان چگونگی شکل گیری این گنجینه لغت، موارد تاریخی
جالب توجهی ذکر شده است که در این مقال مجال بیان آنها نیست.

در فصل پنجم کتاب با موضوع «عباس میرزا و مسئله تجدد»، ذکر
مختصری از تاریخ آن دوره آمده است؛ با این تأکید قصد استاد نگارش تاریخ نبوده و
در کتاب، پس از اشاره ای کوتاه به اتفاقات، به موضوع اصلی فصل اشاره شده و
همچنین آمده است که این همه بیشتر در جهت ارائه سرنخی است که فهم بهتر ریشه های
تجدد و مسائل عدیده آن در وضع کلی آن عصر و جو فکری موجود و شیوه برخورد با
اروپاییان را باعث شود. نکته جالب توجه، ارائه نقل قول های مستقیمی از
اروپاییان است که به مراوده عباس میرزا به عنوان مظهر تجددخواهی آن عصر با
ایشان اختصاص دارد. این نقل قول ها، از یک سو نشانگر نگرش غربیان به ایران و از
سوی دیگر روایت گر آلام و آرزوهای عباس میرزا است. در پایان این فصل، استاد ضمن
اشاره به شکست عباس میرزا نکته مهمی را متذکر می شوند: «به نظر می رسد که نه
فقط ایرانیان، بلکه کشورهای مشابه نیز بدون وقوف به آنچه واقعا هستند و بدون
تأمل در ریشه های فرهنگی و تاریخی و امکانات محلی و بومی خود، نمی توانند عملاً
راه مناسبی برای تحقق آرمان های ذهنی خود پیدا کنند و حتی برعکس، هر بار با این
خطر روبه رو خواهند بود که به اسم تجددخواهی و خیراندیشی، راه جدیدی برای
بیگانه سازی و بهره گیری از آن ها تعبیه شود و بیش از پیش اسباب عقب افتادگی
آن ها فراهم آید، همان طور که از زمان عباس میرزا تا امروز، بارها شاهد آن
بوده ایم.»

در فصل ششم ذیل عنوان «خاطرات اوژن بوره» رقابت مبلغان
کاتولیک و پروتستان در ایران عهد محمدشاه قاجار مورد بررسی قرار گرفته است.
نکته جالب و قابل استنباط این فصل، نظریات صریحی در مورد بی فایده بودن تبلیغ
مستقیم برای مسلمانان ایران است و اشاره دارد به اینکه: «هر نوع تبلیغ مستقیم
در ایران به مانند تمام کشورهای مسلمان دیگر کاملاً اتلاف وقت است». نکته
استخراج شده از نوشته های استاد در این فصل آن است که؛ همّ مبلغان مسیحی در این
دوره، در اکثر مواقع رقابت با یکدیگر برای جلب پیروان بیشتر از میان مسیحیان
ایران بوده است تا تبلیغ برای جلب مسلمانان.

استاد در فصل هفتم که عنوان «نخستین ترجمه فارسی گفتار در
روش دکارت» را بر خود دارد، ضمن اشاره به ترجمه محمدعلی فروغی از این کتاب
متذکر می شوند که هر چند ترجمه نخست که با عنوان حکمت ناصریه و با اجازه مخصوص
ناصرالدین شاه به چاپ رسید در ارزش و اعتبار همسنگ ترجمه فروغی نبود، اما از
آنجا که این کتاب «نخستین متن فلسفی غربی است که به فارسی برگردانده شده، حداقل
از لحاظ تاریخی و از لحاظ اینکه شاید نقطه شروعی برای آشنایی ایرانیان با
فلسفه های جدید غربی باشد، شایان ملاحظه است». در همین راستا، در فصل هفتم از
کتاب «جریان ترجمه، منظور و نیت مشوق اروپایی آن، یعنی کنت دوگوبینو فرانسوی و
نیز اعتبار و ارزش متن فارسی آن» به نحوی مستند بررسی شده است.

«حسینقلی آقا: چهره متجدد عصر قاجار به روایت کنت دوگوبینو»
عنوان فصل هشتم کتاب است که به بررسی عقاید موردی حسینقلی آقا پرداخته و ضمن
ارائه روایت کنت دوگوبینو از اعتقادات وی، فضای فکری کسانی را که از فرنگ به
کشور باز می گشتند به خوبی ترسیم کرده است. نمونه اعتقاد حسینقلی در نوشته کنت
دوگوبینو که استاد مورد استناد قرار داده اند، مشهود است: «او به دین رسمی زیاد
علاقه نداشت و آن را مظهر سلطه اعراب بر کشور خود می دانست. تمام عشق و
علاقه اش معطوف به اعتقاد و ایمان مجوسان بود که در زمان آنها کشور ایران دوره
بسیار درخشانی داشته است….

در واقع به نظر او تنها آینده ممکن و راه نجات برای کشور در
بازگشت کامل به دوره باستان است و در این نظر باستان شناسانه که دور از هر نوع
یقین است، توجه خاصی نیز به دین و فلسفه نیاکان باستانی داشت».

فصل نهم کتاب که به وضع تفکر موجود در عهد قاجار می پردازد
و رابطه آن را با افکار و آثار میرزا ملکم خان نشان می دهد، عنوان «میرزا ملکم
خان و اصول نظری پیشنهادی او» را دارد. استاد ضمن اشاره به این مطلب مهم که
«نباید تصور کرد که مورخ به علت کثرت اسناد و احتمال سهولت دسترسی بدان ها با
عینیت بیشتری می تواند درباره تاریخ دوره جدید نظر بدهد تا درباره دوره قدیم.
شاید هم بر عکس، به علت نزدیکی جریانات و به جهت امکان انتخاب اسناد و مدارک و
همچنین امکان قبول رجحان سندی بر سند دیگر… به ناچار، گرایش های فکری و تجربه
شخص مورخ بیشتر در اثر او منعکس می شود» و اینکه به هر تقدیر وضع فعلی ما است
که گذشته ما را متفاوت می کند، برای فهم وضع حال، بررسی تاریخ دوره معاصر را
حائز اهمیت می شمارند استاد که در این راستا با توجه به اینکه میرزا ملکم خان
را می توان مطلع ترین شخص دوره ناصری نسبت به اوضاع غرب در قرن نوزدهم قلمداد
کرد «نظام پیشنهادی او که از مسلمات اصولی است که او با تماس مستقیم با دنیای
غرب و از آشنایی کامل با وضع صنایع و علوم، خاصه با کیفیت انتظامات سیاسی،
دولتی و اداری آنجا کسب کرده است»، را با توجه به آثار به جای مانده از وی مورد
مداقه قرار می دهند که نکات باریکی از این بررسی مستند قابل حصول است؛ نکاتی که
نشان می دهد چه عواملی در آن دوره شرط ترقی بوده و باور به آنها چه تأثیری بر
تفکر نسل بعدی نهاده است.

در فصل دهم استاد با ذکر این نکته که مطمئنا میرزا فتحعلی
آخوندزاده جزو پنج نفر اول فهرست مردان متجدد و ترقی خواه صد و پنجاه سال اخیر
است، وی را از نگاه عده زیادی از روشنفکران معاصر، مظهر اصلی و نمونه کاملِ
روشنفکری پیشرو و انقلابی می دانند که از لحاظی، گرایش های فکری او با عقاید
متفکران اخیر امروزی قیاس پذیر است. اما از نگاه استاد ضرورت پرداختن به افکار
آخوندزاده در فصلی با عنوان «میرزا فتحعلی آخوندزاده و فلسفه غرب» در این است
که «آخوندزاده از جمله نخستین نمایندگان فلسفه غرب در ایران شناخته شده است،
لذا دقیقا باید دید که اولاً منظور چه نوع فلسفه غرب و چه نوع طرز تفکری است و
ثانیا آشنایی واقعی او با این فلسفه، تا چه اندازه بوده است». در این فصل با
توجه به آثار وی خطوط فکری او به نحوی استادانه ترسیم شده است اگر بخواهیم برای
آشنایی اولیه و رجوع به متن اصلی، عنوان گونه، شمایی کلی از این طرز تفکر ارائه
دهیم بهتر است عبارت خود استاد متمسک شویم که اشاره می کنند: «مؤلفه های فکری
وی (آخوندزاده) عبارت است از: ماتریالیسم، اومانیسم، ساینتیسم، ناسیونالیسم،
آزادیخواهی (لیبرالیسم)، تفکیک دین از سیاست، لزوم تغییر خط الفبای فارسی، لزوم
اقتباس و تقلید از غرب در فکر و عمل، وجود تعارض میان اسلام و علم، اسلام و
زندگی و…».

چنانچه استاد در پیش درآمد کتاب نیز آورده اند با توجه به
اینکه کتاب حاضر در طی یک فرآیند تحقیقی گردآوری شده، مستندات جدید به غنای آن
یاری شایان ذکری کر