پاورپوینت کامل مدرسه حله ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مدرسه حله ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مدرسه حله ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مدرسه حله ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

محمد صفر جبرئیلی[۱]

حله در قرن پنجم توسط سیف الدوله منصور بن صدقه حمدانی (۱ ق) تأسیس شد. علاقه و اعتقاد او به تشیع و حمایتش از علم و علما موجب شد تا حله در همان سال های نخستین، به صورت شهری فرهنگی و مرکزی برای شیعیان درآید[۲] ؛ به گونه ای که در بین قرن ششم تا نهم مهم ترین مرکز شیعی، حتی مقدم بر نجف و بغداد به شمار آید.[۳]

درایت عالمان شهر حله موجب شد تا در حمله مغول ها به جهان اسلام و از جمله بغداد و انقراض خلافت عباسی ( ق) آسیب نبینند؛ بلکه با دستگاه خلافت نیز مرتبط شده و امنیت خود و اهالیش را تضمین نمایند.[۴] علاوه بر این، با وزیر عالم و اندیشمند شیعی مذهب دستگاه مغولان یعنی خواجه نصیر نیز ارتباط برقرار کرد؛ به گونه ای که او برای استفاده از عالمان و استادان، به آن شهر سفر کرد.[۵] ناامن شدن بغداد در پی ضعف و افول و تزلزل و سپس سقوط خلافت عباسی، مهاجرت طالبان علم به حلّه را به دنبال داشت؛ به گونه ای که کارهای آغاز شده توسط ابن ادریس (۹۸ ق) به دست محقق حلی (۷ ق) تکمیل شده و با خدمات و فعالیت های علامه حلی (۷۲ ق) به اوج و شکوفایی رسید. اما در زمان ابن فهد حلی (۸۱ ق) به دلایل متعددی کم رنگ و سپس تعطیل شده و به کربلا و نجف انتقال یافت.

الف. ویژگی های پاورپوینت کامل مدرسه حله ۷۷ اسلاید در PowerPoint

۱. احیای تفکر اجتهادی

پاورپوینت کامل مدرسه حله ۷۷ اسلاید در PowerPoint آغازگر دوره تجدید حیات فقهی است.[۶] آن گاه که تحت عوامل مختلف، اجتهاد در فقه شیعه دچار رکود و افول شده بود[۷] و فقیهان به جای اجتهاد بیشتر، تحت تأثیر آرای شیخ طوسی (۰ ق) بودند و به تبیین فتاوای او می پرداختند، ابن ادریس حلی فقیه عالی رتبه این مدرسه، با انتقادهای گاه تند و تیزش از شیخ طوسی[۸] و نکوهش عالمان و فقیهان آن دوره در تقلید از فتاوای او[۹] و طرح دیدگاه های اجتهادی خود، با استناد به دلایل و براهین،[۱۰] به تألیف یک دوره فقه همت گماشت.[۱۱] این اقدام مبارک توسط فقهای بعدی، از جمله محقق حلی (۷ ق) و علامه حلی (۷۲ ق) به رشد و کمال بیشتری رسید. محقق حلی در «شرایع الاسلام» در کنار اجتهاد، به چینش و نظم بدیعی در مباحث فقهی پرداخت.[۱۲] علامه حلی علاوه بر آن، به بسط و تفصیل و تتبع در مباحث و مسائل و تطبیق و تقارن با دیگر مذاهب و حتی آرای درون مذهبی پرداخت.[۱۳]

۲. آزادی مذهبی

تزلزل در پایه های خلافت عباسی، وزارت ابن علقمی شیعی در زمان خلافت مستعصم عباسی ( – ۰ ق) و سپس سقوط دستگاه خلافت توسط هلاکوی مغول، تب اختلافات مذهبی بین شیعه و سنی و شافعی و حنفی را تقلیل داد. هرچند این فضا زمینه تلاش و کوشش عالمان مذاهب مختلف، به ویژه حنفیان و شافعیان را برای جلب و جذب ایلخانیان به خود مضاعف کرد،[۱۴] اما همین منازعات فکری در دربار موجب دلزدگی حاکم مغول تازه مسلمان شده، یعنی «اولجاتیو» بود؛[۱۵] لذا او برای فحص و بررسی حقیقت، جلسات مناظره ای با حضور عالمان مذاهب و از جمله مذهب شیعی تشکیل داد که در نهایت، دفاعیات و استدلال های قوی علاّمه حلی او را برای پذیرش تشیع آماده کرد.[۱۶] آمد و شد عالمان سنی و شیعی مانند ابن فوطی حنبلی با علی بن عیسی اربلی (۹۲ ق) و خاندان آل طاووس و عمادالدین محمد همدانی واعظ، از این گونه است.[۱۷]

نمونه بارز دیگر، تعلیم و تعلم طلاب مذاهب مختلف، از عالمان دیگر مذاهب است؛ چنان که علی بن عیسی اربلی شیعی، مؤلف «کشف الغمه فی معرفه الائمه» نزد عالمان سنی علم آموخت و برخی عالمان سنی نزد علمای شیعی تلمذ کردند.[۱۸]

علامه حلی دروس علوم عقلی را نزد نجم الدین کاتبی قزوینی، شمس الدین محمد کیش، برهان الدین محمد نسفی واسطی، شاگرد شهاب الدین سهروردی فرا گرفته است.[۱۹]

۳. اعتدال و میانه روی

از ویژگی های تفکر دینی، به ویژه تفکر عالمان شیعی در این مدرسه و این دوره، اعتدال و میانه روی عالمان و حاکمان شیعی است، که البته این امر، معلول عوامل مختلفی از جمله حشر و نشر عالمان شیعه و سنی با هم است.[۲۰] اشتغال عالمان شیعی به امور فرهنگی در حکومت ایلخانیان، [۲۱]ضرورت تعامل مناسب با عالمان و پیروان مذهب سنی به ویژه حنفیان و شافعیان است:

علامه حلی با پرهیز از عناد و لجاجت و جدل و دوری از تعصب در مباحث و مناظرات خود با عالمان سنی، در توقیر و تعظیم صحابه «رضوان الله علیهم» مبالغت فرمودی و اگر کسی در حق صحابه کلمه ای بد بگفتی، منع تمام فرمودی و رنجش کردی.. . و کلماتی را که شیعیان متعصب گویند، به غایت منکر بودی و منع کردی.[۲۲]

تأثیر این گونه سلوک و تعامل با اهل تسنن، موجب تفاهم میان پیروان دو مذهب شیعی و سنی شد؛ به گونه ای که جمع بین نام دوازده امام اهل بیت (علیهم السلام) و خلفای اهل سنّت در کتیبه ها، کتاب ها و اشعار شعرا امری معمول و متعارف شد و تکریم و تجلیل از ائمه اهل بیت و ذکر تاریخ و سرگذشت آنان در کتب علمی و دیوان شعرا امری ممدوح و پسندیده و مایه فخر و مباهات نویسنده و گوینده بود؛ به گونه ای که برای این افراد، از واژه «تسنن دوازده امامی» استفاده می شد. [۲۳]

اهمیت این نکته در این امر نهفته است که در آن دوره، پس از انقراض عباسیان، مغولان غیر مسلمان بر کشور اسلامی حکومت می کردند. آنها نیز تحت تأثیر جاذبه های اسلام، از دین نیاکان خود عدول کرده و اسلام آورده و برخی مذهب شیعی اختیاری کردند. در این هنگام عالمان مذاهب فقهی و اصولی اسلام در تلاش برای جذب خلیفه و دستگاه خلافت و رسمیت یافتن مذهب خود بوده اند. عالمان شیعی، ازجمله خواجه نصیر، علامه و فرزندش فخرالمحققین نیز با ارائه نمادی اعتدالی از تشیع، به پیشرفت و ثبات این مذهب کمک شایانی نمودند.

. جامعیت در مباحث

وجود شخصیت های متعدد با رشته های گوناگون فقهی، اصولی، حدیثی، عرفانی و کلامی موجب جامعیت علمی این مدرسه شده است. ابن ادریس با کتاب تأثیرگذار «السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی»، محقق حلی با اثر بدیع و ماندگار «شرایع الاسلام» علامه حلی با آثار گوناگون فقهی، از جمله «تذکره الفقهاء» و «مختلف الشیعه»، «قواعد الاحکام»، و کتاب های اصول فقه مانند «مبادی الاصول» علامه حلی و «معارج الاصول» محقق حلی، کتاب های کلامی مانند «المسلک فی اصول الدین»، «کشف المراد»، «باب حادی عشر»، «نهج المسترشدین» و «نهج الحق» و «کشف الصدق» و «الالفین» علامه حلی، «کشف الغمه» اربلی و کتب دعا و مناجات مانند «اقبال الاعمال»، «فلاح السائل» سید رضی الدین علی ابن طاووس میراث حله تلقی می شود.

ب. روش و رویکرد

وجود عالمان نص گرا و مخالف با علم کلام و در رأس آنان سید رضی الدین علی بن طاووس[۲۴] در کنار تربیت عالمان نامداری چون ابن میثم بحرانی (۷۹ ق) و علامه حلی در مدرسه خواجه نصیر طوسی (۷۲ ق) موجب شد تا هر دو رویکرد نص گرایی و عقل گرایی در این مدرسه رواج یابد. هرچند گروه دوم توانستند بر روش نص گرایان غالب آمده و حتی روش عقل گرایی را به سمت و سوی فلسفی ببرند که نمونه هایی از آن را می توان در آثار ابن میثم بحرانی دید.[۲۵] البته خواجه نصیر با استفاده از اصطلاحات و قواعد فلسفی و استناد به براهین عقلی حرف در کتاب «تجرید الاعتقاد» آن را به اوج و کمال رساند و علامه حلی نیز با «کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد» به تحکیم و تثبیت آن کمک شایانی نمود.[۲۶]

ج. ادوار و مراحل

مطالعه آثار موجود مدرسه، نشان دهنده سه مرحله و دوره برای این مدرسه است:

۱. مرحله آغازین: همان عقل گرایی مدرسه بغداد، به ویژه عقل گرایی سید مرتضی و شیخ طوسی است، توسط ابن ادریس آغاز شده و با تدریس دو ساله سدید الدین حمّصی در مباحث کلام و اصول فقه تحکیم و تقویت شده است.

۲. دوران اوج و کمال: توسط خواجه نصیر و البته به همت علامه حلی و ابن میثم بحرانی با نگارش آثار متعدد و فراوان در مباحث کلامی و به ویژه «تجرید الاعتقاد» و شرح آن «کشف المراد» علم کلام نه فقط در این مدرسه، بلکه در کل تفکر شیعی به اوج خود رسید.

۳. دوران افول: با درگذشت علامه حلی و عهده دار شدن زعامت توسط فخر المحققین (۷۷۸ ق) مباحث کلامی کم رنگ شد و سپس در پی عوامل دیگر، کل پاورپوینت کامل مدرسه حله ۷۷ اسلاید در PowerPoint به افول گرایید و زمیه انتقال آن به مراکز علمی دیگر فراهم شد.

د. شخصیت ها

هرچند هنگام بحث از تفکر کلامی پاورپوینت کامل مدرسه حله ۷۷ اسلاید در PowerPoint، نام علامه حلی تداعی می کند، اما نباید از نقش مستقیم دیگر دانشمندان این مدرسه در عرصه مباحث فکری و کلامی و ایجاد ویژگی ها و امتیازات قابل توجه آن غفلت ورزید. قطعاً ابن ادریس علی رغم جنبه فقهی اش یا ابن طاووس ( ق) که با کلام و متکلمان میانه ای ندارد[۲۷] و محقق حلی که نقش آفرینی او در فقه موجب به حاشیه رفتن جایگاه کلامی او شده است[۲۸] و همچنین دو متکلم مهاجر به حله، یعنی ابن میثم بحرانی که مقیم حله شد[۲۹] و سدید الدین حمصی رازی که دو سال در آن جا به تدریس کلام و اعتقادات پرداخت،[۳۰] در شکوفایی و رشد مدرسه نقش آفرین بوده اند.

ابن ادریس حلی، محقق حلی، ابن طاووس، علی بن عیسی اربلی، ابن بطریق یحیی بن الحسن (۲۳ – ۰۰ق)، خواجه نصیر طوسی،[۳۱] کمال الدین ابن میثم بحرانی،[۳۲] علامه حلی و فخر المحققین (۷۷۱ ق) از مهم ترین شخصیت های این مدرسه اند.

ه‍. خدمات و حسنات

این مدرسه به ویژه با عنایت به دو شخصیت محوری آن، یعنی خواجه نصیر طوسی و علامه حلی، خدمات و حسنات چشم گیری به تفکر شیعه ارائه کرده است.

۱. تأسیس کلام فلسفی

رویکرد فلسفی به مباحث کلامی به معنای استناد و استفاده از مبانی و مبادی فلسفی در اثبات، تبیین و دفاع از گزاره های دینی در این مدرسه آغاز شده است.[۳۳] ابن میثم بحرانی به صورت محدود در تبیین برخی از مباحث عقیدتی، از قواعد و مبادی فلسفی استفاده کرده است.

او برای اولین بار در اثبات ضرورت امام از نظام احسن و غلبه خیر و یا خیر محض بودن وجود امام[۳۴] و در ثواب و عقاب از «قاعده علیت» بهره برده است.[۳۵]

اوج این رویکرد که به دست خواجه نصیر در مقصد اول و دوم «تجرید الاعتقاد» پایه ریزی شده[۳۶] و در مقصد سوم تا ششم نیز عملی شده،[۳۷] بعدها الگویی برای بسیاری از متکلمان شیعی و سنی قرار گرفته است.[۳۸]

این رویکرد زمینه طرح مستقل مباحث کلامی خاصی با صبغه فلسفی و تبیین حکمت و چرایی و چگونگی آنها را نیز فراهم کرد؛ چنان که خواجه نصیر «رساله الامامه» را درباره فلسفه امامت نوشت.[۳۹]

۲. گسترش کلام تطبیقی

سقوط خلافت عباسی، تشکیل سلسله های جدید حکومتی، آزادی مذاهب اسلامی و تلاش پیروان مذاهب برای به کرسی نشاندن مذهب خود، به ویژه در عصر مغولان و به طور خاص سلطان محمد خدابنده (اولجایتو) (۷۰۳ – ۷۱ ق)[۴۰] و عوامل دیگر موجب شد تا متکلمان شیعی ضمن اعلان موضع عقیدتی و فکری تشیع، به نقد دیدگاه های رقیب نیز بپردازند. به همین سبب خواجه نصیر طوسی «قواعد العقائد» را در تطبیق و نقد کلام اسماعیلیه و علامه حلی «نهج الحق و کشف الصدق» را در تبیین دیدگاه امامیه و تطبیق و مقارنه آن با کلام اشعری و فقه مکتب خلفاء نگاشتند. این امر در فقه نیز البته به صورتی جدی به انجام رسید که نمونه آن «تذکره الفقهاء» علامه حلی است و برای اولین تطبیق و مقارنه میان آرای فقهای درون مذهبی (امامیه) نیز توسط همو با عنوان «مختلف الشیعه فی احکام الشریعه» به انجام رسید.

۳. ارائه نظم و چینش جدید

تا پیش از خواجه نصیر طوسی و نگارش کتاب «تجرید الاعتقاد»، علم کلام حتی در میان شیعیان نظم و ترتیب و چینش منطقی نداشت؛ مثلاً بحث «معاد» گاهی در دو جا (مباحث عقلی آن در عدل و مباحث نقلی آن بعد از نبوت و امامت) طرح می شده[۴۱] و گاه همه مباحث در یک جا و ذیل بحث عدل[۴۲] یا افعال الهی[۴۳] آمده و گاهی بین نبوت و امامت طرح شده است.[۴۴] خواجه با چینش و تنظیم مباحث الهیات خاص، به ترتیب اثبات ذات و صفات، نبوت، امامت و معاد[۴۵] در «تجرید الاعتقاد» به ارائه الگویی پرداخت که بعد از او بسیاری از متکلمان از آن پیروی کرده اند.[۴۶] بدیهی است علامه حلی در «کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد » و دیگر کتاب های کلامی خود، با شرح و بسط مباحث با این نظم و چینش به ثبات و ماندگاری آن کمک کرد.

. گسترش تشیع در ای

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.