پاورپوینت کامل پیامبران الهی در عتبات عالیات ۸۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیامبران الهی در عتبات عالیات ۸۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیامبران الهی در عتبات عالیات ۸۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیامبران الهی در عتبات عالیات ۸۸ اسلاید در PowerPoint :

طلیعه

یکی از نشانه های مقدس بودن سرزمین عتبات عالیات، حضور انبیای الهی در این سرزمین بوده است. بنا بر روایات و تواریخ اسلامی، همه انبیای الهی با این سرزمین به گونه ای مربوط بوده اند؛ یا زادگاهشان در این مکان مقدس بوده، یا محل عبورشان بوده، یا محل نماز یا توقف و یا محل دفن آن بزرگان بوده است. این نوشتار در دو بخش تنظیم شده که بخش اول آن درباره حضور پیامبران در سرزمین عراق است و بخش دوم، حضور آن پیامبرانی است که در تاریخ و احادیث اسلامی به نامشان اشاره شده است که بعضاً متولد یا مدفون در این سرزمین مقدس هستند.

حضور تمام انبیای الهی

بنابر روایات و احادیث اسلامی، سرزمین عراق و به ویژه سرزمین کربلا محل گذر تمام پیامبران خدا بوده است و روایات زیر گواه این مدعاست:

۱. پیامبری نیست که کربلا را زیارت نکرده باشد.

امام زین العابدین (علیه السلام) فرمود:

«و ما من نبی الا و قد زار کربلاء و وقف علیها و قال إنک لبقعه کثیره الخیر، فیک یدفن القمر الازهر»؛ ۱هیچ پیامبری نیست، مگر آن که کربلا را زیارت نموده و در آن جا توقف کرده و فرموده باشد: تو سرزمینی هستی که خیر کثیری در تو می باشد، و در تو ماه تابان دفن خواهد گشت.

۱). محمدمهدی حائری مازندرانی، معالی السبطین، ج ۱، ص ۱۰۹..

۲. کربلا محل دفن دویست پیامبر و دویست وصی شهید است.

امام صادق (علیه السلام) فرمود: در سفری که امیر مؤمنان (علیه السلام) به یک میلی یا دو میلی سرزمین کربلا رسیدند، در جلوی جمعیت قرار گرفتند تا این که خود را به محل شهادت شهدا رسانده فرمودند: در این جا دویست پیامبر و دویست وصی و جانشین و دویست سبط با همراهانشان شهید شدند. سپس با مرکب خود آن جا را دور زد و در حالی که پایش را از رکاب بیرون آورده بود فرمود:

«مناخ رکاب و مصارع شهداء لا یسبقهم من کان قبلهم و لا یلحقهم مَن کان بعدهم»؛ محل چادرها و محل شهادت شهیدانی است که در فضیلت، از گذشتگان و آیندگان هیچ کس به پای آنان نخواهد رسید. ۱

حضور پیامبران در مسجد کوفه و سهله

پیامبران الهی علاوه بر حضور در سرزمین کربلا، محل مسجد کوفه و مسجد سهله را نیز زیارت کرده اند و برخی از ایشان در همان جا مدفونند. امام صادق (علیه السلام) فرمود:

«ما من ملک مقرب و لا نبی مرسل و لا عبد صالح إلاّ و قد صلّی فی مسجد کوفان حتی محمد صلّی اله علیه و آله لیله اسری به»؛ ۲هیچ فرشته مقربی و هیچ پیامبر فرستاده شده ای و هیچ بنده صالحی نیست، مگر آن که در مسجد کوفه نماز خوانده است؛ حتی پیامبر (صلی الله علیه و آله) که در وقت معراج به آن جا رفت.

۱). شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج ، ص ۷۳..

۲). شیخ عباس قمی، سفینه البحار، ج ۲، ص ۹۸..

مرحوم شیخ عباس قمی در «سفینه البحار» می نویسد: «الکوفه روضه من ریاض الجنه، فیها قبر نوح و ابراهیم

علیهما السلام و قبر ثلائمأه و سبعین نبیاً»؛ ۱کوفه باغی از باغ های بهشت است و در آن قبر حضرت نوح و حضرت ابراهیم علیهما السلام و قبر سیصد و هفتاد پیامبر می باشد.

محدث نوری \ در «مستدرک الوسائل» در فضیلت مسجد سهله می نویسد: «لم یبعث نبیاً إلا و قد صلّی فیه»؛ ۲هیچ پیامبری از سوی خداوند مبعوث نشد، مگر آن که در آن مسجد نماز گذارد. ۳

حضور پیامبران بزرگ در سرزمین عراق

بسیاری از پیامبران بزرگ الهی از این سرزمین عبور کرده یا برای مدتی در آن اقامت داشته و یا در همان جا به خاک سپرده شده اند. در این بخش به برخی از ایشان اشاره خواهیم کرد.

۱. حضرت آدم (علیه السلام)

علامه مجلسی \ در «بحارالانوار» آورده است که مرسلاً روایت شده که حضرت آدم (علیه السلام) وقتی به زمین فرود آمد، به دنبال حوا می گشت تا این که به سرزمین کربلا رسید. در این سرزمین بدون هیچ علتی دلتنگ شد و پایش لغزید و در جایی که امام حسین (علیه السلام) به شهادت رسید، به زمین خورد و خون از پایش جاری گشت. آدم (علیه السلام) سر به آسمان بلند کرده، عرضه داشت: خدایا! آیا گناهی از من سر زد که مرا مورد بازخواست قرار دادی؟ تمام زمین را گشتم و چیزی شبیه آنچه در این سرزمین به من رسید، بر من وارد نشد، به آدم (علیه السلام) وحی شد: ای آدم! گناهی از تو سر نزده است؛ امّا بدان که در این سرزمین فرزندت حسین مظلوم کشته خواهد شد. بدین جهت خون تو به جهت همراهی با حسین در این سرزمین ریخته شد.

آدم عرض کرد: خدایا، آیا حسین پیامبر است؟ وحی شد که نه، ولکن او سبط پیامبر خدا محمد (صلی الله علیه و آله) است. عرض کرد: کشنده او کیست؟ وحی آمد که قاتل او یزید، لعین اهل آسمان ها و زمین است. آدم عرض کرد: ای جبرئیل! حال من چه کنم. جبرئیل گفت: قاتل او را لعن کن. پس آدم چهار مرتبه یزید را لعن کرد و به راه خود ادامه داد تا به کوه عرفات رسید و حواء را در آن جا یافت.

۱). همان..

۲). میرزا حسین نوری، مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۱..

۳). همان..

). بحارالانوار، ج، ص۲۲..

انتقال پیکراستخوان های آدم به نجف اشرف

بنا به نوشته «ناسخ التواریخ» وفات حضرت آدم (علیه السلام) در روز جمعه، هشتم نیسان، برابر با یازدهم محرم، در مکه مکرمه بوده است و حضرت حواء یک سال پس از او درگذشت و در غار ابوقبیس، کنار مضجع شریف حضرت آدم مدفون گشت. ۱آن گاه که کشتی نوح به اطراف کعبه رسید، خدای به نوح وحی فرستاد که هفت شوط اطراف بیت الله الحرام طواف کند. حضرت نوح از کشتی پیاده شد و تا زانو در آب رفت و تابوتی که در آن استخوان های حضرت آدم بود، بیرون آورده در کشتی گذاشت تا به باب کوفه رسید.

در آن جا بود که خداوند به زمین وحی کرد: (یا أرض ابلعی ماءک) و زمین آب خود را در مسجد کوفه فرو برد؛ چنان که از همان جا آغاز شد. حضرت نوح تابوت را از کشتی برداشت و در نجف اشرف دفن کرد. ۲

در زیارت مطلقه امیرمؤمنان (علیه السلام) به دفن حضرت آدم در کنار قبر امیرمؤمنان چنین اشاره شده است: «والسلام علیک یا مولای و علی ضجیعیک آدم و نوح و رحمه الله و برکاته»؛ ۳و سلام بر تو ای مولای من و بر دو هم قبرت آدم و نوح و رحمت خدا و برکات او.

۱). ر. ک: محمدتقی سپهر (لسان الملک)، ناسخ التواریخ..

۲). سید عبدالحسین رضیئی، تاریخ انبیاء سلف، ص ۹۸..

۳). شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، ص ..

۲. ادریس (علیه السلام)

یکی از پیامبران بزرگ الهی و پدربزرگِ پدر حضرت نوح پیامبر (علیه السلام) است. در تورات نامش «اخنوخ» بود و بدین سبب او را ادریس نامیده اند، چون کتاب ها را بسیار تدریس می کرد. وی اولین کسی بود که پیراهن دوخت و پوشید؛ چون مردم پیش از آن، از پوست حیوانات برای پوشش استفاده می کردند.

حکمای یونان او را «هرمس حکیم» نامیده اند. وی سیصد سال زندگی کرد. ادریس اولین کسی بود که قلم به دست گرفت و نخستین کسی بود که پیراهن دوخت و پوشید، و هر گاه دوزندگی می کرد، خدای را تسبیح و تهلیل و تکبیر و توحید و تمجید می گفت. امام صادق (علیه السلام) فرمود: در مسجد سهله جایگاه حضرت ادریس است که در آن مکان دوزندگی می کرد. ۱

۳. حضرت نوح (علیه السلام)

نوح (علیه السلام) از پیامبرانی است که ارتباط زیادی با این سرزمین مقدس دارد. بر اساس تاریخ و روایات، این سرزمین محل زندگی و سکونت و تبلیغ وی بوده است. همچنین در این دیار مقدس به فرمان خدا دست به ساخت کشتی زد و پس از آماده شدن آن، قهر خدا شامل حال مردم شد و سیل از هر سو جاری شد. آغاز سیل از «تنور» بود که از همان سرزمین بر روی آب قرار گرفت، و پایانش با فرمان (یا أرض ابلعی ماءک) در همین سرزمین فرو نشست.

و در آن مدتی که در کوفه بود، قبر مولا امیر مؤمنان (علیه السلام) را آماده کرد و در نهایت، خود نیز در کنار آن دفن گردید.

الف. ساختن کشتی در مسجد کوفه

حضرت نوح (علیه السلام) به فرمان خدا ساختن کشتی خود را در مسجد کوفه آغاز کرد. سدی و شعبی گویند: نوح کشتی را در مسجد کوفه ساخت و تنوری که از آن آب بیرون آمد، در طرف راست مسجد بود و مفضل بن عمر از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که تنور در خانه پیرزن مؤمنه ای بود و در طرف راست مسجد کوفه قرار داشت.

مفضل گوید: عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! آیا مسجد کوفه در آن روز وجود داشت؟ فرمود: آری، مصلای انبیا بود. ۲

۱). سفینه البحار، ج ۱۲، ص ..

۲). ملا فتح الله کاشانی، منهج الصادقین، ج ، ص ۳۸

ب. عبور نوح با کشتی خود از سرزمین کربلا

روایت شده است در زمانی که حضرت نوح (علیه السلام) سوار بر کشتی شد، کشتی او را به تمام کره زمین طواف داد. وقتی که به سرزمین کربلا رسید، زمین کشتی را به سوی خود کشید؛ به گونه ای که حضرت نوح (علیه السلام) از غرق شدن کشتی به وحشت افتاد؛ پس خدایش را خواند و گفت: خدایا! من تمام دنیا را گشتم، ولی هرگز چنین وحشتی که در این سرزمین احساس کردم، ندیده بودم. جبرئیل بر او فرود آمده گفت: ای نوح! در سرزمینی هستی که حسین، سبط پیامبر، محمد (صلی الله علیه و آله) خاتم پیامبران و فرزند خاتم اوصیا کشته خواهد شد. نوح (علیه السلام) عرضه داشت: ای جبرئیل! چه کسی او را به قتل خواهد رساند؟ جبرئیل گفت: قاتل او ملعون اهل هفت آسمان و هفت زمین است.

حضرت نوح (علیه السلام) چهار مرتبه او را لعن کرد و سپس به راه خود ادامه داد تا این که بر کوه جودی استقرار یافت. ۱

ج. فرود کشتی نوح بر کوه جودی

پس از سیر و گردش طولانی ای که نوح (علیه السلام) در جهان داشت، بار دیگر به سرزمین عراق بازگشت و به امر پروردگار بر کوهی در موصل، به نام «ْجودی» فرود آمد.

مجلسی در «حیاه القلوب» می نویسد:

پس خداوند وحی فرستاد به سوی کوه ها که می خواهم کشتی بنده خود را بر کوهی از شما استقرار دهم. پس هر یک از کوه ها سرکشی کردند، به جز جودی که کوهی است در موصل که تواضع کرد و گفت: مرا مرتبه ای نیست که کشتی نوح بر من فرود آید. خداوند تواضعش را پسندید و امر فرمود تا کشتی بر جودی قرار گیرد. ۲

۱). محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ، ص ۲۳..

۲). تاریخ انبیاء سلف، ص ۹۱..

. حضرت ابراهیم (علیه السلام)

حضور ابراهیم (علیه السلام) در این سرزمین مقدس پررنگ بوده است؛ چه آن روزی که از سرزمین کربلا عبور کرد و چه آن روزی که آماده می شد تا به جنگ عمالقه برود و چه آن روزهایی که به عبادت و مناجات با خدا در مسجد سهله شب ها را به صبح رساند و بهترین گواه این حضور، وجود مقام آن حضرت در مسجد سهله به نام «مقام حضرت ابراهیم (علیه السلام)» است.

عبور از سرزمین کربلا

گفته شده است که حضرت خلیل الرحمان از سرزمین کربلا عبور کرد، در حالی که سوار بر اسب بود. پای اسبش لغزید و ابراهیم بر زمین خورد و سرش شکاف برداشت و خون ابراهیم جاری گشت. حضرت ابراهیم (علیه السلام) شروع به استغفار کرد و عرض کرد: خدایا! چه گناهی از من سر زد؟ در همان حال جبرئیل بر او فرود آمد و گفت: ای ابراهیم! هیچ گناهی از تو سر نزد، ولکن در این جا سبط خاتم انبیا و فرزند خاتم اوصیا کشته خواهد شد.

ابراهیم گفت: ای جبرئیل! چه کسی قاتل اوست؟ جبرئیل گفت: قاتل او ملعون آسمانیان و زمینیان است. حضرت ابراهیم دست به آسمان بلند کرد و لعن بسیار بر یزید فرستاد و اسبش آمین گفت. ابراهیم گفت: تو از این ماجرا چه می دانی که بر دعای من آمین می گویی؟ گفت: ای ابراهیم! من ا فتخار می کنم که بر من سوار شدی و هنگامی که پایم لغزید و تو از پشتم به زمین افتادی، باعث شرمندگی من شد، امّا بدان که سبب آن، یزید ملعون بود. ۱

. حضرت اسماعیل (علیه السلام)

یکی دیگر از پیامبرانی که از سرزمین کربلا گذشت، حضرت اسماعیل (علیه السلام) است. روایت شده است که گوسفندان حضرت اسماعیل در کنار نهر فرات مشغول چرا بودند. چوپان نزد آن حضرت آمد و عرض کرد: چند روزی است که این گوسفندان از این شاهراه آب نمی خورند. حضرت اسماعیل (علیه السلام) از خدای خود علت و سبب آن را جویا شد. جبرئیل بر او فرود آمد و عرضه داشت: ای اسماعیل! از گوسفندانت ماجرا را بپرس که علتش را به تو پاسخ دهند.

اسماعیل به یکی از گوسفندانش گفت: چرا از این جا آب نمی خوری؟ گوسفند به زبان فصیح گفت: به ما خبر رسیده که فرزند تو حسین (علیه السلام) سبط محمد (صلی الله علیه و آله) در این جا تشنه لب کشته خواهد شد و ما به سبب اندوهمان بر مصیبت او، از این شریعه آب نمی خوریم. اسماعیل از قاتل امام حسین (علیه السلام) پرسید؛ پاسخ داد: ملعون آسمان ها و زمین ها و تمام آفریده ها او را خواهد کشت. اسماعیل گفت: خدایا! قاتل حسین (علیه السلام) را لعنت کن. ۲

۱). بحارالانوار، ج ، ص ۲۳..

۲). همان..

. حضرت موسی (علیه السلام)

روایت شده است که حضرت موسی (علیه السلام) روزی به همراه یوشع بن نون در حال سفر بود؛ همین که به سرزمین کربلا رسید، نعلینش پاره شد و خار و خاشاک به او آسیب رسانده، خون از پایش جاری گردید. موسی (علیه السلام) عرضه داشت: خدایا! چه گناهی از من سر زد؟ وحی آمد: در این مکان حسین (علیه السلام) کشته خواهد شد و در همین جا خونش ریخته می شود؛ پس خون تو به سبب ریخته شدن خون او ریخته شد.

موسی (علیه السلام) عرض کرد: خدایا! حسین کیست؟ وحی آمد که حسین سبط محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) و فرزند علی مرتضی (علیه السلام) است. موسی گفت: قاتلش کیست؟ به او گفته شد: او ملعون تمام ماهیان دریاها و درندگان بیابان ها و تمام پرندگان آسمان می باشد.

این جا بود که موسی (علیه السلام) دو دست خود را به سوی آسمان بالا برده، یزید را لعن و نفرین کرد. یوشع بن نوح بر دعای موسی آمین گفت و هر دو به راه خود ادامه دادند. ۱

۷. حضرت حضر (علیه السلام)

خضر نبی (علیه السلام) پیامبری است که هنوز ز