پاورپوینت کامل پژوهشی نو درباره مراقد بصره ۸۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پژوهشی نو درباره مراقد بصره ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پژوهشی نو درباره مراقد بصره ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پژوهشی نو درباره مراقد بصره ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

۲۳۱

مقدمه

درباره مراقد و مکان های مقدس بصره، تاکنون کتاب مستقلی را نمی شناختم، تا این که با کتابی از یک مؤلف معاصر به نام ولید المحمد آشنا شدم. نام کتاب «مراقد البصره لها قصص و حکایات» بود. با اشتیاق کتاب را ورق زدم و آن را اثری نو در این عرصه یافتم. این کتاب در ۱۷۵ صفحه از سوی دار و مکتبه عدنان در سال ۱۳۹۲ ش منتشر شده است. اکنون در این مقاله، به معرفی این اثر جدید پرداخته و قسمت هایی از آن را به فارسی تلخیص و نگاشته ام.

توصیف کتاب

این کتاب از یک مقدمه و چهار فصل تشکیل شده است.

فصل اول: مراقد صحابه، تابعین، اهل بیت، سادات و شاعران

مرقد امام احمد بن علی (ابوشاجور) در المدینه؛ مرقد امام عبدالله بن عقیل بن ابی طالب (علیه السلام)؛ مرقد سید صالح بن علی بن امام علی هادی (علیه السلام) در مطوعه؛ مرقد سید حسن جبیلی (مشهور به ظاهر بن علی) در جبیله؛ مرقد سید جاسم موسوی در فاو؛ مرقد سید حسن بن علی هادی (علیه السلام) در کوت الزین؛ مرقد سلیمان در دیر؛ مرقد سهل ابوعبدالله در ابوخصیب؛ مرقد سید احمد یاسری در الزبیر؛ مرقد ثروان بن حسن در المدینه؛ مرقد صحابی طلحه بن عبیدالله در الزبیر؛ مرقد سید رجب رفاعی در ابی خصیب؛ مرقد سید هاشم موسوی در سیبه؛ مرقد سید محمد بن علی بن حمزه بن حسن بن عبیدالله بن عباس (علیه السلام) در ناحیه الثغر؛ مرقد صحابی زید بن صوحان عبدی در کوت الزین؛ مرقد صحابی انس بن مالک در الزبیر؛ مرقد صحابی زبیر بن عوام در الزبیر؛ مرقد حسن بصری در الزبیر؛ مرقد ابن سیرین در الزبیر؛ مرقد علی بن یقطین در بصره؛ مرقد ابی الحمد در ابی الخصیب؛ مرقد صحابی عباس بن مرداس سلمی در روستای فیاضی در ابی الخصیب؛ مرقد شیخ محمدامین کواز در محله مشراق؛ مرقد ابی الجوزی در منطقه عبدالیان علی طریق ابی الخضیب؛ مرقد شاعر بدر شاکر سیاب در الزبیر.

فصل دوم: قدمگاه های مبارک اهل بیت در سرزمین بصره

قدمگاه امام علی (علیه السلام) در الزبیر؛ قدمگاه امام موسی کاظم (علیه السلام) در ناحیه الدیر؛ قدمگاه امام رضا (علیه السلام) در شط العرب؛ قدمگاه امام مهدی (عج) در ناحیه الدیر.

فصل سوم: صحابه، تابعین، سادات و شاعرانی که در بصره دفن شده اند اما جای قبورشان نامعلوم است

حکیم بن جبله عبدی؛ جعفر بن اسحاق بن موسی کاظم (علیه السلام)؛ ابوداود سجستانی؛ صحابی نفیع بن حارث (ابوبکره)؛ سفیان ثوری؛ صحابی عبدالرحمن بن سمره قرشی؛ صحابی عائذ بن عمرو مزنی (أبوهبیره)؛ هند بن ابی هاله؛ حارث بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب؛ خلیل بن احمد فراهیدی؛ جعبری؛ شاعر سریجی اوالی؛ مالک بن دینار؛ اسماعیل بن محمود آل بالیل موسوی؛ مفجع بصری؛ حریری؛ تنوخی؛ شیخ محسن بن شیخ محمد؛ محمد بن ابراهیم شیرازی؛ مسلم بن عبدالله.

فصل چهارم: مراقد فی البصره قید التحقق لمعرفه حکایاتها

مرقد صالح بن علی هادی در قرنه (شافی)؛ مرقد عون بن علی در قرنه؛ مرقد شخصی که صاحب آن شناخته شده نیست در جنوب ابی الخصیب (فاو)؛ مرقد عاصف بن علی در معقل؛ مرقد خلیفه بن علی در محله مناوی لجم فی عشار؛ مرقد عبدالله بن علی در عشار.

روش مؤلف در نگارش

مؤلف کوشیده است تا تمام مراقد استان بصره را معرفی و شرح کوتاهی از شخصیت مدفون در آن و حکایات مربوط به آن را بیان کند. استان بصره شامل شهرهای المدینه، القرنه، شط العرب، البصره، ابوالخصیب، الفاو و الزبیر می باشد و مؤلف تمام مراقد این شهرها را معرفی کرده است. وی همه این مراقد را با صرف نظر از مذهب شخصیت مدفون در آن معرفی کرده است و پس از توضیحی کوتاه درباره هر شخصیت، کرامت یا حکایتی از صاحب قبر بیان می کند. یکی از ضعف های کتاب این است که بسیار کم به منابع مراجعه کرده و اگر هم مراجعه کرده، مصدر را بیان نکرده است.

توصیف مقدمه کتاب

مؤلف در مقدمه، شناسایی مراقد بزرگان و نیکان را امری بایسته و لازم می داند؛ سپس حدیثی از امیرمومنان علی (علیه السلام) در این باره آورده در وصیت خود به امام حسن (علیه السلام) می فرماید: «أحی قلبک بالموعظه. . . و اعرض علیه أخبار الماضین. . . و سِر فی دیارهم و آثارهم، فانظر فیما فعلوا، و عما انتقلوا. . . أی بنی إنی و إن لم أکن عمرت عمر من کان قبلی فقد نظرت فی أعمالهم و فکرت فی إخبارهم، و سرت فی آثارهم حتی عدت کأحدهم، بل کأنی بما انتهی إلی أمورهم قد عمرت مع أولهم إلی آخرهم». [۱]

نمونه هایی از مراقد معرفی شده

مرقد امام احمد بن علی

مؤلف کتابش را با معرفی مرقد امام احمد بن علی آغاز می کند. مرقد امام احمد بن علی معروف به «ابوالشاجور»، در شهرستان المدینه، ناحیه امام صادق (علیه السلام) واقع شده است. او به سید احمد بن علی شناخته می شود اما نسب او این گونه است: سید احمد بن عیسی بن زید بن علی سجاد بن امام حسین (علیه السلام).

وی در روز دوم محرم ۱۵۷ قمری در حجاز متولد شد. وی در مدینه روحیه انقلابی گری داشت و هنگامی که به بغداد سفر کرده بود، توسط هارون الرشید دستگیر و زندانی شد. وی به کمک یاران زیدی اش از زندان گریخت و در شهرها متواری شد. سرانجام هارون الرشید در بصره بر او دست یافت و او را گردن زد و به شهادت رسید. [۲]

مرقد سلیمان در ناحیه الدیر

این مرقد در شمال استان بصره، در ناحیه الدیر واقع شده است و مردم از دیرباز آن را زیارت می کنند و برای برآورده شدن حاجات و نیازهای خود، صاحب این مرقد را واسطه قرار می دهند. گفته می شود این مرقد، مقام سلیمان بن داود پیامبر است که برای او حکایتی بوده است. سلیمان پیامبر به این جا آمده و معرکه ای بین او و جنّیان درگرفته است؛ اما حقیقت چیز دیگری است و این مرقد سلیمان بن رزین، نامه رسان امام حسین (علیه السلام) به سوی اهالی بصره است. شیخ محمد حرزالدین در کتابش «مراقد المعارف» جلد اول، صفحه ۳۲۵ همین قول را تأیید کرده و نوشته است:

همانا این قبر از آنِ سلیمان بن رزین، غلام ابی عبدالله حسین (علیه السلام) و نامه رسان اوست که امام ایشان را برای فرستادن نامه ای به سوی بزرگان شیعه بصره به آن دیار فرستاد؛ اما عبیدالله بن زیاد او را دستگیر کرد و قبل از ورود امام حسین (علیه السلام) به عراق، او را در بصره به شهادت رساند. قصر عبیدالله بن زیاد، معروف به «دار البیضاء» یا قصر ابیض در شمال بصره و نهر الدیر واقع بوده و این یعنی عبیدالله بن زیاد سلیمان را در قصر به شهادت رسانده و در همان نزدیکی دفن شده است و اکنون مزار وی به موقعیت قصر عبیدالله نزدیک است.

مرقد ثروان بن حسن (علیه السلام)

این مرقد شریف در شمال استان بصره، شهرستان المدینه، ناحیه امام صادق (علیه السلام) واقع شده و به مرقد سید ثروان بن قاسم بن حسن بن علی بن عبدالرحمن بن قاسم بن حسن بن زید بن حسن مجتبی (علیه السلام) معروف است.

قبه ای متوسط بر فراز آن ساخته شده که بر خانه های اطراف آن احاطه دارد. این مرقد در سال ۱۹۱۵ م. بنا شده و در سال ۱۹۴۵ م. تجدید بنا شده است و چون بنای آن از گل بوده، در سال ۱۹۶۰ م. دوباره بازسازی شده است و آخرین بار در سال ۲۰۰۳ بازسازی شده است.

امروزه ارادتمندان این مرقد از استان بصره و دیگر استان های عراق برای زیارت به این مکان می آیند و به مقام شریف او تبرک می جویند. از این مرقد و صاحب آن، کراماتی نقل شده است. اکنون در این مزار، مرکز علوم قرآن تأسیس شده است که زیرمجموعه اداره مزارات شیعیه عراق است.

مرقد سید محمد بن علی بن حمزه، معروف به «محمد ابوالخلخال»

مرقد محمد بن علی بن حمزه بن حسن بن عبیدالله بن عباس (علیه السلام) در ناحیه الثغر واقع است. نویسندگان نسب شناس، نسب عباس بن علی (علیه السلام) را در عبیدالله بن عباس منحصر کرده اند. عبیدالله جدّ اعلای این امامزاده، از عالمان بزرگ شیعه است که به جمال و کمال مشهور بوده و در سال ۱۵۵ هجری درگذشته است. او سه همسر از سه خانواده بزرگ برگزید: رقیه، دختر حسن بن علی (علیه السلام)؛ دختر معبد بن عبدالله بن عبدالمطلب و دختر مسور بن مخزمه زبیری. منزلت و جایگاه عبیدالله نزد امام سجاد (علیه السلام)، یادآور جایگاه پدرش قمر بنی هاشم (علیه السلام) بود. امام سجاد (علیه السلام) هرگاه عبیدالله را می دید، متأثر می شدند و می گریستند. وقتی علت را می پرسیدند، می فرمود: «إنی أذکر موقف أبیه یوم الطف فیما املک نفسی».

نسل عبیدالله در فرزندش حسن ادامه یافت و وی ۶۷ سال عمر کرد و ۵ فرزند داشت: فضل، حمزه، ابراهیم، عباس، عبیدالله. همه فرزندانش از فاضلان و بزرگان بودند، اما حمزه، شبیه جدش امیرالمومنین (علیه السلام) بود. بنابر گزارش های تاریخی، مأمون عباسی صدهزار درهم به سبب شابهت او به امیرالمومنین (علیه السلام) به وی بخشید. حمزه (جد امامزاده مورد نظر) با زینب دختر حسین بن علی بن عبدالله بن جعفر طیار معروف به (زینبی) ازدواج کرد.

سید محمد، صاحب این مرقد و نوه حمزه، عالم و شاعر بود و در بصره ساکن شد. وی از امام رضا (علیه السلام) روایت نقل کرده و در سال ۲۸۶ هجری درگذشته است. خطیب بغدادی در «تاریخ بغداد» (ج ۲، ص ۶۳) شرح حال وی را نوشته و درباره او گفته است: «کان روایه للاخبار و هو صدوق و له الروایه عن جماعه کثیره». نیز در «تهذیب التهذیب» (ج ۹، ص ۳۵۲) به «علوی، صدوق و ثقه» توصیف شده است.

مرقد زید بن صوحان عبدی، در کوت الزین

زید بن صوحان از صحابه بزرگ پیامبر گرامی اسلام است که در رکاب مولا علی (علیه السلام) در جنگ جمل به شهادت رسید و در منطقه کوت الزین دفن شد. وی در روز جمل از حضرت اجازه خواست که به میدان برود و با عمرو بن یثری ضبی مبارزه کند. حضرت موافقت کردند. زید به حضرت عرض کرد: من دستی را از آسمان دیدم که می گفت: به سوی ما بیا. من به سوی ابن یثری خارج می شوم؛ اگر کشته شدم، مرا با خونم دفن کنید و مرا غسل

نکنید؛ زیرا می خواهم این گونه خدا را ملاقات کنم. سپس به سوی ابن یثری خارج شد و به شهادت رسید. امام علی (علیه السلام) بر بالین او حاضر شدند و فرمودند: «یرحمک الله یا زید فقد کنت خفیف المؤونه عظیم المعونه». بنابر نقل «طبقات الکبری» زید بن صوحان همراه برادرش سبحان بن صوحان در یک قبر دفن شدند.

مؤلف کتاب در فصل دوم، از چهار قدمگاه نیز یاد می کند که اکنون زیارتگاه شیعیان بصره است.

قدمگاه حضرت علی (علیه السلام)

علامه محمدجواد مغنیه در کتاب «الشیعه فی المیزان» می نویسد: حداقل در بصره ۱۳ مکان منسوب به امام علی (علیه السلام) است که شیعه آنها را مقدس می شمارد. یکی از آن آثار، مکانی است که در شهر الزبیر واقع است و مورد توجه شیعیان است. این مکان در کنار مسجد جامع الزبیر قرار دارد. الزبیر، شهر قدیمی بصره است؛ یعنی جایی که امام علی (علیه السلام) پس از معرکه جمل در آن جا حاضر شد و خطبه ای در مذمت مردم بصره ایراد کرد که اکنون یادآور امام علی (علیه السلام) است.

قدمگاه امام موسی کاظم (علیه السلام) در ناحیه الدیر

در این ناحیه، مکانی منسوب به امام موسی کاظم (علیه السلام) است که بنابر گزارش های تاریخی، بسیار نزدیک به حقیقت است. هنگامی که بنی عباس قدرت را به دست گرفتند، زندان هایی را در بصره در جایگاهی معرف به «دار زیاد» بنا کردند که منسوب به زیاد بن ابیه بود واکنون در غرب الدیر در جنوب ناحیه الزبیر واقع شده است. ابوالفرج اصفهانی می نویسد:

پس از آن که هارون الرشید امام کاظم (علیه السلام) را دستگیر کرد، دستور داد ایشان را به بصره نزد عیسی بن جعفر منصور زندانی کنند. ایشان حدود یک سال در این زندان به سر بردند. مصادر تاریخی اشاره کرده اند که حضرت در ۷ ذی الحجه ۱۷۹ به بصره رسیدند و در آن جا زندانی شدند. [۳]

قدمگاه امام رضا (علیه السلام) در شهرستان شط العرب (التنومه)

امام رضا (علیه السلام) در سفر تاریخی خود به مرو، به قطع و یقین از بصره عبور کردند و اکنون مکانی منسوب به ایشان در منطقه شطالعرب واقع شده است. رجاء بن ابی ضحاک می گوید:

مأمون مرا به همراه اشخاصی مأمور کرد که علی بن موسی (علیه السلام) را از مدینه به مرو بیاورم. وی تأکید کرد که از راه بصره و اهواز و فارس ایشان را به مرو ببرم، نه از راه قم. [۴]

قدمگاه امام مهدی (عج) در ناحیه الدیر

قدمگاه دیگری در سرزمین بصره هست که منسوب به امام مهدی (علیه السلام) می باشد و در ناحیه الدیر در جهت غربی شط العرب واقع شده است. شیعیان اعتقاد خاصی به این مکان دارند و همواره آن را زیارت می کنند.

خلاصه المحتویات

تجلی الأخلاق فی ثوره الإمام الحسین علیه السلام

ملخّص البحث

ثوره الإمام الحسین علیه السلام ذات أبعاد مختلفه و من بینها بعد الأخلاق و الوجهه الإنسانیه لهذه الثوره تحوز علی سمه شامخه تمیزها عن سائر الثورات بحیث حارت منها عقول غیر المسلمین فضلا عن المسلمین و شیعه أهل البیت علیهم السلام. یتبلور مدی أهمیه هذه الجهه حینما نری فی بدایه النظر التضاد بین الأخلاق و جو المناوشات و الجهاد و القتال فی ساحه الحرب و ان الامام علیه السلام اثبت إمکانیه رفع علم الأخلاق و الحریه فی کذا جوّ. لا زال الامام الحسین علیه السلام یواجه مشاق و صعوبات الثوره بحسن السلوک و کان یعتقد بأن الغرض السامی لا ینال إلا بآله سامیه. إن الإمام علیه السلام صوب بثورته إلی الفکره الأخلاقیه الضاله التی تجسدت فی النظام الأموی و کذلک أسس مدرسه أخلاقیه لجمیع الثوار مدی الأزمان تعلمهم أن أتقن طریق لهدایه الناس هو المنهج الأخلاقی.

تبین هذه الرساله ثوره الإمام علیه السلام من حیث الأخلاق و الإنسانیه، ثم تعد تجلیات تعامله السامی ضمن عشر نقاط رئیسه و تشرحها بالایجاز و فی الختام توضح إنجازات و مکتسبات خل