پاورپوینت کامل آخـرالزمان و ویروس کرونا و شبهات آن ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آخـرالزمان و ویروس کرونا و شبهات آن ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آخـرالزمان و ویروس کرونا و شبهات آن ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آخـرالزمان و ویروس کرونا و شبهات آن ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint :

چکیده

توجه به مباحث آخرالزمانی و رخدادهای پایان دنیا از مـنظر اسـلام و سـایر ادیان و مکاتب، یکی از زمینه های تحقیقاتی جذاب برای پژوهشگران، به ویژه در حادثه اخیر، بوده است. بـا تمرکز بر روایات اسلامی آخرالزمانی و حوادثی که قبل از آن اتفاق می افتاد، بیماری مسری طـاعون و مرگ ومیرهای گسترده یکی از حـوادث آخـرالزمان بیان شده است. یکی از سؤال هایی که در این روزها مطرح است، ارتباط بیماری ویروس کرونا با آخرالزمان است؛ آیا ویروس کرونا می تواند همان طاعون بیان شده در روایات آخرالزمان باشد؟

با بررسی های انجام گـرفته، معلوم شد که طاعون یکی از نشانه های حتمی آخرالزمان نیست؛ بلکه می تواند آخرالزمان اتفاق بیفتد؛ بدون آنکه بیماری های مسری و مرگ ومیر شیوع پیدا کند یا این بیماری اتفاق بیفتد، ولی هنوز آخرالزمان فرا نـرسیده بـاشد. بنابراین ویروس کرونا می تواند یکی از بلاهای الهی باشد که بر اثر اعمال غلط انسان ها شیوع پیدا کرده است؛ اما به عنوان یکی از نشانه های آخرالزمان با همان ویژگی هایی که در روایات آمـده، قـابل تطبیق نیست.

مقدمه

آخرالزمان یکی از موضوعات مورد توجه برای همه انسان ها بوده است و محققان به پژوهش درباره این دوران پرداخته اند و نشانه هایی برای وقوع آن بیان کـرده اند. از دیـدگاه ادیان، آخرالزمان به دورانی گفته می شود که وقایعی عظیم و عجیب در آن رخ می دهد و حاکی از انتهای زندگی به شیوه فعلی بر روی زمین است. انتظار می رود با سپری شدن آخرالزمان، دوره جدیدی فرا بـرسد کـه بـسیار با وضعیت پیشین آن مـتفاوت بـاشد. هـمچنین ادیان الهی به ظهور مردی در این زمان بشارت داده اند که ظلم و جور را از زمین برمی چیند و جهان را پر از عدل و داد می سازد.

معنای کلمه آخرالزمان از معانی نـسبی اسـت و بـر اساس اینکه با چه زمانی سنجیده می شود، مـی توان بـر آن اطلاق آخرالزمان کرد؛ مثلاً می توان گفت که زمان فعلی، که مدت ۱۴۴۱ سال از هجرت پیامبر اکرم(ص) می گذرد، نسبت به زمـان رسـالت و پیغـمبری آن حضرت، آخرالزمان است یا مدت چند صد سال یا چند هـزار سال آینده نسبت به زمان فعلی آخرالزمان است.

بنابراین آخرالزمان یک زمان معلوم و محدودی نیست تا بتوان گـفت فـلان زمـان، آخرالزمان است؛ همان طور که نمی توان زمان و موقع ظهور حضرت مهدی[ را تـعیین کـرد. البته یکی از راه هایی که می توان تا اندازه ای محدوده وقوع آخرالزمان را دریافت، توجه به نشانه ها و علائمی اسـت کـه بـرای این زمان بیان شده است؛ از جمله آنها وقوع مرگ های گسترده به وسـیله بـعضی بـیماری های مسری و واگیردار، مانند طاعون است.

لذا یکی از سؤال هایی که اذهان عده زیادی را در این ایام (شـیوع کـرونا در جـهان) به خود مشغول کرده، این است: آیا بیماری کرونا – که نزدیک به دویست کـشور را درگـیر خود، و میلیون ها انسان را مبتلا کرده و صدها هزار نفر را تا به امروز به کـام مـرگ کـشانده – می تواند یکی از نشانه های آخرالزمانی باشد که در روایات به آن اشاره شده است؟

ما در این مقاله بـه بـررسی موضوع آخرالزمان و بیماری طاعون و مرگ ومیر تعداد زیادی از مردم جهان، که در منابع اسلامی بـه عـنوان یـکی از نشانه های آخرالزمان بیان شده، می پردازیم و ارتباط ویروس کرونا را با موضوع آخرالزمان بررسی می کنیم.

مفهوم شناسی

مـفهوم آخـرالزمان

«آخرالزمان» یا پایان دوران، همان گونه که از نام آن برمی آید، به انتهای یک دوره اطـلاق مـی شود و مـقطعی از زمان است که در آن، تغییر از یک دوره به دوره ای جدید رخ می دهد. لذا از آنجا که اکنون دوره دنـیا بـرپاست، آخـرالزمان به انتهای دوره دنیا مربوط می شود.

اگرچه در قرآن کریم اصطلاح «آخرالزمان» بـه کـار نرفته، اما این واژه در روایات معصومین: زیاد آمده است. همچنین در قرآن کریم از اصطلاح دیگری به نام «اشـراط السـاعه» یاد شده است که مفهوم عام تری از آخرالزمان دارد: {فَهَلْ ینْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَهَ أَنْ تَأْتِیهُمْ بـَغْتَهً فـَقَدْ جاءَ أَشْراطُها} (محمد: ۱۸). آیا [کافران] جز ایـن انـتظاری دارنـد که قیامت ناگهان به سراغشان آید، [آنـ گاه ایـمان آورند؛] درحالی که هم اکنون نشانه های آن آمده است.

اشراط، جمع شرط، به معنای عـلامت و نـشانه است. نشانه را شرط می گویند؛ چـون مـردم آن را علامت بـرای شـناخت خـود قرار می دهند (زبیدی، ۱۴۱۴ق، ج۱۰، ص ۳۰۶؛ مصطفوی، ۱۳۶۰ ش، ج۶، صـ ۳۸).

بـا کنکاشی گسترده و عمیق درباره این دو واژه و نشانه هایی که برای آنها بیان شده، درمـی یابیم اصـطلاح اشراط الساعه اعم از اصطلاح آخرالزمان اسـت و میان آن دو، تفاوت وجـود دارد:

از نـظر مفهومی اصطلاح اشراط الساعه یـا روز قـیامت از دوران بعثت پیامبر اکرم(ص) آغاز می شود و تا نابودی نظام عالم – که شامل فروریختن آسـمان ها، زمـین، کوه ها و… می شود – استمرار می یابد؛ درحـالی که دامـنه مـفهومی آخرالزمان تنها بـه دورانـی خاص، یعنی دوره پایانی هـستی و پیش از فـروریختن نظام عالم، محدود است.

برای واژه آخرالزمان دو مصداق بیان کرده اند:

. مدت زمانی که با ولادت پیـامبر اسـلام(ص) آغاز می شود و با شروع رستاخیز بـزرگ، پایـان می یابد؛ ازایـن رو رسـول گـرامی اسلام(ص) به پیامبر آخـرالزمان شناخته می شود. بعضی از مفسران، مقصود از نشانه های قیامت (اشراط الساعه) را در ذیل آیه مذکور بعثت پیامبر(ص) دانسته اند که در مقایسه بـا عـمر جهان، فاصله بسیار کمی تا قـیامت دارد (فـیض کـاشانی، ۱۴۱۵ق، ج۵، صـ ۲۶ـ۲۷؛ قـمی مشهدی، ۱۳۶۸ش، ج۱۲، صـ ۲۳۰ ).

آیـات متعددی از قرآن کریم بر این دوران دلالت دارند؛ مانند: {هُوَ الَّذی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دینِ الْحَقِّ لِیظْهِرَهُ عَلَی الدّین کلِّه وَ لَوْ کرِه الْمـُشْرِکونَ} (توبه: ۳۳؛ صف: ۹). او کسی است که پیامبرش را بـا هـدایت و آیـین حـق فـرستاد تـا آن را بر همه آیین ها پیروز گرداند؛ هرچند مشرکان ناخشنود باشند.

{اقْتَرَبَتِ السَّاعَهُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ وَ إِنْ یرَوْا آیهً یعْرِضُوا وَ یقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِر} (قمر: ۱و۲). قیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت! و هرگاه نـشانه و معجزه ای را ببینند، روی برمی گردانند و می گویند: «این سحری همیشگی است».

{وَمَنْ یبْتَغِ غَیرَ الاْسْلاَمِ دیناً فَلَنْ یقْبَلَ مِنْهُ} (آل عمران: ۸۵). و هرکس جز اسلام (و تسلیم دو برابر فرمان حق) آیینی برای خود انتخاب کند، از او پذیرفـته نـخواهد شد. همه این آیات به دوران بعثت رسول گرامی اسلام و بعد از آن اشاره دارند.

. زمانی که با ولادت حضرت مهدی[ آغاز می شود، و همه اتفاقات عصر غیبت و عصر ظهور را در دل خود دارد و سپس با شـروع قـیامت، پایان می یابد. این معنا از واژه آخرالزمان در این عصر بیشتر متداول است. این بخش از تاریخ نیز دارای دو مرحله است:

دوران نخست: که انسان به مراحل پایانی انـحطاط اخـلاقی می رسد و فساد اخلاقی و ستم، هـمه جـوامع بشری را فرامی گیرد و به تعبیر روایت، جهان پر از ظلم و جور می شود (قمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص ۳۰۴).

دوران دوم: که وعده الهی محقق می شود و منجی عالم ظهور می کند و حکومتی جهانی تشکیل مـی دهد و بـه مقابله با کفر و ظـلم مـی پردازد و هستی را از عدالت پر می کند. قرآن کریم از این دوران این گونه یاد می کند: {وَعَدَ اللهُ الَّذِینَ ءَامَنُوا مِنکمْ وَعَمِلوُاْ الصَّالحاتِ لَیسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الاَرْضِ کمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَیمَکنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَلَیبـَدِّلَنَّهُمْ مـِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یعْبُدُونَنِی لاَ یشْرِکونَ بِی شَیئاً} (نور: ۵۵).

خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، وعده داده است که به یقینْ خلافت روی زمین را به آنان خواهد داد؛ همان گونه کـه بـه پیشینیان آنـها خلافت بخشید و دین و آیینی را که برای آنان پسندیده، بر ایشان پابرجا و ریشه دار خواهد ساخت و ترسشان را به امـنیت و آرامش مبدل می کند، [به گونه ای] که فقط مرا می پرستند و چیزی را همتای مـن قـرار نـخواهند داد.

در روایات آمده که این آیه درباره حضرت مهدی[ است (قمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص ۱۴).

در آیه دیگر نیز از این دوران چنین یـاد مـی کند: {وَلَقَدْ کتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکرِ أَنَّ الاَرْضَ یرِثُهَا عِبَادِی الصَّالِحُونَ} (انبیا: ۱۰۵). در «زبـور» بـعد از ذکـر (تورات ) نوشتیم: «بندگان شایسته ام وارث [حکومت] زمین خواهند شد».

پیامبر اکرم(ص) خطاب به حضرت علی۷ یـکی از نشانه های آخرالزمان را ظهور حضرت مهدی[ بیان می کند و می فرماید: اَلا اُبَشِّرُکَ اَلا اُخْبِرُکَ یا عَلِیُّ فـَقالَ: بَلی یا رَسُولَ اللهِ فـَقالَ کـانَ جَبْرَئیلُ عِندی آنِفاً وَاَخْبَرَنی اَنَّ القائِمَ الَّذِی یَخْرُجُ فِی آخِرِالزَّمانِ فَیَمْلَأُ الاَرْضَ عَدْلاً کَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوراً مِنْ ذُرّیَّتِکَ مِنْ وُلْدِالحُسَیْنِ (نعمانی، ۱۳۹۷ق، ص۳۵۷).

ای علی، آیا تو را بشارت ندهم؟ آیا تو را آگاه نسازم؟ عـرض کرد: بله، یا رسول الله! آن حضرت فرمود: هم اکنون جبرئیل نزد من بود و به من خبر داد، آن قائمی که در آخِرُالزّمان ظهور می کند و زمین را پر از عدل و داد می سازد – همان گونه که از ظلم و جور آکنده شده – از نسل تو و از فـرزندان حـسین(ع) است.

طاعون نشانه آخرالزمان

علائم مختلفی برای دوران آخرالزمان بیان شده است که بعضی حتمی، و بعضی دیگر غیر حتمی است؛ از جمله این علائم عبارت اند از: بحران معنویت (انبیا: ۱)، وقوع اختلاف ها و درگیری های بـسیار (مـریم: ۳۷)، بلایا (یونس: ۵۰)، مشکلات (صافات: ۱۷۷ )، گسترش فساد اخلاقی (صدوق، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص ۳۳۱)، پدید آمدن جنگ ها و کشتارها (طوسی، ۱۴۱۱ق، ص )، ظهور فسادهای بزرگ در دنیا (ابن کثیر دمشقی، ۱۴۰۸ق، ص-)، ظهور فتنه های مختلف در میان عـرب (قـمی، ۱۴۰۴ق، ج، ص) و وقوع قتل های عظیم در دنیا و ظهور فتنه ها (قمی، ۱۴۰۴ ق، ج، ص).

قرآن کریم این دوران را این گونه توصیف می کند: {ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ لِیذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُواْ لَعـَلَّهُمْ یرْجـِعُونَ} (روم: ۴۱).

ایـن آیه شریفه دلالت می کند بـر ایـنکه در آخـرالزمان انواع مفاسد و قتل و تجاوز در خشکی و دریا شیوع پیدا می کند (طباطبائی، ۱۳۹۰ ق، ج۱۲، ص ۸۲).

همچنین روایات متعددی به موضوع بلایا، گرفتاری ها و ابتلای قطعی مـردم، بـه خـصوص شیعیان، در آخرالزمان اشاره کرده اند. این روایات غالباً ذیـل یـا به همراه آیه ۱۵۵ سوره بقره مطرح می شوند.

{وَ لَنَبْلُوَنَّکمْ بِشَی ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصـَّابِرین } (بـقره: ۱۵۵). بـه یقین همه شما را با اموری همچون ترس، گرسنگی و کاهش در مـال ها و جان ها و میوه ها آزمایش می کنیم. و بشارت ده به صابران.

محمد بن مسلم از امام صادق (ع) روایت می کند که حضرت فرمود: إِن قـُدَّامَ قـِیامِ الْقَائِمِ عَلَامَاتٍ بَلْوَی مِنَ اللهِ تَعَالَی لِعِبَادِهِ الْمُؤْمِنِینَ قُلْتُ وَ مَا هـِی قـَالَ ذَلِک قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ {وَ لَنَبْلُوَنَّکمْ بِشَی ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصـَّابِرِینَ} (البـقره: ۱۵۵) قـَالَ لَنَبْلُوَنَّکمْ یعْنِی الْمُؤْمِنِینَ بِشَی ءٍ مِنَ الْخَوْفِ مِنْ مُلُوک بَنِی فُلَانٍ فِی آخـِرِ سـُلْطَانِهِمْ – وَ الْجـُوعِ بِغَلَاءِ أَسْعَارِهِمْ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ فَسَادِ التِّجَارَاتِ وَ قِلَّهِ الْفَضْلِ فِیهَا- وَ الْأَنْفُسِ قَالَ مَوْتٌ ذَرِیعـٌ ۱- وَ الثـَّمَراتِ قـِلَّهِ رَیعٍ مَا یزْرَعُ وَ قِلَّهِ بَرَکهِ الثِّمَارِ- وَ بَشِّـرِ الصَّابِرِینَ عِنْدَ ذَلِک بِخُرُوجِ الْقَائِمِ[ ثُمَّ قَالَ لِی یا مـُحَمَّدُ هـَذَا تَأْوِیلُهُ إِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یقُولُ- {وَ ما یعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعـِلْمِ} (آل عـمران: (ع)) (نـعمانی، ۱۳۹۷ ق، ص ۲۵۰ ).

همانا پیش از قیام قائم[ نشانه هایی خواهد بود؛ از جمله: آزمایش [به گرفتاری] از جـانب خـدای تعالی برای بندگان با ایمان. عرض کردم: آن آزمایش چیست؟ فرمودند: همان فرمایش خدای عـزّ و جـلّ اسـت که «و حتماً شما را به چیزی (به اندکی) از ترس و گرسنگی و کاهش در مال ها و جان ها (عمرها) و فرزندان خـواهیم آزمـود و بردباران را بشارت ده». آن حضرت فرمودند: «حتماً شما را خواهیم آزمود» یعنی مؤمنان را «به چـیزی از تـرس» از پادشـاهان فلان خاندان در پایان سلطنتشان «و گرسنگی» با گرانی نرخ هایشان و «کاستی در مال ها» منظور کساد شدن تجارت و کـم شـدن رشـد و سود در آن، «و منظور از جان ها» فرمودند: «یعنی مرگ زودرس و سریع» و منظور از «میوه ها» کم شدن رشـد و تـولید آنچه کاشته می شود و کمبود برکت میوه ها و محصولات، «و بردباران را بشارت ده» بدان هنگام، به خروج قائم[. سپس بـه مـن فرمودند: ای محمّد، این تأویل آن است. همانا خدای عزّوجلّ می فرماید: «و تأویل آن را جز خـدا و پایـداران در علم کسی نمی داند».

الموت الذریع أی فاش أو سـریع.

یـکی از نـشانه هایی که در روایات به عنوان نشانه های آخرالزمان مـعرفی شـده و بر اثر آن جمع زیادی از جمعیت جهان نابود و هلاک می شوند، «طاعون» است.

امام بـاقر (ع) دربـاره حوادث آخرالزمان به ابوحمزه ثـمالی فـرمود: ابا حـمزه لا یقـوم القـائم الا علی خوف شدید وزلازل وفتنه وبلاء یصـیب النـاس وطاعون قبل ذلک وسیف قاطع بین العرب واختلاف شدید بین الناس وتشتت فـی دینـهم وتغیر من حالهم حتی یتمنی المـتمنی الموت صباحاً ومساء مـن عـظم ما یری من کلب الناس وأکل بعضهم بـعضاً وخـروجه إذا خرج عند الایاس والقنوط (حلی، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص ۲۲۱).

ابوحمزه، قائم قیام نمی کند؛ مگر بر خـوف شـدید و زلزله ها و فتنه ها و بلاهایی که بـه مـردم مـی رسد و طاعون قبل از ایـن مـوارد و شمشیر برنده بین عـرب و اخـتلاف شدید بین مردم و پراکندگی در دینشان و تغییر در حالشان به گونه ای که هر صبح و شب آرزوی مـرگ مـی کنند؛ به جهت بزرگی آنچه می بینند و از هـاری مـردم و از خورده شـدن بـعضی بـه وسیله بعضی دیگر. ظـهور او هنگام خروج، زمان یأس و ناامیدی است.

حجم اثرگذاری این اپیدمی چنان گسترده است که در بـرخی روایـات گفته شده تا یک سوم ساکنان زمـین را نـابود مـی کند. ایـن حـجم از تلفات قاعدتاً نـباید نـاشی از بیماری طبیعی باشد. به احتمال زیاد این مرگ ها بلایی از جانب خداوند است که برای تنبیه عـده ای نـازل مـی شود؛ ازاین رو امام هشتم(ع) از پدرش موسی بن جعفر(ع) روایـت کـرد کـه بـه امـام صـادق(ع) عرض شد: از طاعون به ما خبر دهید. حضرت فرمود: «عَذَابُ اللهِ لِقَوْمٍ وَ رَحْمَهٌ لِآخَرِینَ» (صدوق، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص ۲۷۴)؛ «طاعون برای عده ای عذاب خداوند، و برای عده ای دیگر رحمت است».

امـام علی(ع) در نشانه های قبل از ظهور فرمودند: بَینَ یدَی الْقَائِمِ مَوْتٌ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْیضُ وَ جَرَادٌ فِی حِینِهِ وَ جَرَادٌ فِی غَیرِ حِینِهِ کأَلْوَانِ الدَّمِ فَأَمَّا الْمَوْتُ الْأَحْمَرُ فَالسَّیفُ وَ أَمَّا الْمَوْتُ الْأَبْیضُ فَالطَّاعُون (مفید، ۱۴۱۳ق، جـ ۲، ص۳۷۲؛ طـوسی، ۱۴۱۱ق، ص ۴۳۸؛ طبرسی، ۱۴۱۷ق، ص۴۵۷).

قبل از آمدن قائم، مرگ سرخ و سفید و هجوم ملخ ها، وقت و بی وقت، به رنگ خون رخ خواهند داد. مرگ قرمز با شمشیر [و جنگ] است و مرگ سفید، طاعون است.

برخی دیـگر از روایـات علاوه بر نوع مرگ ها، که بر اثر جنگ و طاعون اتفاق می افتد، میزان تلفات آخرالزمان را پنج هفتم ذکر کرده اند. امام صادق(ع) فرمود:

قُدَّامَ الْقَائِمِ مـَوْت