پاورپوینت کامل زنان کشمیر در محدوده فلاکت و بدبختی ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زنان کشمیر در محدوده فلاکت و بدبختی ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زنان کشمیر در محدوده فلاکت و بدبختی ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زنان کشمیر در محدوده فلاکت و بدبختی ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۴

نشریه The Hindu ـ هند / ۱۷ اکتبر ۱۹۹۹ (۲۵ مهر ۷۸)

یک دهه حضور نیروهای انتظامی امنیتی
در کشمیر [هند] و مبارزه علیه آنان توسط
مردم مسلمان، حدود ۲۰۰۰ خانواده
بی سرپرست باقی گذارده است که این
خانواده ها از سرنوشت مردان خود بی اطلاعند.
در واقع ناپدید شدن ربوده شدگان توسط
نیروهای امنیتی یک وضعیت غیر عادی برای
همسران آنان به جای گذاشته است که با
عنوان «نیمه بیوگان» مطرح اند. بلاتکلیفی این
زنان از جهت شوهردار بودن یا بیوه بودن آنان
به علت سرنوشت نامعلوم شوهران
گمشده شان، رنجی مضاعف بر زندگیشان

افزوده است.

به عنوان مثال «رفیقه» زنی که شوهرش
به نام «مشتاق احمدخان» حدودا سه سال
پیش توسط نیروهای امنیتی به بهانه بازجویی،
ربوده شده است، نمونه ای از این زنان است.
بعد از اینکه همسرش که به عنوان یک کارگر
ساده جنگلداری روزمزد کار می کرد، دستگیر و
به سرنوشت نامعلومی گرفتار آمد، رفیقه و
فرزندانش مورد ضرب و شتم واقع شدند و مادر
پیر وی نیز کتک خورد. «مشتاق احمد» را با
خود بردند و هنوز پس از سه سال از او خبری
نیست. رفیقه در این مدت تمام پادگانهای
ارتش کل ایالت کشمیر را در جستجوی
همسرش بوده است اما از او اثری نیافته است
و حتی حاضر شده است با وضع بد اقتصادی
که دارد، حدودا ۰۰۰/۱۰ روپیه هندی به
نیروهای امنیتی بدهد و شوهرش را آزاد کند،
اما پول پرداخت شد، ولی اثری از همسرش
نیافت.

خبرنگار می نویسد: زمانی که رفیقه را
ملاقات کردیم او در خانه پدری اش با سه فرزند
خردسال خود زندگی می کرد. در موقعی که
همسرش ربوده شد دو فرزند داشت و سومین
فرزند خود را باردار بود که پس از پنج ماه به
دنیا آمد. دختری که هرگز پدرش را ندیده است.
دو کودک پسر که بزرگتر هستند به مدرسه
می روند و رفیقه زیر بار این زندگی خرد می شد.
او بیسواد است و شغل و درآمدی ندارد که
بتواند خود و فرزندانش را اداره کند و بدون
کمک پدرشوهر و پدرش نمی تواند به زندگی
ادامه دهد. همسر او یک کارگر روزمزد بوده و از
محل کار سابق او هیچ گونه کمک مالی به
رفیقه و فرزندانش تعلق نمی گیرد. او تا سه ماه
پیش در خانه پدرشوهرش بود و حالا خانواده
شوهر از او خواسته اند به خانه پدری اش
برگردد. او سردرگم است. خود و بچه هایش را
تحمیلی بر دیگران می بیند.

با کمک یکی از نمایندگان «سازمان
حقوق بشر» ۳۰۰ تن از زنان هم سرنوشت
«رفیقه» از دولت خواستند که یا شوهرانشان را
به دادگاه معرفی کنند و یا اینکه مقرری و پول و
کمک مالی از طرف دولت برای زنان بلاتکلیف
(نیمه بیوه) تعیین و تأمین شود. این تقاضا از
طرف زنانی که همسرانشان کشته شدند (به
شهادت رسیدند) نیز از دولت شده است. آنها
هم از دولت تقاضای رسیدگی و دریافت کمک
مالی دارند. زنان در کشمیر اکثرا فقیر و بیسواد
هستند و همه آنها نان خور خانواده های خود
هستند.

«پروین آنگر» مؤسس «انجمن حمایت از
خانواده های ناپدیدشده» که پسرش را حدودا
۹ سال پیش نیروهای امنیتی ربوده اند و از حال
و وضعیت او بی اطلاع است، یکی دیگر از زنان
بلاتکلیف کشمیری است که وضعیت پرونده
فرزند ربوده شده و ناپدیدشده اش، پس از ۹
سال در دادگاه بلاتکلیف مانده است و نتیجه
قطعی از وضعیت او ارائه نشده است.

«پروین آنگر» می گوید: من در تلاش
هستم که وضعیت پرونده های همه
خانواده های ربوده شدگان و ناپدیدشدگان روشن
شود تا بیش از این، خانواده ها در رنج و عذاب
نباشند. من از خانواده های هم وضعیت خودم
می خواهم که از ایده های من حمایت کنند و در
تلاش و تکاپو باشند اما متأسفانه اکثرا
روستایی هستند و از هر گونه حرکت و جنبش
وحشت دارند و از اینکه سرنوشتی بدتر از اینکه
هست داشته باشند، به شدت می ترسند.
مشکلات روز به روز بیش از پیش می شود و در
حال اوج گرفتن است و هر روز می گذرد در
حالی که برای این زنان «نیمه بیوه» و
بلاتکلیف فلاکت و بدبختی است.

خبرنگار اضافه می کند: به گزارش یکی از
کارشناسان علوم اجتماعی و جامعه شناسی به
نام آقای دکتر «بشیر احمد» خانواده های
بی سرپرست ناشی از ربوده شدن یا شهید شدن
(کشته شدن) مردانشان وضعیتی از این قرار
دارند. ۹۰% از زنان بیوه شده یا (نیمه بیوه)
توسط خانواده های شوهرانشان از خانه رانده
شده اند و در خانه های پدری زندگی می کنند و
در واقع تحمیلی به خانواده هایشان هستند. در
واقع مشکل اصلی آنها در خانه های پدری
شوهرانشان با مادرشوهر و خواهرشوهرانشان
بوده است. و ۱۰% بقیه زنان توانسته اند با
کارهای دستی و صنایع دستی در کارگاههای
کوچک، با مزد اندکی امرار معاش کنند. اما
مشکل اصلی و جدی آنها داغ بیوه شدن و یا
نیمه بیوه بودن آنها به دلیل راه و ایده
همسرانشان است که همواره با آنهاست و آنها
زیر نظر نیروهای امنیتی هستند و هر جا که
باشند مشکوک به حساب می آیند. بنابراین از
نظر موقعیت اجتماعی و حضور در اجتماع، این
زنان بسیار محدود هستند و ظاهر شدن آنان به
منزله کمک به مخالفان نیروهای امنیتی
است!!

چگونگی این حالت و دیدگاه در جامعه و
شرایط ویژه این