پاورپوینت کامل نگاه خواستگاری (نگاه نگاهی دوباره و نو(۸)) ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاه خواستگاری (نگاه نگاهی دوباره و نو(۸)) ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاه خواستگاری (نگاه نگاهی دوباره و نو(۸)) ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاه خواستگاری (نگاه نگاهی دوباره و نو(۸)) ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۴

طرح مسأله

از نظر فقه اسلامی مسلم است که
مردی که قصد ازدواج دارد، می تواند به
قسمتی از بدن زن مورد نظر خود نگاه کند و
محدودیت کمتری برای او وجود دارد.
علامه حلی مجاز بودن چنین نگاهی را از
نظر همه علماء غیر اختلافی تلقی کرده
است^(۱) و محقق کرکی، اصل مسأله را در
بین «علمای اسلام»، بدون مخالف دانسته
است^(۲) و شهید ثانی نیز به همین نکته
تصریح نموده است.^(۳)

البته قول شاذ و نادری در فقهاء اهل
سنت وجود دارد که به طور کلی چنین
نگاهی را ممنوع دانسته و در هیچ حدّی مرد
را برای نگاه کردن در مرحله خواستگاری و
پیش از اجرای عقد ازدواج، مجاز نشمرده
است.^(۴) ولی پیشوایان مذاهب چهارگانه،^(۵)
ـ همچون همه فقهای شیعه ـ بر «جواز
نظر» اتفاق دارند. آنان به روایاتی از رسول
خدا(ص) استناد کرده اند، مثلاً ابوالدرداء از
آن حضرت نقل می کند که فرمود: وقتی مرد
تصمیم به خواستگاری از زنی را می گیرد،
می تواند به زیبایی صورتش، دقت کند.^(۶) و
جابر بن عبداللّه از پیامبر(ص) روایت می کند
که فرمود: «هر یک از شما که قصد ازدواج با
زنی می گیرد، به صورت و دستانش نگاه
کند».^(۷) هم چنین حضرت به یکی از کسانی
که به خواستگاری رفته بود فرمود: بدان زن
نگاه کن که بر شیرینی و الفت در بین شما
می افزاید.^(۸)

در روایات اهل بیت(ع) نیز نصوص
فراوانی در این باره وجود دارد که در ضمن
مباحث آینده، مطرح خواهد شد. از آن جمله
در روایت معتبری از امام صادق(ع) وارد
شده است که:

«لا بأس بأن ینظر الی وجهها و
معاصمها اذا اراد أن یتزوجها»؛^(۹)

مانعی ندارد که مرد به «صورت» و
«معاصم»^(۱۰) زنی که می خواهد با او ازدواج
کند، نگاه کند.

در باره نگاه خواستگاری، مسایل
فراوانی مطرح است، که اهم آن عبارت است
از:

۱ـ اجازه نگاه، از چه مبنا و حکمتی
برخوردار است؟

۲ـ این نگاه چه گستره ای را در بر
می گیرد و مرد در چه حدی اجازه نگاه دارد؟

۳ـ این نگاه با چه شرایطی مجاز و
مشروع است؟

۴ـ آیا زن نیز می تواند به مردی که از او
خواستگاری می کند، نگاه کند؟

حکمت تجویز نگاه برای خواستگاری
آن است که انتخاب همسر با اطمینان
بیشتری همراه باشد و مرد با آگاهی و اطلاع
کافی، همسر خود را برگزیند. البته این، بدان
معنی نیست که ویژگیهای جسمی از قبیل
قیافه و اندام، تنها معیار گزینش همسر
تلقی می شود و هیچ معیار دیگری وجود
ندارد، بلکه باز بودن این راه از آن رو است که
نقش زیبایی ظاهری را در انتخاب همسر
نمی توان نادیده گرفت و انسانها بر اساس
گرایش طبیعی و فطری خویش به زیبایی و
جمال، بدین ویژگی توجه دارند. بخصوص
که ارتباط زن و شوهر، آکنده از ابعاد عمیق
عاطفی، و احساسات پرجاذبه ای است که
نمی توان سهم «مورد پسند بودن» همسر را،
که زمینه عشق و محبت را فراهم می آورد،
نادیده گرفت. در برخی روایات وارد شده
است که رسول خدا، هنگام انتخاب همسر،
زنی را برای دقت در برخی خصوصیات
جسمی شخص مورد نظر می فرستاد و به
او راهنمایی هایی می نمود.^(۱۱)

البته پیشوایان دینی تأکید کرده اند که
در انتخاب همسر، صرفا به «مال» و «جمال»
او نظر نداشته باشید و اصالت خانوادگی و
دینداری را به پای ثروت و زیبایی قربانی
نکنید، چرا که اگر «بنیان خانواده» از آغاز بر
گرایشات مادی، نهاده شود، هرگز این بنای
مقدس، از «استحکام» برخوردار نخواهد بود
و به عنوان یک «پیوند عمیق» قابل اعتماد
نیست. مردی که به طمع دارایی به سراغ
دختری می رود، در حقیقت، «همسر» خود
را «کالای دست دوم» قرار داده که در اثر
ثروت، ارزش پیدا کرده، و قهرا بدون آن،
ارزشی ندارد. همچنین چگونه می توان به
مردی که «فقط» به «زیبایی» همسر خود
فکر می کند، «اطمینان» داشت؟ آیا او پس از
انتخاب و ازدواج، با دیدن زیبارویان دیگر،
دلبستگی خود را به زندگی و همسر خویش
حفظ خواهد کرد؟ چنین ازدواجهایی که از
جنبه های عقلایی کافی و محبت راستین،
خالی است و بر احساسات برق آسا و زودگذر
شکل می گیرد، با آینده ای مبهم و متزلزل
روبه رو است و شاید سخن امام صادق(ع)
ناظر به این نکته باشد که فرمود: آن کس که
برای دارایی یا زیبایی با زنی ازدواج کند، به
همان هم نخواهد رسید.^(۱۲)

در عین حال اسلام نخواسته است که
انسان «شریک زندگی» خویش را
«چشم بسته» انتخاب کند، آن هم شریکی،
که می خواهد عمری با مودت و محبت، در
کنارش باشد. آیا منطقی است که زن یا مرد،
زمانی چشمان خود را به روی یکدیگر
بگشایند، که زمان تصمیم گیری و انتخاب به
سر آمده باشد، و اگر برخی ویژگیهای
ظاهری را نمی پسندند، با دلسردی زندگی را
ادامه داده و از نشاط و لذت زندگی محروم
بمانند؟ چرا زن یا مرد که با دنیایی از آرزوها،
زندگی را شروع می کنند، در آغاز راه از
یکدیگر جدا شوند؟

«شناخت زن و شوهر» از یکدیگر،
سرمایه ای است که پیمودن راه مشترک را
آسان می کند و اضطرابها و نگرانیهایی که

ممکن است وجود داشته باشد، از بین
می برد و افق زندگی را در برابر دیدگان
امیدوارشان، روشن تر می سازد. لذا در
آموزشهای دینی به مردان تأکید شده است:

همسر گردن بند تو است، بنگر که چه بر
گردنت می افکنی.^(۱۳)

از این رو، رواست که مرد با تأمل و نگاه
عمیق و همه جانبه ـ نظر ـ گردن بند خویش
را انتخاب کند، گردنبندی که می تواند بر
حُسن و جمال او بیفزاید، در قرآن کریم، زن و
شوهر نسبت به یکدیگر «لباس» معرفی
شده اند که هر یک جامه تن دیگری و باعث
«آراستگی» اوست. «هنّ لباسٌ لکمْ و انتم
لباسٌ لهنّ»^(۱۴) و شاید «تقدّم نام زن» در
اینجا نشان از «تأثیر بیشتر» او داشته
باشد.

متأسفانه فقهاء ما نگاه برای
خواستگاری را کمتر از این زاویه مورد توجه
قرار داده اند. آنها معمولاً این مبحث را
مطرح می کنند که چون مرد با ازدواج، در
قبال همسر خود، «تعهداتی مالی» از قبیل
مهریه دارد، از این رو، باید به ازاء آن از «حق
نگاه کردن به زن» قبل از ازدواج برخوردار
باشد تا با «غرر» مواجه نشود.

این تلقی و تحلیل، برداشتی از روایت
امام باقر علیه السلام است که حضرت علت
جواز نگاه را چنین بیان فرموده است: «انما
یشتریها بأغلی الثمن»، زیرا مرد به
بیشترین بها، خریدار اوست^(۱۵).

شیخ انصاری این روایت را چنین
تفسیر می کند:

مقصود آن است که چون ازدواج با
«مهریه»ای غالبا نه چندان سبک و اندک
انجام می شود، بدین سبب نگاه کردن مرد،

به گونه ای که عمده «غرر» را از بین ببرد،
جایز است، این غرر، از جهت بی اطلاعی از
زیبایی، رخ می دهد.^(۱۶)

و آیت اللّه خوئی با صراحت بیشتر
می گوید:

«امکان «نگاه کردن» مرد بدان سبب است
که مبادا «مال او» ضایع شده و به هدر رود،
زیرا اگر مرد، بدون نگاه کردن ازدواج کند، و
پس از آن، همسر خود را نپسندد، راه «فسخ
عقد نکاح» به رویش بسته است، و اگر
بخواهد «طلاق» دهد، به ناچار باید نصف
مهر را ـ قبل از زناشویی ـ بپردازد.»^(۱۷)

در این دیدگاهها، نوعی اغراق و
زیاده انگاری دو سویه نسبت به نقش
«مهریه» دیده می شود، زیرا از یک سو هر
چند این واقعیت اجتماعی را نمی توان
نادیده گرفت که «جمال» در رغبت بر تعهد
نسبت به «مهریه بیشتر» تأثیر می گذارد،
ولی در عین حال، خصوصیات دیگری از
قبیل موقعیت خانوادگی دختر، میزان
تحصیلات و شغل او، و نیز برخی از
ویژگیهای دیگر نیز در میزان مهریه اثر
می گذارد. از سوی دیگر نمی توان پرداخت
مهریه هر چند سنگین را «تنها عامل» لزوم
مباح بودن نگاه به زن برای ازدواج به حساب
آورده و بر مبنای نفی «غرر» در معامله و
مبادله، نسبت به آن اظهار نظر کرد. زیرا
همان گونه که توضیح دادیم نگاه قبل از
انتخاب، زمینه ساز انس و الفت بیشتر است،
از این رو کسانی که از ناحیه مهریه سنگین
هم دغدغه خاطری ندارند، از این امتیاز و
حق در هنگام ازدواج برخوردارند که بتوانند
همسری دلخواه و مورد علاقه و پسند
برگزینند. «نگاه» ابزاری مناسب و مطمئن در
این مسیر است. «نادیده» خریدار شدن، هر
چند «خسارت مادی» به همراه نداشته
باشد، اما با نوعی «نگرانی روحی» همراه
است. در حالی که «نظر» و تأمل،
آرامش آفرین و الفت زاست. از این رو در برخی
از روایات به تأثیر مثبت «نظر» در ایجاد
«مودت و الفت» تصریح شده است.

رسول خدا(ص)، به مغیره بن شعبه که
قصد ازدواج داشت فرمود: نگاه به او انس و
مودت بین شما به وجود می آورد: لو نظرت
الیها فانه احری ان یؤدم بینکما^(۱۸).

صاحب جواهر با الهام از روایات، با دید
گسترده تر و نظر وسیع تری، در این باره
اظهار نظر کرده است که اگر مرد با انتخاب
خود، از یک طرف بار مالی سنگینی را بر
عهده می گیرد و از طرف دیگر در پی یک
زندگی صمیمی و گرم است، چرا نتواند با
«نگاه خویش» نسبت به زندگی آینده خود و
هزینه هایی که باید بپردازد، تصمیم
روشن تری بگیرد؟^(۱۹)

به نظر می رسد که تعبیر «خریدار بودن
مرد به بالاترین قیمت»