پاورپوینت کامل روانکاوی حضور در خوابگاههای دانشجویی ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روانکاوی حضور در خوابگاههای دانشجویی ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روانکاوی حضور در خوابگاههای دانشجویی ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روانکاوی حضور در خوابگاههای دانشجویی ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۴

مسایل و مشکلات خوابگاههای دانشجویی را
می توان از جهات مختلف روانی، اجتماعی،
اقتصادی، سیاسی و تحصیلی مورد بررسی قرار داد.
در حال حاضر کمبود خوابگاهها و تراکم دانشجو
در اتاقها از اولین مشکلات دانشجویان است. بی
شک حل این گونه مسایل در گرو اقدامات وزارت
علوم است که آن هم در گرو اوضاع و احوال

اقتصادی کشور است.

دو نوع فعالیت برای حل مشکلات یا برای
تخفیف مشکلات یا جایگزینی راه حلهای دیگر
لازم است. فعالیت اول مربوط به وزارتی است که
مسؤولیت دانشجویان را پذیرفته است و فعالیت
دوم مربوط به خود دانشجویان است.

تراکم جمعیت خود به خود موجب بروز
مشکلات عصبی می شود. در کتاب «پرخاشگری و
بطلان غریزه گرایی» از اریک فروم نقل شده است،
در یک آزمایش بزرگ تعداد قابل توجهی از
میمونها را به شکل تصادفی به دو گروه تقسیم
کرده اند. گروه اول یا گروه آزمایشی را در
محوطه ای قرار داده و دورشان را با سیم خاردار
محصور کرده اند، به طوری که میمونها نتوانند به
فضای وسیع تری دست بیابند و گروه دوم را در
فضای بسیار وسیع تری قرار داده اند.

این دو گروه به مدت چند ماه تحت مشاهده
پژوهشگران بودند و تمام علایم پرخاشگری آنان
ثبت می شد. سرانجام به این نتیجه رسیدند که بروز
پرخاشگری در میمونهایی که در فضای محدود
بودند یعنی جمعیت متراکم بود به لحاظ کمّی یازده
برابر و به لحاظ کیفی نیز به همان نسبت بیش از
میمونهای دیگر بود.

نتیجه این آزمایش در مورد انسانها نیز صادق
است. جالب توجه این است که اگر جامعه ای پول
زیادی برای پیشگیری از پرخاشگری هزینه کند،
علاوه بر آسایش و راحتی دانشجویان، نفع
اقتصادی هم خواهد داشت. زیرا افراد پرخاشگر و
همه افرادی که آرامش روانی ندارند تولید علمی،
صنعتی و…آنان کاهش یافته و به علاوه به بروز
رفتارهایی منجر می شود که برای جامعه زیان
اقتصادی دارد.

به جز دولت، خانواده ها نیز به لحاظ روانی در
شکل گیری مشکلات عصبی دانشجویان در
خوابگاهها تأثیرگذارند. دانشجویان اگر در فضای
خانوادگی خاصی پرورش یافته باشند که حس
استقلال آنان رشد کافی نکرده باشد، با ورود به
خوابگاهها و دور شدن از خانواده احساس خلا
عاطفی می کنند و به افسردگی گرایش می یابند.

هر دانشجویی هویتی دارد که بخشی از آن را
وابستگیش به خانواده و بخش دیگرش را
استقلالش تشکیل می دهد. میزان و درصد این
استقلال در دانشجویان مختلف متفاوت است.
دانشجویانی که بخش استقلال هویتشان بیشتر
است، در خوابگاهها با مشکلات روانی کمتری
روبه رو خواهند بود. می توان با تشبیه خانواده به
منظومه شمسی گفت که کره های مختلف منظومه
حرکت آزادی دور خودشان دارند و به علاوه
حرکتی دور خورشید. حرکت آزادشان به دور
خویش نمایانگر استقلال آنان است و حرکت به
دور خورشید، وابستگی آنان را نشان می دهد. حال
اگر در منظومه شمسی این حرکات متعادل تنظیم
نشده باشد، کل منظومه دچار مشکل خواهد شد.

خانواده هایی که دست به حمایتهای افراطی از
فرزندان می زنند و آنان را نازپرورده می کنند
آمادگی زندگی مستقل را نه در خوابگاهها و نه در
زندگی آینده خواهند داشت. البته اگر فرزندان
توسط خانواده اصلاً حمایت نشوند و خیلی زود
استقلال کامل پیدا کنند نیز مشکلات شدید بروز
خواهد کرد. مهم این است که شیب رشد استقلال
یک شیب طبیعی باشد.

جدول زیر «الف» نشان دهنده رشد طبیعی
استقلال است، به این معنی که درصد استقلال در
دورانهای زندگی چنان تنظیم شده است که فرد در
پایان ۲۱ سالگی می تواند به فردی صد در صد
مستقل و غیر وابسته تبدیل شود و «ب» نشان دهنده
سرعت زیاد در استقلال و «ج» بیانگر سدعت کند
استقلال است.

روانشناسی رشد دقیقا از این موارد صحبت
می کند و با توجه به آن می توان گفت هر کودک در
چه سنی باید چه مواردی را مستقل و خودمختار
عمل کند. این نکته مهم است و باید در مقاله ای
مفصل مطرح شود.

با توجه به آنچه گذشت، مسؤولین
خوابگاههای دانشجویی باید آگاهی کامل به
وضعیت روانی دانشجویان داشته باشند و گمان
نکنند که تمام دانشجویان مثل آدمهای ماشینی از
خلق و خو و حساسیت مساوی برخوردارند و
متناسب با خلق و خوی آنان برنامه ریزی نمایند.

مسؤولین انسان دوست باید آن قدر با
دانشجویان مهربان باشند که آنان محیط امن و
عاطفی خانواده را در خوابگاه بیابند.

خود دانشجویان نیز در برخورد با ناکامیهای
مختلف باید به درجه بالایی از آگاهی برسند و
مشکلات و ناکامیها را با تدبیر حل نمایند. به این
منظور باید به واکنشهای دفاعی خودشان وقوف
یابند. نظر به اهمیت این بحث شیوه های مقابله با
ناکامی به اختصار (و در مقایسه با بقیه مطالب این
نوشته، به تفصیل) بیان می شود.

* *

گرچه همه آدمیان مایلند به تمام اهداف
کوچک و بزرگ خود برسند، اما مشکلات و موانع
متعدد موجود راه آنان را سد می کند. هر گاه نتوانیم
به هدف خود برسیم، برای ما «ناکامی» ایجاد
می شود. نوجوانی که مایل است در بازی فوتبال
قهرمان شود یا از نظر تحصیلی به مقام بالایی برسد،
به علت موانعی که سر راهش قرار گرفته ناکام شود.
یا به همین ترتیب، بزرگسالی که به علت موفق
نشدن در خرید خانه، یافتن شغل مناسب یا انتخاب
همسر دلخواه، دچار ناکامی شود. ناکامی موجب
می شود تعادل روانی شخص به هم بخورد و برای
جبران ناکامی و کسب تعادل، واکنشهایی نشان
بدهد. شاید بتوانیم واکنشهای روانی خود را نسبت
به ناکامی، با واکنش بدنمان نسبت به میکروبی
مقایسه کنیم که وارد بدن شده و سلامتی ما را تهدید
می کند. وقتی میکروبی وارد بدن می شود، گلبولهای
سفید برای دفاع از خود و مبارزه با میکروب بسیج
می شوند و فعالیتشان را آغاز می کنند. این فعالیتها
بدون اراده ما صورت می گیرد و برای بقا و سلامت
جسم ما لازم است. اما فعالیت گلبولهای سفید با
توجه به نوع میکروب تغییر نمی کند. اگر کسی دچار
مننژیت شود و به امید فعالیت گلبولهای سفید،
راه حل واقع بینانه ای اتخاذ نکند، آسیب خواهد دید.
به همین طریق وقتی روان ما با ناکامی مواجه
می شود، واکنشهای خود به خودی و غیر آگاهانه ما
آغاز می شود. اگر چه این واکنشها برای بقای ما لازم
هستند، چنانچه از حد معینی تجاوز کند یا به جای
گزینش یک راه حل واقع بینانه به آن اکتفا کنیم،
دچار مشکلات و آسیبهایی خواهیم شد. این
واکنشها، خود به خودی و ناآگاه هستند و در
بسیاری از موارد ما و رفتارمان را اداره می کنند. اما
اگر ذهن ما مجهز به دانشی باشد که این واکنشها را
بشناسیم، بر رفتار خود تسلط بیشتری خواهیم
داشت و راهی انتخاب می کنیم که برای ما مفیدتر
خواهد بود. شما می توانید به مطالعه خود بپردازید و
ببینید واکنشهای جبرانی شما چگونه اند. آیا این
واکنشها به شما کمک می کنند یا مشکلات بیشتری
بوجود می آورند. در این نوشته کوتاه چند واکنش
شایع مورد بحث قرار می گیرد.

* واکنش برگشت:

وقتی ناکامی بروز می کند، ممکن است فرد به
دوران کودکی خود بازگردد و همان اعمالی را که در
آن زمان در برابر ناکامی انجام می داد، تکرار کند.
گریه کردن، ناخن جویدن، دست و پا به زمین
کوبیدن و امثال آن همگی واکنش برگشت هستند.
در جامعه ما بسیاری از مردم به این واکنشها مجهزند
و به عنوان مثال به هنگام ناکامی به گریستن و اشک
ریختن متوسل می شوند. این واکنش تا چه حد به ما
کمک می کند. فرض کنید که شما در خوابگاه با
هم اتاقیهای خود دچار یک سری تعارضات و
تضادها در علایق، نگرش و افکار هستید، در اینجا
شما محیط فعلی زندگی خود را خوشایند نمی بینید.
حال اگر در برابر مخالفتها و تعارضات هم اتاقی های
خود، در خود فرو رفته و در تنهایی خود، به خاطر
مطلوب نبودن شرایط زندگی گریه کنید، نه تنها
تعارضات و اختلافات شما حل نمی شود، بلکه هیچ
گاه آنها از احساس تنهایی و رنجی که شما دارید
مطلع نمی شوند و روابط میان شما همچنان به قوت
خود باقی می ماند. بنابراین واکنش شما بیهوده
می باشد.

به شکل زیر دقت کنید.

شما به سوی هدفی حرکت کرده اید و موانعی
جلوی شما را سد کرده اند و شما واکنش نشان
داده اید. این واکنش شما را به هدف نزدیک
نمی کند. اما اگر موانع را شناسایی کنید و از سر راه
بردارید، به هدفتان خواهید رسید.

البته گریه کردن