پاورپوینت کامل مراسم عروسی در سروستان ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مراسم عروسی در سروستان ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مراسم عروسی در سروستان ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مراسم عروسی در سروستان ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۷۲

در سروستان گاهی اوقات هنگام تولد
نوزاد، اگر دختر باشد نامش را به نام یکی از
پسربچه های خانواده می برند. اما آنها، (از
وقتی خود را شناختند) تا شب عروسی، حق
دیدن همدیگر را ندارند و دختر باید از پسر
رو بگیرد و اگر پسر وارد خانه شان شد، در
اطاق پنهان شود، یا اگر در جایی با هم
روبه رو شدند، دختر باید فورا با چادری که بر
سر دارد صورتش را بپوشاند. مردم
معتقدند: «هر گاه ناف دختری به نام پسری
بریده شد، هر کس سبب شود آنها به
همدیگر نرسند حق را ناحق کرده و عواقب
شومی گریبانگیرش خواهد شد و خیر
نخواهد دید.» بعضی اوقات هم والدین و
بخصوص مادر برای پسر یا دختر خود
(بدون تصمیم و مشورت با آنان) کار
نامزدی شان را صورت می دهند. البته سنین
دختران باید از ۹ سال و پسران از ۱۵ سال
به بالا باشد. سوای اینها، همین که جوانی
تصمیم به ازدواج گرفت موضوع را به
طریقی به بستگان محرم و نزدیک خود
مانند مادر و خواهر و خاله در میان
می گذارد. آنها نیز پس از آن به جستجو
می پردازند تا دختر دلخواه را پیدا کنند.
برای این منظور بهترین مکان حمام است.
در حمام با بهانه های مختلف با دختر حرف
می زنند اما این گفتگوها معمولی بوده و
هیچ ارتباطی به نیت و قصد آنها ندارد و چه
بسا می خواهند فهم و کمال او و روحیه و
طرز رفتار و گفتارش را دریابند. بعد از آنکه
دختر را دیدند و پسند کردند با سرور و
خوشحالی از حمام در می آیند و آنچه را
دیده و گفته و شنیده اند برای پسر با گرمی
بازگو می کنند. بعضی اوقات هم پدر و مادر
پسر، دختری را می بینند و می پسندند. در
هر حال همین که مادر و خواهر پسری،
دختری را پسند کردند و پسر هم موافقت
کرد (که معمولاً می کند) دو سه تن از زنان
نزدیک داماد (دلاله زنی) بدون وقت قبلی به
خانه دختر می روند و در می زنند و به بهانه
احوالپرسی وارد می شوند. در نهایت اگر از
سوی خانواده عروس روی خوش نشان داده
شد، شبی را برای «بله برون» معین می کنند
و این کارها باید پنهانی انجام شود که مبادا
دشمنان یکی از دو طرف کار را به هم بزنند و
نگذارند عمل خیر صورت بگیرد. در شب یا
روزی که تعیین شده چند نفر از مردهای
خانواده داماد به اتفاق یکی از سران محل به
خانه پدر دختر می روند. در آنجا بزرگتر
محل قبل از همه شروع می کند به حرف زدن
و از خاطرات خوش، عروسیهای خوب هفت
روز و هفت شب سابق، نامزدیهای غیر
مترقبه، سرنوشت و طالع و بخت و اقبال و
… سخن می گوید و دیگران هم با شوخی
حرفهایی می زنند. صاحبخانه نیز با چایی از
مهمانان پذیرایی می کند و اگر تابستان باشد
هندوانه و در زمستان و پاییز انار به این
پذیرایی اضافه می شود. بالاخره بزرگتر
محل موضوع را به خواستگاری می کشاند و
می گوید: «حالا ما آمده ایم خانه شما تا
فلانی را به غلامی خودتان قبول کنید.» بعد
صفات داماد را یکی یکی برمی شمارد:
«خودتون که می دونید اهل چیزی نیس،
معقول و محجوبه، سر براه و مظلومه،
باسواده و …» پدر عروس که قبلاً از موضوع
خبر داشته و با زنش تبادل نظر کرده،
چنانچه موافق باشد می گوید: «مبارکه» یا
«اختیار دختر با شما، شما می تونی دستش
را بگیری بیندازیش توی چاه» یا «ما کی
باشیم پیش شما حرفی بزنیم. صاحب
اختیار دختر خودتون و صاحب اختیار
پسر هم خودتون.» اما اگر موافق نباشد،
مدتی سکوت می کند و بالاخره می گوید: «ما
که در برابر شما نمی توانیم حرفی بزنیم اما
خودتون می دونید دختر ما کوچیکه تا بعد
ببینیم خدا چی می خواد و نصیب و قسمت
چیه» یا می گوید: «می دونید که نامزد داره»

بعد از قبول خواستگاری مجلس تمام
می شود. داماد در این مجلس حتی یک
کلمه حرف نمی زند. ساکت، صامت و مؤدب
می نشیند و معمولاً سرش را زیر انداخته و
به گفتگوها گوش می دهد. از آن به بعد
بزرگترها رفت و آمد و گفتگو کرده و بالاخره
روزی را برای نامزدی تعیین می کنند. در روز
نامزدی سوری های داماد (میهمانان مراسم
عروسی را سوری می گویند) در خانه اش
جمع می شوند و یک جفت کفش، حلقه طلا،
یک عدد ساعت، پنج کله قند، سه من نقل و
یکی دو من شیرینی، یک سرانداز، یک قبا،
یک چارقد، یک روسری و یک جفت جوراب
در سینی می گذارند و روی سر چند نفر
گذاشته، تورهای نازک را روی آن می کشند.
ضمنا توی هر لنگه کفش داخل سینی یک
شاخه نبات می گذارند. سینی به سران از
جلو و سوری ها از دنبال آنان به خانه عروس
می روند. وقتی بستگان داماد وارد خانه
عروس شدند «کِل» می زنند و زنانی هم که
توی خانه عروس آماده شده اند با «کِل»
بلندتری آنها را پاسخ می دهند و بالاخره در
اتاقی که قبلاً آماده شده می نشینند و
خانواده عروس با گرمی از میهمانان خود
پذیرایی می کنند. توی این مجالس به
خانواده داماد خیلی عزت و احترام
می گذارند. پیرزنان منسوب به داماد را بالای
مجلس می نشانند و با بچه ها و کوچولوها
به گرمی رفتار می کنند. در پذیرایی
خانم باجی ها را مقد